JuridischForum.be

Hallo
Tijdens mijn zwangerschap heb ik gebroken met de papa van mijn kind.
Mijn kind is nu acht jaar en wil zijn papa leren kennen. De papa in kwestie heeft het kind echter nooit erkend, en er is nooit een dna test gebeurd, hij heeft het vaderschap nooit opgeëist. Het kind draagt mijn naam. Mijn kind kent zijn papa niet en deze heeft ook nooit contact gehad met hem. De papa heeft altijd getwijfeld aan het feit of het nu wel of niet zijn kind is, en ik heb nooit ingestemd met een dna test, omdat ik daar geen zin in had. Nu, na acht jaar, wil ik wel dat mijn kind zijn papa leert kennen, en vind ik wel dat ik al genoeg heb betaald in mijn eentje en de papa mag nu wel eens zijn steentje bijdragen.
Ik heb nooit alimentatiegeld geëist van de vader van mijn kind.
Nu zou ik graag een concreet antwoord willen op volgende vragen:
- kan ik alimentatie krijgen met terugwerkende kracht?
- wat kan ik precies doen, kan mijn kind nog erkend worden of is daar toestemming voor nodig van de papa?
- kan de papa een dna test weigeren?
- wie betaalt de kosten van de dna test?
- moet ik, gezien de situatie, mijn kind dan delen met hem? zal een rechter in dergelijke situatie recht tot omgang verlenen aan de papa?
- wie betaalt de kosten van gerecht en notaris?

Amaai dat is durven!

Amaai, dit is niet alleen durven...... dit is ook nog onmenselijk naar het kind toe!!
EEN KIND HEEFT BEIDE OUDERS NODIG !!! om als normaal mens te kunnen fungeren in het leven.
Het feit dat het kind ernaar vraagt is positief , wijst erop dat het een 'normaal' gezond denkend kind is.
Wat je ook doet in het leven om 1 van de ouders te weren uit een kinderleven is misdadig en zal zich tegen jou keren met tijd.
Moeder en vader zijn EVEN belangrijk .
Je oorsprong , het begin van je bestaan , kan en mag je niet zomaar uitwissen .
Wees blij dat je kind zijn papa terug wilt en stel je nu verder geen vragen

op alle vragen
- ja

Het kan zijn dat sommige kosten kunnen gedeeld worden over de partijen.

RR

Gisteren diende ik mezelf tegen te houden om deze moreel laakbare praktijken aan te kaarten.

Uw kind heeft inderdaad geen baat bij het feit dat u reeds jaren de zaken tegenwerkt.

Desalniettemin stel ik me hoe dan ook zeer ernstige vragen of u wel handelt in het belang van uw kind.

Uit uw bericht blijkt dit alvast niet.

hoi,

ik sluit me aan bij de reactie cfr supra.
Neemt niet weg dat iedereen fouten maakt en dat er voor elk probleem een oplossing bestaat;
Een gouden raad: probeer er samen en ZEKER onder begeleiding van specialisten uit te komen.
succes

zelfhulp & kennis kunnen allicht opgewaard kunnen worden als je zoekt op anti misandry

RR

rode ridder,

ik snap het niet

mvg Hendrik

zoekt op anti misandry

RR

“Hoewel de rechtsspreuk 'onderhoudsgeld kent geen achterstallen' geen rechtsregel met algemene toedracht van het positief recht uitmaakt,dient uit de art.205 tot 211 te worden afgeleid dat de onderhoudsgelden in principe slechts verschuldigd worden wanneer zij door de schuldeiser aangevraagd worden. De in de art.203 en 303 vermelde verbintenissen ten behoeve van de kinderen bestaan echter afgezien van elke vordering die ingesteld wordt ten einde de uitvoering ervan te krijgen“(Cass. 2 juni 1978,Pas. 1978,I,1142,Arr.Cass. 1978,1173,R.W. 1978-79,904).

De onderhoudsverplichting ten aanzien van de kinderen heeft m.a.w. terugwerkende kracht.

“Art.319.Wanneer het vaderschap niet vaststaat krachtens de artikelen 315(=huwelijk)...kan de vader het kind erkennen onder de bij artikel 329bis bepaalde voorwaarden.Art.329bis...§ 2. Indien het kind minderjarig en niet ontvoogd is, is de erkenning alleen ontvankelijk mits de ouder ten aanzien van wie de afstamming vaststaat...vooraf daarin toestemt.”(B.W.=Burgerlijk Wetboek).

“Art.322.Wanneer het vaderschap niet vaststaat krachtens de artikelen 315...noch op grond van een erkenning, kan het bij vonnis worden vastgesteld onder de bij artikel 332quinquies bepaalde voorwaarden...Art.324...Bij gebreke van bezit van staat wordt de afstamming van vaderszijde door alle wettelijke middelen bewezen(inbegrepen DNA-onderzoek).Behalve wanneer er twijfel over bestaat, wordt het vaderschap vermoed wanneer is komen vast te staan dat de verweerder gedurende het wettelijk tijdperk van de verwekking gemeenschap heeft gehad met de moeder.”(B.W.).

De vermoedelijke vader kan DNA-onderzoek weigeren,maar : BRIJS,S.,DNA-onderzoek in afstammingsgeschillen:wie weigert,heeft (meestal) ongelijk(R.Cass. 1999,175-198,noot onder Cass. ARC960182N,ARC970294N,17 december 1998).

“Art.336.Het kind wiens afstamming van vaderszijde niet vaststaat, kan van degene die gedurende het wettelijk tijdvak van de verwekking met zijn moeder gemeenschap heeft gehad, een uitkering tot levensonderhoud, opvoeding en passende opleiding vorderen...”(B.W.).

“Art.1017.Tenzij...verwijst ieder eindvonnis, zelfs ambtshalve, de in het ongelijk gestelde partij in de kosten...”(Gerechtelijk Wetboek).De meest gerede partij moet ze echter voorschieten,zo niet ligt de procedure stil(=geen DNA-onderzoek).

Indien de vader het kind erkent of indien het vaderschap vastgesteld wordt heeft de vader dezelfde ouderlijke rechten en plichten als de moeder.

Beste alimentatievraag,
' Moet ik mijn kind dan delen' met hem stel je als vraag !?
Een kind hoef je niet te 'delen ' , als kind heb je gewoon 1moeder
+ 1 vader PUNT
Trouwens , kinderen zet je op de wereld, maar ze zijn nooit iemands bezit.
Wees blij dat je kind contact zoekt met zijn papa, daar kunt ge als moeder alleen maar blij om zijn !
Je kind zal zich in het begin wat onwennig voelen , maar alles zal zich vlug
normaliseren.
Zie het enkel in het belang van het kind!!!
Ik heb mijn moeder ook een tijd moeten missen , maar de band tss je ouders pik je zo weer op (natuurinstinct ).
Je geeft het mooiste geschenk dat er bestaat voor een kind, nl zijn ouders terug , of ze nu samen zijn of niet , zal voor het kind van geen belang zijn.
En ja , ik spreek uit ondervinding....en dat is nog altijd de beste leerschool!
@bartie , wat ook de drijfveer is van de moeder doet er niet toe,het kind zal er belang bij hebben en dat is het voornaamste ...

amai, ik vind dat jullie nogal zwaar met de vinger wijzen naar de vraagsteller. Uiteindelijk heeft de vader nooit zijn vaderschap opgeeist en staat die er precies nogal laks tegenover. Indien de vader niet erg geinteresseerd is, is het dan wel zo positief voor het kind om op deze jonge leeftijd zijn vader te leren kennen??