JuridischForum.be

Ik ben onthaalouder en een aantal collega’s waarvan ik uitblijf dat het toffe betrouwbare collega’s zijn, niet dus. Er was er 1 die er tussen zat die het op mijn gemunt had en copieerde alles wat ik daar zei dmv screenshots en audios van mij door stuurde naar mijn verantwoordelijke.

Het was een whatsapp groep waarin alles werd gedeeld zowel persoonlijke dingen als werk gerelateerd.
Ik heb vaak mijn uitingen op mijn versntwoordelijke daar gedeeld omdat ze de laatste tijd zich erg vreemd gedroeg.. mijn dochter wilde ooknonthaalmoeder worden en zij was bezig met haar op te starten. Ik hielp mijn dochter met het appartement waar ze haar opvang wilde doen en kocht al het geen wat ze nodig had voor haar opvang, maar de verantwoordelijke was nooit tevreden en er was altijd wel iets van commentaar.. ik begreep niet wrm ze zo deed.
Voor mij was de Whatsapp groep een uitlaatklep en zei dan wel eens van ik hoef haar niet meer te zien en dat ze zo gemeen doet.. en dat haar werking traag is.. zulke dingen vertelde ik dan in de groep.
Maar ook de dienst zelf had ik een oordeel over omdat ze een collega niet juist hadden uitbetaald ik gooide dan ook in de groep dat ze ons geld in hun eigen zak willen stoppenen dat we alles goed moeten onderzoeken wat onze rechten zijn, want uiteindelijk had die collega het toxh juist en had de dienst haar te kort uitbetaald.

In iedergeval om het verhaal kort te houden is alles wat ik in die groep heb gegooid ook
Bij mijn verantwoordelijke terecht gekomen.
Nu ben ik 2 weken geschorst en zijn ze aan het uitzoeken hoe verder nu.

Ik vind het erg dat mijn verantwoordelijke maanden heeft mee gelezen en mij hier nooit over aangesproken. Ik had haar maanden terug ook gebeld en gevraagd of er iets met haar is en dat ze dat mij gewoon eerlijk moet zeggen, maar zij verzon toen een smoes en zei dat het niet met mij te maken heeft en geloofde haar toen ook.

Voor mij was de groep echt een uitlaatklep waar ik mijn ei kwijt kon.. zou haar persoonlijke nooit kwetsen maar ik ben iemand die dingen snel wil bespreken en gooide het dan na iedere gebeurtenis ook in de groep, maar wist natuurlijk niet dat erniemand tussen zat die alles deelde met haar.. begrijp de dag van vandaag nog altijd niet wrm ze dat gedaan heeft.

Ik had hiervoor ook iets meegemaakt met een vriendin die tevens ook mijn collega was.. er was een conflict tussen ons waardoor ik afstand van haar had genomen.
Dit is 3 jaar geleden.. ze had toen in die tijd van alles geprobeerd om mijn naam zwart te maken bij andere onthaalouders, bij ouders die ze dan opbelde en zei dat ze hun kind weg moeten halen omdat ik slecht was etc etc. Ik dacht ga haar blijven negeren in de hoop dat ze mij met rust laat.. tot ik een keer een klacht kreeg van een moeder waarvan ik haar kind opving. Ik schrok me dood toen ik las wat er allemaal in die klachtbrief stond en alles wat daar werkelijk vermeld was was een leugen.. die moeder had haar kind bij mij weggehaald en bij die ex-vriendin van mij gebracht. Ik wist toen dat zij er wat te maken meehad maar had geen enkel bewijs. Ik had toen ook alles verteld aan mijn verantwoordelijke en ook zij zei dat zolang ik geen bewijs heb kunnen zij niks doen.
Na 6 maanden kreeg die moeder ruzie met die ex vriendin. Die moeder nam toen contact op met mijn verantwoordelijke en had haar alles opgebiecht en vertelde haar dat die ex vriendin haar hoofd vol leugens iver mij had verteld en haar heeft aan gezet om een klacht over mij in te dienen. Ze vertelde aan mijn verantwoordelijke dat ze heel veel spijt had en dat alles wat in die klachtbrief stond niet waar was en het wilde intrekken. Dit is allenaal 2 jaar geleden gebeurd en mijn verantwoordelijke en de dienst hebben dit mij nooit verteld. Waarschijnlijk voor eigen belang.
Ik heb al die tijd gedacht dat ik nog altijd een onterechte klacht in mijn dossier had, terwijl de dienst waar ik werk op de hoogte zijn dat die moeder het heeft ingetrokken.
Ik weet dit zelf sinds februari maar degene die het mij heeft gezegd zei dat ik moest laten rusten en liever heeft dat ik niks zeg.
Dat heb ik dus ook gedaan, maar het vertrouwen had ik wel verloren en drm mij uitingen over mijn verantwoordelijke in de groep, was al gezwets en teleurgesteld.

Nu ik dus geschorst ben heb ik zelf contact opgenomen met die moeder en gevraagd of het klopt wat ik gehoord heb. Zij bekende inderdaad dus dat het zo is en heeft mij op papier gezet al het geen wat zij tegen
Mij verantwoordelijke heeft gezegd en dit ook ondertekend heeft.

Binnenkort hebben wij een gesprek en ga dan vertellen dat ik inderdaad de dienst niet vertrouwde en haar ook niet meetmoment ze belangrijke informatie over mij achtergehouden heeft.
Ik weet niet wat mijn rechten hierin zijn en of zij wel het recht hebben om deze info voor mij geheim te houden, want al die jaren ging ik er vanuit dat er een onterechte klacht over mij is.
En mogen zij ook zomaar mijn berichten op whatsapp lezen zonder dat we daar op de hoogte van zijn?

Sorry een lang verhaal maar ik hoop echt dat ik hier een beetje steun krikg en mij kan vertellen wat ik nog verder kan doen, want ben bang dat ze mij gaan ontslaan en heb deze werk keihard nodig. En ik hoi van de kinderen en al de ouders zijn super tevreden over mij.

Wat u schrijft of publiceert via een (semi)openbaar platform kan door de leden van de groep aan andere mensen getoond worden. Daar is wettelijk niets mis mee. Contacteer best uw vakbond, of sluit u er bij aan om u te verdedigen bij een mogelijk ontslag of onterechte sanctie.

Laster en eerroof - lasterlijke aantijgingen ( indien strafbare uitingen) zijn vervolgbaar.
Daarvoor kan u aangifte indienen bij de politie.
Maar best eerst via vakbond.

https://blog.iusmentis.com/2020/10/05/m ... ren-delen/

https://uitspraken.rechtspraak.nl/inzie ... :2015:1829

PRIVACY - ONTSLAG OM DRINGENDE REDEN
Vormen berichten tussen werknemers geldig bewijs?
Stel, een werknemer komt naar u met een sms of whatsapp van een collega waarin kwaadgesproken wordt over het bedrijf. Naar de inhoud toe kan het bericht echt wel een motief voor ontslag om dringende reden vormen, maar kunt u het ‘juridisch gezien’ wel als bewijs gebruiken? Een recent arrest licht toe...
Bescherming van de privacy
De kennisname van informatie die voor anderen bestemd is, is zonder het bekomen van hun toestemming niet toegelaten en zelfs strafbaar. In de Belgische Wet op de elektronische communicatie klinkt dat zo: “Als men daartoe geen toestemming heeft gekregen van de direct of indirect betrokken personen, mag niemand met opzet kennis nemen van de elektronische informatie die niet voor hem bestemd is”(art. 124 WEC) . Hieruit volgt dat u als werkgever niet zomaar informatie kunt gebruiken die tussen twee van uw werknemers uitgewisseld werd. Werknemers krijgen zo echter soms ook een vals gevoel van ‘onaantastbare veiligheid’...

Wat is er gebeurd?
De feiten. Een verpleegster van een woonzorgcentrum stuurde tijdens een ziekteperiode sms’jes naar een collega, waarbij ze er plezier in schepte dat het woonzorgcentrum ernstige organisatieproblemen had door haar afwezigheid. Ze gaf ook aan haar arbeidsongeschiktheid te faken, oefende kritiek uit op de directie en insinueerde dat ze ontslagen wilde worden. De collega legde de sms’jes vrijwillig voor aan haar werkgever, die besliste om de verpleegster om dringende reden te ontslaan.

De betwisting. In het kader van de procedure die daarop volgde, werden printscreens van de bewuste sms’jes voorgelegd. De ontslagen verpleegster betwistte de inhoud van de sms’jes niet, maar trachtte ze op alle mogelijke manieren uit de debatten geweerd te krijgen, onder meer door te verwijzen naar artikel 124 WEC en het feit dat ze geen toestemming gegeven had.

Wat heeft de rechter gezegd?
Zowel in eerste aanleg (arbrb. Neufchâteau, 27.11.2017) als in beroep werd het bewijs en de dringende reden aanvaard. Het arbeidshof verwees daarbij naar het Hof van Cassatie, dat al meermaals geoordeeld heeft dat de wet er zich niet tegen verzet dat een ontvanger van een bericht dit vrijwillig voorlegt als bewijs. In casu had de werkgever niet zelf met opzet kennisgenomen van de berichten. De collega had de berichten nl. vrijwillig voorgelegd en dus had de werkgever er, aldus het arbeidshof, op een regelmatige, legitieme wijze en zonder frauduleuze intentie kennis van genomen.

Wat moet u ervan onthouden?
Bewijswaarde als vrijwillig bezorgd. De mogelijkheden om als werkgever zelf berichten die een privékarakter kunnen hebben, te screenen, worden door de wet aan banden gelegd. Het gebeurt echter ook van tijd tot tijd dat u door een collega gewezen wordt op onaanvaardbare uitlatingen van een andere werknemer, bv. in tekstberichten, op sociale media, enz. In de mate dat deze berichten vrijwillig voorgelegd worden door die collega, kunnen ze wel degelijk als bewijs gebruikt worden.

Tip. Printscreens op zich vormen meestal slechts een begin van bewijs. Het kan daarom de moeite lonen om de ontvangst van de inhoud schriftelijk te laten bevestigen door de ontvanger zelf, door een gerechtsdeurwaarder of zelfs in een politie-pv.

Bron
Arbeidshof Luik, 24.04.2019.

De uitspraak is pro de werkgever.

Wanneer u als werkgever ‘in het bezit’ komt van een bezwarend bericht doordat het u vrijwillig voorgelegd werd door de ontvanger zelf, zijn de regels inzake de ‘privacybescherming’ in principe niet van toepassing. Om de bewijswaarde zo sterk mogelijk te maken, kunt u de inhoud ervan laten bevestigen door een deurwaarder of in een pv.

Wat is het wettelijk kader?
Hierna geven we een kort overzicht van de verschillende Belgische wetten en reglementaire teksten over het controlerecht dat de werkgever heeft op het gebruik dat zijn werknemers maken van de elektronische communicatiemiddelen.

Wet van 30 juni 1994 en wet van 13 juni 2005
Een principieel verbod
Met de wet van 30 juni 1994 voegde de wetgever een bepaling in het Strafwetboek in die een principieel verbod bevat om communicatie of telecommunicatie op te nemen.

Artikel 314bis van het Strafwetboek verbiedt het opnemen van privécommunicatie of privételecommunicatie door een persoon die niet aan deze communicatie deelneemt, tenzij hij de toestemming heeft van alle deelnemers aan de communicatie[1].

Vervolgens voerde de wet van 13 juni 2005 betreffende de elektronische communicatie in artikel 124 een gelijkaardige bepaling.

Dit artikel verbiedt eenieder om kennis te nemen van informatie van alle aard[2] die via elektronische weg is verstuurd en die niet persoonlijk voor hem bestemd is, tenzij hij daartoe de toestemming heeft gekregen van alle direct of indirect betrokken personen.

Uitzonderingen op het wettelijk verbod
Het principieel verbod om kennis te nemen van elektronische communicatie is echter niet van toepassing:

indien de werkgever de toestemming[3] van alle deelnemers aan de communicatie verkrijgt (wat erg theoretisch is, aangezien het voor de werkgever praktisch onmogelijk zal zijn om toestemming te verkrijgen van die deelnemers aan de communicatie die niet de onderneming werken);
of indien een specifieke wet deze kennisname toestaat.
Over deze tweede uitzondering is een deel van de rechtspraak van mening dat de wet betreffende de arbeidsovereenkomsten hiervoor een voldoende wettelijke grondslag vormt, omdat deze wet bepalingen bevat over het gezag van de werkgever (artikelen 2, 3, 4 en 5) en over de plicht tot wederzijds respect (artikelen 16 en 17).

Dit standpunt wordt echter onder vuur genomen door de rechtsleer, die erop wijst dat deze twee bepalingen te vaag zijn om een geldige uitzondering te vormen op artikel 124 van de wet van 13 juni 2005.

De wet van 30 juli 2018
Deze wet beoogt de bescherming van natuurlijke personen ten opzichte van de verwerking van hun persoonsgegevens[4] (een dergelijk gegeven is bijvoorbeeld een login, een e-mailadres).

Het controleren of kennisnemen van informatie die wordt gegenereerd door de elektronische communicatietools die de werknemer in het kader van de arbeidsrelatie gebruikt, veronderstelt over het algemeen dat persoonsgegevens worden verwerkt.

Op basis van die wet is verwerking van persoonsgegevens enkel toegestaan als de volgende principes worden in acht genomen:

het finaliteitsbeginsel: de verwerking moet voor welbepaalde, uitdrukkelijk omschreven en gerechtvaardigde doeleinden gebeuren;
het proportionaliteitsbeginsel: de verwerkte gegevens moeten toereikend, terzake dienend en niet overmatig zijn, uitgaande van de doeleinden waarvoor ze worden verkregen of waarvoor ze verder worden verwerkt;
transparantiebeginsel: bepaalde informatie moet aan de werknemers worden verstrekt, meer bepaald over de doelstelling van de verwerking.
Bovendien moet de verwerking in het dataregister opgenomen worden voordat met de verwerking wordt gestart (zie vraag “Wat men niet uit het oog mag verliezen”).

Collectieve arbeidsovereenkomst nr. 81
Wegens de discrepantie tussen de verschillende wetteksten hebben de sociale partners deze kwestie in 2002 naar zich toe getrokken. Ze hebben in de Nationale Arbeidsraad (NAR) een collectieve arbeidsovereenkomst nr. 81[5] gesloten tot bescherming van de persoonlijke levenssfeer van de werknemers ten opzichte van de controle op de elektronische on-linecommunicatiegegevens.

Doelstelling van deze CAO nr. 81 is te waarborgen dat de privacy van de werknemer wordt in acht genomen wanneer de werkgever elektronische on-linecommunicatiegegevens verzamelt om deze te controleren.

Deze CAO neemt de drie basisbeginselen van de wetgeving betreffende de bescherming van de persoonlijke levenssfeer over, met name het finaliteitsbeginsel, het proportionaliteitsbeginsel en het transparantiebeginsel.

Vooraleer we de hoofdlijnen van deze CAO analyseren, wijzen we erop dat deze CAO niet alle problemen regelt. De CAO nr. 81 handelt bijvoorbeeld niet over de eventuele controle van de inhoud van bestanden die een werknemer aanmaakt en opslaat op een computer van de onderneming, noch van de inhoud van e-mails die de werknemer verstuurt en/of ontvangt via de computer van de onderneming.

Over dit laatste punt (controle van de inhoud van e-mails) zullen we niettemin zien dat bepaalde rechters toch de principes van de CAO nr. 81 toepassen. We raden elke werkgever die het gebruik van de elektronische tools die hij ter beschikking stelt van zijn werknemers wil kunnen controleren dus ten zeerste aan om de principes en de procedure van de CAO nr. 81 na te leven.



[1] Dit artikel is enkel van toepassing op het moment van overdracht. Dit artikel is dus niet van toepassing op een situatie waarin e-mails terug te vinden zijn via de internetgeschiedenis en het kopiëren van een harde schijf. (Arbeidshof van Brussel, 4 augustus 2016).

[2] Zowel privé-communicatie als professionele communicatie.

[3] Het geven van de toestemming is onder de GDPR veel strikter geworden. Deze toestemming moet immers geïnformeerd, ondubbelzinnig, vrij, specifiek en persoonlijk zijn. Er is dus een actieve handeling van de geïnformeerde werknemer nodig, zoals een handtekening, om van een geldige toestemming te spreken.

[4] Zie deel I van ons dossier over ‘Privacy’.

[5] U kunt de volledige tekst van deze CAO raadplegen op de site van de Nationale Arbeidsraad.

Securex Sociaal Secretariaat - Legal 01-01-2019
----

Zie ook HvC 20.05.2019, S.17.0089.F/3