bezoekrecht grootouders

[Nella]

Mijn schoonouders en ik leven al jaren in onmin. We hebben nooit met elkaar kunnen opschieten. Telkens is er wel een reden om te ruzie?n over de meest onnozele dingen.
Mijn zoontje, nu anderhalf jaar ou, hebben ze nog maar enkele keren van op afstand gezien. Het kind weet niet wie die mensen zijn.
Mijn man en ik hebben ondanks de gebeurtenissen met mijn schoonouders, zijn ouders, nog steeds een goede relatie.

Enkele maanden geleden is de zaak geescaleerd. Mijn schoonvader heeft me geslaan. Ik heb toen klacht ingediend bij de politie, maar deze werd geseponeerd wegens niet ernstig genoeg.

Ondertussen dreigen ze ermee om via de jeugdrechter bezoekrecht op te eisen op basis van het burgerlijk rechtboek. Jammer genoeg is dit een mogelijkheid.
Ik zou echter willen voorkomen dat ze ooit nog aanspraak kunnen maken om in ons huis binnen te komen, om mijn leven helemaal kapot te maken, maar vooral wil ik voorkomen dat ze ooit bezoekrecht zullen krijgen.

Heeft er iemand ervaring hiermee? Hetzelfde meegemaakt of in dergelijke situatie gezeten?

Ik weet gewoon niet meer wat doen, ben echt ten einde raad.

[Bjorn Ketels]

Beste,

Artikel 375bis van het Burgerlijk Wetboek bepaalt sinds de Wet van 13 april 1995 betreffende de gezamenlijke uitoefening van het ouderlijk gezag inderdaad dat de grootouders het recht hebben persoonlijk contact met hun minderjarig kleinkind te onderhouden. Datzelfde artikel stipuleert in een tweede lid evenwel ook dat bij gebreke van een overeenkomst tussen de partijen, over de uitoefening van dat recht in het belang van het kind op verzoek van de partijen of van de procureur des Konings beslist wordt door de jeugdrechtbank.

U kunt bijgevolg wel degelijk ageren: de jeugdrechtbank kan de uitoefening van het recht op persoonlijk contact aan de grootouders ontzeggen in het belang van het kind. De bewijslast rust hierbij op de ouder(s) of de procureur die de grootouders het recht willen ontnemen.

In de rechtsleer (zie onder meer A. DE WOLF, "De nieuwe regeling van het omgangsrecht" in P. SENAEVE (ed.), Co-ouderschap en omgangsrecht, Antwerpen, Maklu, 1995, 187-257) wordt bijvoorbeeld als mogelijk motief voor zo'n ontneming gesproken over de grootouders die misbruik maken van hun recht op persoonlijk contact om hun kleinkind tegen de ouder bij wie het gehuisvest is op te hitsen en deze in een slecht daglicht te stellen.

Bjorn.