Ik heb een scoliose-fusieoperatie gehad op 16 september 2019. Ik had een scoliose van 78 graden. Mijn wervels zijn vastgezet vanaf L4 tot en met Th4.
Daarna ben ik lange tijd thuis gebleven. Vanaf 1 juli 2020 mocht ik van de arts (eindelijk) het werk halftijds hervatten. Dit heb ik dan ook gedaan. Hij stelde voor om het werk definitief halftijds te hervatten en hiervoor toestemming aan te vragen, maar ik voelde me daar te jong voor en wilde graag terug voltijds aan het werk. Dat heb ik dan geprobeerd vanaf 1 januari 2021. Dit ging niet goed. Vanaf de tweede dag moest ik al opnieuw tradonal bij nemen om het werk (en het lange zitten - bureaujob) aan te kunnen. 's Avonds lag ik voor 18 u in bed omdat ik misselijk was van de pijn. Eten kon ik amper nog. Toch wilde ik volhouden, want ik dacht dat mijn lichaam enkel moest wennen aan de nieuwe situatie.
Eind februari was mijn tradonal op en heb ik geprobeerd om dit op te vangen met paracetamol 1000 mg. Dat ging niet. De pijnstiller was niet zwaar genoeg. Ik had constant steken in mijn rechterschouder en aanhoudende rugpijn. De huisdokter heeft me toen opnieuw tradonal 100 mg voorgeschreven en gezegd dat ik op consultatie moest komen. In maart kreeg ik dan ook nog eens uitval in mijn benen (iets wat ik niet meer gehad heb sinds de operatie) en heb ik een afspraak gemaakt met de dokter. Deze zei dat ik best gewoon terug ziek kon worden en dan opnieuw moest aanvragen om het werk halftijds te hervatten. Dat heb ik gedaan. Ik heb van de mutualiteit de bevestiging ontvangen dat mijn dossier volledig was en ik ben uitgenodigd voor een controleonderzoek. De adviserend geneesheer zei dat de beslissing van de arts de juiste was en dat ze de situatie begreep en mijn dossier in orde zou maken.
Vandaag krijg ik echter per post de weigering van mijn arbeidsongeschiktheid binnen. De reden zou zijn dat de diagnose niet ingevuld is. Echter op het vertrouwelijk staat duidelijk: "scoliose fusie D4 - L4, paravertebrale spierspanning".
Wat had er meer ingevuld moeten worden ? Het is zelfs zo dat ik me op dit moment nog steeds niet zelfstandig kan aankleden (ik kan niet bij mijn voeten en dat levert problemen op als ik een broek of schoenen aan wens te trekken). Maar men verwacht wel dat ik voltijds kan werken, dan maar met zware medicatie ? Ik heb thuis vier kinderen, waar ik eigenlijk niet meer voor kan zorgen na een dag gewerkt te hebben.
Wat kan ik doen ?
De vakbond zegt dat ik deze beslissing gemakkelijk kan aanvechten voor de rechtbank, maar als ik terugval op een werkloosheidsuitkering kan ik niet rond komen. Ik ben alleenstaande ouder.
Waarom word ik gestraft omdat ik zoveel mogelijk wens te werken ? Als ik voltijds ziek gebleven was, had er niemand me terug aan het werk gestuurd...