Dag.
2 jaar geleden is mijn vrouw haar vader overleden.
De moeder is vrijwel onmiddellijk op zoek gegaan naar een "vervanger". Iets wat uiteraard moeilijk ligt bij mijn vrouw.
Mijn vrouw deed voordien alles, rekeningen, papierwerk, boodschappen. We hebben ze zelfs 2x een maand in huis genomen, voor en na het overlijden van haar vader
Na 5 maanden is er dan een breuk gekomen in de relatie tussen dochter en moeder. Deze breuk is mede veroorzaakt door haar nieuwe vriend.
Hij heeft vanaf het begin alles beloofd wat de moeder graag wilde horen , hij zou wel voor haar zorgen. En heeft alles overgenomen qua rekeningen, papierwerk enz...
Ze is ook altijd blijven volhouden, liegen, dat het haar vriend niet is.
Alleen zijn we nu 1,5 jaar verder. En we krijgen dingen te horen van mensen die ons zorgen baren.
Vroeger was ze niet thuis te houden en had ze contact met iedereen.
Dat is stilaan geëvolueerd naar nog amper buitenkomen. Zeggen haar buren, kennissen.
Naar helemaal niet meer buiten komen. Zeggen de mensen uit haar straat. We zien ze zelf ook nooit, wij wonen 2 straten verder.
Volgens dat we horen spreekt ze nog amper met mensen. Zelfde kapper, oude vriendinnen enz.
En de mensen die ze gezamenlijk kennen zeggen nu dat ze verward overkomt en de vraag is al gesteld of ze dement aan het worden is.
Ze is een totaal andere persoon geworden. En wij vermoeden dat de nieuwe vriend er veel mee te maken heeft.
Na 6 maanden in de "relatie" hebben ze wettelijk samen wonen geregeld . Alhoewel hij daar nooit blijft slapen. Zij kent dit niet en al helemaal niet hoe ze dat moet doen.
Nu staat zijn appartement te huur en we vermoeden dat hij naar daar trekt.
We denken dat ze in een situatie verzeild is geraakt die wss oorspronkelijk niet de bedoeling zal geweest zijn.
We denken ook dat hij haar in een situatie gebracht heeft dat ze nu volledig afhankelijk geworden is van hem en ze niet in staat is om dit op te lossen.
Als hij nu naar daar verhuist wonen ze wettelijk en feitelijk samen. Dan krijgt ze hem nooit meer buiten.
Een advocaat had ons verteld dat ze mag doen wat ze wil en dat wij daar niks aan kunnen doen. Dat was dan 1,5 jaar geleden.
Alleen horen wij nu een heel ander verhaal. Waardoor wij ons zorgen maken om haar welzijn.
We denken dat ze onderdrukt wordt waardoor ze aan het wegkwijnen is.
Kan mijn vrouw iets ondernemen?