JuridischForum.be

Mijn situatie is de volgende: 6 jaar geleden gescheiden via EOT, 2 kinderen (12j en 10j). We hebben een week/week regeling.
In de EOT is er overeen gekomen dat het kindergeld op de rekening van de mama wordt gestort, en dat alle buitengewone kosten worden gedeeld.
De kinderen zijn de voorbije 6 jaar naar hun oude school (niet ver van mijn huis) blijven gaan, waardoor mijn ex een dagelijkse verplaatsing van +/- 15 km moest maken. Sinds enkele weken heeft zij eenzijdig beslist om onze dochter in een school in te schrijven niet ver vanwaar zij woont. Hierdoor ben ik verplicht om een busabonnement te kopen voor mijn dochter. Mijn ex weigert nu die kosten voor de helft terug te betalen, niettegenstaande het feit dat dit door de EOT wordt verplicht. Haar argument is dat er gedurende de voorbije 6 jaar niemand heeft meebetaald in haar brandstofverbruik. Ok, ergens kan ik haar begrijpen.
Maar ik zit nu met het volgende: wettelijk gezien moet elke ouder evenredig toedragen in het levensonderhoud van de kinderen. Wij hebben een gemeenschappelijke rekening waarop we maandelijks een bedrag storten. Alleen, ik betaal dat bedrag van mijn loon, terwijl zij dat betaalt van het kindergeld dat ze krijgt. Strikt gezien draagt zij dus niets zelf bij aan de kosten. Meer zelfs, het bedrag dat zij stort is nog niet eens de helft van het kindergeld. De rest neem ik aan, verdwijnt dus gewoon in haar zakken (en is dus ruimschoots voldoende om haar brandstofverbruik te dekken). Elke extra kost die ze maakt voor de kinderen (kleren of zo) rekent ze mij voor de helft aan, terwijl ze eigenlijk nog voldoende kindergeld over heeft om die kosten te dekken. Sport- en muziekactiviteiten voor de kinderen weigert ze in mee te betalen (behalve het voetbal van mijn zoon). Ik wil mijn kinderen alle kansen geven, dus betaal ik dat alleen.
Mijn vraag is nu de volgende: kan ik zonder gevolgen weigeren om haar extra kosten te betalen zolang het bedrag van het kindergeld niet overschreden is? Via kasticketjes moet ze mij dan maar haar kosten verantwoorden. Uiteraard blijf ik wel mijn maandelijkse bijdrage storten. Tot nu toe ben ik heel tolerant geweest. Nooit heb ik naar een kasticket gevraagd. Door omstandigheden buiten mijn wil om zie ik mij nu verplicht om mij harder op te stellen.

Mijn situatie is de volgende: 6 jaar geleden gescheiden via EOT, 2 kinderen (12j en 10j). We hebben een week/week regeling.
In de EOT is er overeen gekomen dat het kindergeld op de rekening van de mama wordt gestort, en dat alle buitengewone kosten worden gedeeld.
De kinderen zijn de voorbije 6 jaar naar hun oude school (niet ver van mijn huis) blijven gaan, waardoor mijn ex een dagelijkse verplaatsing van +/- 15 km moest maken. Sinds enkele weken heeft zij eenzijdig beslist om onze dochter in een school in te schrijven niet ver vanwaar zij woont. Hierdoor ben ik verplicht om een busabonnement te kopen voor mijn dochter. Mijn ex weigert nu die kosten voor de helft terug te betalen, niettegenstaande het feit dat dit door de EOT wordt verplicht. Haar argument is dat er gedurende de voorbije 6 jaar niemand heeft meebetaald in haar brandstofverbruik. Ok, ergens kan ik haar begrijpen.
Maar ik zit nu met het volgende: wettelijk gezien moet elke ouder evenredig toedragen in het levensonderhoud van de kinderen. Wij hebben een gemeenschappelijke rekening waarop we maandelijks een bedrag storten. Alleen, ik betaal dat bedrag van mijn loon, terwijl zij dat betaalt van het kindergeld dat ze krijgt. Strikt gezien draagt zij dus niets zelf bij aan de kosten. Meer zelfs, het bedrag dat zij stort is nog niet eens de helft van het kindergeld. De rest neem ik aan, verdwijnt dus gewoon in haar zakken (en is dus ruimschoots voldoende om haar brandstofverbruik te dekken). Elke extra kost die ze maakt voor de kinderen (kleren of zo) rekent ze mij voor de helft aan, terwijl ze eigenlijk nog voldoende kindergeld over heeft om die kosten te dekken. Sport- en muziekactiviteiten voor de kinderen weigert ze in mee te betalen (behalve het voetbal van mijn zoon). Ik wil mijn kinderen alle kansen geven, dus betaal ik dat alleen.
Mijn vraag is nu de volgende: kan ik zonder gevolgen weigeren om haar extra kosten te betalen zolang het bedrag van het kindergeld niet overschreden is? Via kasticketjes moet ze mij dan maar haar kosten verantwoorden. Uiteraard blijf ik wel mijn maandelijkse bijdrage storten. Tot nu toe ben ik heel tolerant geweest. Nooit heb ik naar een kasticket gevraagd. Door omstandigheden buiten mijn wil om zie ik mij nu verplicht om mij harder op te stellen.

Beide ouders dienen volgens artikel 203 § 1 B.W. naar evenredigheid van hun middelen te zorgen voor de huisvesting, het levensonderhoud, het toezicht, de opvoeding en de opleiding van hun kinderen.
De normale gang van zaken in verband met het kindergeld is dat dit ten eerste en integraal moet gebruikt worden om bij te dragen in de opvoeding van de kinderen.
Waarom stort zij de kinderbijslag niet op die gemeenschappelijke rekening?

Hans,
eigenlijk maken jullie het zich extra ingewikkeld op die manier.
Hier een financiele formule die heel goed werkt bij bilocatieregeling:

- elk huishouden schaft zijn eigen basiskleding aan (volgens eigen budget): géén gesleur meer met valiezen en verloren sokken.
- elk huishouden bekostigt zijn eigen transport voor school en andere activiteiten
- elk huishouden bekostigt een activiteit. Betaalt vader voetbal en moeder wil geen andere activiteit bekostigen? Wel dan is er geen andere.

wat gaat er uit de gemeenschappelijke pot?
-Jassen, schoenen, schoolbenodigdheden, persoonlijke spulletjes: kortom dingen die wel over en weer meereizen.
Zal veel gedoe oplossen. En op die manier besteedt elk gezin aan de kinderen ook het budget uit dat ze kunnen besteden.zo zal de ene ouder misschien onderbroeken van Armani willen en kan de andere onderbroeken van de Zeeman betalen. Wel het zij dan zo zonder gekibbel.

Alvast bedankt voor jullie antwoorden!

@Rebel: ik heb 6 jaar geleden toegezegd met het storten van het kindergeld op haar rekening omdat ze direct kwam dreigen met alimentatie voor zichzelf. Ik had ook (bewust) geen advocaat onder de arm genomen, en ik moet zeggen dat haar advocaat dat niet uitgebuit heeft. Integendeel, hij heeft haar op verschillende zaken gewezen die nadelig voor mij konden zijn. çoit, hier was dus een consensus over. Alleen heb ik stilaan het gevoel dat ik voor veel meer moet opdraaien dan zij. Ok, ik verdien meer, maar de zaken raken stilaan uit evenwicht vrees ik.

@eylis: we hebben in het begin geprobeerd om alles strikt gescheiden te houden, maar dat was financieel niet houdbaar. Ik moet je waarschijnlijk niet vertellen dan er bij een scheiding enkel verliezers zijn, niet in het minst op financieel vlak. Ondergoed, pijama's, persoonlijke hygienische zaken ed. reizen niet mee over-en-weer. De kleren koopt de mama, en ik betaal haar de helft terug.
I.v.m. sport- en andere activiteiten wil ik nog het volgende toevoegen: ik ga elke week met mijn zoon naar de voetbal, ook als hij bij zijn mama is, en ik zet hem dan bij haar af. Intussen is het reeds enkele keren voorgekomen dat ik hem bij haar vriend (+/- 25km afstand enkel) moet gaan afzetten.
Het basisidee dat elk huishouden een activiteit betaalt is op zich niet slecht, alleen kan ik het niet over mijn hart krijgen om niets te doen als de mama steevast neen zegt op alles en nog wat. Het zijn steeds de kinderen die het slachtoffer zijn. Dit komt mss over als verwennerij, maar dat is het zeker niet. Ze moeten niet met om het even wat afkomen. Mijn zoon wou muziekschool doen, dus schrijf ik hem in, en koop hem een gitaar. De afspraak was dat hij het een gans jaar zou volhouden. Na een maand stond zijn gitaar daar. Gevolg: hij heeft die volledig moeten terugbetalen aan mij. Herbegint hij alsnog, dan krijgt hij zijn geld terug.

Iemand enig idee waar ik mij best informeer hieromtrent? Moet je hiervoor direct naar een advocaat (eerste consult of zo) of zijn er alternatieven? Ik wil gewoon zeker zijn dat ik wettelijk gezien niets verkeerd doe als ik mijn voornemen uitvoer.

heeft dit krantenbericht enig nut?

http://www.vandaag.be/binnenland/42471_ ... ekend.html" onclick="window.open(this.href);return false;

(...)
Vanaf zondag moet de rechter uitleggen hoe hij het onderhoudsgeld voor de kinderen bij een echtscheiding berekent. Hij moet rekening houden met een reeks elementen zoals de financiële middelen van de ouders, de onkosten van het kind, de verblijfsregeling, de kinderbijslag, de inkomsten van de ouders… Hij moet verduidelijken hoe hij deze elementen inschat om de onderhoudsbijdrage vast te stellen.

Bovendien worden de onderhoudsbijdragen automatisch geïndexeerd.

Alle beslissingen over onderhoudsgelden worden onmiddellijk uitvoerbaar, ook als iemand in beroep gaat.

De rechter zal ook al in zijn eerste vonnis kunnen beslissen dat de onderhoudsgelden op een bepaalde leeftijd verhogen of verlagen. Voorts kan hij voortaan een eigen kinderrekening openen, waarop bv. de kinderbijslag wordt gestort als de kinderen na een echtscheiding nu eens bij de ene en dan weer bij de andere ouder verblijven.
(...)

Hey Mariette,

bedankt voor je reactie. Dit is echter niet echt van toepassing denk ik. Enerzijds betaal ik geen onderhoudsgeld, en anderzijds werd er al een gemeenschappelijke rekening geopend, maar zijn we overeen gekomen om daar het kindergeld niet op te storten (foutje zo blijkt nu ). En die EOT wijzigen zit er niet in vrees ik...

Toch bedankt!

En die EOT wijzigen zit er niet in vrees ik...

Zit er een jurist in de zaal aub?

als een wet wijzigt, vervallen dan niet automatisch voorafgaande overeenkomsten die daaronder vallen?

Als de huurwet wijzigt, moet de verhuurder/huurder zich dan niet aanpassen?

Ik ga de rechtbanken toch eens een persoonlijke omzendmailtje sturen met tips voor dé makkelijkste financiele regeling voor ouders met bilocatie en co-ouderschap...
Deze formule werkt het vlotst : in alle omstandigheden, ook als één van de ouders neigt naar HAP-gedrag (hostile agressive parenting), dé oorzaak van PAS (parental alienation sydrome)

Hier komt ie:
- kinderbijslag wordt gestort aan de ouder met de kansen tot het hoogste bedrag (bijvoorbeeld diegene die met nieuwe partner mét kindern een nieuw samengesteld gezin vormt)
- Helft kinderbijslag wordt met permanente opdrachtr doorgestort aan andere ouder.
- ieder ouder koopt eigen basiskleding (sokken, onderbroeken, Tshirts, broeken en rokken. (zie mijn voriger posts hierover en de uitleg over verschillende financiele draagkracht van elk gezin)
- ieder ouder betaalt kleine dokterskosten als het kind bij hem/haar is.

Mits overleg vooraf: zo mogelijk vooraf budgetteren (dus niet onverwacht met facturen komen aandraven...)
- facturen grote kosten (school - orthodontie - kiné - psy gaan netjes in 2
- aankopen jassen en schoenen en persoonlijke spullen: facturen gaan in 2
- vrijetijdsbesteding: factuur gaat in 2

Heeft u een even aantal kinderen?
Dan is het nog makkelijker.
Wij hebben de volgende regel onlangs zelf uitgevonden en het werkt enorm rustgevend voor alle gemoederen:

Verdeel de kinderen in 2
zal je zeggen,
Maar daarmee bedoel ik dat de ene ouder de kosten school-vrijetijd - jassen - broeken van de ene helft kinderen op zich neemt. En de andere ouder de kosten en facturen van de andere helft kinderen.
Enkel de grote medische kosten worden nog samen betaald. Zo simpel als het groot is....
Iemand anders die nog zo werkt?

Toch lijkt het me nie zo simpel. Wat als de ene ouder het niet nodig vindt om bij de dokter te gaan, en het kind dan maar ziek bij de andere brengt ( week/ week). En wat met coiffeur, tandarts?
Bij ons krijg ik het kindergeld, dat was zo bepaald in EOT.
Ex stort 125 euro per maand, ik ook. Daarmee wordt de kleding en schoolfacturen betaald en hospitalisatieverzekering. Ik loop alles achterna ( zorg voor kleding, coiffeur, tandarts, praktische zaken ( pas, kids id, pasfoto's...), doe de betalingen, inschrijvingen hobby's.
Ex weigert ook maar 1 euro meer te betalen, omdat ik het kindergeld krijg. Maar aangezien het zo in EOt staat en aangezien ik voor alles moet instaan, kopen ( verlof voor coiffeur, kleding te gaan halen,opleg ziekenkas...) en achternalopen vind ik dat ik de EOT kan blijven volgen. Want hij krijgt alles mooi op zn schoot geschoteld iedere week, zelf een onderbroek heeft hij nog niet in huis voor kids.
Volgens EOT zou ex ook helft van hobby's , busabonnementen, schoolboeken moeten betalen. Maar dat doet hij niet. Toevallig heeft hij zoon ingeschreven voor een hobby, dus heeft hij zijn bijdrage van 125 euro niet gestort, terwijl hobby's volgens eot ieder door de helft moeten betaald worden en niet van kidsrekening.
Wat is jullie standpunt?

dat is heel simpel...
de vader van je kind lapt zijn laars aan het EOT dat jullie samen opgesteld hebben.
Daarom werkt het systeem dat ik aanhaalde iets beter: elke ouder neemt zijn verantwoordelijkheid voor de momenten dat de kinderen bij hem/haar wonen. Dus ieder zijn eigen kleerkast kleine kosten en vrijetijds besteding. (tandarts hoort daar niet bij)
Grote kosten worden vooraf besproken. Hebben jullie maandelijks overleg vooraf?
Enne... je kan onmogelijk een kind een hele week ernstig ziek laten rondlopen.
Dat heet kindermishandeling.

Ik heb sterk de indruk dat er twee soorten ex-en bestaan, zij die kozen voor de scheiding en zij die gedwongen werden een scheiding te ondergaan.
Wanneer zij die 'kiezen' niet tot overleg en organisatie willen komen, dan blijven er steeds problemen opduiken.
Iemand anders met die indruk?

dat is heel simpel...
de vader van je kind lapt zijn laars aan het EOT dat jullie samen opgesteld hebben.
Daarom werkt het systeem dat ik aanhaalde iets beter: elke ouder neemt zijn verantwoordelijkheid voor de momenten dat de kinderen bij hem/haar wonen. Dus ieder zijn eigen kleerkast kleine kosten en vrijetijds besteding. (tandarts hoort daar niet bij)
Grote kosten worden vooraf besproken. Hebben jullie maandelijks overleg vooraf?
Enne... je kan onmogelijk een kind een hele week ernstig ziek laten rondlopen.
Dat heet kindermishandeling.

Ach... ik heb ooit mijn dochter moeten "kidnappen" om met haar naar de arts te gaan om haar knieën te laten nakijken. Niet dat ik aan haar vader nog maar zou willen VRAGEN hebben om bij te dragen in de kosten, maar hij VERHINDERDE gewoon dat het kind met haar moeder naar de dokter ging.

Ik werkte, hij was failliet en leefde van het OCMW met àlle mogelijke "sociale begeleiders" en positieve discriminatie.

Breek me de bek niet open aub.

Toch lijkt het me nie zo simpel. Wat als de ene ouder het niet nodig vindt om bij de dokter te gaan, en het kind dan maar ziek bij de andere brengt ( week/ week). En wat met coiffeur, tandarts?
Bij ons krijg ik het kindergeld, dat was zo bepaald in EOT.
Ex stort 125 euro per maand, ik ook. Daarmee wordt de kleding en schoolfacturen betaald en hospitalisatieverzekering. Ik loop alles achterna ( zorg voor kleding, coiffeur, tandarts, praktische zaken ( pas, kids id, pasfoto's...), doe de betalingen, inschrijvingen hobby's.
Ex weigert ook maar 1 euro meer te betalen, omdat ik het kindergeld krijg. Maar aangezien het zo in EOt staat en aangezien ik voor alles moet instaan, kopen ( verlof voor coiffeur, kleding te gaan halen,opleg ziekenkas...) en achternalopen vind ik dat ik de EOT kan blijven volgen. Want hij krijgt alles mooi op zn schoot geschoteld iedere week, zelf een onderbroek heeft hij nog niet in huis voor kids.
Volgens EOT zou ex ook helft van hobby's , busabonnementen, schoolboeken moeten betalen. Maar dat doet hij niet. Toevallig heeft hij zoon ingeschreven voor een hobby, dus heeft hij zijn bijdrage van 125 euro niet gestort, terwijl hobby's volgens eot ieder door de helft moeten betaald worden en niet van kidsrekening.
Wat is jullie standpunt?

Ik heb de indruk dat wij in een soortgelijke situatie zitten, maar elk aan de andere kant . Alleen ben ik het die bij ons de rekeningen betaalt, de inschrijvingen voor de sportclubs doet (als het van mama afhangt, wordt er geen sport gedaan, dan moet ze ook niet rondrijden...). Dokter en tandarts hangt van de situatie af. Maar aangezien de kids bij hun mama zijn ingeschreven, moet ik steevast een ganse tijd wachten op mijn centen (blijkbaar betaalt haar mutualiteit heel traag uit...). Van tijd tot tijd koop ik ook kleren of schoenen, maar die verhuizen niet mee over-en-weer aangezien zij daar niet in meebetaalt (en ik haar daar niets voor aanreken). Zij meent daar dan wel gebruik van de mogen maken (bijv stevige wandelschoenen die ik gekocht heb). En dat geloop naar de officiële instanties is nu eenmaal een gevolg van het domiciliëren van de kids bij de mama. Ik wil het wel doen, maar ik mag het niet.
Nu, als ik je commentaar lees, dan moet ik daaruit besluiten dat ik een hele brave mens ben. Mijn ex krijgt én het kindergeld, én nog eens de helft van alle kosten die ze doet en die de kinderrekening overstijgen. En er wordt elke maand door beiden 100€ gestort. T.t.z., ik kan de keren al niet meer tellen dat ik een achterstallige betaling moest doen omdat er niet genoeg geld op de rekening stond omdat de mama niets had overgeschreven omdat ze kleren of zo had gekocht.
Een vraagje: hoeveel hou jij maandelijks over van het kindergeld?

Ik heb sterk de indruk dat er twee soorten ex-en bestaan, zij die kozen voor de scheiding en zij die gedwongen werden een scheiding te ondergaan.
Wanneer zij die 'kiezen' niet tot overleg en organisatie willen komen, dan blijven er steeds problemen opduiken.
Iemand anders met die indruk?

Dat is al jaar en dag zo!

@Hans,
wat terugbetalingen van de mutualiteit betreft. Ik heb een belangrijke tip hieromgrent:
Als je kind bij de andere ouder is ingeschreven en jij bent met je kind naar de dokter geweest, dan kan de mutualiteit op eenvoudig verzoek gerust de terugbetaling aan jou doen. Om de eenvoudige reden dat JIJ het prestatiebewijs van de dokter kan afleveren. De grote mutualiteiten hebben die regeling al een tijdje omdat ze beseffen dat het een vaak voorkomende realiteit is.
Je hebt ook recht om aan de mutulaiteit kleefbriefjes te vragen voor je kinderen, zodat je de prestatiebewijzen van een kleefbriefje kan voorzien. Dan krijg je op zijn minst toch al de terugbetaling van de mutualiteit.