Ik ontvang momenteel een werkloosheidsuitkering van RVA. Heb aanvraag ingediend voor IVT en IT bij FOD en deze hebben dit medisch goedgekeurd. Momenteel wacht ik op financiële goedkeuring.
Ondertussen vraagje:
Gaat IVT mijn RVA uitkeringen 'vervangen' (en ik sta vanaf dan dus niet meer als werkloze bij RVA), of gaat FOD mijn IVT bepalen en daarvan uitkeringen van RVA aftrekken en enkel het verschil betalen (en ik blijf ingeschrevene werkzoekende bij RVA/VDAB, desnoods naar GTB?)
- Jureca
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Jureca begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
Of je ook effectief een IVT of IT krijgt hangt af van je inkomen. In de wet op de IVT en IT van 27 februari 1987 worden bepaalde grensbedragen gehanteerd. Is je inkomen hoger dan het grensbedrag van de categorie waartoe je behoort dan krijg je geen tegemoetkoming. Wat het grensbedrag is dat op jou van toepassing is, hangt af van je gezinssituatie. De gezinssituatie wordt vertaald naar drie categorieën A, B en C. A is de restcategorie (wie niet behoort tot categorie B of C behoort tot categorie A). B is de categorie van de alleenwonenden. C is die van de huishoudens, dat is samenwonen met iemand die niet verwant is in de 1ste, 2de of 3de graad.
Wat betreft de wisselwerking RVA-uitkering - IVT geldt dat de uitkering van de RVA bepalend is voor je recht op IVT. De wet bepaalt dat je eerst je andere rechten (waaronder werkloosheidsuitkeringen en uitkeringen van de ziekteverzekering) moet laten gelden. Is de uitkering van de RVA hoger dan het grensbedrag voor je categorie dan is er geen IVT. Is de RVA-uitkering lager dan het grensbedrag voor je categorie dan is er recht op IVT voor het verschil tussen je RVA-uitkering (of algemener het inkomen voor de belastingen) en het grensbedrag van de categorie waartoe je behoort. Je IVT heeft geen invloed op andere uitkeringen. Precies het omgekeerde is het geval.
De grensbedragen vind je op de website van de FOD Sociale Zekerheid. Er zijn ook een aantal vrijstellingen op het inkomen van jezelf en partner. Die zijn te vinden in een KB van 6 (?) juli 1987.
Wat betreft de wisselwerking RVA-uitkering - IVT geldt dat de uitkering van de RVA bepalend is voor je recht op IVT. De wet bepaalt dat je eerst je andere rechten (waaronder werkloosheidsuitkeringen en uitkeringen van de ziekteverzekering) moet laten gelden. Is de uitkering van de RVA hoger dan het grensbedrag voor je categorie dan is er geen IVT. Is de RVA-uitkering lager dan het grensbedrag voor je categorie dan is er recht op IVT voor het verschil tussen je RVA-uitkering (of algemener het inkomen voor de belastingen) en het grensbedrag van de categorie waartoe je behoort. Je IVT heeft geen invloed op andere uitkeringen. Precies het omgekeerde is het geval.
De grensbedragen vind je op de website van de FOD Sociale Zekerheid. Er zijn ook een aantal vrijstellingen op het inkomen van jezelf en partner. Die zijn te vinden in een KB van 6 (?) juli 1987.
Dit is echter niet wat de geneesheer aangesteld door FOD mij vertelde waar ik ben geweest voor medisch onderzoek.
Deze zei op einde consultatie dat hij mijn medische argumenten aanvaardt/goedkeurt en dat ik automatisch zal geschrapt/uitgeschreven worden bij RVA/VDAB (!).
Volgens jou is dit dus fout?
Deze zei op einde consultatie dat hij mijn medische argumenten aanvaardt/goedkeurt en dat ik automatisch zal geschrapt/uitgeschreven worden bij RVA/VDAB (!).
Volgens jou is dit dus fout?
Ik heb wat gegoogeld en vond het volgende: (zie http://www.handicap.fgov.be/docs/ARR_AI_nl.pdf" onclick="window.open(this.href);return false; -- pag 15):
In principe sturen wij u een brief (oproeping) waarin we u
uitnodigen om uw handicap te laten evalueren:
- in één van onze medische centra (“centrum voor medische
expertise”),
- of bij één van de artsen (“aangeduide artsen” genaamd) die voor
ons die evaluaties uitvoeren.
Bij deze brief voegen wij een vragenlijst waarin we u om medische
en sociale inlichtingen vragen (“medisch-sociaal inlichtingenblad
D3”).
U moet de vragenlijst invullen voordat uw handicap geëvalueerd
wordt.
U kunt u eventueel laten helpen door uw huisarts.
Wat is dat?
De evaluatie van uw handicap gebeurt in 2 gedeeltes:
- u zult een gesprek hebben met onze arts,
- hij zal uw handicap evalueren.
Deze evaluatie zal anders verlopen dan een onderzoek bij uw
huisarts of bij een specialist.
Onze arts zal enkel nagaan wat de invloed van uw handicap is op:
- uw mogelijkheden om te werken,
- de verschillende dagelijkse activiteiten.
Onze arts moet kunnen vaststellen of uw handicap blijvend is of
niet. Dat is belangrijk om te weten of hij u terug wil zien en op
welke wijze we uw handicap erkennen:
- van onbepaalde duur (als uw handicap blijvend is en onze arts u
niet terug wil zien),
- van bepaalde duur (als uw handicap kan evolueren en als onze
arts u terug wil zien).
Door de evaluatie krijgt onze arts een algemeen beeld van uw
handicap en de invloed ervan op uw leven.
Mogelijk heeft de geneesheer dus genoteerd dat ik inderdaad niet kan werken en dat dus RVA/VDAB ook geen zin meer heeft...?
In principe sturen wij u een brief (oproeping) waarin we u
uitnodigen om uw handicap te laten evalueren:
- in één van onze medische centra (“centrum voor medische
expertise”),
- of bij één van de artsen (“aangeduide artsen” genaamd) die voor
ons die evaluaties uitvoeren.
Bij deze brief voegen wij een vragenlijst waarin we u om medische
en sociale inlichtingen vragen (“medisch-sociaal inlichtingenblad
D3”).
U moet de vragenlijst invullen voordat uw handicap geëvalueerd
wordt.
U kunt u eventueel laten helpen door uw huisarts.
Wat is dat?
De evaluatie van uw handicap gebeurt in 2 gedeeltes:
- u zult een gesprek hebben met onze arts,
- hij zal uw handicap evalueren.
Deze evaluatie zal anders verlopen dan een onderzoek bij uw
huisarts of bij een specialist.
Onze arts zal enkel nagaan wat de invloed van uw handicap is op:
- uw mogelijkheden om te werken,
- de verschillende dagelijkse activiteiten.
Onze arts moet kunnen vaststellen of uw handicap blijvend is of
niet. Dat is belangrijk om te weten of hij u terug wil zien en op
welke wijze we uw handicap erkennen:
- van onbepaalde duur (als uw handicap blijvend is en onze arts u
niet terug wil zien),
- van bepaalde duur (als uw handicap kan evolueren en als onze
arts u terug wil zien).
Door de evaluatie krijgt onze arts een algemeen beeld van uw
handicap en de invloed ervan op uw leven.
Mogelijk heeft de geneesheer dus genoteerd dat ik inderdaad niet kan werken en dat dus RVA/VDAB ook geen zin meer heeft...?
Beide zaken staan in principe van elkaar los. De RVA onderzoekt of je minstens 66% arbeidsongeschikt bent (= in je werk), het ministerie onderzoekt of je voor minstens 66% een handicap hebt (= in het dagelijkse leven). Strikt genomen kan je wél gehandicapt, maar niet arbeidsongeschikt zijn, al komt dit maar zelden voor.
De RVA zal niet op de hoogte gebracht worden van een beslissing van de FOD, al moet je dit wel melden (en zullen gegevens binnenkort gelukkig automatisch doorgegeven worden). Als je bij de RVA niet meer terecht kan, heb je in principe (als je ooit hebt kunnen werken, wat lijkt uit je recht op RVA) recht op ziekte-uitkeringen.
De RVA zal niet op de hoogte gebracht worden van een beslissing van de FOD, al moet je dit wel melden (en zullen gegevens binnenkort gelukkig automatisch doorgegeven worden). Als je bij de RVA niet meer terecht kan, heb je in principe (als je ooit hebt kunnen werken, wat lijkt uit je recht op RVA) recht op ziekte-uitkeringen.
O.K.
Ik verkies hier geen details te leveren over mijn specifieke situatie, dit wordt vlug te technisch, maar ik kan wel melden dat pas recent werd vastgesteld -medische onderzoeken- dat ik eigelijk niet meer werkbekwaam ben. Zo heb ik eerst bij FOD mijn aanvraag ingediend. Ik heb VDAB/RVA daar nog niet van in kennis gesteld omdat ik steeds ben blijven solliciteren in de hoop toch aangepast werk te vinden, maar helaas merk ik dat dit eigenlijk zinloos is, mede overtuigd door de medische consultatie FOD. Ik wacht op schriftelijke bevestiging van FOD en zal dit dan aan VDAB doorgeven en bespreken.
Ik verkies hier geen details te leveren over mijn specifieke situatie, dit wordt vlug te technisch, maar ik kan wel melden dat pas recent werd vastgesteld -medische onderzoeken- dat ik eigelijk niet meer werkbekwaam ben. Zo heb ik eerst bij FOD mijn aanvraag ingediend. Ik heb VDAB/RVA daar nog niet van in kennis gesteld omdat ik steeds ben blijven solliciteren in de hoop toch aangepast werk te vinden, maar helaas merk ik dat dit eigenlijk zinloos is, mede overtuigd door de medische consultatie FOD. Ik wacht op schriftelijke bevestiging van FOD en zal dit dan aan VDAB doorgeven en bespreken.
Zal iemand die een aantal jaren werkloos is en van RVA minimum forfaitaire werkloosuitkering ontvangt (ongeveer 755 Euro als alleenstaande of 500 als samenwonende) meer (of minder? of evenveel?) inkomen ontvangen indien hij wegens arbeidsongeschikt op ziekte/invaliditeit van ziekenfonds belandt?Beide zaken staan in principe van elkaar los. De RVA onderzoekt of je minstens 66% arbeidsongeschikt bent (= in je werk), het ministerie onderzoekt of je voor minstens 66% een handicap hebt (= in het dagelijkse leven). Strikt genomen kan je wél gehandicapt, maar niet arbeidsongeschikt zijn, al komt dit maar zelden voor.
De RVA zal niet op de hoogte gebracht worden van een beslissing van de FOD, al moet je dit wel melden (en zullen gegevens binnenkort gelukkig automatisch doorgegeven worden). Als je bij de RVA niet meer terecht kan, heb je in principe (als je ooit hebt kunnen werken, wat lijkt uit je recht op RVA) recht op ziekte-uitkeringen.
Graag verduidelijking: 'mag geen' of eerder 'is geen'?dat is onmogelijk om uit de losse pols te zeggen. Hangt van teveel factoren af.
Trouwens, dat mag geen argument zijn om te beslissen of je ziek of niet-ziek bent.
Je laat veronderstellen dat dat in bepaalde gevallen dus wel een argument kan zijn? Zo ja, wanneer, in welke gevallen en voor wie?
Ik zit in vrijwel dezelfde situatie als bonoboo. Ik heb te kampen met een degeneratieve aandoening (al 14 jaar). Heb het traject tot en met GTB doorlopen. Dat traject werd november 2008 afgesloten met als uitkomst 'niet toeleidbaar' (dat veronderstel ik toch). Er is november 2008 ook contact geweest met de adviserend geneesheer van de mutualiteit. GTB (toen nog ATB) drong er immers op aan dat ik naar mutualiteit zou overstappen. Die overstap is er niet gekomen omdat de adviserend geneesheer het weinig waarschijnlijk achtte dat ik bij de evaluatie van invaliditeit door het RIZIV ook dat statuut zou krijgen. Er was maw. een reële kans dat ik op dat moment terug naar de werkloosheid zou gaan.
Bij de FOD Sociale Zekerheid heb ik ook erkenning van 66 % arbeidsongeschiktheid. En 7 punten voor de Integratietegemoetkoming. Dat was in 2008. Maar een degeneratieve aandoening wordt erger met de tijd.
Met de strengere controle die tav. werklozen in het vooruitzicht gesteld wordt, heb ik de draad van toen vandaag weer opgepakt bij de mutualiteit. De slotsom blijft voorlopig dezelfde. Het is niet zeker dat ik ook nu voor het RIZIV ook tot de invaliditeit zal worden toegelaten. Het werd vandaag als volgt geformuleerd: 'De 66% arbeidsongeschiktheid zal wel erkend worden. Maar de invaliditeit niet noodzakelijk daar de 66% het gevolg is van een reeds bestaande aandoening (die er dus al was tijdens de werkloosheid).'
Bij dit alles stel ik me toch een aantal vragen.
1. Als de uitleg van de mutualiteit van vandaag klopt dat een voorafgaande aandoening mogelijks een bezwaar is voor erkenning als invalide in vergelijking een niet voorafgaande aandoening die dezelfde impact heeft op iemands verdienvermogen, is dat dan geen schending van het gelijkheidsbeginsel. Een degeneratieve aandoening evolueert per definitie in negatieve zin. Maar de redenering van het RIZIV volgend (zoals ze mij vandaag opnieuw via de mutualiteit gecommuniceerd werd) blijft de impact ervan op het verdienvermogen quasi gelijk in de tijd. Dat lijkt me zowat dezelfde redenering als wie 50 jaar kan leven, kan dat ook 100 jaar.
2. Invaliditeit is toch gebaseerd op een arbeidsongeschiktheid van 66%. Mag de oorzaak van die 66% dan een verschil maken in de gevolgen die er sociaalrechtelijk aan gekoppeld worden? Moet niet eerder het verdienvermogen van iemand zoals dat evolueert in de tijd dienen als criterium voor ziek of niet-ziek?
3. En ten slotte. Er wordt als het ware gegoocheld met het begrip 66 % arbeidsongeschikt. Elke instantie geeft er blijkbaar autonoom haar eigen invulling van. Dat de FOD ze enigszins anders invult dan de RVA en het RIZIV kan ik begrijpen. De Tegemoetkomingen van de FOD ressorteren onder de sociale bijstand en hebben als doel het verlies aan verdienvermogen resp. extra kosten tgv. ziekte te milderen. Maar dat de RVA en het RIZIV als instellingen van sociale zekerheid dat ook doen, lijkt me minder evident. De 66% arbeidsongeschiktheid is tenslotte toch hakbijl voor het één of het andere (arbeidsongeschikt of niet - ziekteverzekering of werkloosheidsverzekering).
Bij de FOD Sociale Zekerheid heb ik ook erkenning van 66 % arbeidsongeschiktheid. En 7 punten voor de Integratietegemoetkoming. Dat was in 2008. Maar een degeneratieve aandoening wordt erger met de tijd.
Met de strengere controle die tav. werklozen in het vooruitzicht gesteld wordt, heb ik de draad van toen vandaag weer opgepakt bij de mutualiteit. De slotsom blijft voorlopig dezelfde. Het is niet zeker dat ik ook nu voor het RIZIV ook tot de invaliditeit zal worden toegelaten. Het werd vandaag als volgt geformuleerd: 'De 66% arbeidsongeschiktheid zal wel erkend worden. Maar de invaliditeit niet noodzakelijk daar de 66% het gevolg is van een reeds bestaande aandoening (die er dus al was tijdens de werkloosheid).'
Bij dit alles stel ik me toch een aantal vragen.
1. Als de uitleg van de mutualiteit van vandaag klopt dat een voorafgaande aandoening mogelijks een bezwaar is voor erkenning als invalide in vergelijking een niet voorafgaande aandoening die dezelfde impact heeft op iemands verdienvermogen, is dat dan geen schending van het gelijkheidsbeginsel. Een degeneratieve aandoening evolueert per definitie in negatieve zin. Maar de redenering van het RIZIV volgend (zoals ze mij vandaag opnieuw via de mutualiteit gecommuniceerd werd) blijft de impact ervan op het verdienvermogen quasi gelijk in de tijd. Dat lijkt me zowat dezelfde redenering als wie 50 jaar kan leven, kan dat ook 100 jaar.
2. Invaliditeit is toch gebaseerd op een arbeidsongeschiktheid van 66%. Mag de oorzaak van die 66% dan een verschil maken in de gevolgen die er sociaalrechtelijk aan gekoppeld worden? Moet niet eerder het verdienvermogen van iemand zoals dat evolueert in de tijd dienen als criterium voor ziek of niet-ziek?
3. En ten slotte. Er wordt als het ware gegoocheld met het begrip 66 % arbeidsongeschikt. Elke instantie geeft er blijkbaar autonoom haar eigen invulling van. Dat de FOD ze enigszins anders invult dan de RVA en het RIZIV kan ik begrijpen. De Tegemoetkomingen van de FOD ressorteren onder de sociale bijstand en hebben als doel het verlies aan verdienvermogen resp. extra kosten tgv. ziekte te milderen. Maar dat de RVA en het RIZIV als instellingen van sociale zekerheid dat ook doen, lijkt me minder evident. De 66% arbeidsongeschiktheid is tenslotte toch hakbijl voor het één of het andere (arbeidsongeschikt of niet - ziekteverzekering of werkloosheidsverzekering).
met "dat mag geen" wil ik zeggen dat je je daar niet zou door mogen leiden. Ik ben echter geen dictator die beslist wie wat mag als argument gevenJe laat veronderstellen dat dat in bepaalde gevallen dus wel een argument kan zijn? Zo ja, wanneer, in welke gevallen en voor wie?
@ecvcaute: er zit een klein verschil tussen de benadering van 66% van de FOD en die van de RIZIV: volgens de RIZIV is het tegenover de gewone arbeid die je vanuit je opleiding kan uitoefenen, bij de FOD is het tegenover alle arbeid.
Om concreet te antwoorden op je vragen:
1. De mutualiteit MOET rekening houden met de ongeschiktheid voorafgaand aan de intrede opo de arbeidsmarkt, maar mag geen ongeschiktheid uitsluiten daarna. Het kan dus bvb zijn dat iemand geboren is met een hersenletsel met bvb 20% arbeidsongeschiktheid en daarna nog 50% arbeidsongeschiktheid bijkrijgt (even veronderstellen dat beide voor RIZIV & FOD identiek geevalueerd worden). Dan zal die persoon voor de FOD minstens 66% zijn (20+50=70%), maar niet voor de RIZIV/Mutualiteit. Echter, valt die 20% hersenletsel pas nadat iemand begonnen is met werken (bvb door verkeersongeval), moet hij wél 66% krijgen.
de vraag is dus bij jou wat de aandoening is en of je die al bij de geboorte had.
2. zie hierboven
. 3. Wij hebben al rechtzaken gehad waarbij de RVA besliste dat iemand 66% was en de RIZIV/mutualiteit besliste dat iemadn niet 66% was. Dan is de enige oplossing een rechtzaak tegen die 2 (met eventueel een kortgeding om een inkomen te garanderen).
Ik ben er altijd vanuit gegaan dat binnen de werkloosheid het criterium was elke PASSENDE betrekking (opleiding bepalend?). De beperking passend zou niet gelden binnen de ziekteverzekering.
@ JPV: '1. De mutualiteit MOET rekening houden met de ongeschiktheid voorafgaand aan de intrede opo de arbeidsmarkt, maar mag geen ongeschiktheid uitsluiten daarna.'
Ik zie niet echt het verschil tussen voor en na. Logisch gezien komen beide uitdrukkingen op hetzelfde neer. Een positieve verplichting om rekening te houden met ongeschiktheid voor intrede komt op hetzelfde neer als een verbod om ongeschiktheid na intrede uit te sluiten. Iets niet mogen uitsluiten betekent toch er rekening mee moeten houden?
@ JPV: '1. De mutualiteit MOET rekening houden met de ongeschiktheid voorafgaand aan de intrede opo de arbeidsmarkt, maar mag geen ongeschiktheid uitsluiten daarna.'
Ik zie niet echt het verschil tussen voor en na. Logisch gezien komen beide uitdrukkingen op hetzelfde neer. Een positieve verplichting om rekening te houden met ongeschiktheid voor intrede komt op hetzelfde neer als een verbod om ongeschiktheid na intrede uit te sluiten. Iets niet mogen uitsluiten betekent toch er rekening mee moeten houden?
Ik drukte me wat verkeerd (onduidelijk) uit: De mutualuteit moet rekening houden met de ongeschiktheid voorafgaand aan de intrede op de arbeidsmarkt: die moeten ze los zien van het intreden van ongeschiktheid vanaf de intrede op de arbeidsmarkt. Het eerste kan niet leiden tot 66%, het tweede wel. Neem bvb iemand die blind is. Die zal 66% zijn volgens de FOD sociale zekerheid, maar niet 66% volgens de mutualiteit, zelfs al zou hij kunnen aantonen gewerkt te hebben.
En ivm de passende dienstbetrekking: de RVA zegt dat je geen enkele passende dienstbetrekking mag weigeren (heeft idd te maken met opleiding, fysieke geschiktheid, ...), maar dit staat los van de arbeidsgeschiktheid. Die wordt in de werkloosheidswetgeving (zie: http://www.rva.be/D_opdracht_W/Wettekst ... 758_174951" onclick="window.open(this.href);return false; ) volledig naar de ziektewetgeving gereglementeerd.
En ivm de passende dienstbetrekking: de RVA zegt dat je geen enkele passende dienstbetrekking mag weigeren (heeft idd te maken met opleiding, fysieke geschiktheid, ...), maar dit staat los van de arbeidsgeschiktheid. Die wordt in de werkloosheidswetgeving (zie: http://www.rva.be/D_opdracht_W/Wettekst ... 758_174951" onclick="window.open(this.href);return false; ) volledig naar de ziektewetgeving gereglementeerd.
1/ @JPV, sorry, maar ik kan je niet volgen. Als je schrijft dat : De mutualuteit moet rekening houden met de ongeschiktheid voorafgaand aan de intrede op de arbeidsmarkt, hoe kan dan: Neem bvb iemand die blind is. Die zal 66% zijn volgens de FOD sociale zekerheid, maar niet 66% volgens de mutualiteit? Iemand die blind geboren is zal toch 66 krijgen bij mutualiteit? (Of bedoel je 'blind geworden is tijdens loopbaan' waardoor mutualiteit anders evamlueert?)Ik drukte me wat verkeerd (onduidelijk) uit: De mutualuteit moet rekening houden met de ongeschiktheid voorafgaand aan de intrede op de arbeidsmarkt: die moeten ze los zien van het intreden van ongeschiktheid vanaf de intrede op de arbeidsmarkt. Het eerste kan niet leiden tot 66%, het tweede wel. Neem bvb iemand die blind is. Die zal 66% zijn volgens de FOD sociale zekerheid, maar niet 66% volgens de mutualiteit, zelfs al zou hij kunnen aantonen gewerkt te hebben.
En ivm de passende dienstbetrekking: de RVA zegt dat je geen enkele passende dienstbetrekking mag weigeren (heeft idd te maken met opleiding, fysieke geschiktheid, ...), maar dit staat los van de arbeidsgeschiktheid. Die wordt in de werkloosheidswetgeving (zie: http://www.rva.be/D_opdracht_W/Wettekst ... 758_174951" onclick="window.open(this.href);return false; ) volledig naar de ziektewetgeving gereglementeerd.
Uw "zelfs al zou hij kunnen aantonen gewerkt te hebben" begrijp ik niet in de context van de zin.
2/Iemand die gewerkt heeft, maar steeds met enorme problemen, waardoor hij meermaals in de werkloosheid beland, en uiteindelijk te horen krijgt dat hij eigenlijk autistisch is (is aangeboren), wat de oorzaak is van werkproblemen, wat doet de mutualiteit daar dan mee?
@ecvcaute
Ik vrees inderdaad dat wie niet 100% arbeidsgeschikt bevonden wordt als een pingpongballetje van RVA/VDAB naar Mutualiteit en terug wordt geslingerd.
grr... ben vandaag wel erg slecht in het me goed uitdrukken.
met "rekening houden met de ongeschiktheid voorafgaand aan de intrede op de arbeidsmarkt" bedoel ik niet dat men die moet meerekenen, wel dat die apart moet bekeken worden en nét niet meegeteld mag worden.
Ik laat het even over aan anderen:
met "rekening houden met de ongeschiktheid voorafgaand aan de intrede op de arbeidsmarkt" bedoel ik niet dat men die moet meerekenen, wel dat die apart moet bekeken worden en nét niet meegeteld mag worden.
Ik laat het even over aan anderen:
Letsels en functionele stoornissen
Het stopzetten van de arbeid moet het gevolg zijn van de intrede of het verergeren van letsels of functionele stoornissen. Uiteraard worden hier ongevallen en ziekten mee bedoeld (ii) Zie ook L. Verbruggen , “Overzicht van rechtspraak in verband met de voorafbestaande toestand”, Inf. RIZIV 1998, 557-566.. Belangrijk is dat het stopzetten van de arbeid het rechtstreeks gevolg moet zijn van deze letsels en functionele stoornissen. Dit leidt soms tot interpretatieproblemen, omdat het niet altijd even duidelijk is of de arbeidsongeschiktheid nu veroorzaakt werd door een vroegere zwakke gezondheid ofwel door een pas ingetreden aandoening. Dit is een vraag die de rechter moet oplossen aan de hand van de hem voorliggende feiten.
Zo zal iemand wiens verdienvermogen al sterk verminderd was voordat hij op de arbeidsmarkt kwam en die nooit anders dan in beschermde omstandigheden heeft kunnen werken wegens ernstige hartproblemen, niet als arbeidsongeschikt worden erkend (iii) Arbh. Antwerpen 8 november 1988, Inf. RIZIV 1989, 30.. Ook wanneer de aandoeningen, die aanleiding gaven tot de arbeidsonderbreking, steeds aanwezig waren bij het uitoefenen van de beroepsbezigheid en niet verergerd zijn, kan er geen sprake zijn van arbeidsongeschiktheid (iv) Arbh. Antwerpen 26 juni 1984, Rechtspr. Rep. RIZIV 4.1/22..
Een ander voorbeeld betreft een gehandicapte die zonder problemen werkt. Op een bepaald moment wordt zijn arbeid verzwaard, en hij kan het werk niet meer aan als gevolg van zijn handicap. Ook hier is er geen arbeidsongeschiktheid in de zin van de Ziekteverzekeringswet.