Maar mijn situatie is de volgende:Ik ben een jongen van 20 jaar (wordt nog 21 jaar oud dit jaar) en ben niet iemand die aan de drugs zit of veel drinkt (ik vermijd alcohol zelfs!). Mijn ouders zijn echt overbezorgd en doen echt veel dingen om me te controleren.. Laat ik even bij het begin beginnen..
Op school ben ik in het 3de jaar ASO blijven zitten (al dan niet door dat mn moeder werd opgenomen in de psychiatrische afdeling in het ziekenhuis en het dat jaar echt niet fijn was thuis), maar heb me daarna herpakt en ben ASO blijven doen. Nu zit ik in het 2de jaar aan de Hogeschool.
* Ik was 17 en mocht niet uitgaan (of ja om 21u thuis zijn...dus was de moeite niet waard).
* Op 18-jarige leeftijd werd een vriend van mij jarig (woont op nog geen 200m van mij af) en moest om 22u thuis zijn...terwijl ik liever 23u had...maar ze wouden zelfs niet een beetje onderhandelen.
Sinds een jaar heb ik een vaste relatie met m'n vriendin, maar mijn ouders accepteren haar niet. Op een jaar tijd is ze nog maar 1x thuis geweest..
Ze zeiden dat ze haar gingen accepteren..en doordat ik eens ruzie had met hun hebben ze gezegd dat ze nooit meer thuis moest komen, ZELFS vrienden mochten ineens niet meer thuis..
In het begin van de relatie mocht ik mn vriendin maar 1x per week zien (ze woont op 4km van me) en moest om 22u terug thuis zijn. Ik pikte dit niet en zag haar 3x per week en oké ik kwam elke avond wel om 22u thuis...om toch een compromis te vinden
.Na enkele maanden wou ik toch wat later bij mijn vriendin blijven (NIET later dan 23u30!)...dit aanvaardde ze niet en dit werd echt een slechte periode. Persoonlijk had ik iets van "Aanvaard eerst m'n vriendin thuis zoals elke ouder doet."
Zoals ik zei werd dit dus een slechte periode. M'n moeder belde mijn "schoonmoeder" vaak op om haar gedacht te zeggen, mn "schoonmoeder" pikte dit na een tijd niet meer en wil ook eerst dat haar dochter geaccepteerd wordt door hun voor er gepraat kan worden.
Als ik met mn vriendin naar de stad ging belde mn ouders ineens om te zeggen dat ik onmiddellijk naar huis moest gaan, dit zelfs meerdere malen (zeker 5-6x). Omdat ze willen dat ik thuis moet zijn bellen ze om dit te zeggen en MOET ik dit doen..
Ik moest LEREN LEREN EN NOG EENS LEREN!! (daarom bellen ze 99% van de tijd..terwijl ik de dagen ervoor echt tot 's avonds laat aan het leren was)
* Ik ben in het bezit van een brommer en was er mee gevallen waardoor ik deze gedeeltelijk terug moest spuiten. Dit deed ik dan bij een vriend, ik had tijd vrij dus dacht ik dat samen met mn vriend te doen. Na een tijdje bellen mn ouders om te zeggen dat ik onmiddellijk naar huis MOEST komen!
...Ik ben 20...en het was in mn vrije tijd. Volgens het JAC (Jeugd Advies Centrum) mag ik in mn vrije tijd doen wat ik wil en hebben mn ouders hier niets op te zeggen. Het ergste van al is dat ik niet naar huis moest komen om mn ouders te helpen of zo..maar omdat ze wouden dat ik voor mn examens studeerde..
..ik ben volwassen genoeg om mijn eigen planning te maken denk ik dan zo..*Wat ik me van vroeger ook herinner is dat als ik ruzie had met mn ouders dat ze apart aten (dus: ma, pa en broer samen en ik werd daarna pas geroepen om te eten..alleen
) * Ik had voor de zoveelste keer ruzie omdat ik naar een vriend/vriendin ging en mn ouders waren hier niet mee akkoord dus pakte ze mn brommer-sleutel af (Detail: brommer staat op mijn naam en heb deze ook daadwerkelijk zelf gekocht!). Ik kreeg de sleutel pas terug als ik de huissleutels zou afgeven. Ik gehoorzaamde niet, ik kan namelijk ook de brommer zonder sleutel starten, maar mn vader hield me tegen..dus wa ik wel verplicht om de huissleutel af te geven.
* Een dag kwam ik 10 minuten te laat thuis en waren alle deuren gesloten, ik had natuurlijk geen huissleutel en kon dus niet naar binnen..
* Tijdens een paar ruzies heeft mn vader me ook fysiek slagen toegediend. Hierop heb ik de politie gebeld omdat ik dit niet kunnen vond. Sindsdien heeft hij de neiging mij te willen slagen, maar houdt hij zich in.
Sinds enkele maanden werk ik als student voor een bedrijf EN bij mijn oma.
Dit laatste heb ik maar aan 1 persoon in de familie verteld, omdat ik niet wil dat mn ouders dit te weten zouden komen om hier een stokje voor te zetten en mij weer controleren e.d.
Nu heeft die persoon het al dan niet "per ongeluk" gezegd tegen mn ouders. Ze waren echt niet blij dat ik bij mn oma werk (mn moeder heeft een zeer slechte relatie bij die oma). Mn vader heeft mn oma bijna het bevel gegeven dat ik niet meer bij haar mocht werken. Ze is hier niet op ingegaan en was niet gediend met zijn antwoord, omdat ik als kleinzoon toch mocht helpen.
Vandaag moest ik normaal gezien 2 uur gaan werken bij mn oma, na een uur belt mn vader om te zeggen dat ik onmiddellijk naar huis moest gaan..mn moeder is dan zelfs gaan aanbellen, maar mn oma heeft niet open gedaan. Hierdoor is mn moeder via de tuin naar achter gegaan om te zien wat ik aan het doen was.
Enkele minuten later belde mn vader terug om te zeggen dat ik naar huis moest gaan
..WAT HEB IK AL ONDERNOMEN?
* Ben naar het JAC geweest en heb gezegd hoe het er thuis aan toe ging. Ze stelde voor om een gesprek te hebben met mn ouders, ik was hier mee akkoord, maar mn ouders wouden hier niet aan meewerken.
Wat ik wil bereiken is gewoon mn ouders duidelijk maken dat ze moeten stoppen met me zo te controleren en ze me toch los mogen laten. Indien dit kan, wil ik NIET het contact verbreken..
Ik ben trouwens nog student, een kot huren kan ik zelfs niet betalen met 2 "studenten"jobs..
Wat is jullie mening/advies?
.