JuridischForum.be

mama zou graag buitenland willen wonen met mijn 2 kits Meisje van 12 jaar(1993) en jongen van 10 jaar(1995) Nu is de vraag kan de vader dat tegen houden We hebben 2 papa's De ?ne papa heeft normaal recht op om de 14 dagen ne zondag maar heeft nooit komen opdagen en betaald zijn almentatie niet en na 11 jaar is hij weer komen opdagen en de andere papa betaald geen almentatiegeld en heeft ook geen rechten en komt maar kits ophalen wanneer het hem uitkomt De vraag is als ik naar buitenland gaan wonen en ik vertel het tegen de papa's wat kunnen de papa's van mijn kindjes eisen kunnen ze die van mama afpakken Laat iets weten aub

wat noem je buitenland, nederland of frankrijk , net over de grens.
of bedoel je china of zuid-afrika. zelfs voor de wet zijn hier verschillen in
de rechtbank zal niets doen als je naar de eerste net over de grens gaat en de vader de kinderen nog kan komen halen. voor het ander geval heb je toelating nodig

Er is een groot verschil tussen theorie en praktijk:

de theorie is dat er vrijheid van woonst is, maar dat die beperkt wordt door de rechten die anderen via een vonnis hebben gekregen. Een vader kan aan de rechter vragen om de vrijheid van de moeder te beperken zodat hij zijn "recht op persoonlijk contact" kan blijven uitvoeren: het omgangsrecht wordt onmogelijk gemaakt als de moeder 200 km verder gaat wonen, en het telefonisch contact wordt te duur als de moeder in het buitenland gaat wonen.

dan de praktijk: de meeste rechters geloven niet in Artikel 374 van het Burgerlijk Wetboek dat gezamenlijke uitoefening van het ouderlijk gezag bepaalt: ze bepalen de hoofdverblijfplaats van de kinderen bij de moeder en ze geven de vader vier dagen omgangsrecht per maand.

als je een aanvaardbare reden hebt voor de verhuis (= je emigratie) zal de rechter die aanvaarden: dat je werkt hebt gevonden in Friesland, dat het klimaat van Zuid-Frankrijk beter is voor je rug, om het even.

Dat je beide vaders haat omdat ze (bijna) niet naar de kinderen omkijken is te begrijpen. Anderzijds: uit je verhaal leid ik af dat de ene vader zijn kind twee dagen per maand mag zien maar moet betalen, en de andere zijn kind eigenlijk niet mag zien en ook moet betalen: dan is het normaal dat ze afhaken, want ze worden toch niet als een papa aanzien.

Dat de kinderen opgroeien zonder vaderfiguur is spijtig, want in hun latere relatie(s) dragen ze dat mee.

gebeurt niet vaak heb Gescheiden vaders.
maar over het gedragspatroon van de ouders moet ik je volledig gelijk geven. het is bewezen dat kinderen of hun ouders later nadoen of juist het tegenovergestelde. waar is het 2 oudervoorbeeld als ze er maar 1 zien en kennen?