Lex, kan je dit een beetje verduidelijken?Bezoekrecht=recht op persoonlijk contact, aan bezoekrecht verzaken=eenzijdig afstand doen van het recht op persoonlijk contact.
De stilzwijgende afstand van of verzaking aan een recht wordt niet vermoed. Afstand van recht moet strikt ge?nterpreteerd worden en kan slechts worden afgeleid uit feiten die voor geen andere uitlegging vatbaar zijn. (Hof van Beroep Brussel, 29 mei, 2001, AR.1297)Lex, kan je dit een beetje verduidelijken?Bezoekrecht=recht op persoonlijk contact, aan bezoekrecht verzaken=eenzijdig afstand doen van het recht op persoonlijk contact.
Wil dit dan zeggen dat men de kinderen niet meer hoeft mee te geven als de "verzakende" ouder na geruime tijd terug aan de deur staat? Of staat daar een bepaalde tijdspanne op (bv een jaar, twee jaar,...) eer dit kan?
Is er een manier om dit "eenzijdig afstand doen van het recht op persoonlijk contact" wettelijk vastgelegd te krijgen?
Mijn ex heeft expliciet gezegd geen bezoekrecht meer te willen uitoefenen. Hij is haar sinds begin februari dit jaar ook daadwerkelijk niet meer komen halen, of ernaar gevraagd via mail/telefoon/enige andere vorm van communicatie.
De stilzwijgende afstand van of verzaking aan een recht wordt niet vermoed. Afstand van recht moet strikt ge?nterpreteerd worden en kan slechts worden afgeleid uit feiten die voor geen andere uitlegging vatbaar zijn. (Hof van Beroep Brussel, 29 mei, 2001, AR.1297)
Sperwer, klopt dit wel? Los van de slorige terminologie - sorry, ben daarin soms een freakske- is het nog steeds zo dat het recht op regelmatig persoonlijk contact uit hoofde van de ouders mag worden gewijzigd, wanneer de eisende partij kan aantonen dat er ingrijpende wijzigingen zijn in de situatie, buiten diens wil om. Bovendien is dit een vrij absoluut recht, dat niet kan worden geweigerd, tenzij de integriteit van het kind gevaar loopt (wat in de praktijk pas wordt aanvaard na een strafrechterlijke veroordeling op basis van de wet op de strafrechtelijke bescherming van de minderjarige). De rechtspraak leert ons dat zelfs ouders die 5, 6, 10 jaar niet omkeken naar hun kinderen, toch een recht op persoonlijk contact kunnen opeisen ?n daarin telkens gevolgd worden door de rechtbank.als deze mail van zijn persoonlijke pc komt en deze niet toegangelijk is voor andere gebruikers is het iederdaad voldoende bewijs om zijn bezoekomgangsrecht door de rechtbank te laten vernietigen.
Voor adoptie heeft Lex alles al uitgelegt, maar wat jij wil is wettiging door adoptie.Dit wil zeggen dat jij elke verband tussen je kinderen en de man wiens naam ze nu dragen wil vernietingen. Of dit goed is of niet daar kan niemand je mee helpen, maar weet wel dat je kinderen je dit later kunnen kwalijk nemen. Of ze zijn je er juist dankbaar voor.
Je vergeet echter dat het hier om een burgerlijke zaak gaat, geen strafrechterlijke zaak. De vaststelling ivm de oorsprong van de mail zal dus in het beste geval enkel kunnen gebeuren door een deurwaarder, die wel kan vaststellen dat die mail idd is aangekomen op een bepaalde dag en van een bepaalde 'afzender', maar die geen onderzoeksdaden kan stellen. Bovendien oordeelt men in familiezaken vaak vanuit het 'belang van het kind' op lange termijn, waarbij men de deur altijd open laat voor herstel van de relaties.indien je nieuwe echtgenoot en je kind meerdere jaren op het zelfde adres staan en jekind mondig genoeg is laat de rechtbank nu vaak de keuze aan het kind hier staat geen leeftijd op, enkel goed kunnen praten en nadenken. de tijd dat een kind niets te zeggen had is ook voor het gerecht voorbij. Maar n die mail, deze is onder die voorwaardengenoeg als bewijs om zijn uitspraken te bevestigen. Op het gerecht zal hij hem moeten kunnen weerleggen, wat zeer moeilijk is met prive pc's.