JuridischForum.be

Het downloaden van auteursrechtelijk beschermde bestanden uit illegale bron blijft toegestaan. Dat blijkt uit een arrest van het gerechtshof in Den Haag, dat downloaden van dergelijk materiaal onder de thuiskopieregeling schaart.

Boek9 bericht over de zaak, een bodemprocedure, die door Stobi tegen de Sont werd aangespannen. In 2008 oordeelde de rechtbank in eerste aanleg dat downloaden uit illegale bron verboden was, waarmee de thuiskopie op losse schroeven kwam te staan. Dat vonnis is in hoger beroep teruggedraaid.

Volgens de rechter is het toestaan van 'illegaal' downloaden in feite beter voor auteursrechthebbenden, omdat ze dan via de thuiskopieheffing toch nog worden gecompenseerd voor illegale kopieën die van hun werk worden gemaakt.

Verboden of niet, interesseert me in feite niet veel omdat ik en vele anderen toch niet van plan zijn om hun gewoontes te veranderen; is anders wel een ruggesteuntje. Wat een bende dieven toch: de overheid het mes op de keel zetten en blijven doorzagen voor allerlei heffingen op blanco materiaal en dan nog het copieren willen verbieden en bestraffen. Clubje van Mr.Meer.

Het maken van een thuiskopie is enkel toegelaten voor zover je de rechten op het origineel hebt. vb. iTunes, originele cd/dvd etc.

Daar tegenover staat dan weer dat men moet betalen op 'alle' blanco mediadragers. Dus ook op de schijfjes die gebruikt worden voor 'eigen gebruik', foto's, familefilmpjes/documenten etc, wat ook een vorm van compensatie is voor illegaal downloaden.

Tegenwoordig download ik bijna niets meer maar lang geleden heb ik inderdaad een brief gehad van een of ander auteursrechtenbureau over de aanwezigheid van Napster op mijn pc.
Volgens die brief zouden gerechtelijke stappen genomen worden indien napster niet verwijderd werd van mijn pc. In die brief stond ook dat ze die informatie van Telenet gekregen hadden.
Ik heb mij altijd afgevraagd of telenet zomaar die informatie mocht doorspelen?

In de pers zien we af en toe (vooral vs) een zaak van een downloader aflopen op een gigantische straf als voorbeeld voor andere downloaders.
Ik heb het hier niet over mensen die downloaden om te herverdelen met winstoogmerk maar mensen die bv maar enkele liedjes gedownload hebben.

Nu mijn vraag: Hoe komen die bureaus aan hun bewijzen en gebeurt dit op legale wijze?
Want ik veronderstel dat er veel meer zaken zouden lopen moesten ze gewoon iedere internetgebruiker kunnen "controleren" op illegale downloads.

Als ik me juist herinner werden telenet en belgacom in dat specifieke geval middels een dwangschrift verplicht hun gegevens over te maken.

Sindsdien pakken dergelijke agentschappen het veel eenvoudiger aan... Ze plaatsen zelf paketten van reeds gelekt auteursrechtelijk materiaal op de p2p netwerken met hun eigen tracers...

Daar tegenover staat dan weer dat men moet betalen op 'alle' blanco mediadragers. Dus ook op de schijfjes die gebruikt worden voor 'eigen gebruik', foto's, familefilmpjes/documenten etc, wat ook een vorm van compensatie is voor illegaal downloaden.

Ik zeg het en je beaamt het in feite: een grote dievenbende en familie van Mr.Meer.

@johnD : Als je hiermee ook Sabam bedoelt, geef ik je 100% gelijk. Met het principe te betalen voor het gebruik van auteursbeschermde werken ben ik akkoord, maar hoe sabam in praktijk te werk gaat vind ik soms schandalig.
Die hun controleurs denken dat ze deurwaarder, politieagent en rechter tesamen zijn. Uit getuigenissen van organisatoren die een keertje besloten hun bluf en dreigementen te "callen" blijkt dit ten sterkste af te raden.
Het blijkt dat ook in de rechtbank de verklaring van zo'n controleur meer waard is als andere bewijzen.

Enkele bedenkingen vanuit mijn praktijk:

- De vaststellingen van een Beëdigd Controleur van Sabam zijn wel degelijk wél meer waard dan andere bewijzen. Ze gelden als bijzonder bewijs van het bestaan van een inbreuk op het auteursrecht, behoudens bewijs van het tegendeel. Als een controleur van Sabam inbreuken vaststelt volstaat zijn PV dus als bewijs van de inbreuk en is het dus aan de tegenpartij om te bewijzen dat het PV verkeerde gegevens bevat.

- De controleurs van Sabam hebben weinig andere keuze dan zich streng en kordaat op te stellen, want ze worden in de praktijk geconfronteerd met erg veel kwaadwillig en kwaadbedoelende "gebruikers". De commentaar van JohnD hierboven is voldoende bewijs hiervan.

- Wie muziek of andere beschermde werken wil gebruiken, publiek maken, kopiëren, bewerken heeft daarvoor de toestemming van de auteur nodig en de auteur mag daarvoor een vergoeding vragen. Dat is niet meer dan rechtvaardig. Het werk behoort immers aan de auteur toe. Hij heeft het gemaakt en als jij het wil gebruiken, moet je hem daarvoor vergoeden.

Het bericht van de TS bevat spijtig genoeg wat misleidende en onjuiste info.

- In belgië is het downloaden van muziek uit een illegale bron wel degelijk illegaal. ELKE kopie van muziek die je niet legaal hebt aangekocht is illegaal en de enige kopie die je mag maken zonder auteursrechten te moeten betalen is de kopie voor privégebruik binnen de huiselijke kring. Om ook hiervoor de auteurs een correcte vergoeding te garanderen, bestaat de thuiskopieheffing.

- De thuiskopieheffing in Nederland werkt anders dan bij ons en het geciteerde vonnis is in België ondenkbaar. De thuiskopieheffing dient immers niet om illegale kopies van externe bronnen te vergoeden, maar enkel om de thuiskopie (van muziek die je legaal verkregen hebt en die je één keer mag kopiëren voor privégebruik) te vergoeden.

- Het is waar dat die thuiskopieheffing onder druk staat volgend op een arrest van het EHJ van twee weken geleden. je vondt een commentaar daarover op mijn blog http://siriuslegal.wordpress.com" onclick="window.open(this.href);return false;. De Standaard wijdde er 14 dagen geleden ook een artikel aan, waarvoor ze me belden voor commentaar.

@ JohnD: vreemd dat je de overheid, Sabam en Auvibel als dieven beschouwd, terwijl jij degene bent die klaarblijkelijk blijft denken dat je muziek mag stelen en de auteurs geen inkomen moeten krijgen uit hun werk...

Enkele bedenkingen vanuit mijn praktijk:

- De vaststellingen van een Beëdigd Controleur van Sabam zijn wel degelijk wél meer waard dan andere bewijzen. Ze gelden als bijzonder bewijs van het bestaan van een inbreuk op het auteursrecht, behoudens bewijs van het tegendeel. Als een controleur van Sabam inbreuken vaststelt volstaat zijn PV dus als bewijs van de inbreuk en is het dus aan de tegenpartij om te bewijzen dat het PV verkeerde gegevens bevat.

- De controleurs van Sabam hebben weinig andere keuze dan zich streng en kordaat op te stellen, want ze worden in de praktijk geconfronteerd met erg veel kwaadwillig en kwaadbedoelende "gebruikers". De commentaar van JohnD hierboven is voldoende bewijs hiervan.

ik heb begrip voor het principe van auteursrecht, laat dat buiten kijf staan (ik koop ook nog altijd graag cd's, al beperk ik me meestal tot Belgische artiesten).

de "streng en kordaat" aanpak van Sabam is echter niet gewoon streng en kordaat, maar arrogant en agressief. Het feit dat Sabam met zelfstandige controleurs werkt (of toch met mensen die verdienen op basis van het aantal vaststellingen) is de oorzaak van alle kwaad. Meermaals hebben wij als jeugdhuis Sabam aan ons deur gehad omdat wij af en toe optredens hadden waarvoor we geen Sabam aangevraagd hebben. Ze veronderstelden waarschijnlijk dat wij ons gingen laten doen, maar wij weigerden te betalen en lieten ons niet door de dreigende controleur onder druk zetten, ook al dacht hij dat hij het tegen een hoop jongeren wel ging halen.

Puntje bij paaltje moesten wij ook effectief niet betalen en het zou me verbazen mocht die controleur van Sabam dat niet geweten hebben. Het feit dat zij ervan uitgaan dat elk concert Sabam nodig heeft (en dit ook zo verklaren), is nergens op gebaseerd.

Enkele bedenkingen vanuit mijn praktijk:

- De vaststellingen van een Beëdigd Controleur van Sabam zijn wel degelijk wél meer waard dan andere bewijzen. Ze gelden als bijzonder bewijs van het bestaan van een inbreuk op het auteursrecht, behoudens bewijs van het tegendeel. Als een controleur van Sabam inbreuken vaststelt volstaat zijn PV dus als bewijs van de inbreuk en is het dus aan de tegenpartij om te bewijzen dat het PV verkeerde gegevens bevat.

- De controleurs van Sabam hebben weinig andere keuze dan zich streng en kordaat op te stellen, want ze worden in de praktijk geconfronteerd met erg veel kwaadwillig en kwaadbedoelende "gebruikers". De commentaar van JohnD hierboven is voldoende bewijs hiervan.

ik heb begrip voor het principe van auteursrecht, laat dat buiten kijf staan (ik koop ook nog altijd graag cd's, al beperk ik me meestal tot Belgische artiesten).

de "streng en kordaat" aanpak van Sabam is echter niet gewoon streng en kordaat, maar arrogant en agressief. Het feit dat Sabam met zelfstandige controleurs werkt (of toch met mensen die verdienen op basis van het aantal vaststellingen) is de oorzaak van alle kwaad. Meermaals hebben wij als jeugdhuis Sabam aan ons deur gehad omdat wij af en toe optredens hadden waarvoor we geen Sabam aangevraagd hebben. Ze veronderstelden waarschijnlijk dat wij ons gingen laten doen, maar wij weigerden te betalen en lieten ons niet door de dreigende controleur onder druk zetten, ook al dacht hij dat hij het tegen een hoop jongeren wel ging halen.

Puntje bij paaltje moesten wij ook effectief niet betalen en het zou me verbazen mocht die controleur van Sabam dat niet geweten hebben. Het feit dat zij ervan uitgaan dat elk concert Sabam nodig heeft (en dit ook zo verklaren), is nergens op gebaseerd.

Sabam vertegenwooordigt in België 95% van de populaire muziek uit de ganse wereld. In principe gebruikt iedereen op elke fuif of feestje dus het repertoire van Sabam en het feit dat zij ervan uitgaan dat dit ook zo is, is dus alles behalve vreemd. Enige uitzondering is eigenlijk als je een groep laat optreden die niet aangesloten is bij Sabam en enkel eigen nummers speelt.

- In belgië is het downloaden van muziek uit een illegale bron wel degelijk illegaal. ELKE kopie van muziek die je niet legaal hebt aangekocht is illegaal en de enige kopie die je mag maken zonder auteursrechten te moeten betalen is de kopie voor privégebruik binnen de huiselijke kring. Om ook hiervoor de auteurs een correcte vergoeding te garanderen, bestaat de thuiskopieheffing.

Met andere woorden, auteurs moeten correct vergoed worden. Wie dat moet betalen is bijzaak. Lijkt me alles behalve correct te zijn.

- De thuiskopieheffing in Nederland werkt anders dan bij ons en het geciteerde vonnis is in België ondenkbaar. De thuiskopieheffing dient immers niet om illegale kopies van externe bronnen te vergoeden, maar enkel om de thuiskopie (van muziek die je legaal verkregen hebt en die je één keer mag kopiëren voor privégebruik) te vergoeden.

Als gebruiker van blanco mediadragers betaal je de thuiskopieheffing. Dat dit zou dienen voor een legale thuiskopie en niet de illegale downloads, daar heb je als legale gebruiker geen boodschap aan: je zal immers betalen voor iets waar je geen deel van uitmaakt.

Voor mij is de thuiskopieheffing dan ook volledig boerenbedrog en niks anders.

De werking van Sabam kan natuurlijk bekeken worden langs 2 kanten.

Hun aanpak van specifiek jeugdhuizen,sportclubs en andere kleine verenigingen is beneden alle peil. Niet alleen is de houding van de controleurs vaak agressief, ook word er bijna stelselmatig teveel aangerekend door te rekenen op de onwetendheid van amateur organisatoren.
Voor de duidelijkheid ik heb het hier niet over uit hun voegen gebarste scoutsfuiven met +500 bezoekers en omzet van 10000den euros maar kleine prive-feestjes.

Anderzijds kan ik ook aannemen dat men bij Sabam vaak kwaadwillige klanten tegenkomt.
Maar dit zijn volgens mij eerder de (semi-)professionele organisatoren die de regels proberen naar hun hand te zetten om minder te moeten betalen.

En ik kan er niet aan doen maar hoe langer ik er over nadenk hoe minder logisch het me lijkt te betalen voor muziek te mogen draaien. Ik ga ervan uit dat de dj de echte plaat reeds heeft aangekocht en door die te spelen op de radio of op een feestje vergroot de bekendheid van die artiest en die song.
Hierdoor verkoopt de artiest meer singles en zal die eerder geboekt worden voor betaalde optredens.
Tot zover mijn simplistische mening over 'how it should be' in de muziekindustrie.

Sabam vertegenwooordigt in België 95% van de populaire muziek uit de ganse wereld. In principe gebruikt iedereen op elke fuif of feestje dus het repertoire van Sabam en het feit dat zij ervan uitgaan dat dit ook zo is, is dus alles behalve vreemd. Enige uitzondering is eigenlijk als je een groep laat optreden die niet aangesloten is bij Sabam en enkel eigen nummers speelt.

Het is niet omdat Sabam 95% van de populaire muziek gebruikt, dat zij dat kunnen veronderstellen. Als ze naar een niche-optreden gaan, moeten ze beseffen dat het percentage van niche-festivals die géén Sabam-groepen gebruiken, een stuk hoger ligt en niet meer marginaal is.

Het gedrag van de Sabam controleur in dit geval was echter wél marginaal. Politie is uiteindelijk zelfs 1 maal moeten tussenkomen om hem duidelijk te maken dat hij de toegang geweigerd werd (gezien een Sabam-controleur nog altijd geen toegang heeft tot om het even welk evenement). Indien hij wou genieten van ons optreden, diende hij daarvoor zoals elke burger te betalen.

Helaas kende hij enkel het begrip "laten betalen" en niet "zelf betalen".

En ik kan er niet aan doen maar hoe langer ik er over nadenk hoe minder logisch het me lijkt te betalen voor muziek te mogen draaien. Ik ga ervan uit dat de dj de echte plaat reeds heeft aangekocht en door die te spelen op de radio of op een feestje vergroot de bekendheid van die artiest en die song.
Hierdoor verkoopt de artiest meer singles en zal die eerder geboekt worden voor betaalde optredens.
Tot zover mijn simplistische mening over 'how it should be' in de muziekindustrie.

De auteur heeft ook de vrije keuze om dit te doen, als hij dat wil. De auteurswet zorgt ervoor dat de auteur de vader en meester is over zijn werk en zelf beslist wie zijn werk mag gebruiken (uitzending, draaien, kopiëren, bewerken, ...) en onder welke voorwaarden dit mag.

Als de auteur jouw mening deelt, kan hij perfect beslissen om geen vergoeding te vragen voor het draaien op fuiven.

Maar 95% van de auteurs/componisten van populaire muziek willen het dus anders (aangezien zij vrijwillig aangesloten zijn bij Sabam of een gelijkaardige buitenlandse beheersvennootschap die in België door Sabam vertegenwoordigd wordt). Zij menen blijkbaar dat het verlies aan inkomsten nooit opweegt tegen de zogenaamde bekendheid die ze zouden opbouwen (maar die ze nu evengoed opbouwen én ze worden ervoor betaald...)

Als gebruiker kan je niets anders dan de -terechte- wil van de auteurs (via tussenkomst van Sabam) respecteren.

Sirius, ik aanvaard u correcte analyse voor 100%. Zoals ik reeds aangaf was het maar een bedenking. Trouwens als je regelmatig iets organiseert dan leer je wel u tijdig in orde te stellen met sabam.

Toch blijft het een punt van mij (en JPV) dat de attitude van sommige controleurs zeer triest is.
Ik ben ervan overtuigd dat moest een politieagent tegen u zich zo gedragen als sommige controleurs, u dit niet zou pikken en klacht indienen bij korpschef of comite p.

Toch nog proberen een voorbeeldje te geven:

*klein feestje van jeugdteam hockeyclub wegens kampioen spelen, gratis inkom, alleen voor hockeyleden en vriendjes, in onze ogen prive feestje, kennis van de dj post ongevraagd op openbare site het feestje, controleur daagt op, trekt aan de inkom zowat de papieren uit mijn handen (inclusief wisselgeld en kassa), vindt een overschot van een 25tal steunkaarten die aan een aantal ouders en de coach en trainers verkocht werden om een gratis vat mee te financieren,conclusie inkomprijs wordt in onze ogen willekeurig herleid tot 7.5 euro.
Hierna begon de discussie over de totale oppervlakte, volgens controleur omdat er in het niet gebruikte deel van het clubhuis hifi speakertjes hingen die overigens niet aangesloten waren. gevolg hoort bij de gesonoriseerde oppervlakte, +40% wegens geen tijdige aanvraag, discussies,intimidaties, gevolg: heb ik zowat heel ons budget mogen overhandigen aan meneer de controleur. Uiteindelijk veel te veel moeten betalen, nadien bij navraag telt alleen nog de zogezegde vaststellingen van de controleur.

Dit was mijn eerste ervaring met sabam lang geleden en ook de laatste keer dat ik me zo heb laten overdonderen. Wel verloopt de "samenwerking" nu veel beter.(ik ken ondertussen enkele handige trukjes )


Sabam, voor organisatoren blijft het een noodzakelijk kwaad.

Ik sluit me aan bij sysrq. Absoluut niks tegen Sabam, wel tegen hun manier van werken met zelfstandige controleurs.

Sysrq: wettelijk is dit echter wss geen privé-feestje. niet enkel door de post van het feestje, maar ook door het feit dat het niet enkel een feestje voor hockeyleden, maar ook voor vriendjes was (wat je als "vriendje" ruim kan interpreteren). Mocht het enkel voor hockeyleden + eventueel lief zijn, zou dit wat anders zijn.