JuridischForum.be

De Tijd : "Wegelactivist verlegt strijd naar Glabbeek"
https://www.tijd.be/politiek-economie/b ... 03554.html

Mijn vraag is hoe het kan dat deze persoon de gemeenten een dwangsom kan laten opleggen die aan hem wordt betaald?
Voor zover ik het altijd had begrepen kan je je toch maar burgerlijke partij stellen als je betrokken partij bent.
Ik kand toch geen schadevergoeding vragen aan de buur van mijn buur omdat die eerste zijn takken over de perceelsgrens hangen?

Kan iedereen dan zo maar eender welke gemeente voor de rechter dagen omdat hij de wegen niet goed onderhoud zonder dat hij daar zelf persoonlijk schade van ondervindt?

Hij zal graag wandelen zeker?

Het staat u vrij dat ook eens te proberen, liefst bij een rijke gemeente of een stad

De dwangsom heeft niets te maken met schade.
De rechter besliste dat de gemeente een aantal buurtwegen moest vrijmaken. De gemeente moet dit vonnis uitvoeren. Omdat de rechter eraan twijfelt of de gemeente dit wel zal doen legt hij de gemeente een dwangsom op. Die dwangsom moet de gemeente enkel betalen als ze het vonnis van de rechtbank niet uitvoert. Het is dus simpel: doe wat de rechter vraagt en je moet geen dwangsom betalen.
De wet voorziet nu eenmaal dat de dwangsom niet aan de rechter (of de staat) moet betaald worden, maar aan de andere partij in het geding.

De activist is geen inwoner van de gemeente Aarschot of Glabbeek. De vraag is dan: kan enkel een inwoner van de gemeente een procedure tegen zijn gemeente instellen voor het openstellen van een buurtweg? De rechter oordeelde dat je geen inwoner van de gemeente moet zijn, als je maar bewijst dat je ter plaatse geweest bent en de weg wilde gebruiken. Ook niet-inwoners van de gemeente hebben het recht gebruik te kunnen maken van de weg. De activist is dus echt een wandelaar (of verplaatst zich te paard) en bewijst dat hij ter plaatse was en de weg niet kon gebruiken.

Ik kan het artikel niet lezen, maar in principe kunnen dwangsommen aan elke rechterlijke beslissing gekoppeld worden waarin gevraagd wordt om 'iets te doen' (of iets niet te doen). De dwangsom heeft dus geen schadevergoedend karakter maar moet de SA een prikkel geven om te doen wat de rechter vraagt.

Uiteindelijk respecteert de overheid dan de uitspraak van de rechter niet.

De vraag is natuurlijk of een dwangsom wel ten gunste van een individu moet zijn. Je verliest wel je drukkingsmiddel als de staat dwangsommen moet betalen aan de staat, al zou je wel iets bereiken als de gemeente geld verliest ten gunste van de federale staat bijvoorbeeld.


EDIT: ik stel net vast dat Scorpioen uitvoerig heeft geantwoord, mét kennis van de feitelijke omstandigheden.

De activist is geen inwoner van de gemeente Aarschot of Glabbeek. De vraag is dan: kan enkel een inwoner van de gemeente een procedure tegen zijn gemeente instellen voor het openstellen van een buurtweg? De rechter oordeelde dat je geen inwoner van de gemeente moet zijn, als je maar bewijst dat je ter plaatse geweest bent en de weg wilde gebruiken. Ook niet-inwoners van de gemeente hebben het recht gebruik te kunnen maken van de weg. De activist is dus echt een wandelaar (of verplaatst zich te paard) en bewijst dat hij ter plaatse was en de weg niet kon gebruiken.

Bedankt voor deze verhelderende uitleg.

Dus telkens als een overheid iets (binnen afzienbare tijd) verzaakt te doen, dan kan men naar een rechter stappen, een deadline laten opleggen en een dwangsom vragen? Bijvoorbeeld voor het aanpakken van de zwarte kruispunten, het aanleggen van een fietspad, het herstellen van een weg,...eender wat.
Het verbaast me dat het niet meer gebeurt!

Omdat dergelijke procedures veel geld, tijd en volharding kosten en het resultaat verre van zeker is....
Bij de meeste mensen zal deze activist zeker niet de indruk geven van een altruïst te zijn. Want uiteindelijk zuigt hij de belastingbetalers leeg aangezien een gemeente slechts een financieel doorgeefluik is.

Dus telkens als een overheid iets (binnen afzienbare tijd) verzaakt te doen, dan kan men naar een rechter stappen, een deadline laten opleggen en een dwangsom vragen? Bijvoorbeeld voor het aanpakken van de zwarte kruispunten, het aanleggen van een fietspad, het herstellen van een weg,...eender wat.
Het verbaast me dat het niet meer gebeurt!

De Wet op de Buurtwegen verplicht de gemeenten om de buurtwegen te onderhouden.
De burgers hebben een subjectief recht om gebruik van de buurtweg te kunnen maken.
Wat uw voorbeelden betreft: de gemeenten hebben daar een beleidsvrijheid. Je kan maar iets afdwingen van de gemeente als een subjectief recht geschonden wordt.

Omdat dergelijke procedures veel geld, tijd en volharding kosten en het resultaat verre van zeker is....
Bij de meeste mensen zal deze activist zeker niet de indruk geven van een altruïst te zijn. Want uiteindelijk zuigt hij de belastingbetalers leeg aangezien een gemeente slechts een financieel doorgeefluik is.

Hohoho ...

De dwangsom dient enkel en alleen betaald te worden omdat de overheid weigert een gerechtelijk vonnis, effectief uit te voeren.

Het is dus puur een beslissing van de betrokken stad/gemeente om het vonnis niet
- aan te vechten in beroep
- na te leven


In dat rare UK zijn er burgers die dergelijke wegen open houden ... met de bijl. Kreupelhout, schutsel, niet te openen hek : bijl !

Beste

Deze kaarten werden omstreeks 1840 opgesteld (toen de meeste verplaatsingen nog te voet gebeurden).
In de loop der jaren werden veel van de bestaande voetwegen door bijvoorbeeld boeren omgeploegd en bij hun veld gevoegd. Nu mensen weer meer de natuur willen ontdekken en te voet willen wandelen komt dit in de actualiteit, de voorgaande decennia werd er weinig aandacht aan besteed.

De gemeente Glabbeek heeft destijds een akkoord opgesteld met de activist uit Lubbeek en heeft eerst een inventaris gemaakt van alle voetwegen. Een aantal voetwegen waar intussen gebouwen op staan werden op vraag van de gemeente door de overheid afgeschaft, voor de andere voetwegen werd een beheersplan opgesteld om per jaar 5 voetwegen terug open te stellen. Men volgt hiervoor steeds het advies van de gemeentelijke commissie voor ruimtelijke ordening waarin alle partijen en een aantal deskundigen zitting hebben: gezond verstand moet primeren op verouderde regelgeving.

Grappig was wel dat bleek dat door het erf van een voormalig gemeenteraadslid van een partij met een groene kleur ook een voetweg liep en dat daar intussen door betrokkene een zwembad werd aangelegd, zonder dat de gemeente hiervan werd ingelicht voor de aanleg plaatsvond. Ook deze voetweg werd opgenomen in de procedure om op te heffen gezien de actuele toestand niet meer toeliet om de weg te gebruiken zonder natte voeten

https://www.vlaamsbrabant.be/verkeer-mo ... /index.jsp

Tiens, ik wandel graag, en ik vraag me ineens af of die regel ook zou gelden voor de oude jaagpaden langs waterlopen ?

Staan die jaagpaden in de buurtatlas ?

Die vielen volgens mij vroeger onder de dienst binnenscheepvaart en waren dus niet openbaar ... de buurtwegen waren dikwijls wel openbaar en dus was het landjepik.

Volgens de rechtspraak zijn jaagpaden wel degelijk openbaar, en zelfs openbare weg
anders gelden de verkeersborden die er staan niet)

Onopgelost dispuut: geldt de wegcode er, of het antiek KB inzake waterlopen & jaagpaden ...

Als je zo aan navelstaarderij doet zoals die activist kan je dan nog wandelen zonder te struikelen. Meeste van die paden zijn toch niet alles en met de blik vooruit lijkt toch de minst risicovolle manier.