Dat denk je maar, maar is dat wel zo? Bij wie moet je zijn om dat recht af te dwingen?Dit terwijl de maatschappij recht heeft op een goed werkend gerecht!
Straffe uitspraak!Ik vul aan: hoeveel rechters vonnissen zonder gedegen dossierkennis, daarmee bedoel ik: hoeveel rechters vonnissen enkel op pleidooien, zonder de schriftelijke besluiten te hebben doorgenomen?
Ik kan alleen oordelen voor burgerlijke zaken en handelszaken, maar kan u verzekeren dat de motiveringsplicht er daar wel degelijk voor zorgt dat rechters met kennis van zaken oordelen. De conclusies zijn wat dat betreft véél belangrijker dan de pleidooien en veel rechters hebben -terecht- geen boodschap aan lange pleidooien, waarin advocaten vaak toch veel meer aan sfeerschepping doen dan aan echte juridische analyse van het dossier.ach Lex wordt wakker uit de zomerslaap ...
Stel dat een rechter 1000 vonnissen/jaar moet schrijven. Een redelijk pak van al die dossiers zijn honderden pagina's dik
Niet zo onlogisch dat een groep mensen er een slecht gevoel aan overhouden waarbij de rechter als het ware over hun hoofden heen beslist heeft
Het is allicht ook onmogelijk om op ieder opgeworpen argument (vb. bij een landurige ruzie tussen 2 burgers die langzaam uit de hand is gelopen) gaan te motiveren
Een uitzondering lijkt mij een assisenproces te zijn dat als een soort vitrinekast voor justitie moet fungeren.
Wat mij betreft is de kern hier dat er toch een aantal zaken zijn die grondig fout lopen, zaken die iedereen ziet dat ze fout lopen. Maar stap maar eens als slachtoffer een politiekantoor binnen om dat aan te kaarten, dan weet je nog voor je terug buiten stapt dat politie wel heel weigerachtig tegenover het falende systeem (of rechter) staat. U kan dat misschien allemaal logisch vinden maar ik niet.
Als een werknemer in zijn job faalt dan wordt daar een oplossing voor gezocht maar wat met rechters die te vaak falen?
RR
Stel je voor: Vader & moeder komen die samenwonend zijn komen voor de rechter, één daarvan of zelfs twee vertellen wat de andere voor inkomen heeft, maar weigert bewijsstukken (vb. de jaarafrekening van de belastingsdienst, loonfiches) neer te leggen. Bovendien spreken ze elkaar nog tegen. Toch zal die rechter één vast bedrag per maand gaan uitspreken inzake de onderhoudsbijdrage. Kortom als dit voorkomt (en dat gebeurd volgens mij) oordelen de rechters zonder kennis van zaken.Ik kan alleen oordelen voor burgerlijke zaken en handelszaken, maar kan u verzekeren dat de motiveringsplicht er daar wel degelijk voor zorgt dat rechters met kennis van zaken oordelen.
Zoals ik zei, ik kan alleen oordelen voor burgerlijke en handelszaken. Ik heb te weinig ervaring in strafzaken om een gefundeerd oordeel te vellen.Stel je voor: Vader & moeder komen die samenwonend zijn komen voor de rechter, één daarvan of zelfs twee vertellen wat de andere voor inkomen heeft, maar weigert bewijsstukken (vb. de jaarafrekening van de belastingsdienst, loonfiches) neer te leggen. Bovendien spreken ze elkaar nog tegen. Toch zal die rechter één vast bedrag per maand gaan uitspreken inzake de onderhoudsbijdrage. Kortom als dit voorkomt (en dat gebeurd volgens mij) oordelen de rechters zonder kennis van zaken.Ik kan alleen oordelen voor burgerlijke zaken en handelszaken, maar kan u verzekeren dat de motiveringsplicht er daar wel degelijk voor zorgt dat rechters met kennis van zaken oordelen.
Maar dat is hier niet eens het punt... het punt is wat met falende rechters, rechters die om diverse redenen falen in hun ambt.
Laat me een voorbeeld geven.
Twee Brusselse terreurverdachten vrij door procedurefout
3 december 2010
De Brusselse raadkamer heeft vandaag beslist dat twee mannen die aangehouden waren op verdenking van terrorisme, moeten worden vrijgelaten omdat het aanhoudingsbevel niet correct was opgesteld. Dat meldt het federaal parket. In het bevel zou niet duidelijk aangegeven zijn waarom de twee moesten worden aangehouden...
Nadat een eerste zitting vorige vrijdag (26 november) was uitgesteld, verschenen de twee vandaag opnieuw voor de raadkamer. Die besliste hen vrij te laten omdat het aanhoudingsbevel onvoldoende gemotiveerd was.
"De onderzoeksrechter zou de standaardclausule, waarbij gewezen wordt op collusiegevaar of ontvluchtingsgevaar, er niet in gezet hebben", zegt Lieve Pellens, woordvoerster van het federaal parket. "Volgens ons blijkt uit de drie pagina's van het bevel dat er wel degelijk ontvluchtings- en collusiegevaar is. Daarom gaan we in beroep tegen hun vrijlating."
http://www.hln.be/hln/nl/957/Belgie/art ... fout.dhtml" onclick="window.open(this.href);return false;
Kan dit ernstige concequenties voor de maatschappij hebben? Wel?
Nu wens ik hier allerminst een heksenjacht te organiseren en vind dat een rechter vrij goed moet beschermt worden zodat deze niet bij het minste "rechter af" is, maar langs de andere kant moet de bescherming ook niet zoals het voorbije kwart eeuw gebleken is, zowat op een onbeperkte vrijgeleide lijkt waar men zoals gebleken is een mentaliteit te hebben gekweekt dat rechters geen tegenspraak meer krijgen waarbij ze bovendien langzaam maar zeker zich als groep verheven te voelen boven de burgers.
Kortom: bij de rechters is het evenwicht in bescherming en bestraffing zoek. Laat het mij zo stellen: Het lijkt mij niet rechtvaardig te zijn dat er zo weinig falende rechters zijn omdat er zo weinig rechters bestraft worden. Misschien deze draad nog wat breder maken... wat als parketmagistraten falen (opgelet hé, als een rechter beslist heeft en het OM begaat flaters dan kan dat wel degelijk een misdrijf zijn !!! Wie zal ze in vookomend geval gaan vervolgen?
RR
Wat ik aanhaal is een voorbeeld dat de rechter dan maar oordeelt zonder kennis van zaken. U draait het om, de rechter oordeelt over de waarde van (op die manier krijgt deze altijd gelijk op het einde van de rit, terwijl het onrecht duidelijk kan zijn voor ieder >> vb. het correcte bedrag voor het kind inzake onderhoudsgeld is moeilijk of zelfs niet te bepalen wegens gebrek aan correcte gegevens) >> dit is maar een voorbeeld mbt het "oordelen met kennis van zaken", maar dat hoeft zeker niet over falende rechters te gaan die m.i. vaker gestraft dienen te wordenWat je voorbeeld over onderhoudsged betreft: in het burgerlijk recht gelden 2 grote basisbeginselen:
- elke partij moet het bewijs leveren van de feiten die zij aanvoert.
- de rechter oordeelt over de waarde die aan het geleverde bewijsstuk moet toegekend worden.
Natuurlijk krijgt de rechter altijd gelijk. Dat is de basis van ons hele democratische rechtssysteem: de staat stelt iemand aan die als professioneel, verheven boven de belangen van de partijen, oordeelt naar beste eer en geweten, conform de geldende wetten, over de zaken die hem voorgelegd worden.Wat ik aanhaal is een voorbeeld dat de rechter dan maar oordeelt zonder kennis van zaken. U draait het om, de rechter oordeelt over de waarde van (op die manier krijgt deze altijd gelijk op het einde van de rit, terwijl het onrecht duidelijk kan zijn voor ieder >> vb. het correcte bedrag voor het kind inzake onderhoudsgeld is moeilijk of zelfs niet te bepalen wegens gebrek aan correcte gegevens) >> dit is maar een voorbeeld mbt het "oordelen met kennis van zaken", maar dat hoeft zeker niet over falende rechters te gaan die m.i. vaker gestraft dienen te wordenWat je voorbeeld over onderhoudsged betreft: in het burgerlijk recht gelden 2 grote basisbeginselen:
- elke partij moet het bewijs leveren van de feiten die zij aanvoert.
- de rechter oordeelt over de waarde die aan het geleverde bewijsstuk moet toegekend worden.
RR
Code: Selecteer alles
Bovendien is controle van buitenaf nodig, bv. door visitatiecommissies, zoals aan de universiteit. Nu krijgt 95,3% van de magistraten bij zijn evaluatie de kwalificatie "zeer goed" mee en dat is onrealistisch. Dat beweert de Hasseltse advocaat Hugo Lamon, lid van de Hoge Raad voor de Justitie
...
De magistratuur mag niet alléén zichzelf beoordelen, want dat leidt tot merkwaardige toestanden. In 2003 moest de Hoge Raad voor de Justitie vaststellen dat 95,5% van de magistraten de kwalificatie "zeer goed" meekreeg op zijn evaluatie. Aan deze mensen kan dus niets meer verbeterd worden. Dat kan dus niet he.
In de link hierboven vermeld lezen we ook het volgendeEn tenslotte wat de duur van gerechtelijke procedures betreft: dat is een probleem van capaciteit, dat volgt uit een probleem van geld, dat dan weer volgt uit politieke keuzes (geen belastingverhogingen, andere prioriteiten, ...). De oorzaak is hier dus niet het gerecht zelf en als zeker niet (of slechts zelden) de advocatuur.
Code: Selecteer alles
Zijn er niet te weinig rechters?
Nee. Er zijn 24 rechters per 100.000 inwoners, twee keer zoveel als in 1850. In Nederland zijn er maar 12, in Frankrijk maar 10. En zij doen het niet slechter dan wij.