#9 , 20 mei 2009 02:22
Ikzelf bevind me in de tegenovergestelde situatie van de dame die deze topic startte, ttz zoals volgt. Ook mijn moeder staat er alleen voor, maar heeft een mentaal afwijkend gedrag waar zij geen hulp voor wil en zal zoeken. Ik ben ongeveer de leeftijd van uw dochter, studeer ook; krijg geen zakgeld, kledij dien ik zelf te kopen, unief betaal ik zelf, alleen het treinabonnement krijg ik van mij moeder. Uitgaan kan ik binnen de perken, 1u thuis en verre van iedere week, voor zover ik uiteraard zelf aan geld kom. Dit geldt trouwens ook voor levensmiddelen, gsm kosten en auto kosten.
Als u uw dochter financieel droog zet zoals mijn situatie, kan dit veel in uw voordeel opleveren, doch bestaat de kans dat ze op andere manieren aan haar middelen komt, mss niet de meest aan te raden manieren.
U heeft uiteraard de plicht uw kind te voorzien van de nodige middelen en omstandigheden om behoorlijk haar studies uit te bouwen, in de mate zij hiertoe weliswaar in staat is. Wanneer blijkt dat zij inderdaad, en jammer genoeg in het slechtste geval, niet over de nodige capaciteiten beschikt (OF over de nodige diligentie doet blijken) lijkt het nog maar normaal dat ook u een financiële drooglegging voorziet, geen rechter zal u daaromtrent tegenspreken, althans wat betreft kosten voor onderwijs.
Ik kan begrijpen dat uw dochter wrok koestert tegenover 'normale' gezinnen waar mama en papa er wel nog zijn, maar ook uw dochter moet begrijpen dat de situatie waarin u zich nu beiden bevindt, even lastig is voor u als voor haar. Ontbreekt het haar mijns inziens quasi volledig aan verantwoordelijkheidszin, dan meen ik daarenboven dat uw dochter daarom te weinig 'echt' heeft afgezien, anders gebeurt dergelijk gedrag niet.
Dit is verre van een steen naar uw opvoeding, eerder een verzuchting naar uw dochter van wiens leeftijd zou mogen aangenomen worden dat er toch degelijk enkele hersenmassa's volwassener mogen klinken dan nu het geval is.
Het is goed dat u een forum als dit opzoekt, doch zou ik u aanrader sociale werkers eerst te contacteren vooraleer juridische stappen te ondernemen. Ik zit met 1 been in de togaberoepenwereld en adviseer u toch eerder extra muros van het gerechtsgebouw te pogen, en pas ternauwerdood juridische bijstand in te schakelen; niet alleen omwille van het prijskaartje, maar zeker omwille van de schrijnende gevolgen die juridische uitspraken kunnen hebben op de relatie ouder-kind.