JuridischForum.be

Ik heb vorig jaar in juli een dubbele woning aangekocht waarin ikzelf in het ene deel woon en het andere deel, een appartement boven een garage, een 'vriendin' in woont.

De bedoeling was dit appartement te renoveren en dan te verhuren. Maar in september had deze vriendin van me problemen en mocht ze tijdelijk in mijn onafgewerkte appartement verblijven.
Ik heb haar toen enkel 150 EUR/mnd gevraagd, gratis internet inbegrepen.

Ondertussen is tijdelijk al 7 maanden geworden en heeft ze de laatste maanden niets meer betaald waardoor we ook in ruzie zijn gevallen.
Ik vertrek binnen 2 maanden naar China om opnieuw een jaar te studeren,
dus het is belangrijk dat mijn appartement (en nu ook mijn huis ) verhuurd zijn om de hypothecaire lening te kunnen afbetalen.

Ik wil dus het appartement uiterlijk tegen 1 augustus verhuurd hebben.
Zij is hiervan reeds op de hoogte maar aangezien er niets op papier staat wil ik dit wettelijk in orde hebben zodat ik binnen twee maanden niet met een 'huurder' zit die gratis woont en ik er niet uitkrijg.

Hoe pak ik dit best aan??
Is het voldoende haar een aangetekende brief te sturen dat het appartement verhuurt wordt en dat ze er tegen 1 augustus uitmoet. En moet ik haar hierbij de mogelijkheid geven om zelf het appartement officieel te huren (met contract en betaling waarborg)? Al heb ik dit liever niet aangezien ze nu al geen 150 EUR per maand kan betalen, en ik uiteraard het appartement ga verhuren voor minstens 300 EUR/maand.

Op dit moment is er dus geen schriftelijk contract en werden er ook nooit officiele betalingen gedaan (en de laatste maanden zelf geen betalingen). Haar domicilie staat wel op dit adres.

Ik weet het nog zo niet maar ik denk dat je heel grote problemen mag verwachten als je vriendin geholpen zal worden door de juridische dienst van het OCMW. Het is niet omdat er geen kontrakt is en dat alles onofficieel gebeurd is dat je zomaar iemand op straat kan zetten. Je had je enigszins moeten indekken. Heeft je vriendin geen recht op leefloon ?

Spreek nooit van een "verhuurcontract" o.i.d. in deze situatie. Het is in uw voordeel dat u de feiten degelijk kwalificeert en m.i. wordt ze dan ook best teruggebracht tot een zgn. "bezetting ter bede" of een gedoging.

Een bezetting ter bede wordt door Hof van Cassatie sinds de jaren zeventig erkend als een onbenoemde overeenkomst. Het typische aan deze overeenkomst is dat de eigenaar, los van enige wettelijke beperking, te allen tijde het gebruik van een woning kan stilleggen.

Een bezetting ter bede is dus geen (huur)contract. Het is eigenlijk louter een afspraak tussen mensen. Dit impliceert ook dat de bezetting slechts een precair karakter heeft en dat er geen enkele waarborg gegeven wordt over de duur of de stabiliteit van de overeenkomst.

Hiermee wordt uiteraard wel op een wankel smal draadje gelopen: de woninghuurwetgeving is van dwingend recht en onder andere de tijdvoorwaarde is daarin zeer cruciaal.

U zal er m.i. dus best aan doen een aangetekend schrijven tegen ontvangstbewijs (de A.R.-kaart) te richten aan de persoon die in uw appartement woont, waarin u haar meldt dat de overeenkomst tussen u en haar op geen enkel moment kan aanzien worden als een (woning)huurovereenkomst, maar dat u haar enkel daar gedoogde gelet op de diverse problemen die zij had. U meldt hierbij dat het dan ook gaat om een bezetting ter bede en dat u gelet op alle omstandigheden verzoekt dat zij voor ... het appartement verlaten heeft. Een goede motivering en feitelijke ondersteuning is uiteraard van belang hierbij.

Of u dan nog betaling van de diverse maanden vraagt (mondeling of schriftelijk, in eenzelfde of een ander schrijven), laat ik aan uw beslissing over.

Mochten er problemen opduiken, kunnen m.i. dan nog een paar boompjes opgezet worden omtrent de juiste kwalificatie van het feit dat die persoon in uw appartement woont en er haar hoofdverblijfplaats heeft....

Spreek nooit van een "verhuurcontract" o.i.d. in deze situatie. Het is in uw voordeel dat u de feiten degelijk kwalificeert en m.i. wordt ze dan ook best teruggebracht tot een zgn. "bezetting ter bede" of een gedoging.

Een bezetting ter bede wordt door Hof van Cassatie sinds de jaren zeventig erkend als een onbenoemde overeenkomst. Het typische aan deze overeenkomst is dat de eigenaar, los van enige wettelijke beperking, te allen tijde het gebruik van een woning kan stilleggen.

Een bezetting ter bede is dus geen (huur)contract. Het is eigenlijk louter een afspraak tussen mensen. Dit impliceert ook dat de bezetting slechts een precair karakter heeft en dat er geen enkele waarborg gegeven wordt over de duur of de stabiliteit van de overeenkomst.

Hiermee wordt uiteraard wel op een wankel smal draadje gelopen: de woninghuurwetgeving is van dwingend recht en onder andere de tijdvoorwaarde is daarin zeer cruciaal.

U zal er m.i. dus best aan doen een aangetekend schrijven tegen ontvangstbewijs (de A.R.-kaart) te richten aan de persoon die in uw appartement woont, waarin u haar meldt dat de overeenkomst tussen u en haar op geen enkel moment kan aanzien worden als een (woning)huurovereenkomst, maar dat u haar enkel daar gedoogde gelet op de diverse problemen die zij had. U meldt hierbij dat het dan ook gaat om een bezetting ter bede en dat u gelet op alle omstandigheden verzoekt dat zij voor ... het appartement verlaten heeft. Een goede motivering en feitelijke ondersteuning is uiteraard van belang hierbij.

Of u dan nog betaling van de diverse maanden vraagt (mondeling of schriftelijk, in eenzelfde of een ander schrijven), laat ik aan uw beslissing over.

Mochten er problemen opduiken, kunnen m.i. dan nog een paar boompjes opgezet worden omtrent de juiste kwalificatie van het feit dat die persoon in uw appartement woont en er haar hoofdverblijfplaats heeft....

Ok, bedankt voor de professionele uitleg!

Heb gisterenavond nog op een vriendelijke manier dit proberen op te lossen en bijleggen, met succes. Ze zal de achterstand nu wekelijks afbetalen en ze is op zoek naar een andere woning. De wil was er wel maar ze had financiële problemen door enkele papieren die niet in orde waren van haar vorige werkgever. Nu, dit terzijde.

Praten lijkt me altijd de beste oplossing en ik geef haar nog een kans en het vertrouwen. Ik weet nu alvast wat te doen mocht ze zich toch niet aan haar woord houden.