JuridischForum.be

Uit het niets heb ik een dagvaarding ontvangen wegens toebrengen van lichamelijke en stoffelijke schade. Een grafmonument op het graf van mijn overgrootvader is blijkbaar omvergevallen op een persoon die bezig was met het onderhoud van een aanpalend grafmonument. Omdat ik de enige nog in levende zijnde nazaat ben wordt ik verantwoordelijk gesteld voor de schade.
Echter wist ik niets af van het bestaan van dat grafmonument:
Mijn overgrootvader is blijkbaar overleden in 1923 en het graf is een eeuwigdurende concessie. Ik wist niets af van het bestaan van dat graf. Maar omdat de concessie eeuwigdurend is wordt ik nu aansprakelijk gesteld en dien ik -volgens de dagvaarding- de gevolgen van het lichamelijk letsel alsook de materiële schade te vergoeden (blijkbaar werd door politie een PV opgesteld).

Is het normaal dat ik op de hoogte had moeten zijn van een "eeuwigdurende concessie" van bijna een eeuw geleden en voor deze schade verantwoordelijk kan gesteld worden? Mijn makelaar zegt me dat dit niet gedekt is door mijn familiale polis.

Op welke grond (om welke reden) zou dit niet gedekt zijn door de gewone familiale verzekering? Misschien omdat uzelf gewoon niet aansprakelijk zou kunnen gesteld worden ?

Er lijkt me op zijn minst een medeverantwoordelijkheid bij de "uitbater" te liggen.

De familiale polis heeft een clausule waarin staat dat schade toegebracht door vaste constructies die geen deel uitmaken van de woning (of de tuin erbijhorend) die betrokken wordt door polisnemer uitgesloten zijn.

De gemeente is de uitbater.
Die zegt dat ik verantwoordelijk ben.

"De gemeenten zijn verantwoordelijk voor het onderhoud en de aanleg van begraafplaatsen. Nabestaanden zijn dan weer verantwoordelijk voor het onderhoud van een specifiek graf. Gemeenten kunnen dus niet verantwoordelijk gesteld worden voor een graf dat niet onderhouden is."

Hoe kan men verantwoordelijk zijn voor iets waar men het bestaan niet van kent?
Dit grapje kan mij al mijn spaarcenten en veel meer kosten want er is arbeidsongeschiktheid en blijvend lichamelijk letsel in het spel.

Correctie:
Het betreft niet mijn overgrootvader, maar mijn over-overgrootvader!
Hij is overleden in 1923 en ik ben geboren in 1974, ruim VIJFTIG jaar later.

Echt abnormaal is het niet dat een achterachterkleinkind niet dagelijks de staat van zo'n monument opvolgt. De gemeente daarentegen, heeft , ook al door het regelmatig en blijvend onderhoud van de omgeving, via haar aangestelden die lang op voorhand moeten vaststellen dat er mogelijk gevaar dreigt.

Misschien eens een gelegenheid om de mogelijke mede-erfgenamen op te sporen voor een postcorona-reunie ?

Ik weet niet direct op het enig belang heeft, maar hebt u ooit die erfenis aanvaard op een of andere manier ?

Misschien eens een gelegenheid om de mogelijke mede-erfgenamen op te sporen voor een postcorona-reunie ?

Ik weet niet direct op het enig belang heeft, maar hebt u ooit die erfenis aanvaard op een of andere manier ?

Dat is toch om te lachen veronderstel ik?
Als enige in leven zijnde nazaat kan ik toch niet met de geesten van de andere intussen overleden erfgenamen praten?
Hoe kon ik in 1923 een erfenis aanvaarden, ik ben eerst 51 jaar later geboren.

zie: https://docs.vlaamsparlement.be/pfile?id=1497569

https://www.senate.be/www/?MIval=public ... =1&LANG=nl

https://codex.vlaanderen.be/Portals/Cod ... 16897.html

Het probleem is dat in het gemeentelijk reglement vermeld staat dat de familie (ik dus) verantwoordelijk is voor onderhoud en handhaven van de veiligheid van het grafmonument.
Naar onder meer die tekst wordt verwezen in de dagvaarding én de gemeente bevestigt het bestaan ervan.
Het betreft een massief arduinen kruis van een paar meter hoog dat op het hoofd van een persoon is omgevallen door een windstoot. Aangezien er die dag meteorologisch geen storm was houden ze me aansprakelijk voor zover ik het begrijp.

Uit de eerste link ( https://docs.vlaamsparlement.be/pfile?id=1497569 ) van Marcus Aurelius maak ik op dat de concessie al in 2014 moest vernieuwd worden, zoniet zou de gemeente eigenaar worden van het geheel van rechten en plichten.
Er is dus alvast een grote kans dat u aan de verantwoordelijkheid zou ontsnappen.

Ik zou dus in die richting eens verder zoeken.

Uit de eerste link ( https://docs.vlaamsparlement.be/pfile?id=1497569 ) van Marcus Aurelius maak ik op dat de concessie al in 2014 moest vernieuwd worden, zoniet zou de gemeente eigenaar worden van het geheel van rechten en plichten.
Er is dus alvast een grote kans dat u aan de verantwoordelijkheid zou ontsnappen.

Ik zou dus in die richting eens verder zoeken.

De gemeente zegt me dat de 50-jarige periode eerst in de loop van dit jaar (2021) afloopt. Het voorval was in 2020.
De tegenpartij is een verzekeringsmaatschappij (arbeidsongevallenverzekering).

https://docs.vlaamsparlement.be/pfile?id=1497569
Het antwoord van de Minister President :
BART SOMERSVICEMINISTER-PRESIDENT VAN DE VLAAMSE REGERING, VLAAMS MINISTER VAN BINNENLANDS BESTUUR,BESTUURSZAKEN,INBURGERING EN GELIJKE KANSENANTWOORD op vraag nr.3van11 oktober 2019van MIEKE SCHAUVLIEGE1.De altijddurende concessie werd afgeschaft door artikel 9 van de wet van 20 juli 1971 op de begraafplaatsen en lijkbezorging. Dat artikel bepaalde dat telkens na vijftig jaar,en zonder retributie, deze altijddurende concessie die vóór de inwerkingtreding van deze wet werd verleend, op aanvraag van enig belanghebbende kon worden hernieuwd. De eerste aanvraag om hernieuwing moest worden ingediend, hetzij vóór 31 december 1975 als de concessie ten minste vijftig jaar voor die datum was verleend, hetzij binneneen termijn van twee jaar ingaand bij het verstrijken van het vijftigste jaar van de concessie in de andere gevallen. Werd er geen aanvraag om hernieuwing gedaan, dan verviel de concessie. Het principe van hernieuwing van de altijddurende concessie werd overgenomen in artikel 9 van het decreet van 16 januari 2004 op de begraafplaatsen en lijkbezorging.
Het is een misvatting dat de termijn van vijftig jaar voor alle altijddurende concessiesin 1971 is aangevat. De hernieuwing moet immers gerekend worden vanaf de toekenning van de oorspronkelijke concessie. Bijvoorbeeld: een altijddurende concessie toegekend in 1964, is in 1971 omgezet in een hernieuwbare concessie van vijftig jaar,maar de begindatum om de termijn van vijftig jaar te bepalen, begon niet te lopen in 1971, maar in 1964. De concessie kon in 2014 hernieuwd worden

In dit concrete geval :
Overleden 1923 - eeuwigdurende concessie ( verondersteld gegeven in 1923 )
Eeuwigdurende concessie afgeschaft bij wet in 1971
Wetsartikel bepaalt dat na 50 jaar concessie kan vernieuwd . 1923 + 50 = 1973
Wetsartikel bepaalt ook : " De eerste aanvraag om hernieuwing moest worden ingediend, hetzij vóór 31 december 1975 als de concessie ten minste vijftig jaar voor die datum was verleend , hetzij binneneen termijn van twee jaar ingaand bij het verstrijken van het vijftigste jaar
Dus binnen 2 jaar na het verstrijken van het vijftigste jaar kon nog een nieuwe 50 jarige concessie aangevraagd worden .
Als dit zo zou gebeurd zijn
: 1973 + 2 jaar = 1975 + 50 jaar = 2025 ( maximum )
Wanneer de aanvraag ingediend effectief voor 1975 dan is het 1923+50=1973 + 50 = 2023

Zodus , waar haalt de gemeente het jaartal 2021 vandaan ?
Ofwel is het 2025 , ofwel 2023 ; maar niet 2021 .
En dan is de vraag of de gemeente het zelf wel goed weet ?
Wat indien er tussen 1973 en 1975 GEEN concessie verlenging aangevraagd is .
Het zal aan de gemeente zijn om dit te bewijzen in eerste instantie .
Alleen BIJKOMEND kan de gemeente het gemeente reglement aanvoeren dat er in dit reglement staat dat de familie verantwoordelijk is ( wat alleen maar een algemeen reglement is , en NIETS bewijst van het bestaan van een concessie , lopende tot op heden /2021 ) .

Als er geen concrete aanwijzingen staan in de dagvaarding omtrent een BEWEZEN concessie tot op heden , dan kan dit aangevochten worden .

Indien de concessie wel degelijk zou bestaan , dan zou u verantwoordelijk zijn .
Maar wie aanklaagt moet ook kunnen bewijzen . En het gemeentelijk reglement op zich is geen bewijs .

Let wel , dat een concessiedatum kan opschuiven , indien er na 1923 iemand zou bijgezet geweest zijn .

De gemeente heeft een aanvraag in haar bezit waaruit blijkt dat mijn grootvader reeds in 1971 per aangetekend schrijven een 50-jarige verlenging heeft aangevraagd. Blijkbaar is mijn grootvader enkele maanden later zelf overleden. Ik was toen nog niet geboren en was tot de dag van vandaag niet op de hoogte van het bestaan van dat grafmonument. Mijn ouders die ook reeds zijn overleden hebben mij er nooit iets over gezegd.