JuridischForum.be

Beste,

Ik zit echt met een vervelend probleem. Ik heb een dochtertje van 4 jaar dat op mijn naam staat, en waarvan de vader dus nooit erkend is geweest. Ik was namelijk jong zwanger en de vader van mijn kindje heeft mij toen in de steek gelaten. Nu ben ik met iemand samen, waarvan mijn kindje hem bekijkt als haar papa, hij is echt super met haar en behandeld haar alsof het zijn eigen kindje is. Sinds ongeveer anderhalve maand verblijven we dan ook bij hem, wat super gaat. Hiervoor woonde ik altijd bij mijn ouders. Nu willen zij niet accepteren dat ik met iemand ben die niet de echte papa is van mijn dochtertje precies en willen zij de voogdij over mijn dochter krijgen. Ik zie dit echt totaal niet zitten en vraag mij af of zij dit zomaar kunnen? In het begin liet ik mijn dochter twee daagjes in de week bij hun, omdat zij dit graag hadden, maar telkens als zij terug kwam van bij mijn ouders hadden mijn ouders ons weeral slecht gemaakt bij haar. Daardoor is er ruzie ontstaan en nu willen zij haar dus volledig wegnemen van ons. Ik vind dit echt niet kunnen. Ze zeggen ook dat we een goede advocaat zullen moeten zoeken en dat mijn dochter dan tijdens die processen in een pleeggezin zal terecht komen. Kan dit zomaar? Want mijn dochter is hier echt gelukkig bij ons en ik zou dit verschrikkelijk vinden! Ik wil mijn dochter gewoon bij mij en mijn vriend hebben en haar in een gezond gezin kunnen opvoeden. Weet er iemand wat mijn ouders allemaal kunnen en wat niet?

Alvast bedankt.

Ik vermoed dat u meerderjarig bent ( wat de zaak wel wat vereenvoudigd).
In dat geval beslist u en u alleen waar uw kind verblijft.
Uw vriend heeft er op dit ogenblik geen juridische band mee. Die verkrijgt hij door na verloop van tijd 'bezit van staat' te krijgen nl die partner die omdat hij al een ganse periode voor kind zorgt en ook door kind aanzien wordt als 'ouder'.
Uw vriend kan ook het kind erkennen .... maar deze stap is mogelijk nog wat vroeg en quasi niet meer terug te draaien.
Dat wil niet zeggen dat uw ouders geen rechten hebben ze kunnen via de rechtbank wel omgangsrecht vragen en bekomen via de (familierechtbank).
art 375bis BW
Voogdij loopt zo wie zo ook via familierechtbank maar zolang u niet handelingsonbekwaam wordt verklaart of ontzet uit ouderlijke rechten zie ik dat nog niet gebeuren.

Artikel 375bis Burgerlijk Wetboek stelt:
“ De grootouders hebben het recht persoonlijk contact met het kind te onderhouden. Hetzelfde recht kan aan ieder ander persoon worden toegekend, indien hij aantoont dat hij met het kind een bijzondere affectieve band heeft. Bij gebreke aan een overeenkomst tussen partijen, wordt over de uitoefening van dit recht in het belang van het kind op verzoek van de partijen of van de Procureur des Konings beslist door de familie-rechtbank”.

Dwangmaatregelen kunnen via art 387 ter.
Familierechtbank voorziet ook een kamer van minnelijke schikking (bemiddeling)
Eens lezen:
https://www.gezinsbond.be/Gezinspolitie ... nderen.pdf

Best is dat u met uw ouders tot een overeenkomst komt - Uiteraard mogen uw ouders u noch uw vriend zwartmaken maar kan u dat bewijzen.
U kan en mag indien er nog gesprekken zijn tussen partijen deze opnemen als bewijs - rechter beslist hierover. U dient wel aan het gesprek deel te nemen.

Als er geen zware redenen zijn (zoals: drugsmisbruik, kindermishandeling, pedofilie, huishoudelijk geweld, ...) is er geen enkel reden waarom een rechter de voogdij van een kind zou toekennen aan de grootouders als een van de ouders zelf voor het kind zorgt en dat ook wil doen.
Er is geen sprake van een kind in een pleeggezin plaatsen: dit is een uitspraak puur en alleen om u schrik aan te jagen. Het plaatsen van een kind kan nooit zomaar gebeuren en daarvoor moeten er al zwaarwichtige redenen (zie hierboven) zijn.

U kiest zelf waar u verblijft en van wie houdt en met wie u samenwoont. Uw ouders hebben hier 0.000000 in te zeggen. U bent de enige wettelijke ouder van uw minderjarig kind, dus u bent ook de enige die beslist waar uw kind woont, waar zij naar school gaat, met wie zij omgaat, ... Grootouders hebben hierover geen zeggenschap.

Wat grootouders wél kunnen doen, is omgangsrecht eisen. Hierop hebben zij volgens de wet ook recht. Echter, dat kan alleen maar als hen de omgang geweigerd wordt. Als zij hun kleinkind dus wel degelijk zien (of mogen zien, maar zelf niet willen/geen moeite doen), zal geen rechter hen dat vaste omgangsrecht toekennen. Moest zij dus deze weg willen bewandelen, zorg dan dat je kan bewijzen dat jij hen de omgang tot hun kleindochter niet ontzegt. Blijf in dit geval steeds positief en constructief, zodat er geen omgangsrecht wordt uitgesproken, omdat de grootouders wel toegang hebben tot hun kleinkind.

PS Als u de grootouders regelmatig zou uitnodigen op een dag per week of om de 14 dagen bij u thuis voldoet u aan het omgangsrecht.