JuridischForum.be

Ik heb de laatste tijd redelijk veel contact gehad met context-begeleiding (hulpverlening) owv een babysit-kindje uit een 'moeilijke' thuissituatie. Het gaat dan over verschillende (redelijk brutte) mails en gesprekken over bepaalde zaken die bij het gezin thuis mis lopen. De afspraak was dat er eerst overleg zou zijn wat en hoe er iets uit die mails en gesprekken naar de ouders gecommuniceerd zou worden.
Na al die gesprekken en mails kwam de begeleidster opeens af met 'transparante werking', wat zoveel wilde zeggen als dat ze alles wat tussen ons gezegd was tegen de ouders wilde gaan vertellen (en nee, dat was van tevoren nooit gezegd). Ik geef toe dat ik dat mens serieus op de tenen heb getrapt doordat ik hen enkele keren op de fouten in hun werking heb gewezen maar ik vind dat je dat als professioneel wel uit elkaar moet kunnen houden.
Mijn laatste 2 mails heeft ze niet beantwoord (Ik heb bij de eerste mail 2 weken gewacht en bij de 2e mail anderhalve week, en ze was niet op vakantie of ziek want ze heeft in die periode wel een mail gestuurd rond zorgoverleg) dus had uiteindelijk een mail gestuurd met haar baas in CC.
Dan heeft zij de ouders uitgenodigd en enkele van mijn mails gewoon voorgelezen en PAS NADIEN eindelijk mijn mail beantwoord!
Uiteraard heeft dat (voor 24u dan toch) wrevel veroorzaakt tussen de ouders en mij.
Ik weiger nu alle contact met die dienst omdat ik er echt genoeg van heb, niet dat ze daar veel moeite doen...

Nu mijn vraag: mag die begeleidster zomaar mijn mails voorlezen en delen van onze gesprekken doodleuk tegen die ouders vertellen (zonder mijn toestemming)? Volgens mij bestaat er zoiets als privacy...

Indien u niet op voorhand met deze persoon overeengekomen bent dat die mails vertrouwelijk moeten behandeld worden, en deze persoon heeft verder ook geen beroepsgeheim, kan niemand haar beletten om mails tussen jou en haar openbaar te maken. Als je dit niet wenste, had je haar op voorhand een mail moeten sturen met daarin "Ik zou graag wensen dat de mailconversatie die we gaan voeren, vertrouwelijk blijft, en niet gedeeld wordt met derden. Is dit OK voor u?". Als deze persoon dit dan bevestigd, gaat ze effectief in de fout moest ze de mails toch te delen. Maar als u zo geen bewijsbare overeenkomst hebt, kan je niet veel beginnen en is het voorlezen van uw mails, geen schending van de privacy.

Daarom dat het altijd verstandig is om bij het opstellen van een mail, jezelf de vraag te stellen of het voor jou OK is als de inhoud van die mail zou "lekken".

Er stonden geen geheimen in de mails, alleen was het niet de bedoeling dat die letterlijk voorgelezen zouden worden, voornamelijk om de gevoelens van de ouders niet te kwetsen.
De oorspronkelijke afspraak was dat ik mocht mailen 'zonder scrupules' en dat er dan een gesprek tussen de begeleidster en mij zou plaatsvinden om te kijken hoe het naar de ouders gecommuniceerd zou worden (dus eigenlijk wat 'zachter' aangebracht zou worden).
Al met al is het, tot groot ongenoegen van de begeleidster, heel goed uitgedraaid want de band tussen de ouders en mij is nu nog sterker.

Als ik het goed begrijp mag ik dus zonder problemen ook haar mails laten lezen/voorlezen aan de ouders? En bepaalde (ronduit grove) uitspraken van de begeleidster ook aan hen doorvertellen?

Ik weet nog niet of ik dat wil doen maar het is wel interessant om dat te weten moest het nodig zijn...

Als ik het goed begrijp mag ik dus zonder problemen ook haar mails laten lezen/voorlezen aan de ouders? En bepaalde (ronduit grove) uitspraken van de begeleidster ook aan hen doorvertellen?

Dit is geen schending van de privacy. Of dit "mag" is een ander paar mouwen. Ik mag bijvoorbeeld geen bedrijfsgeheimen doorspelen aan derden. Als ik dus bepaalde mails zou openbaar maken, overtreed ik niet de wet op de privacy, maar schend ik wel mijn arbeidscontract.

Hetzelfde in uw geval: u kan niet vervolgd worden als u deze mails laat lezen aan de ouders, maar de begeleidster zou bijvoorbeeld wel kunnen beslissen om alle samenwerking met u stop te zetten wegens een vertrouwensbreuk. Het is dus niet omdat een bepaalde actie juridisch geen gevolgen zal hebben, dat het geen andere gevolgen kan hebben, uiteraard.

Dat maakt niets meer uit, ik heb de samenwerking met hen (de begeleidster) al stopgezet. Het was een vrijwillige samenwerking en inderdaad omwille van vertrouwensbreuk is de samenwerking voor mij niet meer mogelijk.
Officieel was er geeneens een samenwerking, het is een dienst die volledig vrijwillig werkt (toch voor de context van het gezin want als de ouders weigeren, pakt de jeugdrechtbank de kinderen af wat voor mij het vrijwillige toch wat tegenspreekt).

Bedankt voor de informatie. Ik hoop dat ik ze nooit nodig zal hebben voor de bestwil van de ouders maar ben wel blij dat ik nu weet dat het wel, volgens de wet, zou mogen.