JuridischForum.be

Verhuurder veroordeeld wegens discriminatie op basis van vermogen

Vandaag om 14:13 | Bron: BELGA

De rechtbank van eerste aanleg in Namen heeft afgelopen dinsdag een verhuurder veroordeeld wegens discriminatie op basis van vermogen bij het te huur stellen van een woning. Het gaat om een primeur in ons land. Dat meldt het Interfederaal Gelijkekansencentrum maandag.

Het centrum was naar het gerecht gestapt nadat het sinds 2011 verschillende meldingen had gekregen over eenzelfde eigenaar die van kandidaat-huurders een arbeidscontract van onbepaalde duur en een minimuminkomen van 2.000 euro eiste. Verschillende aanmaningen en de vraag om een einde te maken aan het discriminerend gedrag hadden niets uitgehaald.

De rechter erkende dinsdag de discriminatie op basis van vermogen en had ook geen oren naar het argument van de verhuurder dat hij gehouden was aan die restrictieve voorwaarden omdat hij een verzekering ‘onbetaalde huur’ had. De vereiste van een arbeidscontract van onbepaalde duur overschrijdt de normale dekking van een risico op wanbetaling, aldus de rechter.

Andere waarborgen

De verhuurder heeft het recht om de solvabiliteit van een kandidaat-huurder na te gaan, maar dat moet ‘geval per geval gebeuren, zonder op voorhand principieel een groep burgers uit te sluiten. De andere waarborgen die een huurder biedt, zoals een borg of een bewijs van betaling van eerdere huurgelden, mogen ook niet zomaar worden afgewezen’, zegt ook directeur Jozef De Witte van het Interfederaal Gelijkekansencentrum.

De rechtbank heeft de verhuurder nu bevolen om de selectiepraktijk stop te zetten, op straffe van een dwangsom van 500 euro.

Nood

De Witte noemt de uitspraak een belangrijk precedent. ‘De resultaten van de Diversiteitsbarometer Huisvesting hebben de omvang van de uitsluiting van sociale huurders aangetoond, met name op de private huisvestingsmarkt. Deze uitspraak beantwoordt dan ook aan een dringende nood van vele burgers die worden geconfronteerd met grote moeilijkheden bij het zoeken naar een geschikte huurwoning.’

Met andere woorden: verhuurders mogen GEEN loonbrief opvragen?

De verhuurder heeft het recht om de solvabiliteit van een kandidaat-huurder na te gaan, maar dat moet ‘geval per geval gebeuren, zonder op voorhand principieel een groep burgers uit te sluiten. De andere waarborgen die een huurder biedt, zoals een borg of een bewijs van betaling van eerdere huurgelden, mogen ook niet zomaar worden afgewezen’, zegt ook directeur Jozef De Witte van het Interfederaal Gelijkekansencentrum.

Uitspraak zal in praktijk niet zoveel impact hebben, de verhuurder mag nog steeds de solvabiliteit individueel beoordelen. Alleen niet op voorhand een hele categorie uitsluiten op basis van het inkomenscriterium. Ik ben persoonlijk ook tegen discriminatie op basis van criteria die niet ter zake doen (afkomst, geaardheid etc) maar moet er wel van overtuigd zijn dat huurders stipt zullen betalen en het goed correct onderhouden. Bij twijfel=no deal, er is nog steeds iets als contractuele vrijheid. Als die beknot wordt moet de overheid maar garant staan voor gebeurlijke schade en achterstallen. Hetgeen overigens kan indien men verhuurt aan een sociaal verhuurkantoor (wat ik momenteel overweeg voor een eigendom, het enige dat me eigenlijk stopt is dat ik de buren daar niet wil opzadelen met een familie Flodder, idioot argument misschien maar bon).