leugens bij scheiding - omgangsrecht slechts om de 14 dagen
Geplaatst: 03 jun 2013 18:01
Na de geboorte van ons kindje was mijn partner totaal onhandelbaar, alles diende haar zin te zijn en ze deed niet de nodige zaken mbt tot de baby. Ze gaf borstvoeding, wou baby nog niets geven als ze 6 maand was, geen water, noch eten. Als baby wondjes had wou ze enkel moedermelk aanwrijven waardoor alles nog erger werd, enz.... tientallen kleine dingen.
Alles diende haar zin te zijn, ook neemt ze alles van internet voor waar, terwijl logische zaken niet mochten. Er waren constant discussies, onze huisdokter denkt dat ze een post natale storing heeft maar zij zelf zegt dat ik diegene ben die gek is.
Uiteindelijk wou ik haar uit het huis omdat verder gaan zou leiden tot erger.
Mijn ex is buitenlandse en heeft dus geen plaats waar zij naartoe kon.
Ik heb via stadhuis gevraagd voor een oplossing, zo is zij eind november in een opvangtehuis terecht gekomen. Ik sprak met de mensen van de opvang en onze verhalen bleken te kloppen (ik wou haar ook grotendeels uit het huis zodat zij bij andere mensen terecht kwam die haar er konden op wijzen dat ik niet de verkeerde dingen deed, daar ik haar totaal niet kon overtuigen)
2 dagen later werd ze naar een ander opvangtehuis verplaatst (samen met 6 maand oude baby), weekeinde kwam daartussen.
Toen ik op maandag bij het opvangtehuis kwam om mijn kind te mogen zien, dan werd mij verteld dat ik haar niet mocht zien, ik diende via snelprocedure te gaan. Geen enkel idee waarom ik mijn kind niet mocht zien.
Na 3 weken hebben wij kunnen samenkomen met de advocaten om een tijdelijke regeling te treffen om het kind te zien, daar waren de gesprekken ook over het feit dat zij niet de zaken deed zoals het hoort enz...
Ik kreeg uiteindelijk mijn kind te zien na 3 weken voor 1 weekeinde en de week daarop ook voor 1 weekeinde.
Uiteindelijk (alweer 2 weken later) kwam de zaak voor de vrederechter, de tegenpartij had 28 min voor het proces hun dossier naar mijn advocaat gestuurd.
Daar begon de advocate van de tegenpartij dat ik agressief ben en regelmatig mijn partner hardhandig aanpakte, dat ik ganse dag door gestresseerd ben door teveel aan werk en dat ik dat af reageer op mijn partner, enz..
Volgens hen had ik haar geslagen, ze hadden bij de dokter geweest en hadden foto's en verslagen (lieten niets daarvan zien)
Uiteindelijk was de uitspraak dat hoofdverblijfplaats bij de mama was en dat ik mijn dochtertje slechts om de 14 dagen mag zien (feit dat ze nog borstvoeding heeft was ook een doorslag)
Deze uitspraak is tijdelijk tot eind november.
De advocaat stelde voor om niet in beroep te gaan, daar we niet kunnen weerleggen dat ze liegen en feit dat ze in een opvang zit zou zogezegd sociale controle zijn.
Het is nu 6 maand dat ik mijn dochtertje om de 2 weken ophaal, dit was steeds met problemen van ex (ze is niet klaar, of is nageltjes aan het knippen, of ze slaapt, enz...)
Reeds meer dan 5 maand is het kind ziek, ik ga elke keer naar de dokter, steeds dezelfde symptomen (ontsteking keel, verstopte neus, vocht in oortje, ontsteking luchtwegen enz...)
Moeder steekt het kind ook elke dag bij de onthaalmoeder.
Ik heb al herhaaldelijk gevraagd voor de attesten van de dokter en bewijzen van medicatie, deze krijg ik niet. Ik vroeg ook naar gegevens van onthaalmoeder, deze krijg ik ook niet.
Mijn ex liegt over alles en nog wat, ik kan niets van haar geloven, vandaar dat ik wil afstemmen met de onthaalmoeder.
Ik kreeg haar ziek en vroeg 3x per sms om ze bij mij te houden om ze te kunnen genezen, dit mocht niet.
2 weken later was het kind zeer ziek en de mama had haar met maxi cosi midden van straat geplaatst (echt midden van straat om mij te tergen) Ik kon het niet meer aanzien en had toen besloten om het kind bij mij te houden tegen het vonnis in, zo ik bij de dokter kon gaan en de nodige zorgen geven. Het kind werd beter, uiteindelijk heeft de politie ze komen terughalen.
Er wacht mij mogelijks nog een straf, dit kwam reeds voor bij raadskamer, ik wacht nog voor de uitspraak.
Begin mei ging ik opnieuw bij dokter van wacht die zich zorgen maakt over het kind en dat ik bij een specialist moet gaan. Ik kreeg een briefje mee voor de mama. Ik maakte een afspraak. De mama heeft geweigerd om het kind mee te geven. Dus ik kon niet naar specialist.
Ondertussen kreeg ik mijn dochtertje ook met vlooienbeten, eczeem achter oortjes enz...
Nam al contact op met kind en gezin, alles blijft daar duren.
Nam al contact op met kinderverwaarlozing en zij namen contact met kind en gezin en alles is in orde (kind en gezin zag het kind 1 x ze was dan ook ziek maar zegden dat alles normaal is)
kinderverwaarlozing gaat er ook vanuit dat ze in een opvangtehuis zit waar sociale controle is, terwijl er in weekeinde en 's avonds geen personeel aanwezig is en overdag laten ze de inwoners min of meer hun zin doen.
Zijn er nog mogelijk stappen die ik kan ondernemen?
Ik moet mij neerleggen bij de uitspraak, terwijl ik mijn dochtertje enorm mis maar ik wil en kan mij niet neerleggen bij het feit dat het kind steeds ziek is.
Ik heb totaal niets misdaan en mijn kind wordt mij afgenomen zonder enige reden, terwijl het zeker niet in goede handen is (dan nog los van het feit dat helft van haar leven ze zelfs geen huiselijke sfeer kent)
Ondertussen is ex mij nog van alle verwijten aan het sturen, enerzijds dat ik agressief ben, neurotisch, moederhater, vrouwenhater, enz... anderzijds regelmatig een sms om haar terug te nemen en te trouwen met haar (had samenwoningscontract met haar) Ze heeft geen enkele vriend/in meer, iedereen heeft haar leugens door. Bij opvangtehuis zeggen ze dat ze geen problemen met haar hebben, wat mij zeer sterk zou verwonderen. Ik sprak al met inwoners van het tehuis en blijkt dat ze ruzie heeft met helft van de inwoners. Ook de mensen die daar inwonen wisten mij zaken te vertellen dat ze niet goed doet met het kind, ze willen getuigen indien nodig. Geen enkele instantie die het zelfs nodig acht om met deze mensen te praten.
Ik ben er zeker van dat het opvangtehuis de agressie in scene heeft gezet, daar ervoor geen sprake was van agressie. Ook heeft mijn ex een tijdelijke verblijfsvergunning die zou kunnen ingetrokken worden maar blijkbaar indien zij het huis ontvlucht is wegens agressie zou zij deze vergunning niet verliezen (lijkt mij opgezet spel om agressie als oorzaak te gebruiken hiervoor)
Het opvangtehuis lijkt mij echt niet zuiver, de begeleiding wil niet antwoorden op bepaalde vragen enz...
Ik had ondertussen gesprek met directie en merk heel duidelijk dat zij in de fout zijn gegaan, mogelijks door een verkeerde inschatting van de situatie, mogelijks opgezet spel door hen (wat mijn vermoeden is)
Ook "verdient" het opvangtehuis meer hierdoor, als zij het kind niet had kreeg ze 700 euro ocmw steun, nu door het vonnis (kind ten laste) samen met alimentatie en kindergeld brengt dit 1400 euro op.
Ook klaagt ex steeds dat ze geen medicatie kan kopen omdat ze geen geld heeft, anderzijds zegt ze dat ze medicatie koopt en geeft (maar laat niets zien)
Ik dacht er al aan om naar de pers te stappen, mijn kind werd mij afgenomen, ik voel mij meer een gedetineerde die 2x per maand mijn eigen kind mag zien (indien ik te laat ga terugbrengen zou ik nog volledig recht kunnen kwijt geraken) en er wordt geld uit mijn zaken gejaagd.
Indien goede ideeën, altijd welkom.
Alvast bedankt
Alles diende haar zin te zijn, ook neemt ze alles van internet voor waar, terwijl logische zaken niet mochten. Er waren constant discussies, onze huisdokter denkt dat ze een post natale storing heeft maar zij zelf zegt dat ik diegene ben die gek is.
Uiteindelijk wou ik haar uit het huis omdat verder gaan zou leiden tot erger.
Mijn ex is buitenlandse en heeft dus geen plaats waar zij naartoe kon.
Ik heb via stadhuis gevraagd voor een oplossing, zo is zij eind november in een opvangtehuis terecht gekomen. Ik sprak met de mensen van de opvang en onze verhalen bleken te kloppen (ik wou haar ook grotendeels uit het huis zodat zij bij andere mensen terecht kwam die haar er konden op wijzen dat ik niet de verkeerde dingen deed, daar ik haar totaal niet kon overtuigen)
2 dagen later werd ze naar een ander opvangtehuis verplaatst (samen met 6 maand oude baby), weekeinde kwam daartussen.
Toen ik op maandag bij het opvangtehuis kwam om mijn kind te mogen zien, dan werd mij verteld dat ik haar niet mocht zien, ik diende via snelprocedure te gaan. Geen enkel idee waarom ik mijn kind niet mocht zien.
Na 3 weken hebben wij kunnen samenkomen met de advocaten om een tijdelijke regeling te treffen om het kind te zien, daar waren de gesprekken ook over het feit dat zij niet de zaken deed zoals het hoort enz...
Ik kreeg uiteindelijk mijn kind te zien na 3 weken voor 1 weekeinde en de week daarop ook voor 1 weekeinde.
Uiteindelijk (alweer 2 weken later) kwam de zaak voor de vrederechter, de tegenpartij had 28 min voor het proces hun dossier naar mijn advocaat gestuurd.
Daar begon de advocate van de tegenpartij dat ik agressief ben en regelmatig mijn partner hardhandig aanpakte, dat ik ganse dag door gestresseerd ben door teveel aan werk en dat ik dat af reageer op mijn partner, enz..
Volgens hen had ik haar geslagen, ze hadden bij de dokter geweest en hadden foto's en verslagen (lieten niets daarvan zien)
Uiteindelijk was de uitspraak dat hoofdverblijfplaats bij de mama was en dat ik mijn dochtertje slechts om de 14 dagen mag zien (feit dat ze nog borstvoeding heeft was ook een doorslag)
Deze uitspraak is tijdelijk tot eind november.
De advocaat stelde voor om niet in beroep te gaan, daar we niet kunnen weerleggen dat ze liegen en feit dat ze in een opvang zit zou zogezegd sociale controle zijn.
Het is nu 6 maand dat ik mijn dochtertje om de 2 weken ophaal, dit was steeds met problemen van ex (ze is niet klaar, of is nageltjes aan het knippen, of ze slaapt, enz...)
Reeds meer dan 5 maand is het kind ziek, ik ga elke keer naar de dokter, steeds dezelfde symptomen (ontsteking keel, verstopte neus, vocht in oortje, ontsteking luchtwegen enz...)
Moeder steekt het kind ook elke dag bij de onthaalmoeder.
Ik heb al herhaaldelijk gevraagd voor de attesten van de dokter en bewijzen van medicatie, deze krijg ik niet. Ik vroeg ook naar gegevens van onthaalmoeder, deze krijg ik ook niet.
Mijn ex liegt over alles en nog wat, ik kan niets van haar geloven, vandaar dat ik wil afstemmen met de onthaalmoeder.
Ik kreeg haar ziek en vroeg 3x per sms om ze bij mij te houden om ze te kunnen genezen, dit mocht niet.
2 weken later was het kind zeer ziek en de mama had haar met maxi cosi midden van straat geplaatst (echt midden van straat om mij te tergen) Ik kon het niet meer aanzien en had toen besloten om het kind bij mij te houden tegen het vonnis in, zo ik bij de dokter kon gaan en de nodige zorgen geven. Het kind werd beter, uiteindelijk heeft de politie ze komen terughalen.
Er wacht mij mogelijks nog een straf, dit kwam reeds voor bij raadskamer, ik wacht nog voor de uitspraak.
Begin mei ging ik opnieuw bij dokter van wacht die zich zorgen maakt over het kind en dat ik bij een specialist moet gaan. Ik kreeg een briefje mee voor de mama. Ik maakte een afspraak. De mama heeft geweigerd om het kind mee te geven. Dus ik kon niet naar specialist.
Ondertussen kreeg ik mijn dochtertje ook met vlooienbeten, eczeem achter oortjes enz...
Nam al contact op met kind en gezin, alles blijft daar duren.
Nam al contact op met kinderverwaarlozing en zij namen contact met kind en gezin en alles is in orde (kind en gezin zag het kind 1 x ze was dan ook ziek maar zegden dat alles normaal is)
kinderverwaarlozing gaat er ook vanuit dat ze in een opvangtehuis zit waar sociale controle is, terwijl er in weekeinde en 's avonds geen personeel aanwezig is en overdag laten ze de inwoners min of meer hun zin doen.
Zijn er nog mogelijk stappen die ik kan ondernemen?
Ik moet mij neerleggen bij de uitspraak, terwijl ik mijn dochtertje enorm mis maar ik wil en kan mij niet neerleggen bij het feit dat het kind steeds ziek is.
Ik heb totaal niets misdaan en mijn kind wordt mij afgenomen zonder enige reden, terwijl het zeker niet in goede handen is (dan nog los van het feit dat helft van haar leven ze zelfs geen huiselijke sfeer kent)
Ondertussen is ex mij nog van alle verwijten aan het sturen, enerzijds dat ik agressief ben, neurotisch, moederhater, vrouwenhater, enz... anderzijds regelmatig een sms om haar terug te nemen en te trouwen met haar (had samenwoningscontract met haar) Ze heeft geen enkele vriend/in meer, iedereen heeft haar leugens door. Bij opvangtehuis zeggen ze dat ze geen problemen met haar hebben, wat mij zeer sterk zou verwonderen. Ik sprak al met inwoners van het tehuis en blijkt dat ze ruzie heeft met helft van de inwoners. Ook de mensen die daar inwonen wisten mij zaken te vertellen dat ze niet goed doet met het kind, ze willen getuigen indien nodig. Geen enkele instantie die het zelfs nodig acht om met deze mensen te praten.
Ik ben er zeker van dat het opvangtehuis de agressie in scene heeft gezet, daar ervoor geen sprake was van agressie. Ook heeft mijn ex een tijdelijke verblijfsvergunning die zou kunnen ingetrokken worden maar blijkbaar indien zij het huis ontvlucht is wegens agressie zou zij deze vergunning niet verliezen (lijkt mij opgezet spel om agressie als oorzaak te gebruiken hiervoor)
Het opvangtehuis lijkt mij echt niet zuiver, de begeleiding wil niet antwoorden op bepaalde vragen enz...
Ik had ondertussen gesprek met directie en merk heel duidelijk dat zij in de fout zijn gegaan, mogelijks door een verkeerde inschatting van de situatie, mogelijks opgezet spel door hen (wat mijn vermoeden is)
Ook "verdient" het opvangtehuis meer hierdoor, als zij het kind niet had kreeg ze 700 euro ocmw steun, nu door het vonnis (kind ten laste) samen met alimentatie en kindergeld brengt dit 1400 euro op.
Ook klaagt ex steeds dat ze geen medicatie kan kopen omdat ze geen geld heeft, anderzijds zegt ze dat ze medicatie koopt en geeft (maar laat niets zien)
Ik dacht er al aan om naar de pers te stappen, mijn kind werd mij afgenomen, ik voel mij meer een gedetineerde die 2x per maand mijn eigen kind mag zien (indien ik te laat ga terugbrengen zou ik nog volledig recht kunnen kwijt geraken) en er wordt geld uit mijn zaken gejaagd.
Indien goede ideeën, altijd welkom.
Alvast bedankt