huis nalaten aan echtgenoten ?

[lilan]

Mijn man en ik zijn gehuwd met het wettelijk stelsel.
Wij bezitten een woning die wij samen kochten na ons huwelijk.

Mijn man heeft een meerderjarige dochter uit zijn eerste huwelijk die slechts 19 jaar jonger is dan ik.
Samen hebben wij een meerderjarige zoon.
Beide kinderen hebben een drugsverleden en hebben problemen met geldzaken, zodat wij moeilijkheden verwachten, nadat één van ons beiden zou overlijden.

Is het mogelijk om via een notaris een contract op te maken (of huwelijksstelsel laten aanpassen), zodat wij onze woning volledig nalaten aan de langstlevende echtgenoot ?
Dit hetzij door nalatenschap, hetzij door wederzijdse schenking.

Dus niet alleen vruchtgebruik, maar volle eigendom aan de langstlevende, zodat geen van de 2 kinderen enige aanspraak kan maken op een deel van de woning.

[wanton]

Beste Lilan ,

U zou dat kunnen doen , vermits u enkel een 'gemeenschappelijk ' kind heeft. Maar uw man , die dus een dochter heeft uit een vorig huwelijk, zou in dergelijk geval die dochter gedeeltelijk onterven. Dat kan eigenlijk niet omdat zij een reservataire erfgenaam is. Het komt hierop neer dat uw deel naar uw zoon gaat , en het deel van uw man verdeeld wordt tussen zijn twee kinderen.
Het voordeel is dat de overlevende echtgenoot steeds het vruchtgebruik erft en de kinderen slechts de blote eigendom. Dit wil zeggen dat zij met die erfenis niet uit de voeten kunnen zolang één van de ouders leeft. Dit vruchtgebruik houdt immers in dat de langstlevende echtgenoot kan blijven wonen én niet uit het huis kan gezet worden. De kinderen kunnen nooit eisen dat hun blote eigendom wordt omgezet in geld. Binnen de huidige wettelijke regeling speelt U wel op safe.

[wolf2]

Mijn man en ik zijn gehuwd met het wettelijk stelsel.
Dat betekent dat er een gemeenschappelijk vermogen bestaat.

Wij bezitten een woning die wij samen kochten na ons huwelijk.
Als U niets speciaals in de aankoopakte liet zetten (over wederbelegging et eigen geld bvb.), dan zit dat huis in het gemeenschappelijk vermogen.

Is het mogelijk om via een notaris een contract op te maken (of huwelijksstelsel laten aanpassen), zodat wij onze woning volledig nalaten aan de langstlevende echtgenoot ?
Ja, U moet een huwelijkscontract laten opstellen ("kleine wijziging") waardoor de langstlevende het volledige gemeenschappelijk vermogen krijgt.
U kunt dan het woord erfenis of "nalaten" niet gebruiken; het is "toebedeling van het gemeenschappelijk vermogen" aan de langstlevende door de vereffening en verdeling van dat vermogen.
De langstlevende wordt dan 100% volle eigenaar van dat huis (en van het geld). Uw gemeenschappelijk kind kan daar niets tegen doen.
Als U eerst sterft, komt uw stiefdochter er niet aan te pas (geen erfgenaam).
Als uw man eerst sterft, bent U én zijn dochter erfgenamen.
Toch gaat de verdeling van het gemeenschappelijk vermogen éérst door, maar hetgeen U méér krijgt dan de 1/2 van dat huis (en van het geld) kan zij als een schenking van hem aan U laten aanzien.
Dan zal zij een stuk kunnen afnemen van die zogezegde schenking.
Bijgevolg zal uw man ook een testament moeten maken waarbij hij U zoveel mogelijk bevoordeelt. De stiefdochter helemaal uitschakelen kan niet.

[lilan]

Dank voor de snelle antwoorden aan Dino en Wanthon,
Als ik goed begrepen heb zou mijn stiefdochter dus in ieder geval haar deel van onze gezinswoning kunnen opeisen indien ik de langstlevende zou zijn.

Dat is wat mijn man en ik juist zouden willen vermijden, op welke manier dan ook.
Dat zij een deel van ons gemeenschappelijk spaargeld erft na de dood van haar vader is voor mij geen probleem.

Ik had vroeger een goede band met haar, die pas is afgesprongen toen zij op 30-jarige leeftijd in het drugsmilieu terecht kwam, waar zij onze zoon mee introk, en haar gezin voor achterliet.
Mijn man en ik hebben nog lang geprobeerd haar te helpen, en staan nog altijd in voor haar kinderen die zij in de steek liet.

Daar zij door haar drugsproblemen constant in geldnood zit, zijn alle middelen goed voor haar en haar vriendje : chanteren, bedreigen....(vandaar onze angst).

Ik weet dat ik normaal gezien tenminste het vruchtgebruik van onze woning zou krijgen indien ik de langstlevende zou zijn.

Maar anderzijds las ik ook dat in het geval van een 2de huwelijk, het leeftijdsverschil tussen de overlevende stiefouder en het stiefkind minstens 20 jaar moet bedragen. (om te vermijden dat indien (in veel gevallen) de vader met een veel jongere vrouw zou hertrouwen, de kinderen abnormaal lang op het erfdeel van hun vader zouden moeten wachten).

Daarom heb ik in mijn eerste schrijven benadrukt dat mijn stiefdochter slechts 19 jaar jonger is dan ik.
En daarom ben ik dus bang dat zij mij zou kunnen dwingen om het huis te verkopen om haar erfdeel van haar vader op te eisen.

Dit zou in ons geval niet eerlijk zijn : mijn man is na de dood van zijn eerste vrouw hertrouwd met mij, en wij zijn even oud.
Mijn man was namelijk zélf al vader op zijn 19 jaar en dus is zijn dochter ook 19 jaar jonger dan ik.

Maar als het klopt dat het leeftijdsverschil tussen stiefouder en stiefkind minstens 20 jaar moet bedragen : zou ik daar dan later niet het slachtoffer van kunnen worden, indien ik de langstlevende ben ?

En uiteindelijk vandaar mijn vraag :
bestaat er misschien een andere manier om ervoor te zorgen dat bij overlijden van mijn man of ikzelf, onze (bescheiden) gezinswoning tóch in het bezit blijft van de langstlevende ?

Dank.
PS : om het nog wat ingewikkelder te maken : onze zoon waarover ik sprak is eigenlijk ook een zoon van mijn man en zijn eerste vrouw.
Maar toen wij na haar dood trouwden, heb ik zijn zoon geadopteerd en zélf verder mee-opgevoed. Zijn dochter was op dat moment reeds zélf getrouwd, en haar heb ik dus niet geadopteerd.
Wettelijk is de zoon dus van ons beiden; de dochter niet.
Maar met beide (meerderjarige) kinderen hebben wij een problematische verhouding ivm met hun drugverleden en hun gebrek aan geldbeheer.