JuridischForum.be

http://www.presseurop.eu/nl/content/new ... tscheiding" onclick="window.open(this.href);return false;

Waar is de tijd naar toe dat er in Belgie minder dan 100 echtscheidingen/jaar waren...

RR

T'is tijd.

of met andere woorden: waar is de tijd dat nog massa's mensen ongelukkig waren omdat ze vastzaten in een huwelijk dat ze niet meer wilden

Lenny

maar potverdorie...

Wie stelt hier dat de groep "massa's ongelukkige mensen die vastzaten in het huwelijk" gelukkiger zullen zijn dan de "massa's gescheiden mensen"?
(en dan hebben we het nog niet over hun kinderen en hun latere geluk!)

Wetenschappers hebben dat toch onderzocht dacht ik.

Een uitspraak van zo een (echt)scheidingsonderzoeker. "Als dat zo doorgaat scheid naar de toekomst iedereen"
http://www.youtube.com/watch?v=FWzdHHfTtWI" onclick="window.open(this.href);return false;

Hier bij ons is de groep die sequentiele monogame relaties aangaan groeiende. Het gezin (de gezinsnormen) is dus niet meer de hoeksteen van de maatschappij. Als men zo doorgaat zullen de sequenties korter worden en meer nog ... de vele en lange pauze's tussenin. Alleendstaand zou dus een norm kunnen worden.

Het is geweten dat dit intergenerationeel is.
twee voorbeelden:
hoge school/unief: een scheidingskind heeft maar de helft zoveel kans op slagen als een kind uit een traditioneel gezin
een scheidingskind heeft dubbel zoveel kans dat het zelf zal scheiden dan een kind afkomstig uit een traditioneel gezin (vandaar die uitspraak)
Zo kunnen we nog even doorgaan...

hopelijk zijn we het er allemaal nog over eens dat ouders betrokken moeten blijven bij de opvoeding, maar de realiteit is dat scheiding voor te veel vaders fnuikend is voor hun betrokkenheid bij de opvoeding
7x meer kans zelfdoding bij gescheiden mannen (doodoorzaak nr.1 bij mannen tussen 25 en 44 jaar)

Om even laatste stand van zaken te melden: onderzoek van Kim Bastaits UA Antwerpen n= 1877 ex-partners
1/4 van de bevraagde (ouders)partners had het afgelopen jaar geen contact met elkaar
1 op 5 gaat samen naar ouderavonden op school
nauwelijks 1 op 3 bespreekt samen opvoedingsproblemen
bij minder dan 15% v/d gescheiden ouders zijn financiele zorgen een gespreksonderwerp


met andere woorden... ja waar is die tijd. Maar trek het niet door in de zin van hoe meer scheidingen hoe gelukkiger je volk


RR

@RR, denk jij nu echt dat mensen daar zo lichtzinnig over gaan !!??
Ik ben het ermee eens wat Lenny zegt , hoelang kan een mens bepaalde zaken volhouden ,
en scheiden doet idd lijden ,maar eenzaamheid en lijden binnen een huwelijk heeft ook zijn grenzen !
Scheiden doet een mens niet zomaar en stop ermee mensen te overdonderen met overgenomen teksten...
Wat te zeggen dan van de vele gezinsdrama's en intrafamiliaal geweld !? Is dat ok voor een goede ontwikkeling van een kind-jongere?
De samenstelling van een gezin, alleenstaanden - homo-of hetero is van geen belang !! Zolang de kinderen er zich maar gelukkig bij voelen,
Beter dat dan een traditioneel - ongelukkig gezin , waar mensen niet tot hun recht komen...

@eenvandedrie
Ja, m.i. gaan wij op dit moment te lichtzinnig om met scheiden. De gemiddelde schade voor 1 of zelfs beide ouders is groot.
Er wordt te weinig rekening gehouden met de kinderen, zoveel is duidelijk.
Hulpverlening dient te worden bijgestuurd om beide ouders betrokken te houden bij de opvoeding van hun kinderen.

citaat Kim Bastaits (onderzoek U.A.)
"Na een scheiding voelen kinderen zich minder tevreden met zichzelf en met hun leven en zijn ze vaker depressief. Ouders kunnen de impact verlichten door het kind goed te ondersteunen... Als scheidende ouders nog met elkaar praten, komt dat het zelfbeeld en de tevredenheid van het kind ten goede."

Komt er dan in Malta meer intrafamiliaal geweld en meer gezinsdrama's voor dan hier, is dit wat je wil zeggen?

Zolang de kinderen er zich maar gelukkig bij voelen

Je mag verder freewheelen. Zo kom je ergens.
http://www.goedgevoel.be/gg/nl/530/Sche ... unde.dhtml" onclick="window.open(this.href);return false;

RR

think out of the box..
Als we ,zoals in sommige culturen (vaak in tribaal verband) onze liefdesrelaties zouden kunnen abstraheren van onze realtie als ouders zou het al stukken makkelijker zijn.
bovendien zien we het beeindigen van liefdsesrelaties nog steeds als mislukkingen. terwijl dat helemaal niet zo is.
Als we onze kinderen zouden opvoeden in het perspectief dat relaties kunnen veranderen, maar dat mensen samen blijven zorgen voor de kinderen die ze krijgen, zou het helemaal beter gaan.
Een vraag die mensen met kinderwens zich altijd zouden moeten stellen:
hoe kunnen we omgaan met elkaar met elkaar en met onze kinderen moest er een eind komen aan onze liefdesrelatie, ongeacht of het een gezamelijk, of unilaterale beslissing is. Kunnen we ook dan het belang van de kinderen voorop stellen en hen tonen dat een liefdesrelatie afgerond wordt en toch samen ouders kunnen zijn.

Trouwen is een verouderd concept en past niet meer in deze maatschappij.

Trouwen is een verouderd concept en past niet meer in deze maatschappij.

Amen. Ik heb geen papier van kerk noch overheid nodig om te weten van wie ik hou en met wie ik mijn leven wens door te brengen, noch hoe ik voor eventuele kinderen dien te zorgen.

Het heeft er id. wat van weg dat het huwelijk niet veel meer waard is een verouderd concept is. Of het niet meer past in deze maatschappij is wel erg progressief, straks wordt huwen strafbaar
Het probleem van hoe je zelf voor je eventuele kinderen zal zorgen is een onachtzame gedachte die allicht niet met de realiteit zal stroken. Als je als ouders echt gaat "scheiden" dan is de kans wel heel groot dat je niet over alles zal overeenkomen, kortom je wordt in de wachtgang naar de rechter geplaatst.

Eylis stelt dat ouderschap moet blijven doorgaan. Als forumleden kunnen wij nadenken hoe dit naar de toekomst toe beter verwezenlijkt kan worden. Vb. van bij de geboorte een ritueel of bij de burgerlijke stand een soort opvoedingsbelofte pinnen bij de geboorteacte. In Frankrijk is een advocate die een paar dagen geleden stelde dat bij aanvang van procedures er een scharter moet komen
'Le conflit parental, une forme de maltraitance ?' - 'Het ouderlijk conflict, een vorm van mishandeling?' - waarin beide ouders zich zullen engageren rond de rechten van hun kinderen en hun procesvoering niet te conflictueus te laten doorlopen naar de kinderen toe en waarbij zij eraan herinnerd worden dat hun kinderen in een affectief en veilig klimaat moeten ontwikkelen.
http://www.village-justice.com/articles ... 10101.html" onclick="window.open(this.href);return false;

Bij een EOO maar ook bij samenwonende ouders ontbreekt dat bij ons

RR

Amen. Ik heb geen papier van kerk noch overheid nodig om te weten van ik hou en met wie ik mijn leven wens door te brengen, noch hoe ik voor eventuele kinderen dien te zorgen.

Stel je houd van je 7 kinderen en je wil na de scheiding van de moeder(s) toch nog contact met hen en ook nog voor hen zorgen,

dan kan het zijn dat je misschien begint te klagen over ... justitie

die "amen" kwam misschien wat vroeg



RR

RR, ik hoef gèèn citaten om je 'zielig' te vinden....

Omdat je niet inhoudelijk geen antwoord geeft op mijn vragen?
Volgens mij geven dergelijke opmerkingen weinig meerwaarde aan deze discussie

RR

Het niet wettelijk de mogelijk te hebben om een bij wet aangegaan huwelijk te verbreken is een discriminatie naar geest en lichaam toe. Zeker in het geval van Malta waar de wet gebaseerd is op een diep geloof in een kerkelijk recht dat zelf de mogelijkheid voorziet om te scheiden (albeit middels toestemming van Rome).
Net zoals bij ieder ander rechtssysteem dient het familierecht van de premisse uit te gaan dat ze het minimum aan leed dient te veroorzaken, honderden, zoniet duizenden koppels wettelijk aan elkaar verbonden houden terwijl één of beide partners niets liever willen dan scheiden is niets anders dan marteling; fysieke marteling door echtelijk geweld en mentale door ofwel de ene partner een genadeloze machtspositie over de andere te bezorgen of beide partners dagelijks met het onvermogen iets aan hun situatie te veranderen te confronteren.

De kinderen? Denk je in godsnaam echt dat kinderen gelukkig gaan zijn in een gezin waar één van beide of beide partners niets liever willen dan uiteen gaan doch waar dit wettelijk onmogelijk is?

Het huwelijk is niet meer het eeuwige unieke zaligmakende samenlevingsverband dat een gezin kan kiezen om gelukkig te kunnen leven, gelukkig maar, we zijn zo al enge navelstaarders genoeg.

De overheid heeft het nodig gezien hierover een bevraging onder de bevolking te houden, de burgers van het land hebben onweerlegbaar met overgrote meerderheid hun wensen in de materie duidelijk gemaakt. De wet mag nooit de gemeenschappelijke wil van zijn burgers negeren.

....Amen. Ik heb geen papier van kerk noch overheid nodig om te weten van wie ik hou en met wie ik mijn leven wens door te brengen, noch hoe ik voor eventuele kinderen dien te zorgen.

Ik heb die papieren ook niet nodig, maar ik kan KILOS papieren van de overheid laten zien van en over 1 dochter (in hun handen) en daar is veel mee gebeurd, loopt het schandalig mee mis en ben ik bang voor haar toekomst... over mijn andere dochter het tegenovergestelde: is er geen milimeter papierke en verloopt alles top.

m.a.w.... we leggen al die "papieren" naast ons neer en we doen wat we denken dat we het beste moeten doen?
Denk gewoon eerst na voordat je het "engagement" "tekent".... als 't allemaal zo gemakkelijk is om TE ONTBINDEN..vraag ik me echt de waarde van de OVEREENKOMST is ?...het gaat om die INTENTIE en niet om "het" papier.
Voor mij zijn HUWELIJK, KINDEREN...een waardevolle engagement...papier of geen papier.