JuridischForum.be

Ik ben een paar maand geleden verhuisd (5 km verder).
M'n adres op het vonnis komt niet overeen met m'n nieuw adres (logisch ook )
M'n nieuw adres is officieel doorgegeven aan m'n ex,echter..


Ze weigert het kind naar het nieuw adres te brengen.Ze brengt het kind naar het oud adres met als antwoord "zo staat het in het vonnis"


Mijn zaak komt binnenkort weer voor (ze wil een inkorting van het bezoekrecht).
Ik heb momenteel 2 weekend's in de maand mijn kinderen.

Kan ik hier iets aan doen?

Normaliter staat er geen exact adres in het vonnis (buiten bovenaan omdat dat toen je adres was en er een soort van identificatie moet zijn), maar zal er in staan 'naar de woning van de vader' of 'waar de vader gedomicilieerd is'.
Wij hebben ook eens zo een frats aan de hand gehad met de ex van mijn man omdat er iets niet exact in het vonnis stond, maar er is nog altijd de geest van de wet en ze heeft daarvoor ook dik naar haar voeten gehad van de rechtbank.

Ik ga er vanuit dat er in uw vonnis staat dat de ouder waar de kinderen zijn, de kinderen brengt naar de andere ouder.
Daarom een tip: Vraag, nu je toch moet verschijnen weer, dat het vervoer omgekeerd wordt en dat jij de kinderen gaat halen en je ex de kinderen terug bij jou komt halen. Dan is die frustratie er al nietmeer bij.
Kinderen brengen, raad ik alleen maar aan als je echt goed overeen komt.
Is er ook maar iets van spanning, doe het niet. De ontvangende partij heeft geen invloed op de wissel op die moment en kan alleen maar gefrustreerd geraken en die frustratie zak, terecht of niet, richting de ex gaan dan.
Ex is (consistent) te laat, ex brengt de kinderen niet, ex stelt eisen over het waar hij/zij ze heen brengt. Gewoon niet doen als alles geen 100% zit tussen de twee ex-partners.

Wat u moet doen en ook elke keer al had moeten doen: Klacht neerleggen bij de politie. Elke keer als uw ex de kinderen niet brengt, klacht neerleggen. Zij pleegt een strafbaar feit op die moment.
als u het nog niet gedaan hebt, doe het vanaf nu.
U kan dit argumetn namelijk niet tov de rechter gebruiken als er geen bewijzen van zijn.

Indien dit WE nu al aangifte gaan doen en PV nr vragen... kan dus direct voor de volgende zitting ( zal familierechtbank zijn) gebruikt worden.
http://www.juridischforum.be/forum/view ... 44&t=51555" onclick="window.open(this.href);return false;
en
Ouders die wetens en willens rechterlijke beslissingen negeren over het omgangsrecht van hun kinderen, riskeren een vervolging op basis van art. 432 Sw. (voordien art. 369bis Sw.),

Bedankt voor jullie antwoorden.
Hetgene ik op dit moment kan doen is naar de politie gaan?echter....ze schrijft op mail (meermaals,verschillende mails) dat ze de kinderen weigert om naar "mijn" adress te brengen.
Is het dan nog nodig om te politie te belasten met deze "kinderachtigheden",ik heb alles letterlijk op mail,is dit niet genoeg voor de rechtbank?

Gewoon zelf een zaak aanhangig maken bij het gerecht. bewijzen mee en kosten voor aanspannen zaak door haar te laten betalen niet vergeten.

vervelende is dat je voor elke zever klacht moet neerleggen bij de politie. die kosten (tijd) zou men ook moeten kunnen recupereren vind ik. toch diefstal van tijd die men heel anders zou kunnen spenderen.

Het niet volgen van het vonnis en dat is wat uw ex doet is buiten het burgerlijke luik ook een strafrechtelijk feit. Niet aarzelen aangifte te doen.
Als dat ter zitting mee wordt genomen zal het vlug gedaan zijn ... in burgerlijk luik kan u een dwangsom vragen.
art 432 strafwetboek

Art. 432. <W 2000-11-28/35, art. 31, 029; Inwerkingtreding : 27-03-2001> § 1. Met gevangenisstraf van acht dagen tot een jaar en met geldboete van zesentwintig [euro] tot duizend [euro], of met een van deze straffen alleen worden gestraft :<W 2000-06-26/42, art. 2, Inwerkingtreding : 01-01-2002>
de vader of moeder die het minderjarige kind onttrekt of poogt te onttrekken aan de rechtsvervolging, tegen dit kind ingesteld uit kracht van de wetgeving betreffende de jeugdbescherming of betreffende de jeugdbijstand, die het onttrekt of poogt te onttrekken aan de bewaring van de personen aan wie de bevoegde overheid het heeft toevertrouwd, die het niet afgeeft aan degenen die het recht hebben het op te eisen of die het, zelfs met zijn toestemming, ontvoert of doet ontvoeren.
Is de schuldige geheel of ten dele ontzet uit de ouderlijke macht, dan kan de gevangenisstraf tot drie jaar worden verhoogd.
§ 2. Indien de schuldige het minderjarige kind meer dan vijf dagen verborgen houdt voor degenen die het recht hebben het op te eisen of het minderjarige kind onrechtmatig buiten het grondgebied van het Koninkrijk vasthoudt, wordt hij gestraft met gevangenisstraf van een jaar tot vijf jaar en met geldboete van vijftig [euro] tot duizend [euro], of met een van deze straffen alleen. <W 2000-06-26/42, art. 2, Inwerkingtreding : 01-01-2002>
Is de schuldige geheel of ten dele ontzet uit de ouderlijke macht, dan is de gevangenisstraf minstens drie jaar.
§ 3. Wanneer over de bewaring van het minderjarige kind mocht zijn beslist, hetzij gedurende het verloop of ten gevolge van een geding tot echtscheiding of tot scheiding van tafel en bed, hetzij in andere bij de wet bepaalde omstandigheden, dan worden de straffen bepaald in de §§ 1 en 2 toegepast op de vader of de moeder die het minderjarige kind onttrekt of poogt te onttrekken aan de bewaring van hen aan wie het krachtens de beslissing is toevertrouwd, die het niet afgeeft aan degenen die het recht hebben het op te eisen of die het, zelfs met zijn toestemming, ontvoert of doet ontvoeren.
§ 4. Indien over de bewaring van het minderjarige kind een aan de rechtspleging door onderlinge toestemming voorafgaande minnelijke schikking is getroffen, worden de straffen bepaald in §§ 1 en 2 toegepast op de vader of de moeder die, vanaf de datum van de overschrijving van de echtscheiding door onderlinge toestemming, het minderjarige kind onttrekt of poogt te onttrekken aan de bewaring van hen aan wie het krachtens de beslissing of de minnelijke schikking is toevertrouwd, die het niet afgeeft aan hen die het recht hebben het op te eisen of die het, zelfs met zijn toestemming, ontvoert of doet ontvoeren.

ALTIJD aangifte doen bij de politie. Elke keer.
Dat is geen kinderachtigheid, dat is hun job.

ALTIJD aangifte doen bij de politie. Elke keer.
Dat is geen kinderachtigheid, dat is hun job.

Inderdaad. Bovendien is het telkens opnieuw een vaststelling die nadien door haar niet betwist kan worden.

Ik heb dit nog niet gedaan omdat ik niet elke keer naar de politie hoef te gaan tijdens de (korte) tijd met m'n kinderen.

Wat ze doet is strafbaar.
Zie hier verschillende andere postings.
Er zijn steeds twee procedures voor jeugdrechtbank ( nu familierechtbank)
en bij de strafrechter wegens niet opvolgen van vonnis.
Indien er geen strafrechtelijke veroordeling is ...hoe gaat u dan bewijzen dat ze er zich niet aan houdt.
Burgerlijke rechtbank gaat enkel zeggen mevrouw u moet dat doen. Strafrechter zal zeggen u moet dat doen en gezien u dat niet deed geven we u nu al een sanctie en een dwangsom indien u het weer niet doet. Ik heb cases gezien waar die som over de € 10000 is gegaan.

Wat ze doet is strafbaar.
Zie hier verschillende andere postings.
Er zijn steeds twee procedures voor jeugdrechtbank ( nu familierechtbank)
en bij de strafrechter wegens niet opvolgen van vonnis.
Indien er geen strafrechtelijke veroordeling is ...hoe gaat u dan bewijzen dat ze er zich niet aan houdt.
Burgerlijke rechtbank gaat enkel zeggen mevrouw u moet dat doen. Strafrechter zal zeggen u moet dat doen en gezien u dat niet deed geven we u nu al een sanctie en een dwangsom indien u het weer niet doet. Ik heb cases gezien waar die som over de € 10000 is gegaan.

Je hebt gelijk hoor Franciscus!Ik heb alles op mail en ze geeft ook toe dat ze de kinderen niet naar mijn huidige adres stuurt.Dit staat letterlijk op mail!
De reden waarom ik niet naar de politie ga is omdat ik de kinderen niet iedere keer wil confronteren met dat Papa "weeral" naar de politie is.Ten tweede zoals ik al zei,ze zegt zelf op mail dat ze de kinderen niet naar mijn huidige adres stuurt.

Ik zou aan je ex ook eens (langs je neus weg) laten weten dat ze best zelf eens vraagt aan haar advocaat wat een strafrechter zoal voor vonnissen uitspreekt in dat soort van obstructie van het omgangsrecht. Zeker als er harde bewijzen zijn van haar interpretatie van het vonnis. Bovendien krijgt ze dan ook een STRAFBLAD....
Enne als je aangifte wil doen van de feiten, moet dat niet persé de dag zelf. Je kan dat later doen.
En wat is ze van plan als ze zelf zou verhuizen? Dat ze het normaal vindt dat u de kinderen ook op haar vorig adres neerpoot?

De eerste malen zou ik toch op het moment van overdracht +15minuten naar de politie gaan. Uiteraard met uw vonnis en een copie voor de politie en ook de mail en sms'jes van uw ex.
Politie zal gezien inbreuk op vonnis ( art 432) niet afgeven van kinderen PV opstellen.
Ik dacht zelfs dat ze zo snel mogelijk contact met andere partij moeten nemen dus bellen terwijl u er bent (geef hen haar gewoon en gsm nr) ... dan kunnen ze ineens vragen hoe het zit.
In dezelfde zone kan zelfs direct een interventie-eenheid gestuurd worden om te kijken of ze thuis zijn ... anders zal andere zone moeten verwittigd worden.

Elke keer aangifte doen ...

Na enkele malen zal u de meeste vaste leden van de dienst klachten en aangiften wel kennen ... dan kan er idd op een ander moment afgesproken worden. De officier of zijn medewerker kennen u dan en kunnen dan zelfs van uw telefonische melding opstarten die op een later ogenblik door uw verklaring bevestigd wordt.

Ik zou ook nog eens de PV's van tegenverhoor opvragen. Dit zijn de PV's van de verklaringen van uw ex: die wordt immers telkens uitgenodigd door de politie om uit te leggen waarom ze zo handelt (kan van pas komen bij uw rechtszaak die momenteel loopt!). Dit doet u met een schrijven naar het parket (met vermelding van uw PV-nummers).
En ook nog: Neem steeds uw vonnis mee als u een PV laat opmaken, alsook ander bewijsmateriaal (e-mails en laat die toevoegen aan u w PV's).
Het is belangrijk om telkens opnieuw PV's te laten opstellen. Hoe meer hoe liever.

Ik weet dat het tegenwoordig niet meer gangbaar is, maar wat is er verkeerd aan het halen én brengen van de kinderen als men die toch maar om de twee weken heeft? Dit lijkt me logischer en geeft ook aan de tegenpartij de kans om een langer weekend te hebben (vb. activiteiten zonder kinderen).

In dat geval maakt het niet uit op welk adres je woont, je haalt je kinderen op op het afgesproken uur en brengt ze terug op het afgesproken uur. Dan kan je verhuizen naar waar je wil.

Stel dat je vb. 100 km verder zou gaan wonen, dan is het toch ook niet logisch dat de ex tijdens uw weekend op zaterdag 200km moet rijden om de kinderen te brengen en op zondag weer diezelfde rit.
Het huidige probleem is best oplosbaar door - uiteraard in samenspraak - de kinderen zèlf op de halen en terug te brengen.
(zo was het in mijn vonnis lang geleden (1988) tenminste vastgelegd).