Bezint eer ge begint...
Maar ik dwaalde daar wel van de kern van de discussie af zoals TS ze bedoelde. De vraag leek me eerder of echtscheiding wettelijk mogelijk dient te zijn of niet?
- Jureca
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Jureca begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
-
roderidder
Topic Starter - Berichten: 2946
- Contacteer: Website
Natuurlijk dient dat mogelijk te zijn, maar er zijn voorwaarden (lees verbod op echtscheiding? ja! tenzij...)
een voorbeeld: het idee is >> geen overeenkomst over verblijfsregeling van de kinderen >>> blijf dan de tafel en het bed maar delen
Blijft nog over wat de waarde is van het huwelijk...
Tja je kan je afvragen hoeveel waarde het huwelijk bij ons nog moet voorstellen?
Als je dat vergelijkt met vb. Malta wel dan valt er iets voor te zeggen dat het huwelijk daar een grotere betekenis zal hebben als hier.
Laten we (maar) 1 generatie vooruitdenken >> wetenschappers hebben aangetoont dat scheidingskinderen dubbel zoveel scheiden
Heel grof geschat blijft dan maar 1 op 4 gehuwd. Tja, hoever staan we dan van ... "ik beloof dat ik engegeer om je trouw te blijven (tot de dood ons scheid) tot ik iemand beter vind dan U"
Toch nog ff opmerken dat de impact van (echt)scheiden de moderators van het JF niet ontgaan zijn >> http://www.juridischforum.be/forum/view ... 23&t=21615" onclick="window.open(this.href);return false;
RR
een voorbeeld: het idee is >> geen overeenkomst over verblijfsregeling van de kinderen >>> blijf dan de tafel en het bed maar delen
Blijft nog over wat de waarde is van het huwelijk...
Tja je kan je afvragen hoeveel waarde het huwelijk bij ons nog moet voorstellen?
Als je dat vergelijkt met vb. Malta wel dan valt er iets voor te zeggen dat het huwelijk daar een grotere betekenis zal hebben als hier.
Laten we (maar) 1 generatie vooruitdenken >> wetenschappers hebben aangetoont dat scheidingskinderen dubbel zoveel scheiden
Heel grof geschat blijft dan maar 1 op 4 gehuwd. Tja, hoever staan we dan van ... "ik beloof dat ik engegeer om je trouw te blijven (tot de dood ons scheid) tot ik iemand beter vind dan U"
En wat zou er maatschappelijk gezien dan best in de plaats dienen te komen?Trouwen is een verouderd concept en past niet meer in deze maatschappij.
Toch nog ff opmerken dat de impact van (echt)scheiden de moderators van het JF niet ontgaan zijn >> http://www.juridischforum.be/forum/view ... 23&t=21615" onclick="window.open(this.href);return false;
RR
Ik kan me weinig voorstellen dat meer emotioneel traumatisch is dan een echtscheiding. Kinderen daarin zullen altijd het slachtoffer zijn; in uiterst zeldzame gevallen vinden de ouders effectief een regeling waarin de kinderen een primaire rol spelen, in de meeste gevallen komen de ouders zelfs niet overeen wat het beste is voor de kinderen en vullen ze dit zuiver vanuit hun individuele leefwereld in, in de slechtste gevallen zijn de kinderen niet meer dan schaakstukken op het echtscheidingsslagveld. De bedoeling van de waarschuwing toen en nu is nog steeds te verhinderen dat er op deze moeilijke en intens persoonlijke ervaring van posters wordt gereageerd vanuit een uiterst subjectieve persoonlijke situatie. Dat kan mi in deze situatie niet omdat men nooit het volledige verhaal van de poster kent en het geven van een verkeerd advies in deze materie extreem verregaande perverse gevolgen kan hebben. Vandaar de oproep dat iedereen zich dient te houden aan een zo objectief mogelijke benadering van deze geposte problemen.
Mensen verplichten samen te leven voor een externe factor (en hoe klinisch en of cynisch dat ook mag klinken, voor vele echtscheidende koppels zijn ze niet meer dan dat op het ogenblik dat ze de echtscheiding zelf beïnvloeden of bemoeilijken) lijkt me nu niet echt het recept voor een gezonde samenleving.
Ik ken momenteel een gezin waarvan de moeder altijd bij de echtgenoot is gebleven vanwege de kinderen (strafblad waarmee je een kamer kan behangen, ontrouw, 0% respect voor werk van ander etc etc). Wel de kinderen zijn nu meerderjarig, de oudste staat op het punt om te gaan samenwonen en de jongste begint een beetje serieus te worden. Ze heeft nu de eerste stappen naar een echtscheiding gezet terwijl ze er al 16 jaar vanaf wilde. wel nu de laatste 2 weken komt al die frustratie en razernij daar naar boven en bij die vrouw het besef dat 16 jaar van haar leven kwijt is voor in feite niets want nu heeft de kinderen ook bijna alleen opgevoed. Is dat dan gezond in de interesse van de kinderen? Zijn er hier nu niet in feite 4 slachtoffers in plaats van twee (zeker nu de kinderen hun vader leren kennen zoals ie echt is en niet de facade met excuses, uitvluchten en leugens)?
Ben ik in den beginne deels mee akkoord tot op het punt dat beide ouders de kinderen eerder als hinderpaal van hun echtscheiding gaan bekijken en zich beide dusdanig diep hebben ingegraven dat afwijken van de ingenomen standpunten niet meer mogelijk is... (ik zie gezinsdrama's in wording)Natuurlijk dient dat mogelijk te zijn, maar er zijn voorwaarden (lees verbod op echtscheiding? ja! tenzij...)
een voorbeeld: het idee is >> geen overeenkomst over verblijfsregeling van de kinderen >>> blijf dan de tafel en het bed maar delen
Mensen verplichten samen te leven voor een externe factor (en hoe klinisch en of cynisch dat ook mag klinken, voor vele echtscheidende koppels zijn ze niet meer dan dat op het ogenblik dat ze de echtscheiding zelf beïnvloeden of bemoeilijken) lijkt me nu niet echt het recept voor een gezonde samenleving.
Ik ken momenteel een gezin waarvan de moeder altijd bij de echtgenoot is gebleven vanwege de kinderen (strafblad waarmee je een kamer kan behangen, ontrouw, 0% respect voor werk van ander etc etc). Wel de kinderen zijn nu meerderjarig, de oudste staat op het punt om te gaan samenwonen en de jongste begint een beetje serieus te worden. Ze heeft nu de eerste stappen naar een echtscheiding gezet terwijl ze er al 16 jaar vanaf wilde. wel nu de laatste 2 weken komt al die frustratie en razernij daar naar boven en bij die vrouw het besef dat 16 jaar van haar leven kwijt is voor in feite niets want nu heeft de kinderen ook bijna alleen opgevoed. Is dat dan gezond in de interesse van de kinderen? Zijn er hier nu niet in feite 4 slachtoffers in plaats van twee (zeker nu de kinderen hun vader leren kennen zoals ie echt is en niet de facade met excuses, uitvluchten en leugens)?
-
roderidder
Topic Starter - Berichten: 2946
- Contacteer: Website
Zo komen we inhoudelijk te minste ergens
Graag had ik dieper ingegaan op hoe groot al die verschillende groepen zijn, en wat de inpact voor hen allen is.
Het gezin dat U kent kunnen we nemen als voorbeeld om wat standpunten uit te wisselen en oplijsten welke mogelijke scheidingstrajecten het minst schadelijk zouden zijn.
De vraag lokt mogelijk een zwart-wit stelling uit terwijl er allicht ook grijze zone's zijn. Het zou vb. kunnen dat mocht 16 jaar geleden een scheiding werd ingezet en op zoek gaat naar een nieuwe partner dat ze terug verliefd wordt op iemand met ongeveer dezelfde eigenschappen.
Ook als overheid kan je verschillende maatregelen nemen die inpact hebben op de gezinslevens. De strijd tegen intrafamiliaal geweld is daar een voorbeeld van en als voorbeeld refereer ik naar de zaak van Gilles De Bilde
Als blijkt dat dit goed is, moet dat maar doorgevoerd worden.
RR
Graag had ik dieper ingegaan op hoe groot al die verschillende groepen zijn, en wat de inpact voor hen allen is.
Het gezin dat U kent kunnen we nemen als voorbeeld om wat standpunten uit te wisselen en oplijsten welke mogelijke scheidingstrajecten het minst schadelijk zouden zijn.
De vraag lokt mogelijk een zwart-wit stelling uit terwijl er allicht ook grijze zone's zijn. Het zou vb. kunnen dat mocht 16 jaar geleden een scheiding werd ingezet en op zoek gaat naar een nieuwe partner dat ze terug verliefd wordt op iemand met ongeveer dezelfde eigenschappen.
Ook als overheid kan je verschillende maatregelen nemen die inpact hebben op de gezinslevens. De strijd tegen intrafamiliaal geweld is daar een voorbeeld van en als voorbeeld refereer ik naar de zaak van Gilles De Bilde
Is dit een begin van, of pleidooi op "verbod van het huwelijk"?Mensen verplichten samen te leven voor een externe factor (... ...) lijkt me nu niet echt het recept voor een gezonde samenleving.
Als blijkt dat dit goed is, moet dat maar doorgevoerd worden.
RR
-
roderidder
Topic Starter - Berichten: 2946
- Contacteer: Website
Liep hier ff aan op een klein artikeltje dat van toepassing lijkt te zijn
Toename moord op mannen
29 juli 2009 10:04
Het aantal moorden op mannen is in 2008 toegenomen ten opzichte van het jaar ervoor. Dat heeft het Centraal Bureau voor Statistiek (CBS) woensdag gemeld.
Volgens het CBS nam het aantal gevallen van moord en doodslag toe van 164 in 2007 naar 176 in het jaar daarop. De stijging betrof alleen mannen. Het aantal vrouwen dat door moord of doodslag om het leven kwam, daalde juist. Ook bleek uit de cijfers van het CBS dat gescheiden personen vijf keer zoveel kans lopen om gedood te worden dan getrouwde mensen.
Van de vier grote steden loopt Rotterdam voorop als het gaat om aantallen moorden. In 2008 werden in de Maasstad achttien mensen gedood. In Amsterdam waren dat er zeventien, in Den Haag negen en in Utrecht vijf.
bron : http://www.depers.nl/binnenland/325793/ ... annen.html" onclick="window.open(this.href);return false;
***
even aanvullen met een grafiek en het minst wat je er kan vertellen is dat het inhoudelijk ongeveer net zo veelzeggend is dan bovenstaand artikeltje
RR
Toename moord op mannen
29 juli 2009 10:04
Het aantal moorden op mannen is in 2008 toegenomen ten opzichte van het jaar ervoor. Dat heeft het Centraal Bureau voor Statistiek (CBS) woensdag gemeld.
Volgens het CBS nam het aantal gevallen van moord en doodslag toe van 164 in 2007 naar 176 in het jaar daarop. De stijging betrof alleen mannen. Het aantal vrouwen dat door moord of doodslag om het leven kwam, daalde juist. Ook bleek uit de cijfers van het CBS dat gescheiden personen vijf keer zoveel kans lopen om gedood te worden dan getrouwde mensen.
Van de vier grote steden loopt Rotterdam voorop als het gaat om aantallen moorden. In 2008 werden in de Maasstad achttien mensen gedood. In Amsterdam waren dat er zeventien, in Den Haag negen en in Utrecht vijf.
bron : http://www.depers.nl/binnenland/325793/ ... annen.html" onclick="window.open(this.href);return false;
***
even aanvullen met een grafiek en het minst wat je er kan vertellen is dat het inhoudelijk ongeveer net zo veelzeggend is dan bovenstaand artikeltje
RR
Ik zie in die statistieken enkel dat er sinds de late jaren zeventig steeds minder uit de echt gescheiden personen zelfmoord plegen. Dit zal waarschijnlijk deels te verklaren zijn door de sinds die periode toenemende vereenvoudiging waarmee scheiden mogelijk is en het gradueel verdwijnen van het sociale stigma dat met scheiden gepaard ging. (toen mijn grootmoeder scheidde in de vroege jaren vijftig is meneer pastoor nog langsgekomen met bijbel, wijwatervat en kwispel om de duivel uit te drijven..., mijn moeder mocht zelfs de kerk niet in om haar communie af te leggen) Zuiver op de grafieken afgaand is de trendbreuk ingezet in de jaren 80 meer dan significant te noemen als men deze vergelijkt met de cijfers voor de groepen gehuwd en ongehuwd. Dat de betere medische interventies verantwoordelijk zijn voor een lager cijfer wordt tegengesproken door de stabiele cijfers voor de andere groepen. (een relatief kleine daling onder vrouwen niet in rekening brengend, waar de verbeterde medische interventies wel een invloed kunnen hebben gehad op hun voorkeursmethoden van zelfdoding)
De stijging of stabilisatie die merkbaar is vanaf 2007 is merkbaar in alle groepen uitgezonderd de weduwnaars. Vermoedelijk heeft de crisis daar wel een en ander mee te maken.
Als je met de grafieken wilde impliceren dat een hoger percentage aan echtgescheiden zelfmoord pleegt dan gehuwden dan heb je wel gelijk maar dan dien je weer met een aantal feiten rekening te houden:
- ten eerste dien je die groep enkel te vergelijken met de weduwnaars aangezien enkel deze groep voldoet aan hetzelfde basisprincipe; verlies van een levenpartner.
- ten tweede is het dankzij de groep echtgescheidenen dat de zelfdodingen in de groep gehuwden kunstmatig laag worden gehouden, een bovenmatig hoog aantal "zelfdodingsgevoeligen" wordt immers door de factor scheiding afgevoerd naar een andere groep, de groep gehuwden is dus als het ware reeds deels "uitgekuist".
Deze grafieken zouden beduidend veelzeggender zijn als men tevens de cijfers van zelfdodingen toonde van de voorgaande periode toen echtscheidingen bijna onbestaande waren (tenzij in de betere burgerij en de adel.. waar reeds lustig gescheden werd vanaf de jaren 1840) en als men deze cijfers bond aan de algemene economische situatie.
De stijging of stabilisatie die merkbaar is vanaf 2007 is merkbaar in alle groepen uitgezonderd de weduwnaars. Vermoedelijk heeft de crisis daar wel een en ander mee te maken.
Als je met de grafieken wilde impliceren dat een hoger percentage aan echtgescheiden zelfmoord pleegt dan gehuwden dan heb je wel gelijk maar dan dien je weer met een aantal feiten rekening te houden:
- ten eerste dien je die groep enkel te vergelijken met de weduwnaars aangezien enkel deze groep voldoet aan hetzelfde basisprincipe; verlies van een levenpartner.
- ten tweede is het dankzij de groep echtgescheidenen dat de zelfdodingen in de groep gehuwden kunstmatig laag worden gehouden, een bovenmatig hoog aantal "zelfdodingsgevoeligen" wordt immers door de factor scheiding afgevoerd naar een andere groep, de groep gehuwden is dus als het ware reeds deels "uitgekuist".
Deze grafieken zouden beduidend veelzeggender zijn als men tevens de cijfers van zelfdodingen toonde van de voorgaande periode toen echtscheidingen bijna onbestaande waren (tenzij in de betere burgerij en de adel.. waar reeds lustig gescheden werd vanaf de jaren 1840) en als men deze cijfers bond aan de algemene economische situatie.
-
roderidder
Topic Starter - Berichten: 2946
- Contacteer: Website
Zelfmoord rond WOII (1938-1947)
Algemeen overzicht van de totale zelfmoordcijfers in België, 1938-1947
Jaar Totaal aantal zelfmoorden
1938-1511.....1939- 1430.....1940- 1519.....1941- 1163.....1942- 1076......1943- 855......1944- 1019......1945- 1234.....1946- 1229.....1947- 1238
Bron: Rijksarchief Brussel, Nationaal instituut voor de statistiek: loop der bevolking
http://lib.ugent.be/fulltxt/RUG01/001/4 ... 001_AC.pdf" onclick="window.open(this.href);return false;
In '85 als ik me niet vergis verloor in Nederland 44% van de Nederlandse vaders in de loop der jaren elk contact met hun kinderen na een echtscheiding
Vergelijkbare cijfers zijn ook in Duitsland en UK terug gevonden. Gelukkig zijn deze nu fors gedaald ten opzichte van toen. Zelf schat ik deze heden rond de 15%
Verliessiutaties kunnen zeer ingrijpend zijn voor mensen
Zelf ben ik een voorstander dat je vlot moet kunnen scheiden zonder veel hindernissen die schadelijk (kunnen) zijn voor de vrede tussen de ouders.
Daartegenover staat dat er heden "te veel" gescheiden wordt en daar moet men ook oog voor hebben. Ook voor het welzijn van de kinderen moet men oog leren hebben.
Meer nog, dit zou prioriteit moeten zijn m.a.w. in grote lijnen is het idee, als dat niet goed op orde is komt er geen echtscheiding.
Voor kinderen is het belangrijk dat hun ouders betrokken zijn (en blijven) bij de opvoeding en is het voor hun van belang goede ouderlijke relaties te hebben met beide ouders.
Welk zijn zoal gekende hindernissen? Kindergeld, schoolpremie, kinderen al dan niet ten laste hebben na de echtscheiding, maar ook ongelijkmatig verdeeld geboorteverlof nog tijdens het huwelijk maakt dat vaders&moeders geen gelijke kansen krijgen waarbij de ene een voorsprong krijgt die ze dan vaak wil bestendigen als men in die ruime periode wil scheiden. Maar ook zelfgemaakte en naderhand moeilijk te wijzigen EOT's kunnen oorzaak zijn voor storing in die vrede tussen de ouders.
44% van al de Vlaamse scheidingskinderen* heeft de leeftijd tussen 0-5 jaar !
* totaal aantal (echt)scheidingskinderen 0-17 jaar in Vlaanderen = +/- 250.000
bron: http://www.f4j.be/doc/pdf/050701_Kinder ... Gewest.pdf" onclick="window.open(this.href);return false;
RR
Algemeen overzicht van de totale zelfmoordcijfers in België, 1938-1947
Jaar Totaal aantal zelfmoorden
1938-1511.....1939- 1430.....1940- 1519.....1941- 1163.....1942- 1076......1943- 855......1944- 1019......1945- 1234.....1946- 1229.....1947- 1238
Bron: Rijksarchief Brussel, Nationaal instituut voor de statistiek: loop der bevolking
http://lib.ugent.be/fulltxt/RUG01/001/4 ... 001_AC.pdf" onclick="window.open(this.href);return false;
In '85 als ik me niet vergis verloor in Nederland 44% van de Nederlandse vaders in de loop der jaren elk contact met hun kinderen na een echtscheiding
Vergelijkbare cijfers zijn ook in Duitsland en UK terug gevonden. Gelukkig zijn deze nu fors gedaald ten opzichte van toen. Zelf schat ik deze heden rond de 15%
Verliessiutaties kunnen zeer ingrijpend zijn voor mensen
Zelf ben ik een voorstander dat je vlot moet kunnen scheiden zonder veel hindernissen die schadelijk (kunnen) zijn voor de vrede tussen de ouders.
Daartegenover staat dat er heden "te veel" gescheiden wordt en daar moet men ook oog voor hebben. Ook voor het welzijn van de kinderen moet men oog leren hebben.
Meer nog, dit zou prioriteit moeten zijn m.a.w. in grote lijnen is het idee, als dat niet goed op orde is komt er geen echtscheiding.
Voor kinderen is het belangrijk dat hun ouders betrokken zijn (en blijven) bij de opvoeding en is het voor hun van belang goede ouderlijke relaties te hebben met beide ouders.
Welk zijn zoal gekende hindernissen? Kindergeld, schoolpremie, kinderen al dan niet ten laste hebben na de echtscheiding, maar ook ongelijkmatig verdeeld geboorteverlof nog tijdens het huwelijk maakt dat vaders&moeders geen gelijke kansen krijgen waarbij de ene een voorsprong krijgt die ze dan vaak wil bestendigen als men in die ruime periode wil scheiden. Maar ook zelfgemaakte en naderhand moeilijk te wijzigen EOT's kunnen oorzaak zijn voor storing in die vrede tussen de ouders.
44% van al de Vlaamse scheidingskinderen* heeft de leeftijd tussen 0-5 jaar !
* totaal aantal (echt)scheidingskinderen 0-17 jaar in Vlaanderen = +/- 250.000
bron: http://www.f4j.be/doc/pdf/050701_Kinder ... Gewest.pdf" onclick="window.open(this.href);return false;
RR
-
mapleleiah
- Berichten: 1047
- Locatie: Izegem
Goed idee!!! Vooral dat "maken van een contract bij mogelijke breuk" vóór de kinderen verwekt zijn ... Alleen, zoals bij alle contracten kan één ervan er zijn voeten aan vegen en moet men dan toch naar de rechtbank.iemand al eens gedacht over een 3-6-9 contract wat de relatie betreft én een aparte intentie-overeenkomst wat de kinderen betreft bij de aanvang van een serieuze relatie...?
Volgens mij moet dat kunnen werken
Heel de discussie over mogen of niet mogen scheiden is toch zever aangezien massa's koppels ongetrouwd samenwonen en ook kinderen hebben. Die vertrekken toch als ze goesting hebben ...
Lenny
"I can resist everything except temptation" (Oscar Wilde)
-
roderidder
Topic Starter - Berichten: 2946
- Contacteer: Website
Lenny,
Tijdens een cursus voor het behalen van een brevet jeugdmonitor heeft men mij geleerd dat men tijdens het spel de spelregels niet mag veranderen.
Het huwelijk is dan wel geen spel, maar er zijn wel regels die moeten gevolgd worden.
Het al dan niet mogen echtscheiden lijkt mij helemaal geen zever. Feit is wel dat de Staat te weinig oog heeft voor de rechten van de kinderen. Men kan de voeten vegen aan diverse mensen- en/of kinderrechten en ja het klopt dat als men het niet eens is, men toch naar de rechtbank kan trekken. Maar meer dan eens het is juist daar waar schoentjes kunnen knellen.
RR
Tijdens een cursus voor het behalen van een brevet jeugdmonitor heeft men mij geleerd dat men tijdens het spel de spelregels niet mag veranderen.
Het huwelijk is dan wel geen spel, maar er zijn wel regels die moeten gevolgd worden.
Het al dan niet mogen echtscheiden lijkt mij helemaal geen zever. Feit is wel dat de Staat te weinig oog heeft voor de rechten van de kinderen. Men kan de voeten vegen aan diverse mensen- en/of kinderrechten en ja het klopt dat als men het niet eens is, men toch naar de rechtbank kan trekken. Maar meer dan eens het is juist daar waar schoentjes kunnen knellen.
RR