Inwonen bij partner met eigendom

[Nadia1986]

Hallo,

ik woon momenteel sinds bijna 2 jaar samen met mijn partner, in de woning waar hij 100% eigenaar van is.
Ter compensatie betaal ik 100% van de maandelijkse kosten maar los ik de lening niet mee af , dit leek mij logisch gezien ik geen eigenaar ben en hier ook geen voordeel aan zou hebben. Als huurder is het logisch te betalen zonder voordeel, als levenspartner, iets minder.
Echter merk ik dat de gesprekken rond mede-eigenaarschap een gevoelig onderwerp zijn bij hem, voornamelijk omwille van negatieve ervaringen in het verleden.
Hoewel ik hier begrip voor wil opbrengen brengt dit mij, na 2 jaar samenwonen en 3 jaar als partners door het leven gaan wel een aantal bezorgdheden op.
Ik betaal namelijk al 2 jaar de maandelijkse kosten, hij enkel de lening. Mijn partner wint echter elke maand een beetje meer eigendom, voor mij is dit gewoon geld gespendeerd zonder meer. Mee betalen aan de lening of investeren in de woning doe ik bewust niet, hoewel we op dit moment goed zijn en allebei de juiste intentie hebben weten we nooit wat de toekomst brengt, ik heb 2 zonen om rekening mee te houden en ik ga niet ter goeder trouw mee betalen aan iets waar ik op geen enkele manier financieel voordeel aan heb in geval van een breuk.
Om de hoge registratiekosten (15%) te vermijden dat mede-eigenaarschap voor mij met zich meebrengt wil mijn partner wil een testament opmaken waarin staat dat de woning naar mij gaat en niet naar zijn ouders moest er iets met hem gebeuren. Maar de notaris heeft mij al verteld dat dit testament door de opsteller ten alle tijde teniet gedaan kan worden en dat deze optie per definitie niet veel zekerheid geeft.
Ook wil hij een officieel document opstellen waarin staat dat als we ooit moesten uit elkaar gaan, ik het deel terug zou krijgen dat ik mee zou betalen aan de lening.
Mij lijkt dit allemaal niet erg zeker en het geeft me een wrang gevoel.
Kan men überhaupt mee op een hypothecaire lening gezet worden zonder mede-eigenaar te zijn? Is zulk document rechtsgeldig? En wat met de meerwaarde van het pand na jaren afbetaling?
Hoewel zijn intenties wel ok zijn, voelt het voor mij als moeder van 2 onzeker en ik wil me graag informeren of dit correct lijkt en wat de alternatieven zijn? Mij lijkt het enige alternatief om mezelf te registeren als mede eigenaar, maar dan met een hoop hoge kosten.

Dank

[Topicstarter]

Ik heb geen juridische achtergrond, maar heb een gelijkaardige situatie.

Alleen ben ik eigenaar van een woning en mijn vriend niet.
Als ik eerlijk ben, dan vind ik het een vreemde afspraak dat jij 100 procent van de kosten draagt en hij enkel de lening. Ik weer niet of er een groot verschil in inkomen is?

Hier heb ik van in het begin duidelijk afgesproken dat mijn huis mijn huis blijft. Geen mede-eigenaar op termijn. Gelukkig staat hij er ook zo in.
Hij betaalt een stuk huur en we verdelen alle vaste kosten volgens inkomen. Hij vindt dit ook fair, gezien hij, als hij er alleen voor staat, veel meer zou betalen..

Via notaris hebben we op papier laren zetten dat wat hij bevalt per mand niet terug te vorderen valt bij relatiebreuk gezien dat dat onder vaste kisten valt. Daar heb ik wat zekerheid tegenover gezet door hem recht van bewoning te geven als ik onverwachts kom te overlijden (beperkt in tijd, gezien zoon dan huis erft). Hij kan blijven.wonen tot zoon 25 jaar oud is of , indien al 25 tot 5j na mijn overlijden. Paar clausules erin dat zoon, indien meerderjarig, hem niet zomaar kan buiten zetten (kan hij wel hoor, maar dan verlies hij erfenisrechten) en dat zoon dan huur kan vragen en dat huis in oorspronkelijke staat moet vrijkomen ls die 5 jaar bereikt is.

Persoonlijk vind ik dit logischer. Niemand woont ergens gratis, dus huur betalen is logisch. Maar de vaste kosten verdelen is zeker logisch.

[Inazuma]

Je moet een regeling vinden waar beiden voordeel aan doen.

Als je zelf gaat huren heb je ook de vaste kosten én de huur er nog bovenop.
Dus IMO hebben jullie een situatie waarin beiden normaal gesproken voordeel doen - tenzij je een kasteel moet verwarmen ...
Als verhouding kosten / lening helemaal scheef zit, zeker tegenover loon, dan kan daar in de éne of andere richting ook wat bijgepast worden.

Je kan niet op een hypothecaire lening "bijgezet worden", zonder mede eigenaar te zijn.
Het zou je bovendien ook mee verantwoordelijk maken voor het aflossen er van, als je partner dat om welke reden dan ook niet meer doet - situatie die je ook niet wil.


Met samenlevingscontract en testament van je partner is er veel te regelen.
En neen, dat is niet gegarandeerd en beide zijn opzegbaar.
Maar dat is zo met alles ...

[basejumper]

Beste

De correcte regeling is dat jij een halve huishuur betaalt en de helft van de kosten. Indien je alleen zou wonen betaal je een hele huishuur en alle kosten alleen. Jij doet dus voordeel en je kan elke maand een halve huishuur sparen. Je hebt uiteraard de mogelijkheid om zelf vastgoed te kopen en te verhuren. Alsdan heb je een back up indien de relatie zou eindigen. Besef dat je partner elke maand in zijn aflossing ook een belangrijk deel intrest betaalt. Intrest kan je beschouwen als ‘huur’ van geld.

[Thomas_A]

Beste

De correcte regeling is dat jij een halve huishuur betaalt en de helft van de kosten. Indien je alleen zou wonen betaal je een hele huishuur en alle kosten alleen. Jij doet dus voordeel en je kan elke maand een halve huishuur sparen. Je hebt uiteraard de mogelijkheid om zelf vastgoed te kopen en te verhuren. Alsdan heb je een back up indien de relatie zou eindigen. Besef dat je partner elke maand in zijn aflossing ook een belangrijk deel intrest betaalt. Intrest kan je beschouwen als ‘huur’ van geld.

Eens met de helft van de kosten, niet helemaal met de halve huishuur.

Dit houdt voor mij onvoldoende rekening dat voor de inwonende partner het alternatief niet huren zou zijn. Misschien zou die alleen of in een andere relatie een lening kunnen afbetalen, waardoor hij zelf iets opbouwt en het betaalde geld niet kwijt is.

Naast helft van de kosten is voor mij dus het eerlijkste een woonstvergoeding, lager dan een halve huur. Idealiter wordt het verschil dan geïnvesteerd in iets dat ook in waarde toeneemt.

Zo hoeft niemand met lege handen te staan na een breuk.

[basejumper]

@Thomas

Een halve huur is de logische redenering die bvb ook bij een bezettingsvergoeding bij echtscheiding wordt gebruikt. Neem een woning met huurwaarde 1000 euro. Inwonende partner betaalt 500 euro. Die kan dan zelf ook nog bvb een appartement kopen en verhuren mits een woonkrediet. Want de huur die zij krijgt wordt ook als inkomen gerekend. En zolang die huur hoger is dan wat zij betaalt als deelname in de woonkosten heeft zij geen nadeel. En een appartement is ook al snel 750-800 euro huurwaarde…