JuridischForum.be

Mijn werkgever moet op 25 maart 2009 voorkomen voor de vrederechter in Menen voor een niet-betaalde retributie van mij van 15 januari 2008 op de Grote markt in Menen (recht voor mijn kantoor)

Ik rij met een firmawagen .


Mijn werkgever zegt dat dit niet zijn probleem is en wil nu braafjes betalen en alles van mijn loon aftrekken van deze maand.

Zoniet moet ik een brief opmaken waarin ik verklaar dat ik alle kosten op mij neem voor hun advocaat en alle kosten die er nog bijkomen…

Ik weet niet of ze bereid zijn in beroep te gaan als ik het verlies bij de vrederechter in eerste aanleg


Intussen is mijn retributie van 15 euro opgelopen tot een bedrag van 113.19 euro.


Moet ik een vezoek indienen voor vrijwillige tussenkomst of heeft dit geen zin?

Ik wil niet dat mijn werkgever hiervoor opdraait,maar ik wil wel opkomen voor mijn rechten.


Ik kreeg de retributie op het moment dat de parkeermeter defect was en ik heb er niet eens een kwartier gestaan.

Een ticket voor gratis parkeren kon ik niet nemen en k’had mijn schijf niet bij.

Bovendien is er de schending van de privacy, want alles dateert van meer dan 1 jaar geleden, dus voor de wetswijziging in december 2008.


Wat moet ik nu doen?
Braafjes betalen of doorzetten en opkomen voor mijn rechten?



Ik informeerde vandaag bij de griffier op het vredergrecht in Menen en die lachte mij gewoon uit.

Hij zei: We zijn hier niet in Oostende hoor. Ge zijt op voorhand verloren hier in Menen.

K’vond dat toch nogal arrogant.

Bovendien zei dat ik ook niet in beroep kon gaan als er een uitspraak was, omdat de som te klein was.

K’zou maar vlug betalen , zei hij….

‘Mijn werkgever moet op 25 maart 2009 voorkomen voor de vrederechter in Menen voor een niet-betaalde retributie’ houdt in dat het om een louter burgerlijk geding gaat waarin u geen partij bent.

“Art.18.Ingeval de werknemer bij de uitvoering van zijn overeenkomst de werkgever of derden schade berokkent, is hij enkel aansprakelijk voor zijn bedrog en zijn zware schuld. Voor lichte schuld is hij enkel aansprakelijk als die bij hem eerder gewoonlijk dan toevallig voorkomt. Op straffe van nietigheid mag niet worden afgeweken van de bij het eerste en het tweede lid vastgestelde aansprakelijkheid, tenzij, en alleen wat de aansprakelijkheid tegenover de werkgever betreft, bij een door de Koning algemeen verbindend verklaarde collectieve arbeidsovereenkomst. De werkgever kan de vergoedingen en de schadeloosstellingen die hem krachtens dit artikel verschuldigd zijn en die na de feiten met de werknemer zijn overeengekomen of door de rechter vastgesteld, op het loon inhouden in de voorwaarden als bepaald bij artikel 23 van de wet van 12 april 1965 betreffende de bescherming van het loon der werknemers.”(3 JULI 1978. - Wet betreffende de arbeidsovereenkomsten).

‘Ik rij met een firmawagen’ vereist dat u zorgvuldig onderzoekt wat uw overeenkomst inzake gebruik van die firmawagen binnen en buiten de uitvoering van uw arbeidsovereenkomst daarover bepaalt.

“Art.813.Vrijwillige tussenkomst geschiedt bij verzoekschrift, dat, op straffe van nietigheid, de middelen en conclusie bevat.”(Gerechtelijk Wetboek).Uw middelen en conclusie kunnen ook door uw werkgever(=zijn advocaat) aangevoerd worden,zonder uw tussenkomst.

“Art. 2. Met het oog op de inning van de in artikel 1 bedoelde retributies, belastingen of parkeergelden, zijn de steden en gemeenten en haar concessiehouders en de autonome gemeentebedrijven gemachtigd om de identiteit van de houder van de nummerplaat op te vragen bij de overheid die belast is met de inschrijving van de voertuigen in overeenstemming met de wet tot bescherming van de persoonlijke levenssfeer. Art. 3. De in artikel 1 bedoelde retributies, belastingen of parkeergelden worden ten laste gelegd van de houder van de nummerplaat.”[Wet van 22 februari 1965 waarbij aan de gemeenten wordt toegestaan parkeergeld op motorrijtuigen in te voeren,aldus ingevoegd bij 22 DECEMBER 2008. - Wet houdende diverse bepalingen (I) (1)]

Voordien gold :

http://wilweerwerk.3goed.be/parkeren/index.htm

‘Het feit dat de gemeente de gegevens ter identificatie van de houder van een nummerplaat opvraagt en doorgeeft aan de concessiehouder met het oog op de invordering van retributies voor betalend parkeren,is niet in strijd met de wet tot bescherming van de persoonlijke levenssfeer‘[Vred.Zelzate 3 juni 2004(A. t. Van C.),R.W.2004-05,908-911].

VANDROMME,T.,Het doorgeven van persoonsgegevens aan een verwerker of aan een derde,R.W.2007-08,448-451,Noot onder Vred.Mol 11 januari 2005.