Ik begrijp voor 100 % dat dit een wrang gevoel achterlaat. Het resultaat is ook wat ik al vreesde, reden waarom ik van in het begin geen valse hoop wilde geven.Hallo, net terug van notaris; er is inderdaad weinig aan te doen, daar we de compromis al getekend hebben .
Ik zou de zaak wel kunnen aanvechten en dwaling ("restgrond was van in het begin al bedoeld als bouwgrond, maar dat werd ons niet voorgehouden") en misleiding inroepen (dan kan ik ook die 7/12den aanhalen. Maar dat kan enkel met een advokaat, en betekent jaren procederen. Dat zien we dus niet zitten.Tzou ook al moeilijk gaan, daar die beide percelen nog aan elkaar 'hangen' (perceel van immo/familielid),kdenk dat de hele deal dan ook niet zou doorgaan, wat nu ook weer de bedoeling niet is.
Enig voorstel dat hij me meegaf, was, nog eens te praten met dat familielid en voorstel doen; kzie dat maar somber in. Maar enfin, ik heb het geprobeerd, en alweer een wijze les geleerd, dat je maar weinig mensen kunt betrouwen.(wat notaris ook nog beaamde met een veelbetekende blik)
Toch bedankt voor jullie reacties, en in het bijzonder aan roharro.
Nochtans is de moraal van het verhaal in de eerste plaats dat uw notaris tekort is geschoten in zijn adviesplicht. De gevolgen van het gebrek aan professionaliteit van sommige leden van de beschermde notariaatsgilde is trouwens een constant gegegeven in talrijke klachten op dit forum. Maar dat is uiteraard een magere troost.