JuridischForum.be

een vriendin van mij is gescheiden met co-ouderschap.
haar ex-man is militair en zit momenteel in het buitenland voor zijn werk. sedert enkele maanden heeft hij een nieuwe vriendin en nu zou hij willen dat zijn zoontje om de 14 dagen een heel weekend bij die nieuwe vriendin gaat.

vraag is of dit zo maar kan? hij is reeds in het buitenland en voor zijn vertrek is er nooit over gesproken en nu ineens eist hij dit.

Wat als hij naar een vrederechter zou stappen? zou deze hem volgen?
wat zijn de alternatieven? 1 dag om de 14 dagen? slechts een paar uur? onder professioneel toezicht of niet?

't is niet dat hij al zo lang met die nieuwe partner samen is en dat maakt het natuurlijk niet zo makkelijk voor de mama om haar zoontje zo maar eventjes voor een heel weekend met een toch wel vreemde mee te geven. daarbovenop is de verstandhouding mama-papa/nieuwe vriendin verre van optimaal...

bijkomend: er is wel een co-ouderschap regeling dus in principe is er geen onderhoudsgeld verschuldigd maar nu is hij 4 maand weg en vallen alle kosten dus op de schouders van de moeder. kan zij vragen dat hij voor die 4 maand een bijdrage betaald in de onderhoudskosten?

ik denk niet dat het zomaar kan dat ge de kinderen moet meegeven met de nieuwe vriendin, ben er bijna zeker van.. het kan wel zijn dat zijn ouders bezoeksrecht vragen ofzo.. maar dat een (vreemde eigenlijk) recht heeft om hun zoontje te komen halen dat betwijfel ik..

Wat staat er in het huidige vonnis.
Normaal beschikken beide ouders over de mogelijkheid en kunnen dus vrij bepalen WIE of WAAR tijdens hun periode voor hun kinderen zorgt.
Het hangt er vanaf hoe de verhouding met ex is. Maar in principe is het zijn periode.

ja maar als ze nog maar een paar maand samen zijn vind ik dat toch nog een vreemde hoor.. maja ieders zijn mening.. ik zou men kinderen nooit meegeven aan een meisje die ze amper kennen. wel aan de ouders dan.. en daar doen ze dan wat ze willen natuurlijk e..

Als in het vonnis of authentieke akte staat dat vader of iemand die hij aangeeft de kinderen mag komen halen of dat partij één ze moet brengen naar adres partij 2 moet dat vonnis worden uitgevoerd.
Het is op dat ogenblik de vader die beslist wat en hoe.
Als de vader er was en de kinderen dadelijk aan zijn vriendin meegaf omdat hij werd opgeroepen ....wat is het verschil. Het is zijn beslissing.

juridisch gezien kan de man tijdens zijn "omgangstijd" het kind inderdaad wel bij een "close" familielid of vriend(in) laten.
Maar dan de sociopsychologische kant van de zaak: ik denk dat de beide ouders hier samen eens over praten (als dat nog kan en zoniet met een bemiddelaar)
factoren die zeer bepalend zijn voor het welslagen van deze verandering:
- Heeft het kind al lang kennis gemaakt met de vriendin en samen met de papa en haar al weekends doorgebracht?
- hebben ze samen al activiteiten ondernomen (zonder de vader er bij) , hoe was dat, etc...
- Is het kind ouder dan 9 jaar?
Als dit allemaal niet het geval is :
- kan er een overgangsfase overwogen worden: gradueel van eens een namiddag tot na verloop van tijd een weekend.

De vader vraagt mijn insziens nogal een grote stap voor het kind, dit kan enkel lukken als het niet te bruusk verloopt: probeer aan de vader uit te leggen dat als ie het zo abrupt laat verlopen dat uiteindelijk zijn relatie met het kind én het verdere verloop van de omgangsregeling alleen maar parten kan spelen.
Dit moet echt voorzichtig gebeuren.

Zoals reeds gezegd:
'Het hangt er vanaf hoe de verhouding met ex is'.
Ik denk dat alle elementen hier aangehaald zijn.

Toch wel vreemde reacties hier.

Ik stel me de vraag wat het verschil is, met bijvoorbeeld: het kind dat op sportkamp gaat in de periode van de vader.
De situatie is dan gelijkaardig, de moeder zal het kind eveneens meegeven aan een wildvreemde...

Maar stel dat de mama het kind niet meegeeft.
En de vader na zijn terugkeer in België prompt een daging aan zijn broek krijgt, omdat hij zijn zoontje niet is komen afhalen...

Is het dan echt zo moeilijk voor ouders om daar samen eens over te praten?
Ik dacht dat dit net de bedoeling is bij co-ouderschap en wellicht zal dat,
de sociopsychologische kant van de zaak, net ietsje beter uitkomen.

Ik ga ervan uit dat ‘is gescheiden met co-ouderschap’ betekent dat het ‘echtscheiding door onderlinge toestemming’(E.O.T.) betreft.

“Art.1134.Alle overeenkomsten die wettig zijn aangegaan, strekken degenen die deze hebben aangegaan, tot wet. Zij kunnen niet herroepen worden dan met hun WEDERZIJDSE toestemming of op gronden door de wet erkend...”(Burgerlijk Wetboek).

‘nu zou hij willen dat zijn zoontje om de 14 dagen een heel weekend bij die nieuwe vriendin gaat’

Hij kan de overeenkomst E.O.T. niet eenzijdig herroepen en evenmin zijn omgangsrecht met zijn kind overdragen aan zijn vriendin.

“Art.1288.Zij zijn ertoe gehouden hun overeenkomst omtrent de volgende punten bij geschrift vast te leggen:...2° het gezag over de persoon...van de kinderen en het recht op persoonlijk contact...Wanneer nieuwe omstandigheden buiten de wil van de partijen hun toestand of die van de kinderen ingrijpend wijzigen, kunnen de beschikkingen bedoeld in het 2°...van het voorgaande lid na de echtscheiding worden herzien door de bevoegde rechter...”(Gerechtelijk Wetboek=Ger.W.).

Die bevoegde rechter is de Jeugdrechter.

“Art.203.§ 1. De ouders dienen naar evenredigheid van hun middelen te zorgen voor de huisvesting, het levensonderhoud, de gezondheid, het toezicht, de opvoeding, de opleiding en de ontplooiing van hun kinderen. Indien de opleiding niet voltooid is, loopt de verplichting door na de meerderjarigheid van het kind...”(B.W.).

‘er is wel een co-ouderschap regeling dus in principe is er geen onderhoudsgeld verschuldigd’ en ‘maar nu is hij 4 maand weg en vallen alle kosten dus op de schouders van de moeder’

Die regeling houdt niet noodzakelijk in dat u daardoor naar evenredigheid van uw MIDDELEN zorgt voor het onderhoud van uw kind. Zelfs indien dit toch zo was dan verbreekt die ‘4 maand weg’ die evenredigheid en kan compensatie daarvoor gevraagd worden bij de vrederechter.

“Art.1320.De vorderingen tot toekenning,verhoging,verlaging of afschaffing.van de uitkering tot levensonderhoud kunnen worden ingesteld bij een verzoekschrift, dat de eiser persoonlijk of door zijn advocaat aan de (vrede)rechter moet aanbieden.”(Ger.W.).

Ga ook eens ten rade bij de sociale dienst van het leger ...... die zullen vermoedelijk wel weten hoe in dit soort situaties kan en moet gehandeld worden.
Jullie hadden moeten/kunnen voorzien in de EOT dat hij voor lange periodes weg zou zijn.
Kan er met hem geen contact worden opgenomen ....leger laat dit soort communicaties gemakkelijk toe dacht ik.

Toch wel vreemde reacties hier.

Ik stel me de vraag wat het verschil is, met bijvoorbeeld: het kind dat op sportkamp gaat in de periode van de vader.
De situatie is dan gelijkaardig, de moeder zal het kind eveneens meegeven aan een wildvreemde...

Maar stel dat de mama het kind niet meegeeft.
En de vader na zijn terugkeer in België prompt een daging aan zijn broek krijgt, omdat hij zijn zoontje niet is komen afhalen...

Is het dan echt zo moeilijk voor ouders om daar samen eens over te praten?
Ik dacht dat dit net de bedoeling is bij co-ouderschap en wellicht zal dat,
de sociopsychologische kant van de zaak, net ietsje beter uitkomen.

natuurlijk is het belangrijk om te praten daarover in co-ouderschap, maar had de vader dan dit niet beter besproken VOOR hij vertrok naar het buitenland??? nu hij daar zit eist hij dit ineens en volgens mij wringt hier het schoentje...

Ga ook eens ten rade bij de sociale dienst van het leger ...... die zullen vermoedelijk wel weten hoe in dit soort situaties kan en moet gehandeld worden.
Jullie hadden moeten/kunnen voorzien in de EOT dat hij voor lange periodes weg zou zijn.
Kan er met hem geen contact worden opgenomen ....leger laat dit soort communicaties gemakkelijk toe dacht ik.

ff voor de duidelijkheid: het is niet 'jullie' hoor, ik heb dit bericht gewoon gepost voor een vriendin van mij. zij is alleen en heeft op dit ogenblik dus geen partner

omgangsrecht

Liever zag ik staan verblijfsregeling omdat dit volgens mij genderneutraal is. Huisvesting is misschien nog beter gelet de politiekers dit tot wet hebben verheven en ook genderneutraal is. Haast niemand gebruikt het, ook niet diegene die de term bedacht heeft en advizeerde om dit in de wet op te nemen.

Verblijfsco-ouderschap is prima in het geval het zich voordoet maar wat moeten we zeggen als het niet voordoet?

Nu niet dat omgangsrecht niet kan maar daar staat dan weer over hoe wordt het in de praktijk ge(mis)bruikt?
De ene ouder die de hoofdverblijfplaats van de kinderen kreeg toegewezen en geen gelijkmatig verdeelde huisvesting heeft zal de andere ouder sneller denigreren met de ouder met omgangsrecht


RR

'natuurlijk is het belangrijk om te praten daarover in co-ouderschap, maar had de vader dan dit niet beter besproken VOOR hij vertrok naar het buitenland??? nu hij daar zit eist hij dit ineens en volgens mij wringt hier het schoentje...'

De vader zit allicht al langer dan vandaag in het leger, dus beide partijen hadden dit kunnen voorzien mijn inziens.
Een opdracht in het buitenland zal hem allicht geen windeieren leggen, wat mogelijk eveneens ten goede komt van het kind.

De vraag blijft dan of: de moeder akkoord zou gegaan zijn, mocht dit vooraf en voor het vertrek duidelijk zijn gesteld.

Als militair ga je zowiezo langere tijd van huis weg zijn voor dienst en maneuvers, de moeder was daarvan op de hoogte bij het akkoord gaan met het co-ouderschap. Of de vader nu in het buitenland zit of in de Ardennen door het slijk kruipt maakt dus weinig verschil tot zijn afwezigheid.
Waar de sociale dienst van het leger dit allicht op een zelfde wijze zal vergelijken.

Als mama een nieuwe relatie zou aangaan, wanneer daar dan een zwangerschap uit zou ontstaan waarbij
zij enkele maanden zou moeten plat liggen, zou de militair ook niet van zijn oren dienen te geven dat zijn kind
op dat ogenblik door een 'vreemde' dient te worden opgenomen.

Mijn inziens worden hier spijkers op laag water gezocht, om het co-ouderschap in vraag te stellen.

vader had dit inderdeed echt moeten bespreken voor de aanvang van de situatie, hij wist dat dit zou gebeuren.
co-ouderschap is communicatie.
Daar is hij dus in de fout gegaan.
Het niet opnemen van zijn omgangsdagen is niet in strijd of strafbaar mbt het EOT of vonnis, maar het getuigt niet van goed co-ouderschap dat hij hier voorag geen overleg heeft gepleegd met de moeder.
Er kan altijd overmacht gebeuren waardoor de omgangsregeling tijdelijk niet naar de letter kan uitgevoerd worden; en dan is het kwestie van een oplossing te zoeken die voor alle partijen het beste uitkomt.
dus als de mama zwanger is en moet platliggen, of geopereerd is en het kind is al twee jaar in de nieuwe situatie met een stiefpappa, dan kan de omgangsregeling best
verder gezet worden zoals voorheen.
Als papa in het leger op buitenlandse missie moet en het kind kent zijn nieuwe vriendin nog maar 1 maand, dan is het misschien beter dat het kind even langer verblijft bij de mama en enkel naar de papa+viendin gaat als hij op verlog is uit de missie.
vrijetijds- en sportkampen gaan niet in deze vergelijking: dat zijn keuzes met als oogmerk een leuke, interessante of educatieve vrijetijdsbesteding , geen gevallen van overmacht waar een oplossing voor gezocht moet worden.
Hoe dan ook: samen de beste oplossing zoeken.
vooraf...