Maar wat wordt bedoeld met die « uitzonderlijk ernstige omstandigheden » ?
Volgens het blad dat het Ministerie van Justitie uitgeeft en de brochure van FOD Justitie (Federale Openbare Dienst), "De huurwet", gaat het om « omstandigheden die gedurende bepaalde tijd het perspectief van een verhuizing of van het zoeken naar een woning problematisch maken. De omstandigheden hebben betrekking op noodsituaties, onvoorziene of plots optredende situaties .. en ook minder punctuele maar wel acute moeilijkheden, die slechts kunnen worden gelenigd door de tijdelijke handhaving van de huurder in zijn woning » (een plotse ernstige ziekte, een hoogbejaarde persoon, een ongeval, enz...). Als de verhuurder op het verzoek van de huurder ingaat wordt hem aangeraden met deze huurder een overeenkomst van tijdelijke bewoning te sluiten, indien hij niet opgezadeld wil worden met een nieuwe huurtermijn van drie jaar. Indien de verhuurder niet akkoord gaat dan kan de huurder nog steeds naar de rechter stappen en die zal uiteraard rekening houden met de belangen van alle partijen. De vrederechter kan elke verlenging weigeren, of deze beperken tot een bepaalde termijn (bijvoorbeeld twee of drie maanden) of de huurder laten blijven mét verhoging van de huurprijs om de verhuurder schadeloos te stellen. Is het de verhuurder die de huurovereenkomst zonder reden heeft verbroken, dan kan de rechter evengoed de schadevergoeding verlagen die de eigenaar in dit geval aan de huurder is verschuldigd. Als de verhuurder een woning betrekt met een hogere huurprijs, of als hij in financiële moeilijkheden verkeert of als hij precies de woning wil betrekken, dan kan de vrederechter hiermee rekening houden. De huurder heeft het recht een tweede verlenging te vragen, eveneens uiterlijk een maand voor het verstrijken van de eerste gerechtelijk toegekende verlengingstermijn. In dat geval kan de rechter dan beslissen een periode toe te staan die langer of korter is dan de eerste verlenging.
Hij dient er echter eveneens rekening mee te houden dat dit criterium geen gijzeling van het kleine verhuursegment van de vastgoedmarkt veroorzaakt vandaar dat een verlenging wegens hoge leeftijd mogelijk is, doch beperkt in tijd.Art. 11. Verlenging wegens buitengewone omstandigheden.
Wanneer een huurovereenkomst vervalt of eindigt ten gevolge van een opzegging, kan de huurder, die het bewijs levert van buitengewone omstandigheden, om een verlenging verzoeken.
Deze verlenging wordt, op straf van nietigheid, uiterlijk een maand voor de vervaldag van de huur aan de verhuurder gevraagd bij een ter post aangetekende brief.
Bij gebrek aan overeenstemming tussen de partijen kan de rechter, rekening houdend met de belangen van de twee partijen, ondermeer met de eventuele hoge leeftijd van een van de partijen, de verlenging toestaan. Hij stelt de duur ervan, die bepaald moet zijn, vast. De rechter, kan in dit geval, indien hij het billijk acht, op verzoek van de verhuurder eveneens een verhoging van de huurprijs toestaan, en de vergoeding die bij toepassing van artikel 3, § 4, verschuldigd is, beperken of opheffen.
Slechts één aanvraag om hernieuwing van de verlenging kan worden ingediend onder dezelfde voorwaarden.
Bij gebrek aan overeenstemming tussen de partijen kan de rechter deze verlenging toestaan eveneens onder dezelfde voorwaarden.
Ik vind dit kort door de bocht. De OP is geen huisjesmelker, hij wil zélf in zijn eigen eigendom gaan wonen, als dat nog niet meer mag. Het is net daarvoor dat de wetgever limieten heeft ingebouwd, dat bijv. een huurder uitzetten voor eigen bewoning alleen maar kan voor zéér naaste familie (neef/nicht is al te ver). Spijtig voor dat oud vrouwtje van 92, maar ik denk dat ze juridisch geen poot heeft om op te staan.De irrelevante vraag blijft of eigenaars nu eindelijk niet eens kunnen ophouden met eigendommen te kopen waar oudere mensen in wonen; laat staan huurders. Totaal onverantwoord om nog gauw iemand uit zijn woning te zetten van die leeftijd. Maar dat zal de poster wel worst wezen neem ik aan. Misschien niet slecht dat er een of andere wet komt die het uitermate moeilijk maakt om "mensen" boven een bepaalde leeftijd uit hun huis te zetten.
Het is gewoon de waarheid, en of de poster al of niet een huisjesmelker is weten we niet en doet er niet toe; trouwens een huisjesmelker zet de mensen nog niet op straat dacht ik, wat in mijn ogen dus nog erger is. Vraag het maar eens aan iemand van die ouderdom die naar een andere woning moet zoeken.Ik vind dit kort door de bocht. De OP is geen huisjesmelker
Natuurlijk mag dat wettellijk, zal de wetgever ook worst wezen wat de gevolgen zijn. Zelfde principe als onteigening, zal de overheid ook een zorg zijn....hij wil zélf in zijn eigen eigendom gaan wonen, als dat nog niet meer mag.
Limieten daar heeft de dame in dit geval niets aan.Het is net daarvoor dat de wetgever limieten heeft ingebouwd, dat bijv. een huurder uitzetten voor eigen bewoning alleen maar kan voor zéér naaste familie (neef/nicht is al te ver).
Zij heeft idd. juridisch geen poot om op te staan. Want wat VDB hierboven aanhaalt, nl. die uitzondering of verlenging wegens wegens buitengewone omstandigheden, daar word hoge leeftijd al lang door vrederechters niet meer bijgerekend als geldige reden. Dat zal zelfs een huurderrsbond beamen dat dit niet meer telt.Spijtig voor dat oud vrouwtje van 92, maar ik denk dat ze juridisch geen poot heeft om op te staan.