erkenning vaderschap

[stephke]

hallo aan de lezers,

Weet niet juist of mijn vraag in dit deel van het forum thuis hoort maar zal ze toch maar formuleren.
Mijn vriendin is dan toch "eindelijk officieel gescheiden" (dankzij de goede raad op een eerdere vraag in dit forum) zodat wij de volgende stap kunnen nemen om alles tot het verleden te laten behoren.
Ik ben de biologische vader van ons kind maar omwille van de echtscheiding (en de 300 dagen) draagt ons kind de ex-man zijn naam.
De geboorte van ons kind was op 06 maart van dit jaar en reeds 2 weken erna hebben wij een dna-analyse laten uitvoeren die mij als biologische vader heeft vastgesteld.
De ex-man beweerde steeds dat hij een "ontkenning vaderschap" ging inleiden voor de rechter zodat de naamsverandering spoedig zou verlopen.
na zoveel maanden wachten en aandringen en naar de zoveelste excuses moeten luisteren waarom dit nog steeds niet gebeurt is heb ik dan maar een zaak "erkenning vaderschap" ingeleid.
Wij vragen ons nog steeds af waarom iemand iets niet wil ondernemen wanneer hij tevens het kind verwenst?
bestaat er een termijn waarbinnen dit moet gebeuren ( vandaar mischien de vertraging?)
kan dit te maken hebben met bv.het vaderschapsverlof dat hij genoten heeft? kan ik als biologische vader daar nog recht op maken?
zijn er nog andere adders onder het gras waar we beducht over moeten zijn?

alle info is welkom daar weldra de dagvaarding in de bus zal vallen en ik goed voorbereid de naam van mijn kind wil opeisen.

dank bij voorbaat

[Mariette]

Een goede vriend van me is na twee jaar huwelijk gescheiden toen bleek dat zijn toenmalige vrouw niet enkel hun gezamenlijke zoon had gebaard, maar een jaartje later zwanger was van de zoon van haar minnaar.

Ik ken geen details.

Ze zijn gescheiden, beiden in de volle wetenschap dat kind2 niet de juist naam droeg, maar wel geboren was binnen te wettelijke periode waarbij de juridische echtgenoot het vaderschap werd toegewezen. De moeder is later hertrouwd met de vader van kind2 die al drie kinderen had uit een vorig huwelijk.
Pas na dertig jaar of zo heeft de biologische vader de moeite gedaan om zijn eigen zoon te erkennen.
Alhoewel ik zijn standpunt totaal niet deelde, vond de vriend van me, dat het zijn "zaak" niet was: hij had er niks mee te maken gehad vond ie.
Pas toen ik hem duidelijk had gemaakt dat hij zijn eigen zoon zou benadelen bij erfenis als er twee "erfgenamen" met zijn naam rondliepen heeft ie waarschijnlijk ergens een visje uitgeworpen.
Het was wèl de biologische vader die volgens hem de eerste stap moest zetten;

Waarop wacht U?

[scorpioen]

<W 2006-07-01/75, art. 8, 030; Inwerkingtreding : 01-07-2007> Wanneer het vaderschap niet vaststaat krachtens de artikelen 315 of 317, kan de vader het kind erkennen onder de bij artikel 329bis bepaalde voorwaarden.

In dit geval staat het vaderschap vast krachtens art. 315 B.W. (Het kind dat geboren is tijdens het huwelijk of binnen 300 dagen na de ontbinding of de nietigverklaring van het huwelijk, heeft de echtgenoot tot vader). U kan het kind dus (voorlopig) niet erkennen.

U kan wel het vaderschap betwisten (ontkenning vaderschap): Art. 318. <W 2006-07-01/75, art. 7, 030; Inwerkingtreding : 01-07-2007> § 1. Tenzij het kind bezit van staat heeft ten aanzien van de echtgenoot, kan het vermoeden van vaderschap worden betwist door de moeder, het kind, de man ten aanzien van wie de afstamming vaststaat en de persoon die het vaderschap van het kind opeist.

U moet dus niet wachten op een vordering van de juridische vader. U kan zelf dezelfde vordering instellen.

@ Mariette: de wet is veranderd sinds hetgeen je met die vriend hebt meegemaakt ... Er was ooit een tijd dat enkel de juridische vader een procedure tot ontkenning van vaderschap kon doen. In die tijd kon men ook een kind erkennen, al stond het vaderschap vast op grond van de regel: de vader is wie gehuwd is met de moeder.

[stephke]

bedankt voor de reacties,
Ik heb nu als biologische vader een zaak ingeleid die het vaderschap betwist,zowel de moeder als de juridische vader zullen een dagvaarding gaan ontvangen omtrent deze zaak.
De moeder zal zeker de afkomst niet betwisten en ik hoop dat de juridische vader (wetende dat hij reeds de dna-analyse geruime tijd in zijn bezit heeft) dat ook niet doet zodat een snelle afhandeling kan gebeuren en ons kind de juiste naam kan dragen.
Ik heb ondertussen reeds begrepen dat indien de juridische vader verdere onderzoeken bij twijfel omtrent de afkomst eist deze volledig ten zijne lasten zouden zijn als toch blijkt dat hij de biologische vader niet is.

nogmaals dank

[Bijtje]

Iemand uit mijn familie heeft een soortgelijk probleem, alleen werkt bij hem de moeder ook niet mee. Samen hebben ze een dochter, ze draagt de vekeerde naam, papa heeft niks te zeggen en de moeder weigert een dna test. Hij smeekt er al 2 jaar (sinds haar geboorte) om, het kind te mogen erkennen maar er gebeurt niets. Ondertussen heeft ze weer een nieuwe partner en die zou nu opeens de wettelijke vader zijn , terwijl er iemand anders haar dochter had erkend bij de geboorte... gisteren kwamen er opeens foto's naar me toegestuurd dat ze gedoopt is vorige week, fijn. Ze brengen ons (de familie van de biologische vader) wel op de hoogte, maar wél pas als het te laat is. Pure kwetserijen en wat kan men ertegen doen ? Ik weet het ook niet meer

[Leslieke]

Ik zit ongeveer in dezelfde situatie, met het verschil dat ik de zwangere moeder ben, en nog steeds in echtscheidingsprocedure. Ik ben nu 7 weken zwanger vna mijn nieuwe vriend, maar het kindje zal niet geboren worden na die 300 dagen.
Mijn "ex" heeft zich vorig jaar laten steriliseren, dus hij kan onmogelijk de vader zijn.

Ik vraag mij nu af of ik mijn kindje kan laten erkennen voor de geboorte,of bij geboorte door mijn vriend, met een verklaring van mijn ex of zijn uroloog, dat wegens de sterilisatie hij dus niet de biologische vader is.

Ik weet dat ik na de geboorte, via een Dna test, ook kindje de naam van mijn vriend kan krijgen, maar dit is niet goedkoop, als je daar nog eens de juridische kosten bijtelt.

Weet iemand raad?

[Bijtje]

Ik zit ongeveer in dezelfde situatie, met het verschil dat ik de zwangere moeder ben, en nog steeds in echtscheidingsprocedure. Ik ben nu 7 weken zwanger vna mijn nieuwe vriend, maar het kindje zal niet geboren worden na die 300 dagen.
Mijn "ex" heeft zich vorig jaar laten steriliseren, dus hij kan onmogelijk de vader zijn.

Ik vraag mij nu af of ik mijn kindje kan laten erkennen voor de geboorte,of bij geboorte door mijn vriend, met een verklaring van mijn ex of zijn uroloog, dat wegens de sterilisatie hij dus niet de biologische vader is.

Ik weet dat ik na de geboorte, via een Dna test, ook kindje de naam van mijn vriend kan krijgen, maar dit is niet goedkoop, als je daar nog eens de juridische kosten bijtelt.

Weet iemand raad?

deze wetten zijn er voor iets he ... 't is niet de bedoeling als men getrouwd is dat men nog ergens anders een kind gaat laten verwekken natuurlijk

[eylis]

een tip in het algemeen...
Als babytjes van nieuwe koppels nog de naam dreigen te dragen van de voormalige echtgenoot. En deze voormalige echtgenoot werkt niet echt vlot mee om de situatie administratief recht te zettten (dus de nieuwe partner als echte vader te laten registreren);
wijs de ex-partner op 2 gevolgen die heel vervelend kunnen zijn voor hem:
- onderhoudsplicht: heeft hij zin om alimentatie te betalen voor een kind dat niet van hem is (zolang het studeert)?
- erfrecht: wil hij zijn eigen (toekomstige) kinderen en/of familie benadelen omdat een kind dat niet van hem is ook zal erven van hem?
- als hij tegenpruttelt dat dit kind ook voor hém zal moeten zorgen, kan je ook nog antwoorden dat als in de verre toekomst blijkt dat hij in geen jaren contact heeft gehad of heeft omgekeken naar "zijn kind", later voor de rechtbank gevonnist kan worden dat het kind géén onderhoudsplicht heeft om deze redenen.

courage!

[cathery]

hallo,
ik zette in 2001 en 2002 twee kindjes op de wereld maar was nog gehuuwd met m'n ex,
bij de geboorte droegen ze dus de naam van mijn echtgenoot en niet van hun biologische vader.
ik stapte naar mijn echtgenoot en vertelde hem dat ik voor hem een advokaat zou betalen die de vaderschap ontkenning zou aanvragen.
wij stapte samen het advokatekantoor binnen en de advokaat riep mij voor de rechter voor deze zaak.
even verduidelijking: de zaak ging tegen mij
maar er werd geen dna testen genomen en de rechter vroeg die ook niet.
en mijn kinderen waren beide 6 maan oud en droegen mijn naam.
je kan deze procedure niet inzetten voor dat het kind in het nationaal register is ingeschreven en dat duur ongeveer 4 maand, maar het is bijna kosteloos voordat het kind 2 jaar is.
het trukje was: ik zei mijn echtgenoot " je volgt mij, ik betaal de kosten, het kost jou 1 uur tijd, of ik vraag jou alimentatie geld."
Misschien proberen waard.
de volgende procedure ken ik niet, de biologische vader van mijn kinderen heeft hen nooit erkent, en dit bracht voor een deel naar onze scheiding.
eigenlijk voor mij eindgoed al goed, hij kijkt er tog niet voor op.

[stephke]

allemaal mooie raad maar..........

de ex-man wil niet meewerken om zo zijn ex-vrouw het leven te verzuren en om mij een lange procedure aan te smeren.
aan allimentatie hadden wij ook al gedacht om alles te versnellen maar wat doen we dan wanneer hij bezoekrecht gaat eisen (sommige mensen gaan ver om het anderen moeilijk te maken hé)
we worden er radeloos van, zeker nu ook weer onze procedure voor rechtbank van eerste aanleg meer dan twee maand vertraging oploopt door een onzorgvuldigheid van onze advocaat of door wanorde van de griffie.
ach op het eind zullen we onze dochter wel de naam kunnen geven van haar echte vader,zonder enige twijfel.
als de ex-man zich dan gelukkig voelt bij zoveel onnuttig gedoe, het zij zo.

thx

[stephke]

beste mensen die gereageerd hebben,

ondertussen zijn we reeds een hele tijd verder en hebben we de rechtzaak "in eerste aanleg" meegemaakt.
ongelofelijk maar de tegenpartij betwistte de vaderschap van mij in't wege.
gelukkig was de procureur zeer duidelijk en wees hij erop dat onze DNA-analyse rechtsgeldig was en dat een zekerheid van 300% zoals de tegenpartij eiste niet mogelijk was, 99.99996%zekerheid omtrent de bloedverwant was genoeg en meer was niet mogelijk.
Doch is de tegenpartij hierbij niet gezwicht en wil verder procederen.
uitspraak op 7 maart!!!!!
iedereen die wenst te weten welke raadsman zijn client de raad geeft om met zulke verpletterende bewijzen toch nog verder wil procederen mag me steeds contacteren zodat ik zijn naam op het net bekend kan maken!!!!!!!!!!

ik zou er nog leute aan beleven ook

dank voor alle reacties

[louise47]

Hallo,

Ik heb eigenlijk een vraag over een erge kwestie. Mijn vriend had 2 jaar geleden een relatie met iemand die al na 2 maand zwanger was terwijl ze hem gezegd
had dat ze onvruchtbaar was. Na 5 maand heeft ze hem weggestuurd omdat het zogezegd niet meer ging (vrij veel had ze laten vallen 'ik wil mijn kind alleen opvoeden...', ze had ondertussen ook
al 2 andere kinders van een ander). Mijn vriend deed in die periode alles voor haar om het kind nog te 'kunnen' zien en betaalde veel en deed het huishouden. Ze heeft hem zonder boe of ba buiten gezet en hij moest dan afwachten wat er zou gebeuren bij de geboorte (hij mocht niet bij de geboorte zijn, ging een telefoontje krijgen...) Tijdens de week van de geboorte heeft hij niets gehoord, heeft dan zelf maar gebeld, nam niemand op,
dan sms gestuurd, en dan kreeg hij terug dat het geboren was das al (geen naam, geen geslacht, niks). Voor hem is dit een erge pijnlijke ervaring nochtans hij heel graag kinderen wil en voor mij ook
omdat ik er nog geen heb en er wel wil maar hij wil nog niet wat logisch is...Kan dit eigenlijk wel allemaal? Kan dat mens niet verplicht worden voor de rechter te komen? Ik vind dat heel erg dat
eigenlijk zo'n situatie gerechterlijk niet kan ondersteund worden, want dat is echt iemand echt megadiep kwetsen. Het is echt zo geworden, hoe liever en beter je bent in deze wereld, hoe minder je
beschermd wordt..

alvast bedankt

[stephke]

beste,

Indien uw vriend er zeker van is dat het kind zijn genen draagt dan moet hij vragen om een dna-analyse aan zijn ex-vriendin.
Zoals ik kan opmaken uit uw beschrijf zit deze daar niet op te wachten en zal ze er niet mee instemmen.
In dit geval moet uw vriend de dna-analyse via gerechtelijke weg aanvragen, dit is evenwel een dure en slopende procedure , maar om uw kind op je naam te krijgen is geen weg te lang en kostelijk.

mvg,stephke