Ik heb twee kinderen, waaronder een zoon uit mijn eerste relatie. Inmiddels mijn wij ongeveer 5,5 jaar uit elkaar. Hij viel voor mijn beste vriendin en ze zijn ondertussen getrouwd. Sinds de breuk regelen wij alles onderling. Zijn vrouw en ik kwamen nog goed overeen.
Heel recent zijn zij uit elkaar geweest. Mijn ex had dan even een korte relatie met iemand anders waarmee hij in een heel andere buurt ging wonen. Ik heb toen met hem beslist om onze zoon op een andere school in te schrijven. Maar na twee maanden miste hij zijn vrouw en wilde hij de inschrijving in de nieuwe school ongedaan maken.
Omdat ik al een verhuis had geregeld in de buurt van de nieuwe school, had ik het moeilijk om akkoord te gaan en hij heeft mij toen vanalles beloofd. Hij zou er alles aan doen dat ik dichter bij de oude school kon wonen en hij zou bijleggen enzovoort. Maar hij wilde niks hierover op papier zetten omdat hij het risico niet wilde lopen, dat zijn vrouw hem alsnog liet zitten.
Ik ben akkoord gegaan. Hierdoor is mijn nieuwe relatie stukgelopen. Mijn partner zag al dat gedoe niet meer zitten. En sindsdien moeit zijn vrouw zich ermee. Zij denkt, dat nu ik alleen ben, ik alimentatie zal vragen of mijn eerste ex terug zou willen en nu wil ze ineens na al die jaren niet meer dat de verjaardagsfeestjes van onze zoon samen gedaan worden, dus voortaan zal dit apart gebeuren. Dit kan ik zonder problemen respecteren. Maar nu komt het andere deel waar ik moeite mee heb... mijn ex wil dat ik onze zoon een weekend om de 14 dagen krijg en niet meer als dat. Ik heb hem opgevoed, met een flexibele regeling die altijd goed werkte en nu onze zoon wat zelfstandiger is, wil hij hem bij hem. Hij wil het kindergeld en de clou is, dat hij vooral wil dat mijn zon bij hen staat opgeschreven. Dat is voor hem prioriteit.
Nu is het zo dat ik mijn zoon enkel op bepaalde dagen zelf naar school kan brengen, maar het verblijf is eerlijk verdeeld : 50%. Maar plots kan dit niet meer. Hij wil niet dat ik mijn zoon in de week nog zie en gebruikt het feit dat ik hem op dinsdag en donderdag niet naar school kan brengen. In geen geval wenst hij een week-weekregeling of dergelijke.
Zij hebben geld in overvloed. Ik verdien 900 euro. En nu wil hij mij nog pluimen ook. Ik begrijp het niet omdat we nooit ruzie hadden. Hij kreeg altijd op alles een "ja" als antwoord en ik ben hierdoor mijn partner kwijt.
Om ruzie te voorkomen, sta ik wel open om ongeveer op zijn voorstel in te gaan maar ik kan geen alimentatie betalen en ik sta niet achter zijn voorstel. Ik zou het puur doen omdat ik weet dat mijn zoon er kapot van zou zijn als wij als ouders om hem ruziën. Hij is met een advocaat bezig en ik weet niet welke stappen ik moet ondernemen. Hij eist wel dat ik onze zoon bijhoudt als hij op vakantie gaat met zijn vrouw en ook op feestdagen en dergelijke omdat hij dan moet werken.
Ik heb altijd al mijn zoon bij mij willen hebben, maar uit respect voor mijn kind heb ik hier nooit een punt van gemaakt. Zou het verstandig zijn om de rollen gewoon om te draaien of geef ik hem zijn zin ?