Dag allen,
Graag had ik geweten in welke mate een ouder op gelijk welke wijze verantwoordelijk kan geacht worden voor zijn inmiddels meerderjarig kind? Kind is geboren in het najaar van 2002 (inmiddels dus 21,5 jaar oud) en werkt reeds meer dan een jaar en geniet dus een volwaardig inkomen. Woont al sedert de puberteit niet meer bij de moeder wegens zedenfeiten ten aanzien van de 5-jarige halfzus, is toen door de vader opgevangen geweest. Dit kon aangezien de ouders gescheiden leefden en ieders inmiddels een nieuw eigen gezin hadden opgestart. Ook daar hebben zich nadien zedenfeiten voorgedaan met een jong inwonend kind. Pas jaren laten uitgekomen en ook voor die feiten als meerderjarige aan de deur gezet. Woont sedertdien op eigen benen en gaat werken. Leugens blijven opstapelen, net als het zich in nesten en schulden steken die tot hiertoe nog wel steeds in der minne zijn kunnen opgelost worden mits toedoen van de papa. Eeuwig dankbaar voor. Drugs en prostituees zijn hem ook niet vreemd... Woont sedert een paar maanden bij een vriend waar hij een kamer huurt. Door alles wat uitkomt zal hij ook daar aan de deur gezet worden.
Maar nu heeft de zoon een zwaar verkeersongeval gehad en lijkt het erop dat hij mogelijk niet meer zal kunnen stappen of lopen. Zowel ik als zijn papa kunnen het niet meer aan om ons verantwoordelijk te voelen, het op te lossen voor hem, hem te helpen of al helemaal niet meer om hem in huis te nemen. Kunnen wij onder deze omstandigheden gewoon volledig onze handen van hem aftrekken, ook al belandt hij uiteindelijk letterlijk op straat? Kunnen wij door enige instantie verplicht worden toch voor hem op te draaien? Ik denk dan bijvoorbeeld aan het OCMW moest hij daar gaan aankloppen om hulp?
Ik kan me inbeelden dat menig onder jullie hierover een mening hebben over ons als ouders, maar weet dat deze beslissing weloverwogen genomen is en ons beide erg veel pijn doet.