mijn ex en ik zijn nu al een goeie 5 jaar uit elkaar en hadden samen 2 kinderen een zoon en dochter.
na een rompslomp van tijd en papieren zijn we eruit geraakt om een week/week regeling te treffen waar ze intussen al getrouwd geweest was met iemand anders en er ook een kind mee heeft.
nu is dit al een goeie 3 jaar zo met veel problemen als gevolg.
mijn ex (de moeder) heeft 35.000euro schulden en zit nu in een schuldbemiddeling bij een advocaat.
haar maniervan opvoeden laat serieus te wensen over.
enkele voorbeelden...
als snoep krijgen ze een lekker zuiver suikerklontje, gevolg dochter van 6 jaar 2 tanden moeten laten trekken onder verdoving in ziekenhuis.
hun tanden zijn tijdens de week dat ze ginder zijn NOOIT gepoetst.
mevrouw is te lui om te kuisen, je moest eens haar sociale woning zien.
de laatste 6 maanden heb ik ginder 6 nieuwe venten de revue zien passeren die telkens na een week gaan inwonen bij haar en dan weer het biezen nemen om te vertrekken (bijkbaar is ze onmogelijk geworden om mee samen te leven)
intussen woont er weer een nieuweling...
niets maar dan ook niets van papieren raakt ooit in orde (mijn fiscaal voordeel)
hun schoolwerk trekt op de ballen als ze ginder zijn (mevrouw heeft geen tijd om te oefenen/helpen)
hun kleren die ze naar school aandoen komen uit kringloop winkel (op sommige momenten -en dit doet me pijn om te zeggen- zien ze er echt marginaal uit)
als ik ze de vrijdag avond ga halen en ik vraag of ze gegeten hebben ===> ja ze hebben elk 2 prince koeken gegeten.... (zelden deftig voedsel)
in de week slapen ze al 3 dagen bij haar moeder
de laatste 4 weken krijg ik mijn kinderen met hun haar vol luizen, ik los dit op en de week erna krijg ik ze terug vol luizen.
ik geef geen kleren van mij mee omdat ik weet dat ik ze niet terugkrijg of helemaal kapot terug krijg.
mijn zoon van 8 jaar zegt nu al dat hij liever bij mij is dan bij zijn moeder en klaagt als hij terug moet, mijn dochter 6jaar is nog neutraal.
als ze 2 maal per week een douche of bad zien mogen ze al gelukkig zijn.
pas op ik zeg niet dat ze de kinderen niet graag ziet en ze kwaad wil doen of wil kwijt zijn, maar haar manier van opvoeden laat te wensen over, wat voor mij toch ook een groot deel graag zien is.
ik heb haar hier al 1000x over aangesproken maar telkens begint ze te roepen en te tieren dat ik me in mijn eigen huis moet moeien waarna ik een hoop verwijtens krijg en uitgescholden ben voor dikke lul, klootzak, rotzak, smeerlap en dit allemaal terwijl de kinderen erbij staan.
mijn eigen relatie heeft hier ook geen deugd aan want dit brengt de nodige spanningen met zich mee, ben zelfs al naar dokter geweest wegens teveel stress want ik ben er continue mee bezig in mijn hoofd over hoe mijn kinderen later zullen uitdraaien.
ik ben echt ten einde raad, kan ik hier iets tegen doen? is het mogelijk mijn kinderen volledig op te eisen zodat ze enkel nog bezoekrecht krijgt om de 2 weken een weekend?
mvg david