JuridischForum.be

Hallo , sinds april wonen mijn man en ik niet meer onder hetzelfde dak en is de scheiding officieel ingezet; maanden ervoor waren we eigenlijk al uit elkaar sliep ik op de zetel en leefden we naast elkaar. Samen hebben we twee kinderen en het is misschien heel cliche maar die twee zijn voor mij mijn heel leven . nooit heeft mijn man veel naar hun omgezien als het meneer zijn tv programma was moesten ze of weg of heel stil zijn anders kon papa niet kijken... kan zo nog een heel aantal feiten opsommen maar dan zitten we hier morgen nog en das niet de bedoeling . Om een lang verhaal kort proberen te maken sinds mijn verhuis hebben mijn man en ik co ouderschap in laten gaan ik wil echt niet dat mijn kinderen hun papa vergeten en ik wil echt wel da hij hun ook leert kennen en voor hun zorgt het is en blijft hun papa!! alle twee mijn kinderen willen echter niet graag meer gaan, in het begin was het alleen mijn jongste van 5 die niet wou gaan nu begint ook mijn oudste (7) , ze krijgen een hele week als ze bij hem zijn te horen dat ze slecht zijn als ze bij hun mama zitten want mama houdt toch niet van hun , da ze stinken want ik verzorg hun niet en noem maar op ! de kinderen moeten kiezen van hem want mama graag zien is verkeerd en dan hoef je papa niet
alle twee mijn kinderen hebben nu zoiets van ik wil meer bij mama ( vrederechter heeft co ouderschap bevestigt) MIJN EX BEVESTIGT OOK TEGEN MIJ DA HIJ DIE DINGEN ZEGT

heb voorgesteld aan mijn ex om scheidings bemiddeling te gaan doen voor de kinderen dat werdt geweigerd
heb voorgesteld om onder ons vier ( hebben alle twee iemand anders) aan tafel te gaan zitten om op 1 lijn te komen voor de kinderen en ook dit werdt geweigerd

mijn zoon zijn kinderpsychologe ( school vermoed autisme in lichte vorm) zegt da ik moet proberen om de kinderen alleen bij mij te krijgen en hem maar 1 weekend om de twee weken , maar doe ik dan niet hetzelfde als hij en dwing ik mijn kinderen om een keuze te maken
ik zou zo graag overeen komen voor hun zodat ze niet het gevoel moeten hebben da ze of mama of papa mogen graag zien , maar wel alle twee

dit is heel vervelend, want de feiten die u aanhaalt zijn objectief moeilijk aantoonbaar. Dat wil zeggen dat de jeugdrechter weining grondige argumenten zal zien om 50/50 verblijfsregeling te weigeren. Met een goede advocaat slaagt uw (bijna) ex-partner er wellicht in alles bij het oude te laten.

Het enig dat er op zit is dat u hem uitlegt wat HAP is: Hostile Agressive Parenting. En dat rechters op grond daarvan WéL beslissen om kinderen 80/20 aan de benadeelde ouder toe te wijzen.
Leg hem uit dat wat hij vertelt aan de kinderen hen beinvloedt in hun emotionele ontwikkeling relatievorming in hun latere leven. Dwz: zowel als het positief is, maar des te intenser als het negatief is.
Leg hem uit dat een kind loyaal aan beide ouders wil zijn: als een kind redenen hoort dat hij niet loyaal kan/mag eijn tov een ouder, dat dit een identiteitscrisis bij het kind veroorzaakt.
Later keert het kind zich meestal ook tegen de ouder die HAP toepaste.
Probeer toegang tot uw ex-echtgenoot te vinden via zijn famillie als u daar nog een goede band mee heeft.
Het enig dat ie moet doen is stoppen met meningen over u te ventileren tegen de kinderen. Als ie er één heeft dat hij dat tegen u zegt.
Ze zijn er te klein voor om dit in de juiste context te plaatsen, ze willen inderdaad hun beide ouders graag zien.
Meld hem ook dat de jeugdrechter in dit soort situaties een psychologische expertise zal vragen. Deze testen analuseren in de diepte wat het effect is van welke ouder op de kinderen. en men vindt de dporen steeds terug:
en ouder die HAP toepast, brnegt schade toe aan zijn kind.
en de rechter zal dan wél stappen ondernemen zodat dit stopt.
Leg dit aan uw ex-partner uit.
En dan kan hij daar eens goed over nadenken wat hij wil: dat hij ophoudt met tendentieuze uistpraken over u tegen de kinderen te maken en dat de kinderen blij en tevreden deze 50/50 verblijfsregeling kunnen blijven doen of dat hij ze weinig mag zien.
courage,

Hoogstwaarschijnlijk heeft uw ex de scheiding nog niet verwerkt en doet hij deze zaken omdat hij zichzelf slecht voelt. Dat is natuulijk fout, maar zoiets zie je heel vaak. Dat hij jullie kinderen hiermee op dit moment kapot maakt, heeft hij vermoedelijk zelf niet eens door. Het gaat hem momenteel alleen om het feit dat UW leven omzeep moet gehaald worden -> wraakgevoelens ?
Het enige wat u kunt doen is idd ofwel bemiddelen ofwel het naar de papa toe proberen te negeren. Waarom negeren ? Omdat hij u wil raken, niet de kinderen. Als u doet alsof u daar geen last van heeft zullen de pesterijen stoppen. Dit kan natuurlijk wel een tijdje duren en als u voor deze methode kiest moet u ze ook wel consequent volhouden. Met uw kinderen er veel over praten en vooral een luisterend oor naar hen toe bieden. En zeker NIET de vader zwartmaken of dergelijke. Dit werkt averechts bij kinderen. Verder vrees ik dat u de tweeverblijfsregeling op basis hiervan niet zomaar zult kunnen veranderen. Vertel ondertussen aan de kinderen dat papa het moeilijk heeft en dat dat tijd nodig heeft.

AAN

AAN EYLIS , bedankt ga dit nog een keer proberen aan te halen bij hem ik hoop zo dat hij het snappen gaat al heb ik seriues mijn twijfels wat bijtje zegt klopt ook volledig hij heeft volgens mij maar een doel en das mijn leven om zeep halen en de enige manier is nu eenmaal mijn kindjes
zijn versie tegen mij is steeds van ja het ging niet maar we konden toch samen leven voor de buitenwereld zijn eer is gekrenkt omdat ik die komedie niet vol kon en wou houden
mijn kinderen mogen hier niet het slachtoffer van blijven ze zijn veel te klein en moeten nu alleen denken aan spelen , lachen en vooral gelukkig zijn ,niet aan wat ze wel of niet mogen zeggen en wat gaan we te horen krijgen

ik hoop da het idd stopt , ik probeer hem in alles te negeren al geef ik toe dat het niet altijd lukt , tegen de kinderen ben ik wel altijd neutraal over hem zijn ze bij mij en willen ze bellen , mag dit naar wie dan ook , spijtig genoeg werkt het aan zijn kant zo niet

OVEREEN komen met mijn ex in functie van de kinderen is blijkbaar veel te veel gevraagd, juist de kinderen af gaan zetten tegen hun zin maar het moest en wat doet meneer ruzie maken en dreigen de kinderen zie je zo ineen trekken van ongemak en eigenlijk ook schrik , vindt dit vreselijk maar moet alles kunnen bewijzen en das net een probleem vrees ik wat als ik een onderzoek vraag en de kinderen durven niks te zeggen , want ze geven maar al te graag toe da ze papa niet willen kwetsen dus laten ze hem maar doen , zijn die mensen van zo een onderzoek bekwaam om zelfs uit kinderen die niks durven zeggen hun waarheid te halen , als ze er geen last van hebben mag het van mij gerust co ouderschap blijven , maar in mijn mening kan dit toch geen leven zijn voor hun constant papa horen mama afkraken en ruzie horen maken

beste filous,

een pschygologische expertise is een reeks van heel slim opgebouwde gesprekken en testen die telkens van alle partijen afgenomen wordt. Het lijkt te gaan over gewone dingen, maar doorheen die verschillencde gesprekken kunnen de psychologen héél veel ontdekken, ook het onderbewuse en gevoelens onder de oppervlakte. Het is ook omdat alle partijen getest worden dat de experte zich een beeld kan vormen welke ouder zich bezondigd aan negatieve beinvloeding van de kinderen en het zwartmaken van de andere ouder.
Kinderen moeten in zo'n gesprek dus geen partij kiezen of zeggen welke ouder akelig doet. De warheid komt naar boven als men alle testresultaten naast elkaar legt. En ik kan je bevestigen dat het verbazingwekkend is. Bijvoorbeeld: een kind dat zogezegd goed opschiet met een ouder A die van ouder B allerlei nare dingen vertelt en waar het kind dus negatief beinvloedt wordt tov ouder B. Wel in de testen kan men al vaststellen dat het kind diep in zijn onderbewuste al een conflict aan het opbouwen is tegen ouder A die hem beinvloedt. Dat conflict komt nog niet meteen aan de opperlvakte, maar waarschijnlijk jaren later!

De psychologe van je zoontje zou al kunnen testen wat op dit moment de psychologische gevolgen zijn voor je kind. Dat kan zij ook uitzoeken.

BESTE eylis , je lijkt me een heel intelligent iemand, en ik kan misschien stom klinken omdat ik dit vraag maar ik ben radeloos , mijn kinderen vertellen hier niet veel goed van hun papa ik probeer elke keer het op een ander onderwerp te brengen dan of zeg gewoon mama zal het wel eens met papa bespreken; wat ik wel doe is als ze zeggen da ze niet willen gaan dat ik hun wel vertel dat mama hun ook enorm graag bij heeft en dit moment niet fijn vindt maar dat het wel moet van de wet en dat ze anders papa toch ook zouden gaan missen. ( vooral mijn dochter reageert dan nee mama als ik die op de voetbal even zie is het genoeg ) doe ik daar fout in ik weet het niet meer ik wil zo graag dat mijn kinderen gelukkig kunnen worden , maar alles in mij zegt dat ze dat niet zijn en dat ze ergens serieus mee zitten wat ze niet vertellen
Die eeuwige ruzie s als mijn ex en ik elkaar zien kan toch niet goed zijn hij begint maar te roepen en tieren ook al staan ze erbij en wordt alleen maar lastiger omdat ik hem dan negeer en tegen mijn kinderen afscheid neem

ben ik best voor een maatschappelijk onderzoek aan te vragen of probeer ik met mijn ex te praten

via CLB (school) kan je vermoedelijk wel aan adressen en diensten komen.
Ook via slachtofferzorg politie of via de jeugdbrigade ... zeker deze laatste kennen alle officiële en andere diensten in uw omgeving
Rechtbank kan ook onderzoek opleggen via CBJ maar rechtstreeks zou ik deze diensten er nu nog BUITEN laten.
Deze doen wel goed werk maar er is geen reden om het nu in het juridische te gaan zoeken enkel de adressen en gegevens opvragen.

aan franciscus , een onderzoek via school is dan volgens u een betere oplossing , ga deze week naar het school bellen en eens informeren; al dat ik vrees dat mijn ex nu helemaal zijn woede op mij afwerkt voor de kinderen, als ze van bij mij komen is het nu meteen kleren uit die van mij komen en in bad , want zo zegt de oudste papa vindt dat wij stinken , wat een beeld is dat voor de kinderen op termijn

Het is reeds psychologisch bewezen door menig vooraanstaande specialisten dat co-ouderschap niet werkt
Dit hebben wij te danken aan de lobbying van Laurette Onckelincks en Geert bourjois
Moest men in belgie een wet kunnen teniet doen,het zou zeker deze moeten zijn en het feit van"l'enfant a la valise'annuleren.

Het is reeds psychologisch bewezen door menig vooraanstaande specialisten dat co-ouderschap niet werkt

Mogen we ook Uw "bewijzen" lezen?

Laten we 1 voorbeeld noemen van een meta-analitic review : Bauserman

http://www.f4j.be/doc/pdf/020101_bauserman.pdf" onclick="window.open(this.href);return false;



RR

Je moet het niet in het buitenland zoeken , kijk naar de nota's van de Belgische psys en het laatste onderzoek van de unif van Gent

kijk naar de nota's van de Belgische psys en het laatste onderzoek van de unif van Gent

ja, ik wil het lezen... (geef me iets meer de Belgische psys* ken ik niet en universiteit van Gent is groot)


*Verwijst U naar dit Belgisch document?
http://www.f4j.be/doc/pdf/is_co-oudersc ... t_kind.pdf" onclick="window.open(this.href);return false;

Dit is ook afkomstig van de Universiteit Gent
http://www.f4j.be/doc/doc07/070702_meer ... uders.html" onclick="window.open(this.href);return false;



lees anders ook dit

Kinderen van gescheiden ouders worden 9 x vaker crimineel
--------------------------------------------------------------------------------


Van alle jonge criminelen is slechts 30% opgegroeid in een gezin met twee ouders.

Volgens de Britse minister van Werk en Pensioenen is uit nieuw onderzoek gebleken dat kinderen van gescheiden ouders maar liefst 9 x vaker in de criminaliteit belanden dan kinderen die opgroeien in twee-ouder gezinnen. Daarnaast kosten scheidingen de Britse maatschappij jaarlijks direkt tussen de 23,5 miljard en 47 miljard euro, en lopen de totale kosten als gevolg van sociale ontwrichting, verslaving, criminaliteit en verloren productiviteit als gevolg van scheidingen op tot 117,5 miljard euro per jaar. Volgens de krant Daily Mail is het voor het eerst sinds járen dat een Britse overheidsofficial het openlijk opneemt voor het traditionele huwelijk.




'Het is belangrijk dat we bij het bouwen aan een sterke maatschappij de rol van het huwelijk erkennen, vooral als we kinderen in dit leven de beste kansen willen geven,' verklaarde minister Iain Duncan Smith afgelopen week tegenover de Huwelijks Begeleidings Raad Relate. 'Alle bewijzen laten zien dat het gezin het soort onderwijs, de vooruitzichten op werk en zelfs de levensverwachting beïnvloedt... Als de overheid het beleid om gezinnen te ondersteunen loslaat, moet de maatschappij daar een zware prijs voor betalen.'

Volgens Smith blijkt uit de recente cijfers dat één-ouder gezinnen meer dan 2 x zo vaak in armoede leven dan twee-ouder gezinnen, en dat slechts 30% van de jonge criminelen met nog getrouwde ouders opgroeide. Mede daarom had de minister forse kritiek op de vorige 'progressieve' (linkse / socialistische) regering, die vastbesloten was om het huwelijk zoveel mogelijk te ondermijnen. Zo schrapten de socialisten het woord 'huwelijk' uit alle officiële overheidsformulieren omdat dit de heteroseksuele geaardheid zou benadrukken, en werd de term 'gebroken gezinnen' vervangen door 'heringerichte gezinnen'.

'Wat op jonge leeftijd geleerd wordt blijkt van grote invloed op wat voor persoon je uiteindelijk wordt en het leven dat je gaat leiden... We zouden dom zijn dit belangrijke bewijs waaruit blijkt hoe invloedrijk het gezin op de rest van je leven kan zijn, te negeren,' benadrukte minister Smith. In zowel Groot Brittannië als in de andere Westerse landen benaderen de zich 'progressief' noemende partijen (in Nederland PvdA, GroenLinks, SP, D66) het huwelijk vrijwel altijd negatief, worden kinderen los en geïsoleerd van hun ouders gezien en wordt de traditionele gezinsstructuur genegeerd. Daarentegen worden alle alternatieve samenlevingsvormen virulent gepromoot.

In een tijd van forse bezuinigingen moeten voorstanders van het gezin en het huwelijk echter niet teveel van de huidige conservatieve Britse regering verwachten. Voorlopig blijft het dan ook bij enkel woorden. Het is één ding om het op te nemen voor het traditionele gezin, maar het risico om dit ook in het beleid tot uitdrukking te brengen is schijnbaar te groot. Zo hield premier David Cameron afgelopen zomer een opzichtige 'gay pride' receptie in zijn officiële woning, want stel je voor dat bepaalde kiezers zich achtergesteld en beledigd voelen door het benadrukken van de waarde van het gezin.

Minister Smith beloofde echter steun van de regering voor 'stabiele relaties met twee ouders' en ook om probleemgezinnen proberen bij elkaar te houden, omdat dit 'de beste resultaten geeft voor zowel volwassenen als kinderen'. Dat is een ware trendbreuk met de vorige regering onder de socialistische premiers Tony Blair en Gordon Brown, die met hun beleid stap voor stap de voordelen voor getrouwde mensen afbraken. Onder Brown werd de laatst overgebleven belastingkorting voor getrouwde mensen met een gezin afgeschaft.

Uit eerdere onderzoeken in Nederland is naar voren gekomen dat kinderen van wie de gescheiden ouders op een goede manier met elkaar omgaan, geen of vrijwel geen negatieve gevolgen ondervinden voor hun ontwikkeling en de rest van hun leven. Voor kinderen is het dus van belang dat ook nadat hun ouders gescheiden zijn, ze vrijelijk met zowel vader als moeder in kontakt blijven en de verhouding tussen hun ouders zo normaal mogelijk is. Jaarlijks maken zo'n 63.000 kinderen een scheiding van hun ouders mee (40.000 echtscheidingen met 35.000 betrokken kinderen, en 70.000 beëindigingen van ongehuwd samenwonen met 28.000 betrokken kinderen).(3)



Xander

(1) Daily Mail
http://www.dailymail.co.uk/news/article ... crime.html" onclick="window.open(this.href);return false;
(2) The Trumpet
http://www.thetrumpet.com/index.php?q=7620.6196.0.0" onclick="window.open(this.href);return false;
(3) Kind in de knel (cijfers CBS)
http://www.kindindeknel.nl/2005/02/nieu ... antal.html" onclick="window.open(this.href);return false;


RR