Pagina 1 van 1

afstand nemen van zoon.

Geplaatst: 10 dec 2007 22:06
door tubke
Ik ben sinds 3 jaar weg bij mijn vrouw en kind. Dit alles echter in bevriende omstandigheden. Een regeling(EOT) aangaande allimentatie en co-ouderschap werd getroffen.(Mijn zoon 14jaar is 1 weekend om de veertien dagen bij mij.
Het laatste half jaar begint mijn zoon zich echter tegen mij te keren en ook zijn gedrag tegenover mijn ouders en andere familie is niet erg opbeurend. Ook zijn gedrag op en buiten school laat te wensen over. Daar ik hem er steeds over aanspreek weigerd mijn zoon nu al een tijdje om nog naar mij te komen. Wanneer ik hem erover wil spreken komt het telkens tot een krachtmeting tussen mijn ex, hem en mezelf.
ik zie mijn zoon op deze manier op het slechte pad geraken en de woorden die naar men hoofd geslingerd worden zitten me heel erg dwars.
Mijn vraag: Kan ik afstand doen van mijn zoon. Dit wil zeggen, Ik zal steeds allimentatie en andere verplichtingen nakomen zoals vermeld in de EOT, maar wens niet op te draaien voor baldadigheden waarvoor ik vrees dat mijn zoon in de toekomst zou kunnen uitsteken. Kan ik op voorhand van zulke dingen mij distantiëren.

Geplaatst: 10 dec 2007 22:52
door akromah
Dit is typisch problematisch pubergedrag.
Die jongen heeft innerlijke psychische problemen die hij niet juist kan ordenen.
Ik heb het allemaal meegemaakt.
Hij heeft nu net hulp
liefde en begrip nodig.
Desnoods met externe hulp.
Hij heeft het moeilijker dan jij
geloof me maar !

Re: afstand nemen van zoon.

Geplaatst: 10 dec 2007 23:23
door citroentje
Bij mij vriend is het ook zo om de twee weken komen ze,die van 17 geen probleem die van 15 is sinds een 9 maanden een ramp,De laatste keer dat hij kwam was het net een week vakantie,de eerste dag begon het al hij zocht ruzie met zijn pa om kleinigheden het was niet normaal,me vriend leerde de hond een pootje geven voor hij een koekje kreeg,die zoon trok het uit zijn handen en gaf het hem me vriend zij allee jongen wat doe je nu,die begon daar uit tevliegen ik wist niet wat er gebeurde,hij is naar zijn kamer gestuurt,gezien wij de volgende dag moesten werken kreeg ik plots telefoon dat hij terug naar zijn ma ging,nu hij was al weg de oudste belde het door.Me vriend bel die af en toe op en dan is het nog ik weet niet als ik kom en koel doen.Nu weten we dat hij met verkeerde vrienden omgaat en zijn nieuwe school waar hij naar toe gaat heeft het alleen maar verergert.Me vriend mis zijn zoon wel,nu zijn pa zegt heb gedult die komt wel terug.Nu me vriend heeft nu zijn verjaardag-pazen enz mee aan de oudste zoon,nu heb ik hem gezegt met kerst en nieuw geef je het niet meer mee wil hij het hebben kom hij er zelf om en anders krijg hij niets.
Nu weten we dat hij thuis over het geen die gebeurt is bij ons de boel wat opgeblazen heeft en tegen zijn ma gezegt heeft dat hij slagen gekregen heeft,wat niet waar is,hij was eerder aan het dreigen van sla dan maar me vriend zei ik ben geen lafaard ik sla niet maar ik ben nogaltijd je pa en je grootte mond mag je tegenover mij houden.
Nu ik kan zeggen het is de pubertijd hij heeft zit met iets dat hij niet goed kan plaatsen.
IK zou zeggen laat hem nu niet vallen doe nog de moeite en wil hij niet komen aanvaardt het maar laat hem voelen dat je om hem geef.Kan best zijn dat hij de scheiding tussen jullie nog niet verwerkt heeft.Probeer tot hem door te dringen en stil aan zal hij wel bijdraaien.

Re: afstand nemen van zoon.

Geplaatst: 10 dec 2007 23:29
door akromah
IK zou zeggen laat hem nu niet vallen doe nog de moeite en wil hij niet komen aanvaardt het maar laat hem voelen dat je om hem geef.Kan best zijn dat hij de scheiding tussen jullie nog niet verwerkt heeft.Probeer tot hem door te dringen en stil aan zal hij wel bijdraaien.
Dat wou ik ook bedoelen hoor..
Laat hem zeker niet vallen..
Hij heeft zekerheid nodig en zit wel met een gat waar de zekerheid van zijn kindzijn wegviel..
Toon hem dat je zijn papa bent voor eeuwig, want dat ben je ook...
Laat hem telkens weten dat je hem hoe dan ook graag ziet.
Ook moeilijke pubers worden groot.

Geplaatst: 11 dec 2007 15:38
door krissie
Laat nooit je kinderen vallen zou ik zeggen... Heb een goeie vriendin die na een zware (v)echtscheiding haar kinderen niet meer ziet en das pas erg. Zij zou en doet er alles aan haar twee kinderen terug te zien , maar zonder resultaat. De vader manipuleerde de kinderen zo erg dat ze alle contact met de moeder weigeren. Het ouderverstotingssyndroom is heel erg. Ik zie mijn vriendin letterlijk èn figuurlijk iedere dag een beetje sterven... Dus , laat hem niet vallen en heb begrip voor zijn (tijdelijk) moeilijk gedrag. MVG

Geplaatst: 11 dec 2007 18:18
door roderidder
Kan ik op voorhand van zulke dingen mij distantiëren.
Nee, zelfs al heb je je zoon de laatste 3 jaar niet meer gezien en hij vangt iets aan draaien de ouders voor de kosten op.

Je kan normaliter geen afspraak maken en dit laten goedkeuren door een rechter dat de andere ouder het exclusief gezag krijgt.

RR

Afstand nemen van zoon

Geplaatst: 11 dec 2007 23:54
door Prinsesje
Beste,
Ik begrijp het niet goed. Waarom wil jij afstand doen van uw zoon?
Ik begrijp dat je schrik hebt van de woordenwisselingen tussen jullie en dat die best hard aankomen. Maar om nu de moed op te geven en vluchten van de omstandigheden...?
JIJ bent hier de ouder! JIJ moet hem steunen en begrip geven! JIJ moet hem helpen om deze moeilijke periode door te komen, samen met de goede wil van uw ex!
En om nu al te zeggen dat hij zeker op het slechte pad geraakt... geef hem de liefde en steun dat hij nodig heeft! Als jij hem laat vallen( want sorry, daar komt het op neer) dan is dat voor hem een bevestiging van alles wat uw ex hem wijs maakt.En maak je het hem zeker veel moeilijker.

Hij is aan het puberen, heeft het moeilijk met zichzelf ( je weet wel,identiteitscrisissen en dergelijke).

Mijn dochter heeft die moeilijkheden ook met haar vader. Toch blijf ik haar stimuleren en probeer haar aan het verstand te brengen dat zij er later spijt van gaat hebben om hem zo te behandelen.
Beetje bij beetje verbetert de situatie. Ze is nu bijna 16 en heeft al erge apenjaren achter de rug! Haar vader geeft haar niet op, blijft vragen om te komen. En ja hoor, ze neemt al meer contact op met haar vader en met kerst gaat ze voor de eerste keer sinds een half jaar terug bij haar vader thuis overnachten,ze heeft nog steeds haar eigen kamer daar ookal kwam ze al een half jaar niet meer thuis slapen bij mijn ex.

Geef niet op! Uw zoon moet hier gewoon doorheen! En met jullie beider hulp lukt dat hoor! Ook al zie je er nu geen graten in en kan het nog jaren duren! Mijn steun heb je alvast!

Groetjes, prinsesje

bezoekrecht

Geplaatst: 12 dec 2007 00:37
door charley
Als ouder heb je bezoekrecht, als kind heb je bezoekplicht.

Je kan afzien van je bezoekrecht.
Voor de rest blijf je verantwoordelijk voor uw kind.

Re: bezoekrecht

Geplaatst: 12 dec 2007 01:45
door citroentje
Als ouder heb je bezoekrecht, als kind heb je bezoekplicht.

Je kan afzien van je bezoekrecht.
Voor de rest blijf je verantwoordelijk voor uw kind.

Onze advokaat zij tegen ons meneer je moet allementatie betalen maar je ben niet verplicht om je kinderen om de twee weken bij je te nemen.En als een kind niet wil komen zullen ze het kind ook niet dwingen.


Mij eigen dochter ziet al 4 jaar haar papa niet meer en het is niet omdat ik het niet wil maar hij vertik het om ze te komen halen,hij woon 200 km van bij mij vandaan.In het begin deed ik nog de moeite om ze te brengen maar na de vierde keer gaf ik het op,ik was dan nog maar pas terug thuis of hij belde dan kom ze maar terug halen,terwijl ik net een rit van 400 km achter de rug had.Nu staat er bij mij zelf in allimentatie moet hij betalen bezoekrecht geen.Ik heb het volledig zeggen over haar.

Geplaatst: 21 dec 2007 15:57
door sara
Hey,

wie kan ons helpen?
Al 10 jaar hebben wij de regeling van co-ouderschap, een week bij mij en een week bij de mama. Nu is onze dochter 15 en heeft een vriendje. Ze mag dat vriendje zien, maar bij ons mag hij nog niet blijven slapen. Bij mijn ex wel. Resultaat mijn dochter wil niet meer komen en ik kan haar echt niet dwingen. Nu zijn er al enkele maanden door en komt ze tussendoor eens langs, op bezoek en deze situatie vind zij ok. Ik moet me er ook bij neer leggen, want anders wordt het te moeilijk. Nu vraagt mijn ex allimentatie, haar volgste recht en ik zal dat betalen, maar wil dit wel officieel. Kan mij iemand zeggen wat er mag gevraagd worden voor een kind van 15 en of ik dan ook nog moet tussenkomen bij kledij ed.
Waar moeten we dit laten doen.

Geplaatst: 21 dec 2007 18:09
door roderidder
voor sara:
Er is een nieuwe draad gestart bij echtscheidingen antwoordt op je vraag vind je daar
http://www.juridischforum.be/forum/viewforum.php?f=23
RR