JuridischForum.be

Mijn vrouw en ik praten erover om te scheiden. We komen nog wat overeen als vriend/vriendin en we hebben samen 1 kind, maar we zijn te veel uit mekaar gegroeid na 10 jaar en we zouden ons gelukkiger voelen als we elk onze eigen weg zouden kunnen gaan. We hebben al eens gekeken en een poging gedaan om een EOT op te maken. Daar staan de alimentatie en verblijfsregeling voor ons kind reeds goed beschreven, alsook de verdeling van roerende en onroerende goederen.
2 vragen echter waar we ons niet comfortabel bij voelen:
Wat is een redelijke regeling voor alimentatie voor mijn vrouw? Wat zou een rechter uitspreken? Ik begrijp dat er een beperking in tijd is van maximaal de duurtijd van het huwelijk, maar dat dat dikwijls niet toegepast wordt. Wat is gebruikelijk qua duurtijd en wat zijn redelijke bedragen?

Tweede vraag: Hoe kunnen we dit zonder advocaten regelen? We willen beide vermijden om een fortuin uit te geven aan advocaten.
Welke praktische stappen moeten we ondernemen?

U kunt inderdaad de procedure van EOT volgen.

Let wel, voor bepaalde elementen van de echtscheiding zoals onroerende goederen is steeds een authentieke akte vereist. Bijgevolg de tussenkomst van een notaris.

Bij een EOT bent u volledig vrij de modaliteiten (zoals de duurtijd) te bepalen. Het is volledig aan jullie om tot een akkoord te komen.

Bij een echtscheidingsprocedure is het steeds afhankelijk van de elementen die de rechtbank in aanmerking neemt.

Groeten

partneralimentatie wordt tevens minder en minder betaald. Als een echtgneote jaren niet gewerkt heeft §voor de opvoeding van de kinderen) kan je er van uitgaan dat het redelijk is om een partneralimentatie te betalen. Maar is een echtgenote (of echtgenoot, want het omgekeerde bestaat ook) slechts een korte tijd (of helemaal niet) uit de arbeidsmarkt weggebleven en kan zij/hij weer snel zelf aan de slag, dan is er redelijkerwijs geen echt argument meer om een langdurige en grote partneralimentatie uit te betalen. Ook als er een zeker inkomensverschil is tussen beide partners genereert dat niet een alimentatie. Immers: de (ex)partner dient niet om een hogere levensstandaard aan te houden voor zichzelf. Wat wel kan is dat de kinderalimentatie hoger ligt voor de kapitaalkrachtige ouder. Dat vertaalt zich dan automatisch in meer financiele slagkracht voor de ouder met minder inkomen.

Bedankt voor de feedback!