medicatie en school

arei
Topic Starter
Berichten: 6

medicatie en school

#1 , 25 nov 2008 16:59

Beste,

Het toedienen van medicatie valt in Belgie onder de Technische Commissie voor Verpleegkunde (technische verpleegkundige prestatie B2 (op medisch voorschrift)
Bijgevolg mogen leerkrachten geen medicatie toedienen.
In nood mag men dit wel ,op voorwaarde dat de persoon die de levensreddende handeling stelt dit niet "gewoonlijk" doet en er niet zijn beroep van maakt.”

Echter indien het kind levensnoodzakelijke medicatie nodig heeft en dit meermaals per dag en niet de leeftijd heeft om dit zelf te nemen,mag dit dan gezien worden als een noodsituatie. Een thuisverpleegkundige is niet aangewezen omdat zij dan permanent op school zou moeten zijn .De aandoening is niet van die aard dat het kind in bijzonder onderwijs terecht kan ?

Hoe zit het met de aansprakelijkheid van de leerkracht ?Kunnen zij de jonge leeftijd van het kind inroepen als "nood"

mvg

Winston
Juridisch actief: Ja
Regio: België

Een juridische oplossing. Voor elk probleem, voor iedereen!

Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing. Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
Beachcomber
Berichten: 572

#2 , 26 nov 2008 08:56

U kan het ook zien als een opdracht die uitgaat van de ouders. Op dat moment is de leerkracht een lasthebber van de ouderlijke macht, en hoeft u niet terug te grijpen naar algemeneere regels.

De leerkracht is dan aansprakelijk voor het toedienen van de medicatie volgens de voorschriften van de ouders, hij moet er wel mee akkoord zijn.

arei
Topic Starter
Berichten: 6

#3 , 26 nov 2008 12:45

Beste Beachcomber,

Ik dacht ook dat als leerkrachten handelen in opdracht zij toch enigszins beschermd waren.
Op school neemt men dit echter niet aan .Men beweert dat zij een beroepsfout maken indien zij medicatie toedienen. Concreet betekent dit dat onze zoon of nr een andere school moet of ik ontslag moet nemen en 4é5x/dag nr school moet .
Ten andere geven ze wel andere medicatie (zoals Relatine , Antibiotica , enz... aan kinderen die dit nodig hebben .

Er is geen gebrek aan informatiedoorstroming betr.de gezondheidsproblemen van onze zoon.In tegendeel , het medisch team komt elk jaar bijscholing geven aan de leerkracht .School kan ten allen tijde telefonisch contact opnemen met het ziekenhuis en met ons als ouders.

mvg

Reclame

Beachcomber
Berichten: 572

#4 , 26 nov 2008 12:51

Tja, de school is natuurlijk de werkgever van de leerkracht en is daardoor gebonden door de aansprakelijkheid voor daden gesteld door haar werknemers 18WAO voor de vrije scholen, een uitspraak van het arbitragehof voor de officiële netten). De school kan de leerkracht verbieden om medicatie toe te dienen, al was het maar om hun eigen aansprakelijkheid te kunnen dekken.

Over welke soort medicatie gaat het, daarmee bedoel ik geen merk ofzo, maar gaat het om medicatie toe te dienen via de orale weg, inspuitingen, vernevelingen, puffers, supo's...
Dat kan wel een invloed hebben op de weigering van de school...

arei
Topic Starter
Berichten: 6

#5 , 26 nov 2008 20:31

Besten Beachcomber,

Het gaat hier over toediening van insuline via een pompje bij een kind van 6jr.
Ik begrijp dat een leerkracht geen medicatie mag geven volgens de wet .
We proberen tot een consensus te komen ,in het belang van de school en in het belang van het kind.
Echter de school weigert dat de leerkrachten erop toezien dat het kind dit doet. Zoals ik reeds eerder aanhaalde is het niet in het belang van het kind dat er op vaste tijdstippen een thuisvk langskomt . Dit werd ook benadrukt door de arts naar de schooldirectie toe.Het kind loopt daardoor meer gevaar op. De school beweert dat toezicht ook valt onder de wet op het toedienen van medicatie en weigert pertinent daar een leerkracht voor in te zetten.Kijken of het kind zijn medicatie inneemt is een kwestie van enkele minuten.
Mij lijkt dit eerder op onwil dan op basis van een wetgeving.Maar helaas ben ik geen kenner van de wet :(

mvg

j.demoor
Berichten: 10360

#6 , 28 nov 2008 10:26

“Art.422bis.Met gevangenisstraf van acht dagen tot een jaar en met geldboete van vijftig frank tot vijfhonderd frank of met een van die straffen alleen wordt gestraft hij die verzuimt hulp te verlenen of te verschaffen aan iemand die in GROOT gevaar verkeert, hetzij hij zelf diens toestand heeft vastgesteld, hetzij die toestand hem is beschreven door degenen die zijn hulp inroepen...”(Strafwetboek).
Ga naar Belgische wetgeving in JUSTEL-databanken van Belgisch Staatsblad. Klik voor WetBOEKEN achter ’Juridische aard’. Op afkondigingsdatum vindt u de overige akten. Inzake FEDERALE fiscale wetgeving zie http://www.fisconetplus.be/

Dust
Berichten: 61

#7 , 29 nov 2008 00:33

Mijn inziens is verpleegkunde een beschermd beroep. Het toedienen van insuline via een subcutane pomp is een verpleegkundige handeling. Indien de patient zelf het niet kan uitvoeren (hier te jong) moet een verpleegkundige (of arts) deze handeling uitvoeren.
De verleiding is natuurlijk groot om het door anderen te laten doen, maar wat als het fout gaat?
Is hier ook geen taak weggelegd voor het CLB? Schoolverpleegkundige?

dieke
Berichten: 1299

#8 , 29 nov 2008 21:08

Ik denk dat Dust hier wel eens een belangrijk punt kan aanhalen. Zelf ben ik jarenlang monitrice geweest bij een jeugdbeweging voor mindervaliden. Valium rectaal toedienen, insuline toedienen,... het is me allemaal niet vreemd. Maar ik heb dan ook een vergevorderd EHBO-diploma op zak (verzorgende), ik had een geschreven toestemming van de ouders, maar zelfs dan nog namen wij altijd een gediplomeerd verpleegkundige mee op kampen omdat we aanvoelden dat zulke geschreven toestemming nooit waterdicht kon zijn.

De wettekst die hier wordt aangehaald is dan ook weer juist, maar eerste hulp toedienen aan iemand in hoge nood betekent dat je de hulpdiensten belt en vooral niet zelf iets onderneemt waarvoor je niet opgeleid bent. Ook dat leerden wij bv. bij onze EHBO-opleiding (Rode Kruis): er waren bepaalde technieken die wij onder de knie hadden (zoals canule steken etc.) maar waarvan ons op het hart gedrukt werd die technieken alleen toe te passen bij personen waarvoor wij persoonlijk verantwoordelijk waren (onze eigen kinderen/partner/... bv.) aangezien er al weet was van rechtzaken aangespannen door familieleden tegen de leek-hulpverlener die een techniek gebruikt had bij noodlijdende personen die zonder die techniek overleden zouden zijn.

Terug naar “Burgerlijke Aansprakelijkheid”