hier mijn vriendin haar eigen relaas:
Begin dit jaar zijn wij verhuisd en reeds sinds dag 1 hebben wij problemen met onze buren.
Dag en nacht veroorzaken zij lawaai; het gaat om een gezin met 5 kinderen, waarvan de moeder en de dochter voor de overlast zorgen.
Blijkbaar is er tussen die 2 een soort van ?machtsstrijd? gaande (zo heeft de vader van het gezin het aan de wijkagent geformuleerd), waardoor er dagelijks enkele tientallen keren zeer luidruchtige ruzies ontstaan.
De dochter krijgt dagelijks meerdere driftbuien, zij krijst en huilt, de moeder roept ertegen, waardoor de dochter nog harder begint te huilen, de moeder nog harder roept?.Enzovoort.
Dit is niet alleen overdag het geval, maar gaat vaak ook ?s nachts door.
De dochter heeft er een sport van gemaakt ?s nachts regelmatig rond 4 uur al (!!!) te beginnen.
Of het nu tijdens de week of tijdens het weekend is, wij worden ten laatste om 7 uur ?s morgens ons bed uit gepest door het lawaai.
Dit duurt dan de hele dag en met een beetje geluk stopt het rond 21 uur, wanneer de kinderen gaan slapen, maar het is meer regel dan uitzondering dat het doorgaat tot 22, of vaak zelfs 23 uur.
Wij hebben reeds meerdere malen persoonlijk aan de mensen gevraagd om stiller te zijn en rekening te houden met het feit dat zij in een rijwoning wonen en dus aan beide kanten buren hebben, maar die vraag heeft echter geen gevolg gekregen.
Nee ze lachen ons in ons gezicht uit en meestal is het effect het tegenovergestelde: ze maken nog wat meer lawaai.
Dit weekend bijvoorbeeld gingen we vragen (na meer dan 3 uur ?meegenoten? te hebben van hun lawaai) of het alstublieft wat stiller kon. Hun antwoord was dat dit niet mogelijk was aangezien er familie op bezoek was en het nog geen bedtijd was voor de kinderen(!!!).
Daarom hebben wij na enkele weken de wijkagent gecontacteerd en die man is intussen reeds ettelijke malen ter plaatse gekomen, maar dit heeft ook geen indruk gemaakt op dat gezin.
Blijkbaar kan de wijkagent geen maatregelen treffen tegen deze overlast, omdat er in de wet geen bepalingen zijn aangaande geluidsoverlast, veroorzaakt door ?huiselijk lawaai?.
Telkens opnieuw krijgen wij te horen dat het makkelijker zou zijn als het zou gaan om lawaai veroorzaakt door radio of tv, maar dat men niks kan beginnen tegen dit soort van overlast.
U begrijpt vast ook dat wij aan die uitleg niks hebben, want wij worden nog altijd geterroriseerd door de praktijken van de buren!
Laatst is zelfs de burgemeester ter plaatse geweest om ?te bemiddelen? tussen de 2 partijen, zijnde ons en de familie van hiernaast.
U zal er vast niet vreemd van opkijken wanneer ik zeg dat dit ook geen effect heeft op hun gedrag.
Blijkbaar denken ze er hiernaast over om te verhuizen, omdat het huis met 5 kinderen toch wel wat krap dreigt te worden, maar men kan ons niet zeggen of dit reeds voor volgend jaar zal zijn, het is even goed mogelijk dat dit pas over 5 of 10 jaar het geval is.
Daarom de brief van de burgemeester, enkele dagen na zijn bezoek:
Ten eerste wordt er verwacht dat de beide partijen voor een minimum aan overlast zouden zorgen voor de buren.
Ten tweede moet de familie van hiernaast voor het einde van het jaar beslissen of ze al dan niet gaan verhuizen.
Verhuizen ze niet, dan is er het voorstel van de burgemeester om een akoestisch onderzoek te laten uitvoeren.
Afhankelijk van die resultaten moet er dus waarschijnlijk geisoleerd worden. De burgemeester wil dan aan het gezin hiernaast vragen of zij dit willen doen in hun woning (vragen, want verplichten kan blijkbaar niet, dankzij onze Belgische wetgeving).
Echter; er wordt wel van ons verwacht dat wij de helft van de kosten op ons nemen (!!!!).
Vreemd, zeker als u weet dat de buren aan de andere kant van het storende gezin ook dag en nacht hinder ondervinden van de 2 lawaaimakers. Zij hebben dit ook al aan de wijkagent gemeld, maar blijkbaar is zelfs dat niet genoeg om tot sancties over te gaan. Nee wij moeten dan nog mee opdraaien voor de kosten, omdat er een paar mensen zijn die totaal geen rekening houden met hun medemens.
Wij hebben reeds meermaals te horen gekregen dat een samenleving berust op wederzijds respect.
Ik kan u zeggen dat dit respect hier slechts van ??n kant komt, anders zouden de buren tenminste moeite doen. Toch?
Deze problemen beginnen stilaan hun tol te eisen, zowel psychisch als lichamelijk.
Maar daar heeft men geen oren naar.
Blijkbaar kunnen wij alleen nog overgaan tot een procedure via het vredegerecht, maar ook dit heeft meer kans op falen dan op slagen.
Onze buren worden dan ?vriendelijk uitgenodigd? voor een zogenaamde verzoeningspoging.
Zij zijn echter niet verplicht aanwezig te zijn op deze zitting en anderzijds kan de vrederechter ook geen boetes of sancties opleggen. Wat zijn wij er dan mee?
Zelfs de agenten die wij regelmatig over de vloer krijgen voor dit probleem, erkennen dus dat er wel degelijk iets aan moet gedaan worden, maar zij zijn aan handen en voeten gebonden door onze fantastische wetgeving.
Zij kunnen (lees mogen) niets ondernemen en wij zijn de dupe van deze hele zaak.
Van diezelfde agenten hebben wij ook al vernomen dat dit probleem wel meer voorkomt in Sint-Niklaas en het hoeft dus niet te verbazen dat ook onze ordehandhavers stilaan hun haren beginnen uit te trekken van machteloosheid.
Wij zijn echt ten einde raad. Er lijken geen oplossingen te zijn voor terreur door lawaai-overlast.
Veel rechten voor zij die de regels overtreden, geen voor de slachtoffers.
wie kan ons helpen met info om dit probleem op te lossen