JuridischForum.be

Hallo,

Heb twee kinderen 17j en 15j. Al enkele jaren co-ouderschap.
Begin dit jaar beslist zoon (17) dat hij bij mijn ex wil wonen (wegens omstandigheden).
Sindsdien betaal ik 175€/maand voor de zoon.

Sinds enkele dagen heeft mijn dochter (15) ook beslist om bij haar ma te gaan wonen.
Ik heb echt alles gedaan voor mijn kinderen, toch hebben ze de makkelijkste weg gekozen. (vb. mijn ex bouwt feestjes, zoon krijgt wagen, gaan veel op reis,...)

Raar maar waar: beide kinderen zeggen hun pa doodgraag te zien. ik kan er echt niet bij.

Mijn ex eist nu ook 175€ alimentatie voor tweede kind.

Ik ben allenstaand en heb een loon van gemiddeld 1500€. Betaal 637€/maand af voor mijn huis.

Ex verdiend zeker meer ook al omdat ze weekend en nachtwerk doet. Juiste bedrag weet ik helaas niet.

- Kan het zomaar dat de kinderen eenzijdig beslissen co-ouderschap te verbreken gewoon omdat ze niet altijd hun goesting krijgen(pubergedrag)?
- Kan ex zomaar beslissen 350€/maand te eisen excl. buitengewone kosten?

Persoonlijk heb ik het daar (financieel) erg moeilijk mee, zeker wat ik allemaal gedaan heb voor mijn kinderen.

(Meestal ga ik altijd snel akkoord voor de minste miserie, maar kan dit niet blijven doen )

Hallo, dit is voor mij een heel herkenbare situatie.Het wordt hoog tijd dat het gerecht in Belgie zijn ogen eens opent en rekening begint te houden dat kinderen enorm te manipuleren zijn. Ik wil je even mijn situatie schetsen zodat je een beter zicht krijgt.Ik heb 3 dochters van 20,18 en 14. Die van 20 woont sinds haar 18de bij haar moeder(heb haar twee jaar niet meer gezien door manipulatie van moeder) Voor haar betaal ik maandelijks 90€. Die van 18 woont sinds verleden jaar bij mij en wil haar moeder niet meer zien.Mijn ex betaald voor haar 90€ aan mij.Toen zij nog bij haar moeder woonde en hier van vrijdagavond tot dinsdagmorgen om de 14dagen kwam,betaalde ik voor haar 75€.De jongste komt om de 14 dagen van vrijdagavond tot dinsdagmorgen en de helft van de vakanties.Daarvoor betaal ik 65€.Mijn loon is te vergelijken met dat van u.
De kinderen mogen tot hun 18 jaar NIET zelf kiezen.Vanaf hun 12 jaar kunnen ze gehoord worden door de rechtbank maar dan moet uw ex dit maar zelf aanvragen.Het draait haar duidelijk alleen om de alimentatie en niet om de kinderen.(zoals bij mij het geval was) Zowel mijn ex als ik hebben een recente loonfishe moeten binnen geven om aan te tonen wat wij verdienden.Ik heb ook kunnen aantonen dat haar vriend bij haar woont wat haar inkomen natuurlijk hoger maakt. Ik geef u de raad om een goeie advocaat te nemen maar zeker niet akkoord te gaan met de wil van de kinderen.Uw ex zou dat beter ook doen maar ja,mijn ex snapt het ook niet. Stel u voor dat ze morgen zeggen dat ze niet meer naar school willen gaan.Daar gaat ge toch ook niet mee akkoord gaan.Spijtig dat sommige ouders,na een scheiding, zo achterlijk doen en alleen denken aan hun ex zo hard mogelijk te treffen. Hopelijk gaan uw kinderen hun ogen ooit eens open en beseffen ze dat het niet altijd het beste is waar ze alles krijgen.1 dochter van mij heeft dit ingezien,voor de oudste is het net andersom dus kan u niet zeggen hoe die van u gaan reageren. Veel sterkte in ieder geval en hoop dat alles goed komt.

Kan het zomaar dat de kinderen eenzijdig beslissen co-ouderschap te verbreken gewoon omdat ze niet altijd hun goesting krijgen(pubergedrag)?

Neen, kinderen hebben niéts te belissen. Het is de rol van de ouders om ervoor te zorgen dat zij het contact met de andere ouder blijven behouden. Het is dus aan uw ex om de kinderen te stimuleren om toch te komen.

Kan ex zomaar beslissen 350€/maand te eisen excl. buitengewone kosten?

Absoluut niet. Ik neem aan dat er een vonnis is waarom bilocatie staat?
Dat vonnis is geldig zolang er geen nieuw is. Er is dus geen alimentatie te betalen.
Als uw ex alimentatie wil, moet zij naar de rechtbank stappen om deze te vragen en dan mag ze ook ineens uitleggen waarom de verblijfsregeling plots is aangepast.

Twee mogelijkheden:
- u geeft toe dat u hiermee akkoord gaat en dan zal u inderdaad wel moeten bijdragen, maar dan kan er over het bedrag gediscussieerd worden
- u zegt dat u hiermee niet akkoord gaat en dan beslist de rechtbank over zowel verblijf als alimentatie.

Let op: U betaalt nu al enige tijd alimentatie aan uw ex. Als u dit wil aanvechten, is het een goed idee om uw ex misschien aan te schrijven en te zeggen dat u er mee akkoord bent gegaan dat uw zoon TIJDELIJK bij zijn moeder ging wonen en u dan ook van datum x tot x een fincanciële bijdrage hebt geleverd om dat te compenseren. Dat het tijdelijke gegeven voor u nu ophoudt en u wenst dat de verblijfsregeling zoals gestipuleerd in het vonnis van datum xx/xx/xxxx terug wordt uitgevoerd, voor beide kinderen. Dat u dus op datum xx/xx/xxxx uw zoon en dochter terug komt ophalen zoals in het vonnis staat en u dus ook niet langer een bijdrage zal storten.
Dat u verwacht van uw ex dat zij er alles aan zal doen om de kinderen positief te stimuleren om de verblijfsregeling op een aangename manier te laten verlopen.



Waarom? Omdat als uw ex argumenteert dat je al geruime tijd alimentatie stort, de rechtbank dit kan zien als uw akkoord om die verblijfsregeling aan te passen. Op deze manier dekt u zichzelf een beetje in.

U moet natuurlijk voor u zelf wel uitmaken hoever u wil gaan. Persoonlijk vind ik dat kinderen van die leeftijd absoluut niet zelf kunnen belissen over zo'n zaken. Zij nemen nog geen beslissingen voor hun bestwil, maar wel voor hun gemak en plezier. Als uw kind van 15 zegt niet meer naar school te willen, grijp je toch ook in als ouder? Dan zeg je toch ook niet 'ok'? Het zijn pubers en die moeten tegen zichzelf beschermd worden. Het is ook absoluut niet goed voor hun welzijn en latere ontwikkeling dat zij nu het idee krijgen zulke dingen te kunnen beslissen. Zij hebben een moeder en vader nodig en als het bij papa wat strenger is, dan is dat zo.

Ik dacht dat bij het berekenen van alimentatie enkel rekening gehouden werd met het inkomen van de ouder, en niet met dat van de nieuwe partner van die ouder.
Welk voordeel heb je dan aan te tonen dat er een nieuwe partner aanwezig is, behalve dat de vaste lasten gehalveerd worden?
Ik neem aan dat dat de inkomens niet opgeteld mogen worden, want anders betaald de plus ouder mee voor de kinderen, en dat kan m.i. toch niet de bedoeling zijn.

De inkomens van de nieuwe partner niet, maar tegenwoordig wordt er wel gekeken of er kostendelend wordt samengewoond.
Iemand die alleen de huur/lening, water, electriciteit, ... moet betalen heeft minder over dan iemand die dat samen met iemand betaald.
Op die manier wordt de nieuwe partner soms wél in rekening gebracht.

Dat is rechtvaardig en correct.