Hallo iedereen
Ik heb een vraag i.v.m. de onderhoudsplicht ten aanstaan van de (schoon)ouder(s) wanneer deze worden opgenomen in een rusthuis.
Mijn schoonmoeder (ik ben gehuwd), 60 jaar oud en alleenstaande, is alcoholiekster en verslaafd aan medicijnen. Drie jaar geleden is ze gescheiden omwille van haar reeds decennia aanslepend alcoholprobleem (derde keer dat ze gehuwd was). Ze woont (huurt) sinds die tijd alleen in een huisje (geen OCMW woning) en heeft in die laatste jaren schulden gemaakt oplopende tot enkele duizende EURO's. Ze is werkloos. De scheiding voorziet niet in een onderhoudsplicht van de ex-echtgenoot (die het financieel prima heeft).
Haar gezondheid is in dermate slechte staat dat ik ervoor vrees dat er over enkele jaren (maanden?) geen andere mogelijkheid is dan ofwel te gaan inwonen bij één van de drie kinderen (onwaarschijnlijk gezien haar toestand en verslaving) ofwel zal moeten worden opgenomen in een (OCMW) rusthuis. Momenteel trekt ze OCMW steun en doet het OCMW voor haar aan budgetbeheer. Gezien haar lage inkomen (+/-1000 EURO) en haar schulden (en huishuur) die moeten afbetaald worden krijgt ze 60 EURO per week en daar mee rondkomen is nauwelijks te doen, zeker als je weet dat ze twee (oude) honden heeft, kettingrookster is en het geld voor het grootste deel wordt opgesoupeerd aan alcoholische dranken. Eten doet ze nauwelijks.
Dat kinderen een onderhoudsplicht hebben ten aanzien van hun ouders is een basiswet en deze lijkt me niet meer dan normaal. Maar als schoonmoeder al tich malen is opgenomen voor alcoholverslaving en telkens hervalt, als ze haar eigen leven en dat van haar kinderen letterlijk en figuurlijk kapot maakt, bestaat er dan een mogelijkheid om van deze onderhoudsplicht af te komen? We geven haar regelmatig geld en ze heeft nog een openstaande schuld bij de kinderen van honderden EURO's.
Kan ik bijvoorbeeld nu al een advocaat onder de arm nemen mocht het ooit zover komen? Of valt hier niets aan te doen?
Ik schrijf dit met veel pijn in het hart maar zoals het er nu aan toe gaat, neen, dit gaat ze niet lang meer trekken. Al zo vaak hebben we op haar ingepraat, al zo vaak is ze bij dokters, psychologen en psychiaters geweest, zo vaak al opgenomen in PAAS-afdelingen van ziekenhuizen, maar nu weigert ze zelfs die hulp van professionelen. Haar anti-alcoholpillen (eerst Antabuse en nu een ander medicijn) neemt ze niet meer. Ze ziet het allemaal niet meer zitten en de sigaretten en drank, gecombineerd met inslaappillen, slaappillen, anti-depressiva etc doen er natuurlijk ook geen goed aan. Er mee praten heeft geen zin meer, het is alsof je met een zombie spreekt.
Tot overmaat van ramp heeft ze net haar sleutelbeen gebroken (waarschijnlijk een val in dronken toestand) dus weer medische kosten die het OCMW voorschiet maar haar schuld nog
dieper maakt ... . Ze heeft gelukkig een hospitalisatieverzekering maar alles betalen die ook niet terug natuurlijk. Ze rijdt in beschonken toestand met haar auto rond en ik hou m'n hart vast als ze een ongeval veroorzaakt ... wie gaat dat allemaal betalen?!
We zijn ten einde raad ... .
Alvast bedankt voor jullie commentaren en suggesties.