Kort samengevat:
Ikzelf heb een deftig betalende job. Mijn ouders bezitten 3 eigendommen (totale waarde schat ik rond 1.5 miljoen euro) en geld op de bank.
1 van die eigendommen wordt binnenkort voor 50% aan mij geschonken. De andere 50% is voor mijn zuster. Ik wens in het ouderlijke huis een gezin te stichten en koop mijn zuster uit, samen met mijn verloofde.
Mijn verloofde heeft een gemiddeld salaris, en een eigendom in haar thuisland buiten de EU. Maar de eigen inbreng is laag.
We willen trouwen onder het stelsel scheiding van goederen.
Het idee is dat ik de 50% die mijn zuster van de ouders ontvangt, samen met mijn verloofde ga financieren. Dan ben ik 75% eigenaar (50 geschonken, 25 zelf) en zij voor de overige 25%. Zo is de lening gemakkelijk te financieren en kunnen we royaal leven.
Ik hoor echter horrorverhalen over de persoon met minder inbreng die beter beschermd is. Als we ooit uit elkaar gaan zou ze recht hebben op de helft van de waarde van het hele huis. Klopt dit of is het onzin? Ik ga er niet vanuit dat we ooit scheiden, maar je weet het nooit en als iemand met lage inbreng zo veel krijgt geeft men mensen ook een motief om te scheiden.
Tevens willen we samen het huis uitbreiden met een bijgebouw. Ook daar zal mijn inbreng hoger zijn dan die van haar.
Ik kan werken in de bijbouw en er huurinkomsten verwerven via collegae. Maar wie heeft er wettelijk gezien recht op die inkomsten? Zij, ik, of wij allebei? Ik wil gerust delen, maar ben benieuwd wat er gebeurt als er ooit iets misloopt.
Tevens vraag ik me ook af wat er zou gebeuren als we kinderen hebben, maar ze uiteen wil gaan. Heb ik nog het recht om mijn kinderen te zien als ze ooit de EU verlaat? Kan ik aanvechten dat ze de kinderen dan zomaar meeneemt naar haar thuisland? Ik ga er niet vanuit maar ik vraag het me af.
Mensen zeggen dat ik het hele huis zelf moet financieren. Maar het is wel logisch dat een volwassen vrouw die gaat werken, ook voor een stuk eigenaar wil zijn.