voorschot aan vennootschap wordt niet terugbetaald
Geplaatst: 03 jun 2019 22:25
door gebruiker
Cassatie, dacht ik, heeft uitspraak gedaan dat een voorschot aan een vennootschap door een (voorheen aandeelhouder) waar geen eindvervaldag voor bepaald staat, de vennootschap toch gehouden is tot terugbetaling omdat als er geen mogelijkheid zou bestaan om dergelijke vordering terugbetaald te krijgen dit zou gelijkstaan aan een confiscatie, of een bepaling in dit zin.
Ik kan dergelijke beslissing van Cassatie niet terugvinden. Iemand?
Re: voorschot aan vennootschap wordt niet terugbetaald
Geplaatst: 04 jun 2019 11:33
door gebruiker
Een voorschot aan een vennootschap valt onder het begrip geldlening.
Er bestaat zeen artikel 1889 BW
Art. 1889. Indien evenwel, gedurende de tijd, of voordat de behoefte van de lener heeft opgehouden, de uitlener zijn zaak dringend en onvoorziens nodig heeft, kan de rechter, naar gelang van de omstandigheden, de lener verplichten hem die terug te geven.
Hoever gaat deze bepaling? Welk bewijs moet een ontlener leveren? Moet de rechter simpel dergelijke vraag goedkeuren of kan die eventueel rekening houden met het belang van de betrokken vennootschap?
Als voorbeeld : als iemand die zich in deze situatie bevindt verklaart voor de rechter dat hij het geld nodig heeft om bijvoorbeeld een woning te kunnen aankopen in het buitenland : at zouden de vereisten zijn inzake bewijs?
Re: voorschot aan vennootschap wordt niet terugbetaald
Geplaatst: 05 jun 2019 13:02
door gebruiker
Er is alleszins een arrest van Cassatie dd, 10/09/1912 rolnummer C.10.0636.F dat reeds bepaalt dat er een terugbetaling kan opgelegd worden, zelfs als er geen eindvervaldag voorzien werd :
http://jure.juridat.just.fgov.be/view_ ... 2&lang=NL
Het enkele feit dat het contract, krachtens hetwelk een van de partijen een zaak aan de andere afgeeft om er gebruik van te maken, geen termijn bepaalt, belet niet dat de ontvanger gehouden is die zaak terug te geven en dat het contract dus als bruikleen moet worden beschouwd.
Doch wat ik zoek is het arrest waar Cassatie stipuleert dat indien er geen mogelijkheid zou zijn om een terugbetaling te verkrijgen van een bruikleen dit zou overreenkomen met een confiscatie (het was niet deze exacte term die gebruikt werd doch een begrip dat ermee gelijk staat).
Er bestaat een Cassatie arrest dd, 02/12/1987 rolnummer 6136 waar de tekst niet direct van terug te vinden is:
http://jure.juridat.just.fgov.be/view_d ... 17&lang=NL
Bruikleen is de handeling waarbij een persoon aan een ander kosteloos een zaak afgeeft om daarvan gebruik te maken, onder verplichting die terug te geven, zelfs als die zaak te allen tijde op eenvoudig verzoek van de eigenaar kan worden teruggevraagd. ( Art. 1875 Burgerlijk Wetboek. )