Factuurvoorwaarden, internationale dienstverlening

[pvanhoof]

Beste specialisten,

Ik ben reeds een tweetal jaar een firma die consultancy opdrachten uitvoert (software development). Eerst een éénmanszaak dan een BVBA.

Gezien ik nogal gespecialiseerde kennis aanbied zijn mijn klanten zijn voornamelijk buitenlandse klanten. Bijvoorbeeld in Nederland en Finland. Samen met mijn boekhoudster en de 'zeer vriendelijke mensen' van het belastingkantoor waar ik aangifte hoor te doen zijn we dan ook over artikel 21, onderdeeltje 3 tot en met 7 en vooral puntje k gaan onderzoeken. Ik lever mijn dienst immers bijna altijd over een drager zoals het fameuze Internet maar wel uitgevoerd op Belgisch grondgebied (oh de leuke en vooral duidelijk Belgische wetgeving hieromtrent).

Het kan bijna niet anders dat mijn vraag daarover gaat, en toch niet. Mijn vraag gaat eenvoudigweg over factuurvoorwaarden.

het gebeurt immers wel eens dat ik werk met tussenbedrijven. Bedrijven die m.a.w. de uiteindelijke klant factureren en die ik dus mijn factuur opstuur. Meestal beweren die bedrijven dat dit het eenvoudigste is omdat ze dan zogenaamd de administratieve moeilijkheden van internationaal werken voor mij oplossen. Da's uiteraard bijna nooit het geval (voegen ze allerhande moeilijkheden eerder toe dan dat ze er wegnemen). Maar goed, anders mis je misschien weer de opportuniteit om een bepaald project uit te voeren.

Die tussenbedrijven zijn soms niet erg snel met betalen. Een eind klant, als het dan toch rechtstreeks is, soms ook niet. Erger vind ik die tussenbedrijven, omdat die immers een zeker percentage van het bedrag vragen als betaling voor hun zogenaamde dienst. Als die dienst van hun impliceert dat betalingen te laat komen, vind ik dat eerder een anti-dienst en heel lastig voor de eind-klant die vaak wel tijdig betaalde (aan het tussenbedrijf).

Dus is de vraag, wat voor factuurvoorwaarden kan ik sommeren op mijn facturen? In hoeverre kan ik die ook daadwerkelijk afdwingen. Bijvoorbeeld bij een te late betaling (bv. ik wil interest vragen op het bedrag, van zodra het meer dan een maand te laat is).

Ik vraag me ook af wat de advocaat kosten zoal zijn voor zulke situaties? Uiteraard doe ik meestal projecten voor meerdere maanden en gaat het over bedragen waar het de moeite is om er eventueel een rechtzaak voor te beginnen. Meestal is een juist aangetekend schrijven natuurlijk dat toevallige beetje dat de klant toch doet betalen of plots de zoek geraakte factuur doet terugvinden.

Bij welke advocaten kan ik best langsgaan? Mijn klanten bevinden zich voornamelijk in Nederland en Finland.

Ik heb hier een budget voor over, maar geen astronomisch bedrag. Meestal betaalt de klant immers uiteindelijk toch wel. Heel eenvoudig wil ik er niet veel meer aan uitgeven als dat het me zal opbrengen (klinkt logisch, toch?). Mijn bedrijf is momenteel voldoende liquide en dus is er meestal geen werkelijke hoognood om facturen snel betaald te zien (maar wel om ze ooit betaald te zien). Toekijken hoe je klanten vaak de onozelaar uithangen ipv gewoon te betalen, is natuurlijk ook niet slim.

[j.demoor]

“Art.1226.Een strafbeding is een beding waarbij een persoon zich voor het geval van niet-uitvoering van de overeenkomst verbindt tot betaling van een forfaitaire vergoeding van de schade die kan worden geleden ten gevolge van de niet-uitvoering van de overeenkomst.Art.1231.§ 1. De rechter kan, ambtshalve of op verzoek van de schuldenaar, de straf die bestaat in het betalen van een bepaalde geldsom verminderen, wanneer die som KENNELIJK het bedrag te boven gaat dat de partijen KONDEN vaststellen om de schade wegens de niet-uitvoering van de overeenkomst te vergoeden...§ 3. Ieder beding dat strijdig is met de bepalingen van dit artikel wordt voor niet-geschreven gehouden.”(Burgerlijk Wetboek).

“Art.25.Behalve door de bewijsmiddelen die het burgerlijk recht toelaat, kunnen handelsverbintenissen ook worden bewezen door getuigen in alle gevallen waarin de rechtbank oordeelt dit te moeten toestaan, behoudens de uitzonderingen bepaald voor bijzondere gevallen...”(10 SEPTEMBER 1807. - WETBOEK VAN KOOPHANDEL : BOEK I. _ Koophandel in het algemeen).

“14.Een klassiek twistpunt in de rechtspraak blijft de problematiek van de kennisneming en de aanvaarding van standaardbedingen.Deze bedingen behoren slechts tot de inhoud van het contract indien de medecontractant hiervan kennis kreeg of althans behoorde hiervan kennis te hebben en indien hij deze bedingen ook effectief als deel van de contractsinhoud heeft aanvaard(Cass. 9 februari 1973...)...”[VAN OEVELEN,A.,DIRIX,E.,Kroniek van het Verbintenissenrecht (1981-1984),R.W. 1985-86,18-19].

‘De loutere MOGELIJKHEID voor een contractpartij om van de algemene voorwaarden kennis te nemen VÓÓR het sluiten van de overeenkomst,volstaat niet tot bewijs van de aanvaarding ervan‘[Brussel 3 december 2001(N.R.G. t. R.V.S.),R.W.2004-05,627-630].

De Algemene Voorwaarden pas vermelden op de keerzijde van de factuur laat niet toe ervan kennis te nemen VÓÓR het sluiten van de overeenkomst en is dus niet geldig,tenzij het schuldenaars betreft die sedert geruime tijd en frequent zulke facturen van u ontvangen.

Ga volledigheidshalve naar (geconsolideerde wetgeving) onder Belgisch Staatsblad in http://just.fgov.be .Klik voor WetBOEKEN in de balk achter ’Juridische aard’ op het omgekeerd driehoekje uiterst rechts.