JuridischForum.be

Beste ,

vollop aan het scheiden en we zouden opteren voor een kindrekening en fiscaal co ouderschap met elk 1 kind ten laste.
Elk storten we x-bedrag op de rekening+kinderbijslag. Bij tekort leggen we elk voor de helft bij, bij te veel storten we door naar de spaarrekening van de kinderen.

"Fiscale ouderschapsregeling
De comparanten verklaren dat, gezien het voorgaande, de huisvesting van de kinderen gelijkmatig is verdeeld over hen beiden. Zij verklaren verder dat zij de toeslagen op de belastingvrije som voor de kinderen wensen te verdelen elk voor de helft."

Bovenstaande staat dus letterlijk in de eot.
Maar is het niet voordeliger dat 1 iemand de kinderen volledig ten laste neemt en een ander dan zogezegd allimentatie betaald die hij kan aftrekken in z'n belastingen? of zi eik dat verkeerd? Ik heb ook vernomen dat fiscaal co ouderschap maar tot 18 jaar geldig is. Wat gebeurt daarna? Want ik kan dit ook niet terugvinden in mijn eot. Hoe kan ik dit het best berekenen? 2 tieners.

bijkomende vraag betreft het x bedrag op de kindrekening. In de eot stellen we een grens/bedrag waarboven je niet zonder toestemming van de andere ouder een aankoop mag doen. Maar nu had ik bij de notaris begrepen dat als die andere ouder bereid is de opleg te betalen dat hij die aankoop toch mag doen minus het grensbedrag. Als voorbeeld: dochter wenst een nieuwe gsm. Vader zegt neen, moeder zegt ja. Gsm kost 350 € , grensbedrag gezet op 150€ De mama zou die gsm van 350€ kunnen kopen, maar volgens de notaris mag de mama de eerste 150€ van de kindrekeing halen en de rest dan zelf opleggen. In dat geval betaalt papa sowieso toch 75€ mee in die gsm, ook al is hij niet akkoord.

Hetzelfde voor reisjes en kampen: één ouder wenst elke vakantie op reis te gaan, een andere kan zich dat niet permiteren, moet die andere ouder dan effectief opdraaien voor ski kledij en andere voor die uitspatjes en tripjes van zijn dochters?

Hoe kan je dit sluitend maken? Want ik zie toekomstige ergernissen nu al opduiken. Ik zou graag een heel sluitend en duidelijke eot hebben. waarij wij als beide ouders héél goed weten waar we aan toe zijn.

gr

er zijn eigenlijk 3 mogelijkheden:

- elk 1 kind ten laste nemen. Fiscaal de slechts mogelijke oplossing, komt voor beide partijen nadelig uit.
- 1 iemand neemt de 2 fiscaal ten laste, maar staat de helft van het fiscaal voordeel af wegens gedeeld co-ouderschap. Is altijd voordeliger dan situatie 1 (behalve soms bij kinderen van verschillende partners)
- 1 iemand "krijgt" de 2 kinderen hoofdzakelijk, andere persoon betaalt alimentatie voor de kinderen. Is fiscaal voordelig, maar natuurlijk moet er iemand dan effectief alimentatie betalen... en dat laatste doet niemand graag, hé. Je kan dat natuurlijk ook enkel regelen als er effectief een verschil in inkomen is.

Ivm dat voorbeeld van de GSM: daarover moeten jullie het zelf eens geraken. Indien jullie de toestemming geven tot uitgaven van <150 euro, geeft dat je een bepaalde vrijheid, maar is die vrijheid er ook voor de andere partner. Elke vrijheid voor jou komt met een vrijheid voor de andere, elke beperking voor jou is een beperking voor de andere. Je moet een evenwicht vinden tussen haalbaarheid en zekerheid.
Als je de toelating geeft tot "eigen beslissingen" tot 150 euro, kan je juridisch niks inbrengen als je partner op 1 dag een gsm van 149 euro, jas van 139 euro, fiets van 149 euro, boekentas van 139 euro, uurwerk van 129 euro etc. aankoopt. dat is los van het overschrijden ook een groot bedrag. Over 350 euro zal de interpretatie van de tekst nodig zijn.

Ik zou eerder werken met een maximum per maand/jaar voor bepaalde categorieën uitgaven, als je de andere niet vertrouwt. Dan hou je de vrijheid om een aantal aankopen te doen naar eigen doen, maar heeft de andere partij ook een bepaalde, algemene, grens.

Maar wees zeker: er bestaan geen sluitende overeenkomsten die je niet in een extreem keurslijf doen plaatsen. wat doe je bvb met een gsm die eigenlijk 650 euro kost, maar waarbij je die ook kan kopen voor 149 euro + gsm abonnement van 50 euro/maand?

aanvullend: wat reizen en kampen betreft: een skivakantie met het ene gezin, daarvoor bekostigt natuurlijk deze ouder de uitrustig en benodigdheden. Of het zou moeten zijn dat die ski-uitrusting voor beide ouderg in beide vakantieperiodes gebruikt kan worden. Ouders beslissen binnen hun "verblijfstijd" welke vakantietrips er dan gemaakt worden en bekostigen dat zelf. Een jeugdvereningingskamp bekijk je anders, omdat dit een vaste vrijetijdsbesteding is die doorheen het jaar verderloopt. Zo ook bijvoorbeeld een vaste sportbeoefening waar aansluitend een stage kan gedaan worden. Persoonlijk heb ik alleen maar eerder negatieve ervaringen gehoord ivm een kindrekening. Want je moet het dus samen steeds eens zijn over een aankoop. Ik geef het voorbeeld: een brilmontuur. Kies je voor een designersbril of een "betaalbare"? Buiten het systeem van de kinderrekening (systeem: elkeen betaalt van elke aankoop telkens de helft) kan de ouder die de brilgril van het kind wil involgen, de bril wel kopen, maar kan de andere ouder volstaan met enkel de helft van het bedrag van een "betaalbare" bril te bekostigen. Op die manier is er toch overleg, géén discussie want de ene ouder heeft zijn plicht voldaan en de nodige bril bekostigt.

bedankt voor de feedback.

dus als ik het goed begrijp is het beter als 1 persoon de twee kinderen volledig ten last eneemt , maar dan de helft van het voordeel afstaat in z'n belastingsbrief? hebben jullie een paragraaf hoe ik dit in de Eot kan laten zetten? Want het is toch te zot als we daar beiden onze broek aan scheuren.

er was ook een andere oplossing waar de notaris de eerst emaal over sprak, maar het dan toch weinig haalbaar vond . Vraag me niet de naam, maar het kwam erop neer dat we beiden ook geld storten op de kindrekening en dit beiden dit bedrag tot 80% in de belsatingen konden aftrekken? ik probeer dit terug te vinden via het net, maar vind daar niks van terug.

Mijn ex zal verdient nu meer als ik, maar dat kan binnen 5 jaar vollledig veranderen, wat ook de bedoeling is. Ik ben zelfstandig. Mijn vraag: kunnen we een regeling uitwerken waarbij de kinderen 1/2 bij elke partner verblijft, en de ene partner de kinderen volledig ten laste neemt ( uietaard ook geld stort op de kindrekening) en de andere het geld als allimentatie sort, waardoor hij het kan aftrekken van zijn belastingen? of is dit onmogelijk?

En aub, hoe bereken je dit voordeel? tips, een website?

wat die kindrekening betreft ,had ik diezelfde aanmerkingen ook al in gedachten. Vandaar m'n angst voor toekomstige ergernissen. het gaat niet zozeer over gebrek aan vertrouwen, maar ik wil iets dat gemakkelijk werkt, maar ook héél, héél transparant en duidelijk is. Ik weet niet wat de toekomst brengt en met eventuele toekomstige partners in zicht kan er vlug veel veranderen. ik maak me daar weinig illusies in.
hebben jullie juristen tips hoe we dan het best onze eot billijk opstellen. Ikzelf ga het diverse jaren financieel enorm moeilijk hebben door het uitkopen van mijn ex en wens niet voor voldongen feiten te staan waarbij ik alsmaar moet bijleggen. ik wil mijn kinderen niks ontzeggen, maar de extra luxe en luxueuze kampjes etc, zullen er de eerste jaren echt niet bij zijn. Ik probeer het ze ook al alsmaar uit te leggen dat scheiden niet echt de levenstijl bevordert... Maar tieners zijn op dat vlak stoicijns doof. Ook op kot gaan zal ook enorm moeilijk worden. Ik heb gewoon schrik om boven mijn stand te moeten leven door die Eot. Want daarin staat toch duidelijk dat ik voor de helft iedere keer moet bijpassen bij een tekort op de kindrekening. en 75€ alhier, 75€ aldaar... Aub Welke regelingen hebben jullie al uitgewerkt die eerlijk, maar ook echt werkbaar en haalbaar zijn. gr en met dank

ik denk dat in uw geval best kiest voor gelijk verdeeld verblijfsco-ouderschap, gekoppeld aan de maandelijkse betaling van gedeelde biezondere kosten. Wat houdt dit in: Kinderen verblijven gelijkmatig verdeeld bij de respectievelijk ouders; 1 ouder neemt de domciliering op zijn/haar adres. Maar door deze gelijkmatige verblijfsregeling (die expliciet in het EOT moet vermeld staan) wordt het belastingsvoordeel ook gelijk verdeeld en toegekend aan beide ouders. De kinderbijslag en eventuele studietoelage gaat naar de ouder waar de kinderen gedomicilieerd zijn en die worden gebruikt voor schoolkosten en biezondere medische kosten. (specialisten, orthodontie, kiné) Daar wordt een transparante boekhouding van bijgehouden waaruit blijkt dat de remgelden, inschrijvingsgelden en boeken daarmee betaald worden. Binnen die gedeelde kosten vallen ook de grote kledingsaankopen zoals jassen en schoenen en eventueel bovenkleding. Ook hiervan wordt een transparante boekhouding bijgehouden mét de aankoopbonnen....

Uiteraard overstijgen de maandelijkse biezondere kosten en grote aankopen het kindergeld. Voor de aankopen die overleg vereisen en waar grote prijsverschillen in bestaan, moeten beide ouders akkoord zijn: bvb: de bril, dure of minder dure schoenen, jassen etc....zijn ze dat niet, en de ene ouder wenst toch persé die dure jas te kopen, dan kan de andere ouder de helft van een middenklasse product terugbetalen. Deze werkwijze verhindert dat kooplustige ouders zomaar dure dingen aankopen zonder overleg. Want wat ze in zo'n geval dan aan luxe uitgeven, zullen ze zelf moeten financieren

De discutabele uitgaveposten: een kot financieren behoort niet tot de plicht van een ouder als er een school of unief met openbaar vervoer bereikbaar is. Het abonnement voor openbaar vervoer uiteraard wel. Een bezoek aan de huisart en bijhorende medicijnen behoort tot de interne gezinskosten en wordt betaald door de ouder waar het kind op dat ogenblik verblijft. Tandarts en specialisten zijn dan weer gedeelde kosten. Een GSM: je bent niet verplicht een smartfoon mét maandelijks abo te betalen. Een simpele herlaadbare kaart- GSM is net zo goed. (het gaat om de bereikbaarheid) en ook hoeveel er herladen wordt is onderhandelbaar.

Een laptop voor school die heen en weer meeverhuist kan een tweedehands zijn of een nieuwe: maar daar zijn de ouders hety dan samen ook over eens. In geval men het niet eens is over de prijsklasse, kan je alweer het bedrag geven dat je voor een middenklasse laptop zou betalen. Wil de andere ouder daar meer voor geven is dat een persoonlijke keuze. Of wil het kind een laptop waar je zware games mee kan spelen? Dan is er ook niets mis mee dat dit kind bijlegt en er voor gaat klussen of babysitten; Daar doe je je kind niets tekort mee, integendeel. Het leert nog iets bij ook

De kosten eigen aan het huishouden zijn dan: wanneer het kind in jouw gezin verblijft: uitstappen die door jou binnen jouw verblijfstijd georganiseerd worden, ook voeding, verzorging enz. Om teveel heen- en weerverhuis en zoekgeraakte sokken te vermijden, raad ik gezinnen aan om per kind een vaste thuiscollectie Tshirts, ondergoed, sokken en pyama's aan te schaffen. Het is dan alleen de bovenkleding die meeverhuist.

Met deze regeling kan de ouder die het financieel breder heeft ook meer investeren in de "luxe" van noodzakelijke aankopen en voldoet de financieel zwakkere ouder toch aan zijn plichten. Als de financiele situatie wijzigt, kan de andere ouder die rol overnemen. Heel belangrijk: dit wordt NIET aan de kinderen gecommuniceerd. Waarom? Het zijn hun zaken niet wie de meeste centen investeert in een dure jas. Het zijn de ouders die dit samen aankopen....Ouders die samenzijn vertellen dat ook niet aan hun kinderen.

en de discussie is dan vaak: wat is middenklasse... bvb bij kledij: is dat genre H&M, genre Esprit, genre Fred & Ginger?

Of toch Zeeman of Armani :p.

Thx voor jullie anwtoord. ik denk dan aan Zara, jack& jones als betaalbare mode? Kan de oplossing zijn dat we kledij , behalve , jassen en schoenen gewoon uit de kindrekening halen, dan betaalt elk ouder voor de kleren die de "teens" dragen terwijl ze bij hem/haar zijn. Hetzelfde voor zomerkampen en vakantiekampen?

De rest vind ik nogal wiedes: dokterskosten, gsm abbonement, zakgeld, schoolkosten, lidgelden, verzekeringen, etc. Wie doet daar nu moeilijk over.

De kinderen zouden ook bij mij gedomicilieerd staan, blijkbaar enkel goed voor de kinderbijslag te ontvangen en door te storten op de kindrekening. Er zouden hier volgens onze notaris geen voordelen aan verbonden zijn. Is dit ook correct?

Nu onze kinderen hebben (grote tieners) hebben al een computer, gsm, ps4 etc, Eerlijk, ze hebben tot nu toe nog niks te kort gehad, eerder teveel...
De beugels zijn we ook al gepasseerd... Volgende stadium zijn hogere studies en kotkosten etc...
Ik wil absoluut niet de krenterige ouder uithangen, maar wens ook niet gewrongen te worden in een situatie waarbij ik door onze EOT gedwongen wordt geld uit te geven die ik niet heb. En als je zelfstandig bent kan je wel altijd uit de "schof" leven. maar dat loopt zeker fout af. Ik hou me aan wat mijn boekouder zegt wat ik als netto loon overhou. En dat zal helaas de eerste jaren echt wel een minimaal loon zijn( 1450€). Ik communiceer dit wel met de kids, in die zin dat ik ze non stop duidelijk probeer te maken dat het easy, luxueuze leventje vanaf heden gedaan is. Dit niet om m'n ex zwart te maken, maar om hen bewust te maken van het feit, dat we niet op dezelfde élan verder kunnen als vroeger.

En wat met m'n plan b) 1 ouder neemt effectief de beide kids ten laste, de andere ouder betaalt zogezegd allimentatie? is dit een optie of wordt dit dan aangevochten door de belastingsdienst aangeizen ze effectief wel 50% bij elke ouder zullen zijn. Ik ben geheel niet thuis in deze materie noch m'n ex. En hoewel de notaris heel aimable is en veel geduld met ons heeft; versta ik soms wat hij zegt niet ten gronde. Ik bedoel: ik zie het niet klaar noch wat de consequenties kunnen zijn naar de toekomst toe. En dat maakt me héél onzeker.
Ik begrijp best dat elke eot anders en heel persoonlijk is, maar er moeten toch al regelingen uitgeschreven zijn, die jullie als juristen verdomd goed en transparant vonden. Nu komen we beiden best nog goed overeen en ik wens dit ook zo te houden. En ik denk/hoop dat duidelijke regels en overeenkomsten de toekomst het best verzekeren.

Misschien een website of een link, alle tips zijn welkom. ik denk er liever een week langer over na. We zouden het binnen een twee weken tekenen. Dus al sik nog iets wil veranderen , moet het héél binnenkort gebeuren.
gr

beste JPV,
1) elk 1 kind ten laste nemen. Fiscaal de slechts mogelijke oplossing, komt voor beide partijen nadelig uit.
2) iemand neemt de 2 fiscaal ten laste, maar staat de helft van het fiscaal voordeel af wegens gedeeld co-ouderschap. Is altijd voordeliger dan situatie 1 (behalve soms bij kinderen van verschillende partners)
3) iemand "krijgt" de 2 kinderen hoofdzakelijk, andere persoon betaalt alimentatie voor de kinderen. Is fiscaal voordelig, maar natuurlijk moet er iemand dan effectief alimentatie betalen... en dat laatste doet niemand graag, hé. Je kan dat natuurlijk ook enkel regelen als er effectief een verschil in inkomen is.

"Fiscale ouderschapsregeling
De comparanten verklaren dat, gezien het voorgaande, de huisvesting van de kinderen gelijkmatig is verdeeld over hen beiden. Zij verklaren verder dat zij de toeslagen op de belastingvrije som voor de kinderen wensen te verdelen elk voor de helft."

voldoet deze bovenstaande paragraaf dan aan uw voorstel 2 ? want dit staat er nu letterlijk in.

Dat is idd systeem 2

vraagje ridderspoor, wat doe je als de andere ouder regelmatig zonder overleg rechtstreeks vanuit de gezamelijke kindreking een aantal aankopen doet die veel meer kosten kosten dan wat je er aan zou kunnen/willen besteden (met de mededeling: ik kon je niet bereiken en de kinderen hadden dringend nieuwe schoenen nodig enz...) En wat doe je als je merkt dat die kinderrekening stelselmatig véél meer aangezuiverd moet worden dan de flexibiliteit van je begroting?

dat is juist mijn grote angst. daarom dat ik mijn stoute schoenen aantrek om het hier te vragen. Ik wil een formule om die hiaten sluitend te krijgen.

Want wat leuk en haalbaar klinkt op papier , kan in de realiteit heel anders zijn. Nu, scheiden en al zijn perikelen is niet waar ik me wens in te specialiseren. Maar ik ga ervan uit dat er hier toch juristen zitten, die daar wel veel ervaring in hebben. En mij/ons op de goede/billijke weg kunnen zetten. Want daar ik mijn ex ga uitkeren, zal mijn partner er veel beter voor staan als ik. Bij mij is dit een zware financiële aderlating, waar ik de eerste 5 jaar zeker nog niet van ga bekomen zijn. Een eenmanszaak en nu mag ik na al die jaren nog eens de helft gaan uitkeren, terwijl mijn partner gewoon de carriere voortzet met alle promoties en voordelen van dien. Ik, ik mag uitkeren. Ik ga hier mijn gal niet spuwen, daar geraak ik toch niet verder mee. Maar pijnlijk en frustrerend is het zeker. ik troost mezelf dat het vroeg of laat toch terug bij de kinderen terecht komt.

daarom raadde ik je precies aan om niet te werken met een kindrekening. Dat zet de weg open naar ongecontroleerde uitgaven en jouw verplichting de rekening toch aan te zuiveren; Daarom dat ik je aanraadde steeds biezondere engezamelijke uitgaven apart te vergoeden vanuit je eigen rekening; Vermits jij zogezegd de kinderbijslag zou ontvangen kan je steeds met een eenvoudige boekhouding de uitgaven voor school en biezondere dokterskosten vanuit die inkomsten steeds verantwoorden. dus géén rekening waar je samen geld op stort; Maar elkeen vergoed de helft van de gedane uitgaven. Dat is het enige systeem waar practisch geen misbruik mogelijk is. Als de notaris of de moeder vraagt of je misschien de andere ouder niet vertrouwt. Laat je weten: dit heeft niets met vertrouwen te maken. nu loopt alles goed: maar een systeem dat niet waterdicht is, kan later problematisch worden; Immers, situaties en levens veranderen. Er komen misschien andere partners. Het systeem dat ieder vanuit zijn persoonlijke rekening kosten rechstreeks vergoed is dan wel waterdicht.

Zover ik weet, is 1en 2 hetzelfde als de nieuwe gezinstoestand van de nieuwe samengestelde gezinnen ook hetzelfde is. Hiermee bedoel ik dat als de elke ouder 1 kind ten laste neemt, en het fiscaal voordeel wordt aan de andere ouder toegekend dan zal elke ouder evenveel voordeel ontvangen op zijn belastingsbrief. Als de deze ouders dan ook alleenstaand zijn, zullen de ouders elk 100% van dit voordeel krijgen. Pas als er iemand van de ouders wettelijk samenwoont of hertrouwd zal dit voordeel naar 50% gaan.
Als één van de ouders de twee kinderen ten laste neemt en het voordeel bij de belastingen toekent aan de andere ouder, zal dit terug voor beide ouders 100% zijn. Bij wettelijk samenwonen of hertrouwen zal die ouder terug maar 50% zijn.
Sinds augustus wordt dit voordeel ook toegekend als de kinderen boven 18 jaar zijn, maar wat precies de voorwaarden zijn weet ik nu effe niet meer. Ik dacht blijvend school gaan.

Wat de kindrekening betreft, hou het bij het kindergeld storten. En de schoolkosten en medische kosten. Bij hobbykosten, eerst overleg. Alles boven 100€ eerst overleg. Kleren worden bij ons gekocht door ons en niet via de kindrekening. De kleren blijven dan ook bij ons, behalve de set die ze aanhebben als ze naar de andere ouder gaan. Deze komt dan later terug.

Iemand die allimentatie betaald is altijd meer geld kwijt dan wat hij terug krijgt via de belastingen. Vb: je betaalt 100€, waarvan je sowieso al 20€ zelf betaald. 80€ via belastingsbrief (bruto) want netto krijg je ongeveer 40€ terug.

Iemand die de kinderen ten laste heeft, kan geen bedrag invullen in de belastingsbrief.
Jouw quote : "er was ook een andere oplossing waar de notaris de eerst emaal over sprak, maar het dan toch weinig haalbaar vond . Vraag me niet de naam, maar het kwam erop neer dat we beiden ook geld storten op de kindrekening en dit beiden dit bedrag tot 80% in de belsatingen konden aftrekken? ik probeer dit terug te vinden via het net, maar vind daar niks van terug. "

Tweehuizen.be kan helpen met voorbeelden van tekst om zoiets op te stellen.