Mijn vrouw heeft een arbeidsongeval gehad. ttz, het is een letsel dat jarenlang is gegroeid tot het heeft begeven.
Zij werkt in de mentaal gehandicapten sector. Zij moet regelmatig mensen tillen. Daar waar verpleegsters het aan hun rug krijgen, is het bij mijn vrouw in de boven armspieren rechterkant geslagen. De hoofdreden is het lang uitblijven van gepaste middelen om mensen te tillen, alhoewel steeds gevraagd, maar ook in het bijzonder dat de patiënten mentaal gehandicapt zijn en zij zonder het te beseffen onverwachte bewegingen maken. Het is die mensen niet kwalijk te nemen en tenslotte moet iemand het werk doen. Collega's van mijn vrouw hebben het meestal aan de rug.
Het ongeval is erkent als arbeidsongeval.
De geneesheer van de verzekering geeft een score van 3% invaliditeit. Mijn vrouw werkt nog steeds(aangepast werk), is zelfs nooit echt thuis gebleven(paar dagen tot de pijn weg was). Nu hebben wij van de verzekering al 2x een brief gekregen met een voorstel ter ondertekening.
Wat blijkt: Er wordt met die 3% een berekening gemaakt aan de hand van het loon. Maar vermits ze maar part-time werkt, is dat al herleid tot de helft.
In het verslag van de geneesheer staat dat zelfs het bijeen ritselen van afgevallen bladeren met de hand, pijn veroorzaakt die een geruime tijd aanblijft. Dit is inderdaad zo. Wij zijn eens naar een specialist geweest en die beaamde dit. Onderzoeken naar het letsel staven dit.
Wat krijgt mijn vrouw hiervoor: 455 euro per jaar of bijna 40 euro/maand. Daarvan moet gebeurlijke medicatie gekocht worden. Wat dafalgan en brufen, dit laatste vereist dan nog een doktersbezoek en uw geld is bijna op.
En dan komt de vraag: wie doet de kuis?
Het is niet dat ik mijn vrouw als kuisvrouw aanzie, maar wij hadden het zo voorgenomen dat zij parttime ging werken, het huishouden deed en voor de kinderen zorgde. Ik werk fulltime en tot voor enkele jaren op werven. En nu moet ik de kuis er nog bij doen. Ik ben daar niet te schoon voor zoals ze zeggen maar al het andere technische werk blijft dan wel staan en de vrije tijd wordt steeds kleiner.
En geld voor een poetsdienst is er niet, zeker niet van de uitkering. Met in het beste geval 20 euro/maand kan ik mijn huis niet proper houden.
Ik heb die wettekst aangaande die berekening gevonden en inderdaad het hangt af van uw loon.
Maar heeft iemand dat veel verdient dan minder pijn?
Wordt er verondersteld dat je de andere helft van uw tijd dan geen pijn hebt omdat je part-time werkt?
En wat indien je, stel maar 8 uur bij een andere werkgever werk om aan een 40 urige week te komen, daar het zelfde ongeval krijgt, moet ge dan zelf nog in de kosten bijleggen?
En wat bijvoorbeeld met de kuis? Wordt er verondersteld dat gewone mensen in een kruipkot wonen en alle maanden maar 1x kuisen, dat gezien het loon de levensstandaard niet veel is?
En die 3%? waar kan ik dat vergelijken? Is dat wel juist?
En wat als de werkgever stopt? Gaat een andere werkgever u nog willen als je niet mee kan? Of moet je dan tot de bedelstaf verheven worden.
En dan loopt die invaliditeit nog maar tot het pensioen!
Nu heb ik vroeger een nonkel gehad die een zwaar arbeidsongeval heeft gehad. Buiten zijn invaliditeit heeft die nog een vergoeding gekregen. Dit was toch een aanzienlijke som. Hiermee heeft hij zijn woning kunnen laten aanpassen aan rolstoelgebruik maar heeft die ook zijn verder leven mee voort gekunnen. Niet dat het grote weelde was.
Nu verwacht ik natuurlijk geen miljoenen maar mijn vrouw krijgt niks en toch heeft ze nu beperkingen die ze voordien niet had. Het is nu ook niet om met een drogreden af te komen dat handbal spelen niet meer gaat, ze heeft het vroeger ook niet gedaan. Maar toch zijn er nu ongemakken waardoor sommige dingen niet meer kunnen.
Ik heb syndicaat en ziekenkas al gevraagd, ik krijg daar geen antwoord of zie met huisarts. Die zijn antwoord is: met veel procederen misschien.
Wat moet ik daarmee?