JuridischForum.be

Hallo,

Vandaag lees ik in de krant een artikel over hoe JEP een porster bij een winkel heeft verboden.

http://www.hbvl.be/cnt/dmf20170616_0292 ... oet-ze-weg

Uit nieuwsgierigheid heb ik naar JEP gezocht, en op de site van vlanderen.be lees ik dat "JEP kan een advertentie niet verbieden, maar de adviezen worden doorgaans wel gevolgd door de media."

https://www.vlaanderen.be/nl/cultuur-sp ... eclame-jep

Nu een van mijn vragen is, waar kan ik objectieve informatie vinden over wat wettelijk is inzake reclame?

Volgens JEP: “In dit geval is er geoordeeld dat een dame in bikini niets gemeen heeft met gereedschap”, zegt Piet Moons, woordvoerder van JEP. “Mocht deze dame bijvoorbeeld reclame maken voor zonnecrème of douchegel, dan zou het wel kunnen.”

Waarom kan het dan niet?

Bedankt voor de informatie !

Douchegel en zonnecrème zijn producten die gewoonlijk gebruikt worden als je schaars gekleed bent. Een accuboormachine niet. De bikini is dan ook niet functioneel. De bedoeling is duidelijk, denk ik. Sommige mannen laten zich hierdoor verleiden, inderdaad.

Wat wettelijk is inzake reclame, is me niet bekend, maar ik vermoed dat je geen wet overtreedt als je een dame in bikini (of man in bloot bovenlijf, herinner de Coca-Cola Light reclame met de grasmaaier) gebruikt om reclame te maken voor pakweg een vaatwasser of een stofzuiger. Je riskeert wel een vermaning van JEP en zoals je zelf aanhaalde: "JEP kan een advertentie niet verbieden, maar de adviezen worden doorgaans wel gevolgd door de media". Dus een negatieve reputatie in de media, of genegeerd worden door de media, riskeer je wél.

Voorts vermoed ik dat er wel legale restricties zijn over de feitelijke informatie die je in de reclame verspreidt, ongeacht of het nu door een schaarsgeklede medemens of een medemens in casual outfit gebeurt. Stel dat je een autoproducent bent en je vertelt in je reclame dat jouw merk beter is dan (voeg naam van concurrent in), en je dus expliciet die concurrent bij naam noemt, dat zou me verbazen als je daarmee wegkomt. Bij mijn weten mag je ook geen valse informatie in reclames vermelden, zoals de prijs bij een promotie-actie groot aankondigen zonder er bij te vermelden dat het bv maar zolang de voorraad strekt geldt ...

Of de persoon die je product adverteert nu een persoon in religieuze kledij is, een man in een pak, een vrouw in een bikini, een stel mensen in casual outfit, een persoon vol tattoos en piercings, ... is volgens mij legaal gezien allemaal OK, al ben ik het niet zeker. Maar ik las ook in diverse bronnen dat de uitspraak van JEP de jure enkel adviserend is, doch wanneer het de facto bijna altijd gevolgd wordt is hun uitspraak wel van groot belang uiteraard.

Douchegel en zonnecrème zijn producten die gewoonlijk gebruikt worden als je schaars gekleed bent. Een accuboormachine niet. De bikini is dan ook niet functioneel. De bedoeling is duidelijk, denk ik. Sommige mannen laten zich hierdoor verleiden, inderdaad.

Douchegel gebruik je doorgaans niet als je een bikini draagt, maar als je naakt bent. Ik vermoed echter dat een poedelnaakte dame die de douchegel aanprijst niet zomaar in primetime op TV in het reclameblok gaat verschijnen, betwijfel zelfs of dat wettelijk zou mogen.

Als sommige mannen zich laten verleiden door een dame in bikini die een boormachine aanprijst, zou ik eerder geneigd zijn me vragen te stellen bij de mannen die het product kopen dan bij de marketingverantwoordelijke. Trouwens, elke reclamespot probeert een positief beeld van een product te brengen, niet noodzakelijk op erotische manier maar toch... Een bekend acteur die een product aanprijst, of een beeld van iemand die enorm geniet van zijn nieuwste merk frisdrank terwijl hij op een idyllisch strand ligt, ... zijn net zozeer goedkope reclametruucs waar sommige mensen daadwerkelijk in trappen.

Vergelijkende reclame mag wel degelijk. Mits (oa) dit verifieerbaar is.
Misleidende reclame mag dan weer niet.

Vooral gereguleerd in Boek VI van het WER.

Ik heb lang geleden nog in een jury van de JEP gezeteld als vertegenwoordiger van de civiele maatschappij (de reclamesector en de consumentenorganisaties zijn er ook vertegenwoordigd). Dossiers waar er klachten binnenkwamen werden daar onderzocht en uiteindelijk werd er gestemd. De meningen lopen niet steeds gelijk maar ik moet zeggen dat het er -toen alvast- ernstig en correct aan toeging. De dossiers waren schriftelijk maar tegensprekelijk. Er was zelfs een beroepsprocedure. (zelf zat ik in 'eerste aanleg' .

In veel gevallen ging het om appreciatie, niet om juridische punten (inbreuken op de wetgeving vallen buiten de bevoegdheid van de JEP). Maar de sector nam de adviezen van de JEP wél ernstig, of ze het er nu mee eens waren of niet. Persoonlijk vind ik die halfnaakte vrouw irrelevant voor het aanprijzen van een casino, maar da's een kwestie van appreciatie ivm goede smaak, ik zou het niet verbieden. Krijg de indruk dat de maatschappij toch wat puriteinser geworden is dan pakweg 20 jaar geleden.

Vergelijkende reclame mag wel degelijk. Mits (oa) dit verifieerbaar is.
Misleidende reclame mag dan weer niet.

Vooral gereguleerd in Boek VI van het WER.

Dus (lukraak voorbeeld) een reclame waarin waspoederproducent A zichzelf aanprijst en daarbij stelt goedkoper te zijn dan waspoederproducent B (en daarbij de naam van B expliciet vermeldt) is dit niet strafbaar?

Lijkt me vreemd, het kan zijn dat het legaal mag, maar ik kan me niet herinneren ooit een reclame te hebben gezien waar men letterlijk de concurrerende firma bij naam noemde.

Krijg de indruk dat de maatschappij toch wat puriteinser geworden is dan pakweg 20 jaar geleden.

Ik heb die indruk absoluut niet, mede daarom vind ik het vreemd dat er zo'n ophef is over die bewuste reclames met de dames in bikini of de man met de grasmaaier in ontbloot bovenlijf.

De laatste jaren (of moet ik zegen sinds het nieuwe millennium) is seks een echt statussymbool geworden, iets wat ik erg betreur. Gevolg: iedereen pakt al graag uit met hoe vaak en met wie ze "het" allemaal doen. Ga iets drinken op café of spits gewoon je oren op de trein of zo, en je zal toch vaker dan leuk is mensen horen praten over hun seksuele prestaties.
Ook was in de jaren '90 (het tijdperk van VT4 en Kanaal2 en hun programma's als "Playboy late night" in de zeer late uren) erotiek iets waar je echt op zoek naar moest en enkel op tijdstippen waar de meeste mensen al liggen te slapen. Je zag in de TV gids dat die programma's werden uitgezonden, maar dat was het dan ook. Tegenwoordig is expliciet naakt ook in "onschuldige" soaps in prime-time niet zo uitzonderlijk meer, om van de vrij expliciete videoclips op muziekkanalen nog te zwijgen. Ook in magazines die totaal niet erotisch van aard zijn duikt erg frequent een expliciet seksueel artikel op (denk aan Cosmopolitan Magazine, Humo, ...) en ook kranten schuwen expliciete foto's niet meer. Films met naaktscènes zijn stilaan de norm, je moet al behoorlijk shockeren om nog het "18+" etiket opgekleven te krijgen.

Meer puriteins? Ik heb eerder het gevoel dat seks dermate een statussymbool is geworden dat het een mainstream thema is geworden, mét alle details inclusief. Een evolutie die ik persoonlijk betreur (ik ben zeker niet preuts, maar ik hoef ook niet te weten wat mijn vrienden in hun vrije tijd doen in de slaapkamer en met wie...) ; en mede daarom vind ik het ook gek dat men valt over die reclames met die drilboor of de reclame met Pommeline voor het casino. Die foto's zijn vrij onschuldig vergeleken met wat je ziet als je een uurtje MTV kijkt.

Op zich is het een goede evolutie dat seksualiteit meer en meer bespreekbaar wordt, en niet langer een taboethema is. Ik heb echter wel wat het gevoel dat we als maatschappij een ander extreme aan het opzoeken zijn.

Ik zal u op uw woord moeten geloven ivm die preutsheid in de media want heb geen tv en lees enkel vaktijdschriften en literatuur. Ik lees de Frankfurter Allgemeine en zie daar geen bloot.