Beide ouders dienen volgens artikel 203 § 1 B.W. naar evenredigheid van hun middelen te zorgen voor de huisvesting, het levensonderhoud, het toezicht, de opvoeding en de opleiding van hun kinderen.Mijn situatie is de volgende: 6 jaar geleden gescheiden via EOT, 2 kinderen (12j en 10j). We hebben een week/week regeling.
In de EOT is er overeen gekomen dat het kindergeld op de rekening van de mama wordt gestort, en dat alle buitengewone kosten worden gedeeld.
De kinderen zijn de voorbije 6 jaar naar hun oude school (niet ver van mijn huis) blijven gaan, waardoor mijn ex een dagelijkse verplaatsing van +/- 15 km moest maken. Sinds enkele weken heeft zij eenzijdig beslist om onze dochter in een school in te schrijven niet ver vanwaar zij woont. Hierdoor ben ik verplicht om een busabonnement te kopen voor mijn dochter. Mijn ex weigert nu die kosten voor de helft terug te betalen, niettegenstaande het feit dat dit door de EOT wordt verplicht. Haar argument is dat er gedurende de voorbije 6 jaar niemand heeft meebetaald in haar brandstofverbruik. Ok, ergens kan ik haar begrijpen.
Maar ik zit nu met het volgende: wettelijk gezien moet elke ouder evenredig toedragen in het levensonderhoud van de kinderen. Wij hebben een gemeenschappelijke rekening waarop we maandelijks een bedrag storten. Alleen, ik betaal dat bedrag van mijn loon, terwijl zij dat betaalt van het kindergeld dat ze krijgt. Strikt gezien draagt zij dus niets zelf bij aan de kosten. Meer zelfs, het bedrag dat zij stort is nog niet eens de helft van het kindergeld. De rest neem ik aan, verdwijnt dus gewoon in haar zakken (en is dus ruimschoots voldoende om haar brandstofverbruik te dekken). Elke extra kost die ze maakt voor de kinderen (kleren of zo) rekent ze mij voor de helft aan, terwijl ze eigenlijk nog voldoende kindergeld over heeft om die kosten te dekken. Sport- en muziekactiviteiten voor de kinderen weigert ze in mee te betalen (behalve het voetbal van mijn zoon). Ik wil mijn kinderen alle kansen geven, dus betaal ik dat alleen.
Mijn vraag is nu de volgende: kan ik zonder gevolgen weigeren om haar extra kosten te betalen zolang het bedrag van het kindergeld niet overschreden is? Via kasticketjes moet ze mij dan maar haar kosten verantwoorden. Uiteraard blijf ik wel mijn maandelijkse bijdrage storten. Tot nu toe ben ik heel tolerant geweest. Nooit heb ik naar een kasticket gevraagd. Door omstandigheden buiten mijn wil om zie ik mij nu verplicht om mij harder op te stellen.
(...)
Vanaf zondag moet de rechter uitleggen hoe hij het onderhoudsgeld voor de kinderen bij een echtscheiding berekent. Hij moet rekening houden met een reeks elementen zoals de financiële middelen van de ouders, de onkosten van het kind, de verblijfsregeling, de kinderbijslag, de inkomsten van de ouders… Hij moet verduidelijken hoe hij deze elementen inschat om de onderhoudsbijdrage vast te stellen.
Bovendien worden de onderhoudsbijdragen automatisch geïndexeerd.
Alle beslissingen over onderhoudsgelden worden onmiddellijk uitvoerbaar, ook als iemand in beroep gaat.
De rechter zal ook al in zijn eerste vonnis kunnen beslissen dat de onderhoudsgelden op een bepaalde leeftijd verhogen of verlagen. Voorts kan hij voortaan een eigen kinderrekening openen, waarop bv. de kinderbijslag wordt gestort als de kinderen na een echtscheiding nu eens bij de ene en dan weer bij de andere ouder verblijven.
(...)
Ach... ik heb ooit mijn dochter moeten "kidnappen" om met haar naar de arts te gaan om haar knieën te laten nakijken. Niet dat ik aan haar vader nog maar zou willen VRAGEN hebben om bij te dragen in de kosten, maar hij VERHINDERDE gewoon dat het kind met haar moeder naar de dokter ging.dat is heel simpel...
de vader van je kind lapt zijn laars aan het EOT dat jullie samen opgesteld hebben.
Daarom werkt het systeem dat ik aanhaalde iets beter: elke ouder neemt zijn verantwoordelijkheid voor de momenten dat de kinderen bij hem/haar wonen. Dus ieder zijn eigen kleerkast kleine kosten en vrijetijds besteding. (tandarts hoort daar niet bij)
Grote kosten worden vooraf besproken. Hebben jullie maandelijks overleg vooraf?
Enne... je kan onmogelijk een kind een hele week ernstig ziek laten rondlopen.
Dat heet kindermishandeling.
Ik heb de indruk dat wij in een soortgelijke situatie zitten, maar elk aan de andere kantToch lijkt het me nie zo simpel. Wat als de ene ouder het niet nodig vindt om bij de dokter te gaan, en het kind dan maar ziek bij de andere brengt ( week/ week). En wat met coiffeur, tandarts?
Bij ons krijg ik het kindergeld, dat was zo bepaald in EOT.
Ex stort 125 euro per maand, ik ook. Daarmee wordt de kleding en schoolfacturen betaald en hospitalisatieverzekering. Ik loop alles achterna ( zorg voor kleding, coiffeur, tandarts, praktische zaken ( pas, kids id, pasfoto's...), doe de betalingen, inschrijvingen hobby's.
Ex weigert ook maar 1 euro meer te betalen, omdat ik het kindergeld krijg. Maar aangezien het zo in EOt staat en aangezien ik voor alles moet instaan, kopen ( verlof voor coiffeur, kleding te gaan halen,opleg ziekenkas...) en achternalopen vind ik dat ik de EOT kan blijven volgen. Want hij krijgt alles mooi op zn schoot geschoteld iedere week, zelf een onderbroek heeft hij nog niet in huis voor kids.
Volgens EOT zou ex ook helft van hobby's , busabonnementen, schoolboeken moeten betalen. Maar dat doet hij niet. Toevallig heeft hij zoon ingeschreven voor een hobby, dus heeft hij zijn bijdrage van 125 euro niet gestort, terwijl hobby's volgens eot ieder door de helft moeten betaald worden en niet van kidsrekening.
Wat is jullie standpunt?
Dat is al jaar en dag zo!Ik heb sterk de indruk dat er twee soorten ex-en bestaan, zij die kozen voor de scheiding en zij die gedwongen werden een scheiding te ondergaan.
Wanneer zij die 'kiezen' niet tot overleg en organisatie willen komen, dan blijven er steeds problemen opduiken.
Iemand anders met die indruk?