#2 , 23 jul 2012 15:17
Ik denk dat hij best asap 'de raad' van zijn ex kan opvolgen en een advocaat zoeken.
Bij wet is er altijd co-ouderschap, wat wil zeggen dat beide ouders evenveel te zeggen hebben en samen beslissingen moeten maken. Het is duidelijk dat zijn ex dat aan haar laars lapt. Indien ouders uiteen gaan en het via een rechtbank gaat, moet de rechter bij voorkeur ook verblijfsco-ouderschap uitspreken, tenzij er tegenindicaties zijn. De leeftijd van het kind is er daar een van. Maar de leeftijd verandert natuurlijk. Bij een jonge baby wordt er vaak een 'opbouwende' regeling uitgesproken door de rechter (indien daar om gevraagd wordt uiteraard): Eerst een dag, dan een weekend, dan .... tot week/week.
Mijn raad: Zoek een advocaat en dan kortgeding voor voorlopige maatregelen. Aangezien er geen regeling bestaat en moeder weigert om het kind en de vader tijd samen te gunnen, is de kans zeer groot dat dit ontvankelijk zal verklaard worden en er voorlopige maatregelen zullen uitgesproken worden. Voor een uitgebreid vonnis wordt best een zaak ter gronde gestart na het gerechterlijk verlof.
(Waarschijnlijk zal de advocaat eerst via AS de moeder contacteren om te zien of er toch niet gesproken kan worden over een regeling. Op die manier kan aangetoond worden in de rechtbank dat u wel moeite heeft gedaan om tot een vergelijk te komen, maar dat mama degene is die het been stijf houdt en alles blokkeert. Mogelijks zal de advocaat ook bemiddeling aanraden, omwile van zelfde redenen: U doet moeite, mama niet.)
Best is natuurlijk altijd om onderling overeen te komen, zonder rechtbank. Dit kan jullie relatie en het kind alleen maar ten goede komen...