JuridischForum.be

Na een faillissement van 25 jaar geleden (vennootschap) bleven er twee banken als schuldeiser over betreffende financieringen. Die hebben sindsdien loonoverdracht verkregen. De andere borgen werden te gelde gemaakt (bedrijfsgebouw en privéwoning). Doch de schuldresten bleven alsmaar stijgen. Is er een mogelijkheid dit te stoppen, (verjaring-nieuwe wetgeving-bevrijding enz) ? Ben nu op pensioen (ook met loonoverdracht), maar wil van die dreiging af.

Als er geen verschoonbaar toen bestond, dan kunnen de schuld eiseres blijven komen
En als de nieuwe faillissement wetten zijn dan op u niet van toepassing je blijft onder de wetgeving die 25 jaar geleden geldig was, DUS Geen verschoonbaar ,of kwijtschelding van toepassing.

Ik herinner mij een document waar ik verschoonbaar werd vernoemd, doch in het sluitingsvonnis staat er niks over vermeld (vennootschap-niet verschoonbaar). Wetten waren ook anders, en ik was niet goed geinformeerd. Het blijft echter wrang dat al mijn activa werden afgenomen, borgen werden verkocht (voor de bank) en ik met de passiva ben blijven zitten. Belastingen zijn ondertussen geregeld. In een collectieve schuldenregeling zijn echter ook faillissementsschulden uitgesloten van kwijtschelding, in theorie althans, want deze zijn borgstellingen. Dat zou meteen ook betekenen dat ik er nooit vanaf kom, ook nooit meer kan leven zonder die dreiging, ook nooit meer met iemand kan samenwonen enz... ook mijn kinderen kunnen er later last mee hebben. Hoever kan dat gaan ? Een advocaat die me collectieve aanraadt als oplossing kan het dus verkeerd hebben. Een CSR betekent ook tegelijkertijd een nieuw (persoonlijk) faillissement dan, waarmee ik mijn weinige bezit nog eens kwijtspeel, en ik tot mijn 72ste in csr zit, hetgeen te laat is om nog aan een nieuw leven te beginnen. bovendien kan ik niks bijverdienen zonder problemen. Kortom uitzichtloos dus... Of iemand een ander idee?