JuridischForum.be

Hallo,

Is het mogelijk om een zaak dat lopende is via advocaten te stoppen en toch alles onderling op papier te laten zetten door de notaris?
Het gaat over de regeling van onze dochter 2 jaar . Verblijfsregeling en onderhoudsgeld. Kort geding gestart na het uit elkaar gaan voor een snelle tijdelijke regeling te hebben. We kwamen toen niet overeen.
Kort geding werd uitgesteld door tegenpartij omdat de tegenpartij dacht dat de regeling die de rechter van kort geding uitspreekt de jeugdrechter automatisch die regeling gaat behouden . En als het niet voorkomt als kort geding en direct voor jeugdrechter dat de regeling voor hem beter zal zijn.

Ondertussen komen we terug overeen over de verblijfsregeling en staat alles op papier bij advocaten maar moet alleen nog uitgesproken worden voor de jeugdrechtbank. Is het niet beter om dit niet te laten voorkomen maar die regeling die we nu al onderling akkoord op papier laten zetten hebben door advocaten door de notaris op papier te laten zetten. Of is het toch beter om dit te laten voorkomen zodat het via rechtbank op papier staat.

Wat is het beste?

Dank u

Groetjes

Altijd beter om het via de rechtbank te laten bekrachtigen. Een notariële akte staat maar zoaalng beide partijen ermee akkoord zijn. Als jullie dan op een gegeven moment weer niet overeen zouden komen, zou de andere persoon alsnog naar de rechtbank kunnen trekken en staat de onderlinge afspraak voor niets meer. (Hoewel de vraag wel zal gesteld worden: waarom nu anders?)

Wanneer jullie idee gehomologeerd is door de rechtbank, heb je een vonnis. Enkel een vonnis is wettelijk afdwingbaar, een notariële akte niet.

Hartelijk bedankt voor de info! Dan zal het via de rechtbank doorgaan.

Bedankt !

Je kan wel perfect maar met 1 advocaat naar daar gaan en de kosten drukken. Ik weet niet exact de procedure om te volgen, maar de advocaat die jullie kiezen zal dat zeker wel weten.

Hallo

Ondertussen is door de rechtbank het vonnis uitgesproken. De dochter gaat om de 14 dagen naar de papa. En elke woensdag. Schoolvakanties: week week regeling.
Hij is nu van gedacht veranderd en wil toch graag week week regeling bi-locatie vanaf ze 3 jaar is. Dit is binnen een half jaar. Het vonnis is nog maar net uitgesproken van juli. Kan hij dit zomaar opnieuw laten voorkomen om opnieuw een andere regeling te verkrijgen en haar van school laten veranderen als hij dit ook zou willen?

Men kan voor alles naar de rechtbank gaan. De vraag is natuurlijk wat men ermee zal bereiken.

Jullie hebben samen deze regeling besproken, zijn hiermee samen naar de rechtbank gestapt. Deze regeling is gehomologeerd. De vader heeft op geen enkel ogenblik te kennen gegeven dat hij meer wou. Ik neem ook aan dat jullie het samen ees waren over de school? Normaliter zal een herziening enkel gebeuren als er veranderde omstandigheden zijn. Zijn die er? Is vader verhuisd? Heeft hij ineens een andere job waardoor hij meer tijd zou kunnen vrijmaken? Ik zeg maar wat ...

Dit is nu net de reden waarom ik u aanraadde om alles te laten bekrachtigen voor de rechtbank, want had u nu een notariële akte gehad, stond u nergens en was er geen regeling. Nu heeft u een VONNIS en dat kan hij niet zomaar veranderen en zal hij moeten volgen tot er eventueel een ander vonnis is. Of dat er zal komen, zou ik durven betwijfelen, tenzij er dus serieuze wijzingen in de omstandigheden zijn gekomen. Als dat niet het geval is, heeft hij zelf kans om veroordeeld te worden voor tergend en roekeloos geding. Binnen hetzelfde jaar terug naar de rechtbank stappen om iets te laten wijzigen dat je intieel zelf wou en mee akkoord was? Ik denk het niet ...

Heeft de vader u dit al via een advocaat gevraagd? Of hoe weet u dat hij dit wil?

Blijft natuurlijk wel het feit dat bi-locatie meer en meer de regel is en bij voorkeur moet onderzocht worden. Toch zou ik durven denken dat hij door de voorgeschiedenis minder kans maakt.


Een persoonlijke vraag tot nadenken: Waarom bent u ertegen dat de bi-locatie zou doorgaan? Uiteindelijk heeft een kind recht om door beide ouders opgevoed te worden. Uw ex heeft misschien beseft dat hij zijn kind te weinig ziet en wil een belangrijk deel uitmaken van haar leven. Moet spijt echt te laat komen?

Er zijn geen veranderde omstandigheden. Hij heeft dit nog niet aan zijn advocaat gevraagd denk ik. Hij heeft dit in een SMS is gezegd dat hij als ze 3 jaar is dat hij dan week week regeling wil. De reden dat hij nu akkoord was met de huidige regeling is omdat ze nog te jong was voor een week week regeling. Hij moet ook nog voorkomen voor andere feiten die hij in het verleden gepleegd heeft zoals vluchtmisdrijf en druggebruik. Ik weet niet of dit invloed heeft met het bepalen van de regeling.

Ik ben niet tegen bi-locatie en ik snap dat hij zijn kind ook meer wil zien. Alleen is het zo dat ze altijd huilt wanneer ze naar hem moet gaan. En hij vertelt haar dingen die echt niet kunnen. Hij probeert haar tegen mij op te zetten omdat hij boos is omdat het niet meer goed komt tussen ons. Er zijn dingen die je echt niet zegt tegen peuters. Hij werkt ook meer dan full time dus ze zou door de week altijd bij iemand anders zijn vermoed ik. Als hij nu eens redelijk was in de omgang en niet zo'n spelletjes wil spelen om mij te raken zou ik dit zeker geen probleem vinden. Ik negeer al zijn uitlatingen volledig.

Dat ze te jong is voor een week/week, waar haalt hij dat? Hier waren de kids respectievelijk 6 maanden en 1 jaar en 9 maanden toen de week/week van kracht ging en sindsdien loopt dat heel goed.

Vaak wordt 2.5 of 3 inderdaad gezien als de leeftijd om bi-locatie in te voeren, maar dit is geen exacte wetenschap. En dan nog: Zelfs al had hij de week/week pas vanaf 3 jaar gewillen, had hij dat perfect nu al kunnen vragen. In een vonnis kan perfect staan dat er vanaf 3 jaar bi-locatie zal zijn en dat er tot dan een andere regeling zal gelden. Dit speelt dus niet in zijn voordeel, want nu heeft hij nooit te kennen gegeven dat hij week/week wou en is hij akkoord gegaan met een andere regeling. Ik vind dat een zeer vreemd verhaal eerlijk gezegd. Als hij vanaf 3 week/week wou, had hij dat toch eerder ook kunnen zeggen?

Imv met je opmerking wil ik toch nog even iets zeggen: Kindjes huilen vaak. De kindjes huilen hier soms ook als wij ze bij de mama gaan halen. En dat ligt dan enkel en alleen aan de mama zelf. Zij bedoelt het goed en gaat de kindjes missen, uiteraard, maar door 684313 kussen en knuffels te geven en 100 keer te zeggen dat je ze gaat missen, worden de kinderen helemaal opgedraaid. Eens ze in de auto zitten, komen ze pas terug tot leven en zijn ze ineens heel vrolijk en superblij om bij de papa te zijn. Ik kan mij voorstellen dat de mama dat ziet als: Ze willen liever hier blijven. Terwijl, in ons geval, dat helemaal niet waar is. Die kinderen zijn dat gewoon gewend en die nemen geen 'afscheid' zoals de mama dat per se wil. Als de mama hieraan komt, reageren wij altijd heel vrolijk van 'Kijk, de mama is daar'. 1 knuffel. 1 kus. That's it. Kindjes maak je niet blij met afscheid. Ze voelen dat, dat de mama liever niet heeft dat zij naar papa gaan. Maar aangezien ze toch zullen (en moeten) gaan, waarom daar dan geen positieve gebeurtenis van maken, zoals wij dat doen, ipv elke week een halve begrafenis te organiseren. (Klinkt grof, maar voor de kids voelt dat dus wel zo). Een ander voorbeeld: School: Hoeveel peuters huilen er niet als ze naar school moeten? Wil dat zeggen dat ze de juf niet leuk vinden? Integendeel. Maar bij mama/papa was het ook leuk. Eens de ouders om de hoek zijn verdwenen, zijn al die kinderen leuk aan het spelen ... En ook daar zie je vaak dat het de kinderen zijn van mama's die nog die extra knuffel en kus willen geven, die het hardste wenen ...

Ik wil maar zeggen: Het gedrag van je kinderen heb je zelf voor een heel groot deel in de hand. Wil je dat ze niet meer huilen, pas dan je eigen gedrag aan. Kinderen begrijpen de kleinste signalen zoooo goed. Ze weten veel meer dan wij denken. dat is absoluut geen verwijt, maar ik zie het elke week weer opnieuw en vind dat zooo erg voor die kindjes.

Over de opvang: De ouder kiest in zijn tijd zelf hoe de opvang verloopt. Sommige mensen werken niet of weinig en kunnen steeds zelf voor opvang zorgen. Maar er zijn ouders genoeg die gebruikt maken van voor -en naschoolse opvang, creches, grootouders, ... Daar is niets mis mee, is heel gangbaar, en is voor de rechter ook geen argument om een week/week niet toe te staan.

Over de dingen die hij zegt: Juridisch kan je daar niets aan doen (tenzij het echt foute dingen zijn). Het beste dat je kan doen, doe je al: negeren. Dit gaat over. Zoals je zelf zegt: Hij is nog gekwetst omdat het niet meer goed komt. Maar hij zal uiteindelijk wel tot het juiste besef komen, zelf ook terug gelukkig worden en een eigen leven hebben. En dan stoppen die dingen vanzelf. Kan je eens niet met hem samenzitten en hem uitleggen dat hij zich best zo mag voelen, maar dat het niet in het belang van jullie dochter is dat hij die dingen luidop ventileert? Ik kan wel begrijpen dat dat absoluut niet leuk is. Het is wél enorm goed voor je dochter dat jij het spel niet meespeelt en het gewoon kan negeren. Dat is ook niet iedereen gegeven.

Ja zijn advocaat had het voorstel om om de 14 dagen in het weekend zelf voorgesteld. Uiteraard ga ik akkoord. Ik heb geen idee waarom hij er niet onmiddellijk voor gegaan is. Misschien door de feiten die hij nog gepleegd die in zijn nadeel konden werken zodat hij mss nog minder bezoekrecht zou krijgen.

Ja ze huilt wel als ze weg moet omdat ze ook graag bij mij wil blijven. Ik probeer het voor haar heel leuk te maken als papa komt. Ik zeg zelf van: Is toch leuk bij papa gaan spelen. Andersom is dat helaas niet als ik ze ga halen want dan zegt ze niet meegaan met stoute mama en nog negatieve dingen.

Praten met hem gaat niet want wil geen contact met mij anders kan hij me niet vergeten zegt hij. Langs zijn kant komen er altijd negatieve dingen. En ik laat hem maar gewoon doen. Ik weet gewoon nog niet wat ik moet als hij afkomt met die week week regeling. Het kan ook zijn van niet natuurlijk.
Dus normaal gezien kan dat niet zomaar gewijzigd worden.

Per toeval al gedacht aan een heen-en-weer boekje? Zo kunnen jullie toch communiceren zonder met elkaar te moeten praten. Niet ideaal, maar beter dan niets. In het begin lukte dat hier ook niet, praten met elkaar. Zowel mama als papa konden dat niet zonder uiteindelijk te eindigen in verwijten. Toen is er het boekje gekomen en dat wordt nog steeds gebruikt. Ondertussen kunnen ze weer met elkaar praten als 'de wissel' er is, maar het boekje blijft. Over een hele week ALLES vertellen is namelijk echt niet mogelijk op het wisselmoment en vaak worden er dingen vergeten enzo. Best wel handig, vind ik zo'n boekje.

Blijf gewoon doen wat je doet. Negeer zijn stomme opmerkingen en blijf tov je dochter positief over hem. Jullie moeten nog een heel leven samen verder. Niet als partners, maar wél als ouders. Hopelijk beseft hij dat ook snel.

Goed idee!
Ga ik zeker proberen. Hopelijk schrijft hij er ook in dan.
Bedankt!

Hallo

Heb nog een vraagje. Ondertussen verloopt de weekendregeling heel goed. Dochter gaat graag naar vader. Vader vraagt nu vaak aan mij of ik met hem naar zijn advocaat wil gaan om alles op papier te laten zetten voor de regeling te wijzigen naar week week regeling (bi-locatie). Ik stelde mij de vraag of hij het ziet zitten om ze van zijn woning elke dag naar school te brengen en af te halen of eventueel zijn moeder. Zijn antwoord was : Ik heb dit nagevraagd en ze is nog niet schoolplichtig tot ze 6 jaar is dus ik kan ze een week in mijn gemeente naar school laten gaan en de ander week moet ze dan maar naar uw school gaan. Ofwel laat ik ze een week thuis als ze bij mij is.
Ik vind dit uiteraard geen goed idee voor een kind thuis te houden van school. Ik heb hem gezegd dat hij met zoiets niet moet afkomen bij een rechter. Hij zei daarop dat hij in de rechtbank dit zeker niet zal gaan zeggen dat hij dit van plan is. En dit zou dan mijn woord tegen het zijne zijn.

Iemand tips wat ik in deze situatie het beste kan doen? Er is dan ook pas een vonnis in juli geweest.

Dank u !

Zijn woord tegen het jouwe?
Hij denkt zijn kind zomaar te kunnen inschrijven en dat niemand daar iets van af zal weten?
Onmiddellijk naar die school bellen en zeggen dat uw kind daar niet ingeschreven mag worden. Als een school op de hoogte is dat een van de ouders het niet wil, MAG die school het kind niet inschrijven zonder de handtekening van beide ouders.

En een bedenking: Als hij NU die moeite al niet zou willen doen, waarom zou hij dat dan wel doen als ze 6 jaar is? Wat is zijn antwoord daar op?

Hij heeft geen zin om onze dochter van zijn gemeente naar mijn gemeente naar school te doen. Als is het maar 20 minuten rijden. Hij zou ze desnoods thuis laten in zijn week.
Hij zegt als ze 6 jaar wordt, dat ze dan naar een andere school moet tussen ons beide. Dan is de afstand iets minder ver voor hem.

Het feit dat hij bi locatie wil, geen probleem. Dat ze misschien een week wel en week niet naar school zou gaan, vind ik absoluut niet kunnen.

Het is leerplicht geen schoolplicht.
Verwittig al de school dat uw kind NIET mag uitgeschreven worden.
Tevens indien u de school kent waar het naartoe zou moeten gaan dat het kind niet mag INgeschreven worden zonder uw toestemming.

Gezien er een vonnis is kan men daar best niet van afwijken dan door een ander vonnis. U hoeft niet mee te gaan naar zijn advocaat.
U hebt zelf een advocaat.... dus als er een nieuw voorstel is kan dat altijd verstuurt worden.

ALS hij een wijziging wil zal HIJ terug naar de rechtbank moeten stappen.

Als er nog gesprekken zijn deze opnemen, is wettelijk toegelaten gezien u uzelf de toestemming daarvoor geeft.



http://www.ond.vlaanderen.be/edulex/dat ... ocid=13584" onclick="window.open(this.href);return false;
http://www.ond.vlaanderen.be/edulex/dat ... ocid=13824" onclick="window.open(this.href);return false;